SP-bureau laakt houding regering
in zaak-Happart
Belangrijk A
eteel Co
De worm zit in het
CVP-huishouden
Tegen de afbraakpolitiek van onderwijsminister Coens
\Uo
Studie- en Dokumentatiecentrum
Emile Vandervelde Instituut
Binnen in
Striemende tussenkomst in de Senaat van Senator Paul Van Der Niepen
Studiedag
Het KB-Nothomb en de toestand van de
gemeentefinanciën
Vrijdag 4 februari 1983
45* jaargang nr. 5
Weekblad van de S.P.
Het SP-bureau heeft zich
grondig beraden over het
zgn. akkoord Happart dat in
de schoot van de regering
Martens is tot stand geko
men. Het spreekt zijn mis
prijzen uit voor de onverant
woordelijke koehandel die
terzake heeft plaatsgegrepen
en dat de geloofwaardigheid
van de regering, de meerder
heidspartijen en het land ver
der aantast.
Het SP-Bureau stelt vast:
1. In afwachting dat Happart wel
degelijk wettelijk burgemeester
wordt hij in ieder geval reeds in
feite deze functie zal uitoefenen.
Bovendien zal de aanstelling van
een Vlaams adjunct-arrondisse
mentscommissaris moeten
wachten tot Happart officieel
wordt benoemd.
Voor een schijntoegeving aan
Franstalige zijde inzake Happart
waren CVP en PW bereid tal
loze verstrekkende en gevaarlij
ke toegevingen te doen.
2. Aldus hebben CVP en PW wel
degelijk een wijziging van het
Voerstatuut aanvaard. Niet al
leen krijgen de Limburgers een
klap in het aangezicht door het
feit dat Voeren zal worden ont
trokken aan deze provincie
maar bovendien dat het ingelijfd
wordt bij de tweetalige provin
cie Brabant.
Daardoor zal in het kiesarron
dissement Brussel-Halle-Vil
voorde in elk geval de Franstali
ge invloed worden vergroot. Im
mers, door deze Martens-opera-
tie zullen voortaan de Voere-
naars hun stem kunnen uitbre
ken ten gunste van Franstalige
kandidaten voor Kamer en Se
naat. Zij zullen aldus hun in
breng hebben in de samenstel
ling van de Franstalige Gemeen
schapsraad.
Bovendien wordt het reeds zo
delicate faciliteitensysteem in
het gedrang gebracht. Waardoor
de Vlamingen in het kiesarron
dissement Brussel-Halle-Vil-
voorde nog meer bedreigd zul
len worden.
3. Door dit zogenaamde compro
mis offert de CVP bovendien
Een nieuwe reeks in
Voor Allen: Aalst
interviewt zijn
mandatarissen,
vandaag Edgard
Hooghuys, pag. 2
Afscheid van schepen
De Spiegeleer in Erpe-
Mere, pag. 8
Gemeenteraad te Lede,
pag. 3
Hoffelijkheid te
Denderleeuw, a.u.b.,
pag. 3
Zottegemse bevolking
beneden de 25.000,
pag. 5
CSC-Ninove wint derde
reeks in kwistornooi,
pag. 6
H. Hartkliniek te
Geraardsbergen, pag. 6
Het OCMW mikt, de
gemeente beschikt,
pag. 4
Van den Brande op het altaar
van Happart.
Immers door de oprichting van
een zogenaamd studiecentrum
wil de huidige meerderheid de
communautaire kwesties in de
ijskast stoppen en alle parle
mentaire initiatieven ter zake
fnuiken. De SP stelt zich met
name de vraag wat er nog over
blijft van het zogenaamde CVP-
standpunt dat luidde dat het
voorstel Van den Brande door
heel de partij werd gesteund en
bij hoogdringendheid moest
worden gerealiseerd.
4. Het concrete gevolg is in elk
geval dat voor de komende ja
ren de financiering van Cocke-
rill-Sambre verder ten laste van
de natio.nale begroting zal val
len, hetgeen allicht de grootste
Waalse overwinning van het
weekend-beraad is geworden.
5. Ondanks alle verklaringen over
de herwaardering van het Parle
ment wil de huidige meerder
heid thans, na de volmachten op
economisch gebied, Kamer en
Senaat monddood maken voor
de communautaire aangelegen
heden. De SP kan deze nieuwe
aanslag op het parlement niet
aanvaarden en zal zich dus ten
stelligste verzetten tegen deze
nieuwe sluipmoord op de parle
mentaire prerogatieven.
De SP zal hierover de regering
dringend om uitleg vragen en
desnoods bij hoogdringendheid
interpelleren.
