Mee te betogen op 26 februari
Neem deel, met het A.B.V.V. aan de
Nationale Betoging ABW-ACV
Wist U dat een citroen zoveel sap bevat?
De gemeentelijke
financiën in krisis
1 mei 1983 dag van linkse eenheid?
Brussel, 26 februari 1983
4 Maandagen in
maart over
Economie
Het is onze plicht
Het is ons belang
Het is het belang van de ganse arbeidersklasse
De waarheid is zeer simpel.
Het is onweerlegbaar: de cri
sis vindt haar oorzaak in de
manier waarop het patronaat
het bedrijfsleven de eco
nomie organiseert en
leidt. De grenzeloze winst
honger van de patroons de
kapitalisten is de hoofd
oorzaak van al onze miserie.
De patroons zijn de profi
teurs van onze op kapitalisti
sche leest geschoeide econo
mie. De arbeidersklasse is
het slachtoffer.
TEGEN:
HET PATRONAAT dat miljarden cadeaus krijgt maar geen werk
verschaft.
DE REGERING, die de sociale zekerheid afbreekt, de patroons
verrijkt zonder hen enige verplichting op te leggen, de belas
tingontduikers ongemoeid laat en geen nieuw industrieel beleid
voert.
VOOR: WERK
HERSTEL VAN ONZE KOOPKRACHT
VRIJWARING VAN ONZE SOCIALE ZEKERHEID
Omdat we er genoeg van
■mm
De bureaus voor statistieken
hebben weer eens goed werk
geleverd. Sic! Een opnieuw
uitgebrachte bevinding be
treffende het VSO, ditmaal
geleverd door de «Vereni
ging voor wetenschappen en
letteren», doet het Rijkson
derwijs voor de zoveelste
maal in het zand bijten.
Binnen in
Bert Van Hoorick
antwoordt de KP-
Aalst, pag. 2
Aalst interviewt zijn
militanten.
Deze week:
Valère Fouquaert,
pag. 2
Arbeidsverkorting kan
bijdragen tot
ontplooiing
persoonlijkheid, pag. 4
Geslaagde informatie-
en inspraakavond te
Zottegem, pag. 6
Amerikaanse agressie,
pag. 5
Tuinbouw in de
Gemeenschap, pag. 5
Culturele Centrale/CSC
1. Maandag 7 maart
de economische crisis en de werkloosheid
2. Maandag 14 maart
de economische crisis en het kapitaal
3. Maandag 21 maart
economie en ecologie
4. Maandag 28 maart
de verschillende economische systemen en de alter
natieven voor de crisis.
In Netwerk/De Gele Limonade te Aalst. Telkens te 20 u.
Inschrijvingen tot 3 maart 1983, Houtmarkt 1 te Aalst of
bellen naar 053/21.11.63.
Naar aanleiding van de op
roep voor de vorming van
het 1-meicomitee 1983, wen
sen we hierbij een bijdrage te
leveren rond het onderwerp:
1 mei dag van linkse eenheid.
Redaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt I te 9300 AALST
rel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr
Verantwoordelijke uitgever: Willv V ernimmen. Houtmarkt I
Vrijdag 25 februari 1983
45* jaargang nr. 8
Weekblad van de S.P
9300 Aalst
De huidige regering doet de arbei
dersklasse opdraaien voor de fou
ten die de kapitalisten, uit heb
zucht, maken. De politiek van het
patronaat en van de regering is er
op gericht alle werknemers, zowel
het overheidspersoneel als de ar
beiders, de bedienden en de kader
leden, te verarmen en hun sociale
rechten af te bouwen. De kapitalis
ten willen de arbeidersklasse terug
drijven naar hun vroegere toestand
van onderworpenheid uit angst om
den brode, van rechteloosheid.
Dit is de simpele, angstwekkende
keiharde waarheid. Tot voor kort
zou niemand geloofd hebben dat
dit kon gebeuren.
In alle daden die de regering stelt
en in alle plannen die de regering
voorstelt, zitten nadelen voor de
werknemers: de T-zones, het derde
arbeidscircuit en het afbouwen van
de BTK-projekten, de wijzigingen
aan de sociale zekerheid en noem
maar op. Er zijn geen maatregels of
plannen van de regering zonder
open of verdoken angels voor de
werknemers.
Reeds vorig jaar waarschuwde het
ABW voor de drieste houding van
het patronaat en voor het gevaar
dat uitging van het huidig rege
ringsbeleid. Er zijn ABVV-stakin-
gen geweest tegen de «treinen van
Martens V». Het ABW stond al
leen e'n, helaas, vele werknemers
beseffen toen nog onvoldoenae wat
er op het spel staat. Door de aktie
van het ABW werden sommige
maatregelen afgezwakt maar de
treinen vertrokken. Iedere werkne
mer verloor aan koopkracht, het
aantal «officiële» werklozen over
schreed de vijfhonderdduizen.
