1 Mei boodschap Vlaamse Socialisten
Het onderwijs en zijn prijs
En de strijd gaat verder
V
SP congres
1 mei 1982 in arrondissementen
Aalst en Oudenaarde - Ronse
Vrijdag 7 mei 1982
44* jaargang nr. 19
Weekblad van de S.P
In de loop der jaren is 1 mei
uitgegroeid tot een dag van
feest. Een dag waarop wij
met fierheid konden terug
blikken op al datgene wat de
arbeidersbeweging vaak na
jarenlange politieke en socia
le strijd, heeft kunnen reali
seren. Een dag ook waarop
met dankbaarheid die pio
niers werden herdacht door
wiens inzet, harde opofferin
gen en bikkelharde strijd, es
sentiële sociale rechten wer
den erkend en een stuk be
staanszekerheid en menselij
ke waardigheid voor de ge
wone man en vrouw, kon
worden gewaarborgd
Vandaag is er evenwel minder re
den tot feestvieren. 1 Mei krijgt
opnieuw zijn oorspronkelijke bete
kenis: een dag van strijd, een dag
van toekomst gerichte aktie.
Er moet nu krachtdadig en vastbe
raden gereageerd worden op de
arrogantie en het cynisme van de
neo-liberalen en de rechtse krach
ten die in eigen land, maar ook
elders een frontale aanval hebben
ingezet tegen de koopkracht en de
sociale voorzieningen van de bevol
king.
Zij achten de tijd rijp om de
machtsverhoudingen opnieuw fors
in hun voordeel te wijzigen.
Patroonsorganisaties, liberale eco
nomen en politici willen de klok
immers voor vele jaren terugdraai
en. Voor hen is de herverdeling van
de inkomens al veel te ver gegaan.
Wat wij vandaag in eigen land bele
ven, kan niet worden losgehaakt
van het internationaal ekonomisch
en politiek gebeuren. Wij zitten
immers niet in een gewone crisis,
die het gevolg is van een neergaan
de conjunctuur. De toestaijd is veel
ernstiger.
Binnen in
Wordt stemmen bij vol
macht afgeschaft? pag. 5
Op de vrouw af: Neen
aan de regeringspoli-
tiek, pag. b
Gratis levering van
rundvlees aan Polen,
pag. 7
De Commune van Pa
rijs, pag. 6
Welk nut hebben de re
gio's aan de Europese
instellingen, pag. 7
Week van het bos te
Zottegem, pag. 4
Willockx bezocht Ou
denaarde op 1 mei,
pag. 11
Nieuwe maatregelen in
zake betoelaging wo
ningbouw, pag. 5
Socialistische gepensio
neerden betogen op 16
juni 1982 te Blanken-
berge, pag. 6
De hele geïndustrialiseerde wereld
dreigt van een periode van groeien
de welvaart in een periode van
verarming terecht te komen.
Deze ekonomische ontreddering
heeft ook de internationale span
ningen doen toenemen.
Van een periode van «relatieve rust
en veiligheid» zijn wij snel geëvo
lueerd naar een periode waarin de
dreiging voor een gewapend con-
Daarbij is de werkloosheid, steeds
sneller gaan toenemen en in plaats
van de beloofde 200 miljard is het
tekort op de begroting 82 opgelo
pen tot meer dan 300 miljard.
De politiek van blinde besparingen
en éénzijdig en onrechtvaardige in
levering, waarbij ook de zwaksten
zware lasten moeten dragen, heeft
in het Engeland van Margareth
Thatcher, de toestand nog dramati-
Honderden en honderden mensen scharen zich achter
het «Rode Vaandel». Uitgebreide verslagen op onze
binnenbladzijden.
flict toeneemt. En aan de bewape
ningswaanzin, vooral op 'nucleair
gebied, komt maar geen einde.
Integendeel.
Om al deze redenen hebben angst
en onzekerheid zich van een groot
deel van de bevolking meester
gemaakt.
Honderdduizenden, vooral jonge
ren, vrouwen en oudere werkne
mers, vinden geen werk meer.
En ondanks allerlei verkiezingsbe
loften, neemt hun aantal met deze
CVP-PW-regering in een versneld
tempo toe. Werklozen, zieken en
gehandicapten vragen zich bezorgd
af hoe het morgen verder moet, nu
de regering Martens-Declercq ook
hen zwaar aanpakt. De gepensio
neerden, waarvan 3/4 het moet stel
len met minder dan 15.000 F inko
men per maand, blijven evenmin
gespaard.
Vandaag begint de bevolking aan
de lijve te ervaren wat deze omme
zwaai in het beleid betekent. De
balans van 4 maanden CVP-PW
regering is vlug gemaakt.