6. Het is nu overduidelijk dat de
regering elke samenhang, zo
noodzakelijk voor de behande
ling van de monetaire, budget
taire en socio-economische pro
blematiek, verloren heeft. Een
diepe kloof bestaat nu tussen
CVP en PSC. Ook tussen CVP
en PW zijn grondige menings
verschillen naar buiten getre
den. Binnen de CVP woedt op
nieuw een interne machtsstrijd
zoals in het verleden meermaals
het geval is geweest. Bovendien
worden dossiers die met elkaar
niets te maken hebben opnieuw
aan elkaar gekoppeld en wordt
de chantagetechniek weer volop
toegepast.
Concluderend kan men zeggen dat
door dit zogenaamd akkoord de
communautaire spanningen niet
zullen afnemen. Wel integendeel.
Hier wordt een precedent gescha
pen dat chantage beloont en dat
doet denken aan minder gelukkige
overeenkomsten die ook in het ver
leden werden afgesloten.
Donderdag 10
uur
Agenda:
1. Inleiding door arr
Bossche
2. Wetsvoorstel Van
lisatie van de bela
Uiteenzetting door
3. Cumulregeling Kd.
Volkshuis, Markt 8 te
e regio
De voorzitter
A. Van den Bosschï
Dit kongres gaat d
le bestuursvergaderi
Degenen die de moed nog konden opbrengen de gebeurtenis
sen van het afgelopen weekend te volgen, moeten zich
ongetwijfeld de vraag gesteld hebben: «Hoelang nog kan onze
zogezegde democratie dergelijke karpersprongen verdragen?»
De meerderheid van de bevolking zal wel zeggen dat er reeds
meer dan 150 jaar in dit landje merkwaardige fouten en
bokkesprongen gebeuren en dat men er zich ook nu niet al te
druk om hoeft te maken. Tussen haakjes, dat was ook de
redenering van een aantal welmenende mensen onder de
Weimar-republiek, en die aldus ongewild de hand reikten aan
de verfoeilijke dictatuur van Hitier.
Het is immers een feit dat hetgene wat de regering thans doet
ons ernstig tot nadenken moet stemmen. Vooreerst wordt het
parlement al geruime tijd buitenspel gezet door de volmachten.
Nadien volgde een bijna op het randje af verbodsbepaling voor
initiatief name, en op de koop toe een reeks beslissingen die
zelfs de grondwet verkrachtten. Maar wat thans gebeurt is geen
teken van «verbeeldingskracht» maar een vulgaire uiting van
misprijzen voor het parlement. Wanneer men ieder voorstel
met communautaire inslag naar een studiecentrum stuurt,
betekent dat meteen dat men even goed de volksvertegenwoor
diging naar huis kan sturen. Niets nieuws onder de zon in feite:
we herinneren ons maar al te goed dat op het einde der zestiger
jaren de regering Van den Boeynants alle problemen in de
ijskast ging stoppen.
Bovendien meent men de bevolking voor de aap te moeten
houden: nog maar pas een week geleden verklaarde CVP-er
Van den Brande nog doodernstig en dan nog in naam van
de ganse CVP dat de regionalisatie van de belangrijke
economische sectoren nu maar eens voor goed diende doorge
drukt te worden. En wat zien we een week later? Niets meer
van dat alles en integendeel, voor 1985 wordt aan de leden van
de meerderheid zelfs ieder initiatief ontzegd. Wat moet dat
«baasken» nu toch fier zijn.
De Heer Nothomb anderzijds is wel fier, en met reden:
Happart zal uiteindelijk toch burgemeester worden (de macht
heeft hij in elk geval al!) en ook voor Cockerill-Sambre, die
met nationale centen zal verzilverd worden, geen problemen
meer.
Met deze regeling wordt trouwens ook het reeds delicate
systeem van de «taaifaciliteiten» op de helling gezet. Meteen
een ernstige bedreiging voor de situatie van de Brusselse
randgemeenten.
Dat alles toont eens te meer aan dat de CVP tot alles in staat is.
De interne machtsstrijd binnen de partij wordt dan maar
omgezet in een chantage-strijd tegenover andere partijen. Het
is duidelijk dat het geval Happart slechts een voorwendsel is
om meer fundamentele problemen een tijdlang op de achter
grond te houden. Zo fopt men inderdaad de gewone man. Het
zal echter tot onze grootste voldoening zijn dat deze «volksbe
driegers» eens hun verdiende afstraffing zullen krijgen.