Honderdduizenden die geen werk
vinden kunnen ook nergens reke
nen op een vergoeding (de niet-
officiële werklozen). Er is opnieuw
armoede. Tijdens de koude winter
dagen zijn er werklozen, gepensio
neerden, die in de grote warenhui
zen gaan rondlopen, niet om te
kopen maar om thuis verwarming
te sparen. Dit is verdoken armoe
de, maar ze is er, de armoede!
Intussen worden de rijken nog rij
ker, vergroten hun reeds enorme
fortuinen.
De politieke strijd heeft zijn vergul
de fagade van de gouden jaren
verloren en de klassenstrijd komt
opnieuw duidelijk tot uiting.
Gezien de gevaren die de arbei
dersklasse bedreigen kan men het
belang van de Nationale Betoging
niet onderschatten. De Nationale
Betoging moet uitgroeien tot een
massaal en hard verzet tegen de
politiek van het patronaat en van
Martens V.
En deze keer doet het ACV wel
mee.
Het is best mogelijk dat niet alleen
het arbeidersbelang de ACV-lei-
ding tot een meer strijdbare hou
ding bracht. De nakende sociale
verkiezingen zijn ongetwijfeld niet
vreemd aan de gewijzigde houding
van de ACV-top. Tot daartoe. Feit
is dat zaterdag de twee grote bon
den samen door Brussel zullen
betogen.
Het ABW dat eerst de strijd al
leen voerde zal, nu de aktie ge
voerd wordt in gemeenschappelijk
vakbondsfront, zich zeker met al
zijn kracht en mogelijkheden inzet
ten opdat deze betoging zou uit
groeien tot een onstuitbaar arbei-
dersverzet tegen de dreigende poli
tiek van regering en patronaat.
Van uit alle hoeken van ons arron
dissement zijn autocars ingelegd.
Reserve bussen staan klaar. Zorg
er voor dat alle bussen bomvol zijn.
Ga liefst niet op uw eentje naar de
betoging. Stap op een ABW-bus.
Zovele bussen die in ons arrondis
sement zullen rondrijden zijn op
zichzelf als het ware al een «plaat
selijke betoging». Samen naar
Brussel!
Omdat we er genoeg van hebben!
Herman VAN HERZEELE
'v
w-
De boodschap van deze vereniging
is positief: «Elke onderwijsinrich
ting moet de kans krijgen om zelf te
beslissen over het al dan niet toe
treden tot het Vernieuwd Secun
dair Onderwijs. Reden hiertoe is
dat volgens hun statistische bevin
dingen studenten komende uit het
traditioneel hoger onderwijs, het
type twee onderwijs, meer kans
hebben op slagen in het voortgezet
onderwijs.
Een interview met Minister Coens
dienaangaande in het radiomagazi
ne Aktueel sprak weer boekdelen:
«Het vrij gesubsidieerd onderwijs
heeft die keuze, doch in het rijks
onderwijs is het VSO reeds alge
meen verplicht. Een terugkeer naar
het traditioneel onderwijs is niet
meer mogelijk daar dit teveel zou
kosten». Waar Minister Coens
eerst alle mogelijke besparingen
toepast in het Rijksonderwijs om
dat het teveel kost, zegt hij nu dat
een terugkeer naar het type 2-on-
derwijs opnieuw teveel zou kosten.
De vraag blijft moeten we naar het
vroegere systeem terug? Met wat
men na al die jaren reeds weet over
het VSO moet men kategoriek zeg
gen: «Neen».
Iedereen weet dat door een te vlug
ge invoering van het VSO in alle
scholen, nota bene door de PW-er
De Croo, er problemen zijn ge
weest. Om aan vernieuwing te doen
moet men er op voorbereid zijn en
ook gemotiveerd zijn. Maar moet
men daarom de huidige leerkrach
ten van het VSO als achterlijke
wezens beschouwen? Na al die ja
ren dat het VSO veralgemeend
werd hebben zij zich bijgewerkt, en
men mag zeggen dat het VSO sinds
lange tijd goed draait.
Neen, al die publikaties hebben
slechts één doel: «De bevolking
zodanig sensibiliseren in de nega
tieve zin, waardoor ze zich niet
meer goed voelen, mede door de
huidige krisis, uit angst gaat reage
ren en daardoor het zogenaamde
zekere voor het onzekere gaat ne
men en zodus terugkeert naar de
vroegere waarden.»
Is het niet eigenaardig dat na 10
jaar VSO, men nu plots, sinds het
aan het bewind zijn van een katho
liek pion op de post van onderwijs,
het rijksonderwijs door middel van
statistieken gaat aanvallen. Wist
men dat dan vroeger niet?