Onze frank werd gedevalueerd, de
index werd losgekoppeld, er wer
den nieuwe belastingen en tarief
verhogingen ingevoerd, een lwaine
van prijsstijgingen overspoelde ons
land en aan de koopkracht van de
bescheiden en middelgrote inko
mens wordt zwaar geraakt.
scher gemaakt. Hetzelfde doet zich
voor in de Verenigde Staten. Ook
in ons land wil men de bevolking
doen geloven dat eenzijdige inleve
ring en sociale afbraak de prijs is,
die moet worden betaald voor het
herstel van onze ekonomie, in de
hoop dat dit automatisch, volgens
het zuiver liberaal principe, tot
nieuwe investeringen zal leiden en
tot meer tewerkstelling.
De waarheid is, dat terwijl ook aan
de meest bescheiden inkomens,
zware offers worden gevraagd, de
ze regering geschenken blijft uitde
len: aan de holdings door het af
schaffen van belasting op hun su
perwinsten, aan de eigenaars van
grote villa's door belastingvermin
dering, aan de goud- en kapitaalbe
zitters, evenals aan de grote fiskale
fraudeurs.
140 miljard koopkracht wordt naar
de bedrijven toe geschoven, zonder
dat deze enige waarborg moeten
geven, dat dit zal leiden tot meer
tewerkstelling.
Het zogenaamde «Tewerkstellings-
pakt» van de regering Martens-
Declercq, is louter oogverblinding;
terwijl 40.000 nieuwe jobs worden
beloofd, gaat anderzijds deze rege
ring uit van 520.000 werklozen vol
gend jaar, en deinst zij er zelf niet
voor terug in het onderwijs en de
De eerste onderwijstreincn
zijn vertrokken.
Langs Nederlandstalige kant
betekent dit dat van de 4,1
miljard aangekondigde
maatregelen er thans 1 mil
jard gerealiseerd wordt.
Vooral het V.S.O. moet inle
veren.
Met deze besparingen treft men
vooral een onderwijsconceptie ten
einde de overgang van de vrije
scholen naar het V.S.O. betaalbaar
te houden. Aan de financiële be
doelingen kan echter hard getwij
feld worden. De maatregelen ken
merken zich door een dubbelzinnig
en mistig»karakter.
Normen verhogen en aan de andere
zijde een tewerkstellingspact be
spreken met de vakbonden, waarin
een garantie van het behoud van de
tewerkstelling vervat zit, getuigt
van een gespletenheid welke vooral
tot doel heeft de onderwijswereld
te verdelen en te demobiliseren.
Het tewerkstellingspakt (2de ver
sie) handhaaft tot einde maart 1985
het gezamenlijk tewerkstellingspeil
per 31 maart 1982 maar betreft
enkel de vaste personeelsleden en
de stagiairs, en dus niet de tijde-
lijken.
Het pakt bevat bovendien geen
enkele waarborg per net, zodat de
vrees dat het officieel onderwijs de
zwaarste last zal dienen te dragen,
gegrond is.
Voegt men hieraan de sanerings
plannen van de P.S.C. en NOT-
HOMB m.b.t. het stedelijk onder
wijs toe, dan kan met zekerheid
beweerd worden dat bepaalde
krachten in Vlaanderen werkzaam
zijn, die de fundamenten van de
huidige schoolvrede en de vrije
keuze aanvreten.
De huidige crisis die ook een
crisis van het maatschappijmodel is
moet ons zonder vooroordelen
tot bezinning aanzetten.
Het veelvoud van ideologische en
levensbeschouwelij ke infrastructu
ren en organisaties kost aan de
Staat, en dus aan iedere burger,
miljarden. Deze oplossing in de
verzuiling, kon in een periode van
economische expansie, als een
vlucht vooruit aangezien worden.
openbare diensten, de tewerkstel
ling af te bouwen.
Vandaag wordt ook duidelijk hoe
schandelijk de bevolking op 8 no
vember is belogen en bedrogen.
«Meer centen voor U» beloofde de
P.V.V., terwijl zij thans schaamte
loos op allerlei manieren diep in de
zakken gaat zitten van de gewone
mensen: meer belastingen, meer
bijdragen, meer remgeld, minder
vakantiegeld en vooral steeds hoge
re prijzen en tarieven. «Meer jobs»
beloofde diezelfde P.V.V., en er
komen dit jaar 60.000 werklozen
bij. De «gezinsvriendelijke»
C.V.P. heeft een ware aanslag ge
pleegd op de koopkracht van de
gezinnen. Door de devaluatie en de
niet indexering, gevolgd door op
hol geslagen prijzen, betalen de
gezinnen tweemaal de rekening.