Willy VERNIMMEN
Lid Europees Parlement
Naar aanleiding van de be
spreking van de begroting
1982 van onderwijsminister
Coens hield Senator Paul
Van der Niepen een felle
tussenkomst. Deze week pu
bliceren we hiervan het eer
ste deel.
Gezien de begroting van Nationale
Opvoeding voor 1982 reeds uit
voerig werd behandeld en goedge-
stemd in de Kamer en gezien wel
licht het tijdstip niet ver meer af is
waarop de begroting voor 1983 zal
ingediend worden bij deze Senaat,
zal ik naast enkele algemene be
schouwingen slechts enkele voorna
me aspekten van uw gevoerde on
derwijspolitiek uitvoeriger behan
delen.
Uit de evolutie van de Rijksbegro
ting kunnen wij vaststellen dat aan
het onderwijs een relatief kleinere
plaats wordt toegekend.
Niet alleen stijgt de begroting 1982
minder dan zij vorige jaren steeg
(5,8%) maar zal voor 1983 deze
stijging globaal 4,4% bedragen,
wat minder is dan de sektor van de
ordehandhaving.
Deze situatie is langs Nederlandsta
lige kant nog meer te betreuren
wanneer men vaststelt dat de huidi
ge verhouding in kredieten (in uit
gaven is de toestand nog slechter
voor de Vlaamse Gemeenschap)
het nederlandstalig onderwijs bena
deeld is.
Slechts 55 procent komt de Neder
landse sektor toe, daar waar de
leerlingenverhouding naar 60%
evolueert.
Deze toestand wordt door de inge
diende begroting nog verergerd
wanneer vastgesteld wordt dat de
franstalige begroting met 10,8%
stijgt ten overstaan van 1981 en de
nederlandse slechts met 5,8%.
Het bijbted 1982 en de overschrij
ding van sommige kredieten zal
hier geenszins een verbetering in
brengen.
Alhoewel wij de bij kredieten voor
de begroting 1982 nog niet kennen,
menen wij te kunnen stellen dat
een tekort met verschillende hon
derden miljoenen waarschijnlijk is.
Men vermoedt dat het tekort zal
oplopen tot 2 miljard en meer.
Dit brengt zeer zware meeruitga
ven mee voor de begroting 1983.
Zulks verwondert ons niet als men
weet dat de uitgaven van het onder
wijs sterk worden beïnvloed door
enkele voorname groeifaktoren als
daar zijn de leerlingen - de omka
dering, dus het personeel -, de in
vesteringen en de verzuiling.
Wat de leerlingen betreft is het zo
dat het totaal aantal studerenden
(ook de sociale promotie) ongeveer
1/4 uitmaakt van de totale bevol
king van het land.
Het aantal lager onderwijs, sekun-
dair onderwijs en hoger onderwijs
bedraagt immers 20 procent.
Wanneer wij de evolutie overlopen
zien wij dat de expansie vooral
waar te nemen is in het sekundair
onderwijs en in het hoger onder
wijs, wat vooral te wijten is aan de
demokratiseringsinvloeden en de
scolarisatie van de jeugd.
Een andere niet belangrijke faktor
voor de meer uitgaven in het onder
wijs is ons inziens zeker het niet te
onderkennen feit van de institutio
nele verzuiling.
Daarbij stellen wij vast dat de be
groting van nationale opvoeding
wegens haar niet samendrukbaar
heid uit 92 93% kosten bestaat,
die niet voor vermindering in aan
merking komen zonder strukturele
ingrepen, 85% van de begroting
bestaat immers uit lonen.
Wij vragen ons dan ook af of de
regering voor 1983 nog belangrijke
maatregelen zal nemen? Wij zijn
benieuwd hoe deze zullen gespreid
en gerealiseerd worden.
Misschien zou Mijnheer Coens ons
hieromtrent reeds een klaar en dui
delijk antwoord kunnen ver
stekken.
Intussen blijkt uit de begrotingsta
bellen in de Kamerkommissie mee
gedeeld dat hij inherent blijft hou
den aan een gelijkheid tussen de
netten wanneer U de kostprijs ver
gelijkt.
Wij menen hem echter te moeten
herinneren aan het principe van
«een evenwicht in feite», waar het
Rijksonderwijs een aparte positie
bekleedt. Dit onderwijs wordt inte
graal betaald door het Rijk, de
overige netten zijn gesubsidieerd.
Deze fundamentele vertrekbasis
heeft men ook volledig genegeerd
in de besparingstreinen. Vooral het
Rijk wordt aangetast in zijn eigen
onderwijs, terwijl de maatregelen
minder of geenszins het gesubsi
dieerd onderwijs raken. Integen
deel. Het gesubsidieerd onderwijs
is in expansie door de overgang
naar Type I in het Sekundair onder
wijs en de programmatie.