Iedereen weet dat de huidige jeugd
de toekomst van morgen uitmaakt.
Het Vernieuwd Lager en Secundair
Onderwijs heeft tot doel kritische,
bewuste en eigentijdse mensen te
maken. Geen mensen die een dosis
leerstof te verwerken krijgen die
men liefst zo vlug mogelijk vergeet,
maar een leerstof die afgestemd is
op nu en op de toekomst! Dat de
Romeinen geleefd hebben mag
men gerust weten, maar men moet
ook weten dat er rassenstrijd en
sociale onrechtvaardigheid heerst,
nu, in onze twintigste eeuw.
En daar is men juist bang voor.
Geen kritische mensen en potten
kijkers op onze rug is het devies
van bepaalde belangengroepen.
Om dat doel te bereiken zijn alle
middelen goed.
Doch uitgeblust zijn we niet heren
statistiekschrijvers en uw trawanten
of opdrachtgevers.
Ons onderwijs, het Rijksonderwijs,
is goed, en dat zullen we blijven
bewijzen.
Georgette Van Eierde
De financiële toestand van de gemeenten wordt vandaag hoe
langer hoe meer het onderwerp van diverse vraagstellingen.
In haar beleidsverklaring van 21 januari 1983 heeft de Vlaamse
Exekutieve zich tot doel gesteld de Gemeentelijke autonomie te
versterken. Alle politieke frakties hebben zich achter deze
doelstelling geschaard.
Dit betekent dat de gemeenten over de noodzakelijke financiële
middelen moeten beschikken om het begrotingsevenwicht te
vrijwaren of om het terug tot stand te brengen. Want zonder
gezonde gemeentelijke financiën kan de gemeentelijke autono
mie immers niet ten volle tot uiting komen.
In de praktijk moeten we tot onze spijt vaststellen dat de
gemeentelijke instellingen een krisisperiode doormaken.
De verslechtering van de financiële toestand van de gemeenten
heeft zich vooral in de jaren 1979-80-81 gesteld.
Uit een ingesteld onderzoek blijkt dat de tekorten vooral hun
oorzaak vinden in:
- een vermindering van de dotatie van het Gemeentefonds;
- laattijdige doorbetaling aan de gemeenten van de belastingen
en toelagen;
- de stijging van de energiekosten voor verwarming en vervoer;
- de toename van de behoeften als gevolg van de fusies;
- de bijkomende verplichtingen door de Staat aan de gemeenten
opgelegd (OCMW-bestaansminimum, ziekenhuistekorten
Bewust van de steeds toenemende verslechtering van de
financiële toestand van de gemeenten heb ik als Gemeenschaps
minister van Binnenlandse Aangelegenheden, de overlegverga
deringen tussen Centrale Regering, de Gewestregeringen en de
Vereniging van Belgische Steden en Gemeenten bijgewoond in
de hoop een voor de gemeenten billijke oplossing te vinden.
Van in den beginne heb ik zeer duidelijk gesteld dat:
1. Indien de Centrale Regering haar verplichtingen tegenover
de gemeenten zou nakomen het begrotingsevenwicht in het
Vlaamse Gewest zou verwezenlijkt worden. Dat het Regentsbe-
sluit van 10 februari 1945 houdende algemeen reglement op de
gemeentelijke komptabiliteit zou worden gerespekteerd en dat
eenzelfde wettelijke bepaling in de gemeentewet of in een andere
wet opnemen overbodig was.
2. Ik nooit een supervoogdij door de Centrale Regering over de
gemeenten van het Vlaamse Gewest zou aanvaarden en dat
het Vlaamse Gewest het financieel statuut voor zijn gemeen
ten zelf zou regelen. De bijzondere wet van 8 augustus 1980
en de gewone wet van 9 augustus 1980 tot hervorming der
instellingen moeten worden nageleefd.
3. Dat voor de gemeenten Antwerpen en Luik een bijzondere
regeling diende gezocht te worden.
In deze standpunten werd ik door de Vlaamse Exekutieve
bijgetreden.
Overtuigd dat de financiële moeilijkheden van de Vlaamse
gemeenten, alhoewel minder ernstig dan deze in het Waalse - en
het Brusselse Gewest - een oplossing dienden te krijgen heb ik
voor deze gemeenten een saneringslening uitgewerkt.
Op 28 juli 1982 heeft de Vlaamse Exekutieve op mijn voorstel
beslist dat de defïcitaire gemeenten van het Vlaamse Gewest, met
uitzondering van Antwerpen en Gent, een saneringslening
kunnen opnemen bij het Gemeentekrediet tegen bepaalde voor
waarden.