Diezelfde «kindvriendelijke»
C.V.P., verminderde het kinder
geld, ook voor bescheiden inko
mens, met 500 fr. per maand.
Om tegen dit sociaal onrechtvaar
dig beleid en eenzijdige aanpak, op
te trekken, staat de S.P. in Vlaan
deren nagenoeg alleen. Het is dan
ook onze opdracht de motor te zijn
om deze asociale regeringspolitiek
om te buigen naar een nieuw be
leid, waarbij de koopkracht van de
bescheiden en middelgrote inko
mens wordt hersteld, onze munt
opnieuw wordt verdedigd, de te
werkstelling opnieuw prioritair
wordt gesteld en de sociale zeker
heid wordt veilig gesteld. Maar dit
betekent ook het opnieuw aanpak
ken van de fiscale fraudeurs^ en de
hoogste inkomens, het verplichten
van de holdings en bedrijven een
toekomstgericht industrieel beleid
te voeren, en de solidariteit van de
meest begoeden en kapitaalkrachti
gen via een vermogensbelasting,
een kadaster der fortuinen en een
controle op de kapitaalsverrichtin
gen. De Vlaamse Socialisten heb
ben nooit betwist dat in deze moei
lijke tijden offers moeten worden
gevraagd, maar in onze optiek
moeten daarbij de sterkste schou
ders ook de zwaarste lasten dragen.
Op een dag als 1 mei mogen wij ons
evenwel niet blind staren op onze
eigen problemen. Tenslotte leven
wij hier nog altijd op een bevoor
rechte plaats in de wereld, waar
vrijheid heerst, terwijl elders in de
wereld miljoenen mensen worden
onderdrukt en uitgebuit.
Daar gaat de strijd van vrijheid,
elementaire mensenrechten en een
menswaardig bestaan onvermin
derd verder. Wij zetten ons af te
gen dat soort opportunistisch en
dubbelzinnig beleid, dat de men
senrechten hanteert tegen politieke
tegenstanders, maar bevriende re
gimes spaart.
De SP maakt dit onderscheid niet
en veroordeelt elke inbreuk op de
mensenrechten, waar die ter wereld
ook worden geschonden.
Lees door pag. 7
Vele van de akkoorden uit het
verleden waarin het ideologische en
levensbeschouwelijke overwegend
waren, werden mogelijk gemaakt
via dure financiering en omkade
ring. Zij zijn in vele gevallen een
gewapende vrede en dus een dure
vrede.
Vele van deze naast elkaar opge
bouwde diensten hebben een evi
dent maatschappelijk en openbaar
karakter en dienen in globo geëva
lueerd te worden. Enkel het onder
wijs en onderwijsomkadering als
voorbeeld nemen, zoals de onder
wijsminister Coens doet, is volks
bedrog.
Wie zich aan de vergelijking van
«ideologische en levensbeschouwe
lijke» omkaderingen waagt, moet
het algemeen maatschappelijk ka
der van onze verzorgingsstaat dur
ven nemen (gezondheidszorg, so
ciale sector, culturele sector, ziele-
zorg, schoolnetten...). Waarom ge
lijkberechtiging en verzuiling twee
tentakels zijn van de C.V.P.-inktvis
op zoek naar nog meer macht, zal
dan meteen duidelijk worden.
Marc GALLE
Eén mei is achter de rug.
Opnieuw hebben duizenden en duizenden vrienden door de
straten en pleinen van het land gemarcheerd om uiting te geven
aan hun verlangen, naar een rechtvaardige, socialistische
maatschappij.
In deze sombere tijden hebben velen aangevoeld dat opnieuw
de solidariteitsbonden met de zwakkeren van onze samenle
ving dienden aangehaald.
De krisis nadert inderdaad met rasse schreden het breekpunt,
waarbij niemand nog de sociale afbraakpolitiek van de huidige
C. V. P. - P. V. V. koalitie zal kunnen slikken.
De opkomst tijdens de verschillende 1-mei manifestaties,
hebben duidelijk bewezen dat de bevolking de boodschap van
de S. P. heeft begrepen.
Nu is het inderdaad genoeg.
Meer dan een jaarlijkse uiting van eendracht en hoop in het
socialisme, werd 1 mei 1982 ook de inzet van een bewustwor
ding dat het inderdaad niet zo verder kan.
De noodzaak kan niet genoeg onderlijnd worden om vanaf nu
dagelijks de strijd aan te binden, tegen de reaktionaire machten
die heden, gebruik makend van volmachten, aan een zeer snel
tempo afbreken wat tientallen jaren moeizaam werd opge
bouwd.