Uitgaande van deze vaststellingen
kunnen wij niet onderschrijven de
wijze waarop de minister, met de
beperkte kredieten, bepaalde
schulden van het gesubsidieerd on
derwijs vereffent zonder uitdrukke
lijke noodzaak of behoefte daar
waar tegelijkertijd duizenden per
soneelsleden worden afgedankt of
in hun tewerkstelling bedreigd.
De betaling van meer dan 430 mil
joen supplement bij de reeds ont
vangen werkingstoelagen aan het
gesubsidieerd onderwijs, ondanks
het feit dat deze scholen naar het
VSO zijn overgestapt onder de
toen geldende financiële voorwaar
den, namelijk het minimum van de
wet, is een ware kaakslag voor het
getroffen personeel.
Dit is de mooiste illustratie van
waar zijn prioriteiten liggen en zijn
sympatie naartoe gaat als van het
gebrek aan beleid.
Na deze algemene beschouwing
willen wij dieper ingaan op meerde
re negatieve aspekten van uw ge
voerde onderwijspolitiek.
Het is duidelijk dat op het school-
pakt door de regering zware in
breuken werden gepleegd. Ten eer
ste heeft de minister als inrichtende
macht van het Rijksonderwijs, het
recht eigen onderwijs in te richten
naar behoeften. Door het invoeren
van oprichtingsnormen bij vdl-
machtbesluit (KB nr. 64 in verband
met de sociale promotie) worden
opvolgers gebonden.
Ten tweede is het Rijksonderwijs
het recht ontnomen om met eigen
middelen initiatieven te nemen.
En ten derde werd he KB nr. 64
voor het onderwijs van sociale pro
motie de remwet opgeheven door
het vaststellen van bepaalde voor
waarden.
Ondanks de formele toezegging
van de regering bij monde van haar
eerste minister, heeft Coens ge
meend dat de schoolpact-kommis-
sie niet hoefde geraadpleegd te
worden met betrekking tot deze
volmachtsbesluiten, die duidelijk
het schoolpakt raken en het globaal
evenwicht tussen de netten ver
breken.
Het eenzijdig voordeel voor de
CVP en het net waarvan zij de
belangen behartigt, alsmede de ge
richtheid van deze maatregelen,
hebben ertoe geleid alle spelregels
te negeren en alzo woordbreuk te
plegen.
Zo worden rationalisatie- en pro-
grammatieregelen uitgevaardigd
voor de sociale promotie en het
hoger onderwijs korte type, met
miskenning van elk overleg in de
schoolpaktkommissie
Onder het mom van het uitwerken
van een administratieve regeling
inzake onderwijs is men er boven
dien in geslaagd omkaderingsnor
men, tegen het schoolpakt in, vast
te spijkeren in teksten die nog en
kel bij wet kunnen gewijzigd
worden.
Deze handelwijze moet de CVP in
de toekomst trouwens toelaten
haar machtsgreep in het onderwijs
te konsolideren, daar iedere verbe
tering van de normen in de toe
komst zal dienen te gebeuren via
een omslachtig debat.
Dit alles kunnen wij niet nemen,
temeer omdat sommige parle
mentsleden van de meerderheid,
wel ervan overtuigd zijn dat het
KB 110 in de schoolpaktkommissie
moet behandeld worden maar er
niet voor te vinden zijn om de
andere KB's te behandelen die be
trekking hebben op onderwerpen
die gewoonlijk voorafgaandelijk in
de schoolpaktkommissie besproken
worden.
Volgende week deel II
Zaterdag 12 februari 1983 vanaf 10 uur
Centrum voor Kunst en Kuituur (Sint-Pietersabdij) op het
Sint-Pietersplein te Gent
Met uiteenzettingen door een vertegenwoordiger van de vereniging
van Belgische Steden en Gemeenten, Gilbert Temmerman, Mare
Galle, Luc Van den Bossche en Eugène Lambrecht. Na de middag
diskussies in diverse werkgroepen.
Zie het volledige programma op de Kuituurpagina (pag. 4)
Deze studiedag is ongetwijfeld een must voor alle gemeentemanda
tarissen en elkeen die belang stelt in het gemeentelijk financieel
beleid.
Kfdaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt 1 te 9300 AALST
lel.: 053/70.51.51 - Postrekeninunr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willv Vernimmen. Houtmarkt I, 9300 Aalst