Ik wens er vooral de nadruk op te leggen dat het de gemeentebe
sturen zijn, die vrij bepalen op welke wijze zij het begrotingse
venwicht wensen te herstellen.
Deze maatregel tot sanering van de gemeentefinanciën heeft de
maatregelen van minister Nothomb doorkruist en gaat zelfs het
volmachtenbesluit vooraf. De Vlaamse gemeenten hebben deze
Volmachtbesluiten niet nodig, alhoewel voor 1982 van 72
gemeenten op de 315 een begroting met een deficit ten bedrage
van 10,9 miljard werd aanvaard.
Wij mogen dan ook zeggen dat de maatregelen van de Vlaamse
Exekutieve maar op tijd werden genomen.
Ik hoop en ben er ook van overtuigd dat wij door een
gezamenlijke inspanning er zullen in slagen het begrotingseven
wicht van de Vlaamse Gemeenten te herstellen en/of te behouden
en daardoor de gemeentelijke autonomie te versterken.
Het heeft geen zin, zoals de centrale regering nu doet, de
problemen voor zich uit te schuiven, zonder er een fundamentele
oplossing voor te vinden.
De beslissing van Nothomb met haar dwingende maatregelen en
o.a. de verhoging van de gemeentelijke belastingen betekenen
noch meer noch min een overval op de geldbeugel van de
burger, die opnieuw moet opdraaien voor zaken waar hij geen
schuld aan heeft.
Een realistische aanpak met strukturele waarborgen voor een
progressief beleid in Vlaanderen moeten de hoekstenen vormen
voor een politiek waarbij het essentiële in onze samenleving kan
gevrijwaard blijven.
Marc GALLE
Gemeenschapsminister voor
Binnenlandse Aangelegenheden
Dat de doorbraakgedachte in onze
federatie en meer bepaald te Aalst
nog niet ver is doorgedrongen be
wijst eens te meer het antwoord
van Kd. Galle in het interview met
Kd. P. De Smet (Voor Allen 18
feb.) op zijn vraag naar aanleiding
van een KP-oproep voor gemeen
schappelijke aktie.
De stelling van Kd. Galle: «De
vooruitstrevenden zijn verzameld
in één partij, de onze. Als de voor
uitstrevenden, die zich nog in de
KP of elders bevinden, realistisch
zullen worden, zullen ze alle ver
snippering eindelijk laten varen.
Dat is onze groep», wordt onge
twijfeld nog steeds onderschreven
door een aantal leidinggevende fi
guren in de socialistische beweging.
Het is evenwel een zeer gevaarlijke
stelling en een gemakkelijkheids
oplossing die elke diskussie ont
wijkt en zeker geen zin voor open
heid aangeeft. Hierbij wordt elke
oproep tot eenheid van deze leiding
ongeloofwaardig en is ze enkel een
poging tot opslorping.
Vooreerst berust de stelling op de
gedachte dat er slechts één politie
ke partij de belangen van de arbei
dersbeweging kan en mag verdedi
gen. Deze monopolistische ziens
wijze is allesbehalve realistisch, ze
gaat voorbij aan de realiteit van de
Christelijke arbeidersbeweging
enerzijds en houdt geen rekening
met het politieke feit dat er een
kleine 6% progressieven zich bui
ten de klassieke strukturen hebben
georganiseerd.
Wanneer er vandaag meer dan
500.000 werklozen zijn en we ons
geplaatst zien voor een eensgezinde
rechterzijde dan verwachten we an
dere uitspraken.
Uitspraken over de frontvorming
van socialisten en vooruitstrevende
kristenen.
Morgen zullen te Brussel tiendui
zenden betogen, rode en groene
vlaggen naast elkaar, wat belet ons
het syndikaal front op het politieke
vlak door te trekken?
Naar aanleiding van 1 mei 1983 zou
het daarom passend zijn dat de SP
het initiatief neemt oir, plat
formtekst op te stellen en dezt oor
te leggen aan zowel nieuw links, de
groenen als aan bvb. de KAJ-ers
die vandaag reeds samenwerking in
de beweging Jongeren voor werk.
Dan zullen op 1 mei 1983 alle
vooruitstrevenden achter dezelfde
eisen kunnen opstappen.
Aan pathetische oproepen tot een
heid door opslorping zullen de
500.000 werklozen niets hebben,
van een eensgezinde arbeidersbe
weging en een bundeling van alle
progressieve krachten hebben ze
alles te verwachten,
We willen ons daarvoor inzetten en
roepen alle progessieve partijgeno
ten op samen te werken aan de
organisatie van een 1 mei-optocht
met alle progressieve krachten uit
de Denderstreek.
Lieven Matthieu
Politiek sekretaris
Groot-Haaltert