In Vlaanderen moet het toch mogelijk zijn om de progressieve
krachten rond de Vlaamse socialisten te bundelen, teneinde
een geloofwaardig alternatief uit te bouwen. Tijdens de
verschillende toespraken werd trouwens genoeg de nadruk
gelegd op de verschillende facetten van het socialistisch
herstelbeeid. Laat het hier dan volstaan de hoofdlijnen te
herhalen: de verdediging van de werkgelegenheid, de vrijwa
ring van de koopkracht, de verdediging van onze munt, de
voorkoming van sociale afbraak, de vrijwaring van de sociale
zekerheid, het aanpakken van de fiscale fraude, een billijke
inkomstenverdeling, een rechtvaardige belastingsdruk, het
inleveren door de hoogste inkomens via een vermogensbelas
ting, een kadaster der fortuinen en kontrole op de kapitaals ver
richtingen, het versneld ontwikkelen van een nieuw industrieel
beleid, een aktief vredesbeleid.
Ziedaar de hoofdpunten van het socialistisch alternatief.
Voor de toekomst moet de socialistische beweging de uitdaging
aanvaarden om praktisch alleen een geloofwaardige strijd aan
te gaan tegen de C. V. P. P. V. V. mastodont die een volledig
tegengesteld, a-sociaal beleid wil doordrukken.
Een eerste test worden ongetwijfeld de gemeenteraadsverkie
zingen van 10 oktober.
Met een politiek opgebouwd uit duidelijke opties, hardnekkige
inzet van ieder militant en overtuigingskracht moet het moge
lijk zijn een grote overwinning te behalen. Het kan toch niet
anders, of de onrechtvaardige politiek van rechts moet afge
straft worden.
Het is daarom dat de komende maanden zeer belangrijk zijn.
De solidariteit tussen al diegenen die met werken hun brood
verdienen moet opnieuw aaneen gesmeed worden, een hecht
progressief front dient opgebouwd waaruit een ander en beter
beleid moet groeien dat hoop voor morgen brengt, aan allen
die het vandaag zwaar te verduren krijgen.
Eén zaak is zeker, op de S.P. kan je rekenen. De S.P. rekent
echter ook op jou.
Freddy Verkruyssen
Federaal Sekretaris
>Ue*
8-9 mei 1982
Het einde van de jaren '70 en het
begin van de jaren '80 behoren
ongetwijfeld tot de meest bewogen
periode uit de naoorlogse geschie
denis van de partij. Dit is ook een
periode waarin bestendig gestreefd
werd naar een nieuwe aanpak van
de partijwerking en partijorganisa
tie. Na jaren regeringsverantwoor
delijkheid te hebben gedragen
heeft sinds december '81 de SP
opnieuw een oppositierol te ver
vullen.
In deze contekst is het nodig zowel
de partijwerking als de politieke
lijn aan een ernstig onderzoek te
onderwerpen. Dit kan best gebeu
ren aan de hand van een analyse
van de werking en de actie van de
partij van de laatste drie vier jaar,
evenals van het SP-aandeel in het
regeringsbeleid.
De conclusies uit dit onderzoek
moeten een nieuwe basis vormen
voor een aantrekkelijk alternatief
beleid dat de S.P. als voornaamste
oppositiepartij in Vlaanderen, ge
stalte moet geven. Nu moet een
soliede basis worden gelegd voor
het terug bergop gaan van het de-
mokratisch socialisme in Vlaande
ren in de jaren tachtig.
Programma 8-9 mei, passage
44, Kruidtuinlaan 44, Brussel
ZATERDAG 8 MEI TE 10 UUR
Voorzitterschap:
L. VANVELTHOVEN
Algemene inleiding partij
werking: Karei VAN MIERT
Analyse van de verkiezings
uitslagen 8 november: Freddy
WILLOCKX
Verslag Administratieve
Commissie: Frank VAN
ACKER.
Gevolgd door de bespreking van
het werkingsverslag en de ont-
werp-resolutie (tot 12.45 uur)
12.45 uur - 13 uur: verkiezing
voorzitter, 16 effectieve leden
van het Partijbureau en 11 leden
van de A.C.
Namiddag
Voortzetting van de bespre
king werkingsverslag en ont-
werp-resolutie.
Verkiezing plaatsvervangers
Partijbureau.
ZONDAG 9 MEI TE 10 UUR
Voorzitterschap: L. DETIEGE
Inleiding politieke toestand:
Willy CLAES
Gevolgd door debat
Bespreking van de resolutie
en stemming
Slottoespraak Karei VAN
MIERT
Redaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt I te 9300 AALST
Tel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willv Vernimmen. Houtmarkt I. 9300 Aalst
