Gevaarlijke verdedigers van Vlaanderen
Waarheen met het
Rijksonderwijs
Senator Paul Van d
voor het rijksonder
er Niepen op de bres
I
SP-Zottegem
Bal van
Herman De Loor
en SP-mandatarissen
'WIJS
Editoriaal
Burgemeester-
V olks vertegenwoordiger
Zaterdag 2 april 1983
Zaal cafetaria «Bevegemse Vijvers
Zottegem»
Orkest «The Friends Collection»
Op zaterdag 12 maart 11.
werd door een reeks
organisaties van
Vlaamsnationale strekking
een betoging gehouden
onder het tema «De
Vlaamse Ardennen groen
en Vlaams».
Tegen deze betoging werd
door een reeks andere
organisaties een
pamflettenaktie
gehouden. De SP-
Geraardsbergen was één
van de organisaties die
mee gereageerd heeft
tegen deze, op het eerste
zicht, onschuldige
betoging.
1. Betreffende demokratie
2. Betreffende volksnatio-
nalisme en rassenteorie
Tijdens het nieuw volmachtendebat in de Senai
beleid van minister Coens op de korrel
it van vorige week neemt Senator Paul Van der Niepen het onderwijs-
4-
i
Toegang: 100 fr. Voorverkoop: 80 fr.
Aanvang 21 uur
Besparingsfilosofie
André Vanden Broucke
Voorzitter A.B.V.V.
Redaktie - Administratie - Publiciteit
Houtmarkt 1 te 9300 AALST
Tel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 Aalst
Vrijdag 1 april 1983
45' jaargang nr. 13
Weekblad van de S.P
Dat deze houding bij bepaalde SP-
militanten vragen oproept kr ik
mij gerust inbeelden en, om cjze
reden, vind ik het gepast om het
waarom van onze steun aan de
pamflettenaktie even nader te be
lichten.
De bezwaren van de Vlaamse so
cialisten uit Geraardsbergen tegen
de betoging waren niet ingegeven
door afkeuring van het tema van de
betoging maar wel door de anti-
demokratische en zelfs naar het
fascisme neigende geaardheid van
minstens één van de organiserende
groeperingen van de betoging.
Alhoewel wij niet alle ordewoor
den van de betogers konden onder
schrijven - in een demokratie hoeft
dat ook niet! - kunnen wij als
Vlaamse socialisten toch gerust
achter het tema staan van de beto
ging. Voor ons is «De Vlaamse
Ardennen Vlaams» geen slogan of
kreet maar wel een bewuste politie
ke keuze voor de vorming van taai-
homogene gebieden in België.
Hiermee bedoelen wij dat het nu
eens moet gedaan zijn met het
toekennen van eeuwigdurende faci
liteiten aan Franstaligen die zich op
Vlaams grondgebied komen vesti
gen. Voor ons is het duidelijk: een
Vlaming die zich in Wallonië ves
tigt moet zich aanpassen... maar
hetzelfde geldt voor een Franstalige
die zich in Vlaanderen, in casu in
de Vlaamse Ardennen, komt vesti
gen. Daarom staan wij achter het
tema van «De Vlaamse Ardennen
Vlaams».
Als de Vlaamse socialisten dan ach
ter het tema van de betoging staan,
waarom sluiten zij zich dan ook aan
bij de groeperingen die de betoging
in een pamflet afkeuren?
Omdat wij willen wijzen op het feit
dat anti-demokratische krachten
opnieuw proberen greep te krijgen
op de Vlaamse strijd!
Net als in de dertiger jaren stellen
wij vast dat met de verscherping
van de ekonomische krisis de fascis
tische, racistische ideeën terug aan
kracht winnen. Men hoeft maar le
denken aan Nols in Schaarbeek,
aan openlijk gebruik van ha
kenkruisen, aan anti-joodse span
doeken in voetbalstadions...
Óm U te bewijzen dat het gebrek
aan vertrouwen in de goede bedoe
lingen van sommige organiserende
bewegingen van de betoging niet
zonder grond is. volgen hierna een
paar citaten uit «Signaal», perio
diek van «Nationalistische Studen
tenbeweging» en het «Nationalis
tisch Jongstudentenverbond», één
van de organiserende verenigingen
van de betoging:
- «De parlementaire demokra
tie en de demokratie tout court
zijn een nog tijdelijk te dulden
kwaad dat liefst zo snel moge
lijk vervangen wordt door een
efficiënte leiding van specia
listen».
- «Wij denken dat demokratie
hic et nunc de minst slechte
staatsvorm is tot een andere
oplossing gevonden wordt. De
mokratie gaat uit van het prin
cipe dat iedereen aan politiek
kan doen, maar waar zouden
wij naartoe gaan indien ieder
een dacht dat men aan genees
kunde kon doen. Op termijn
zou er moeten een politieke
macht komen van specialisten
die zich niet laten beïnvloeden
door sociale partners».
Een beeld van de niet zo talrijke maar zeer gevaarlijke ideeën propagerende
betogers.
Let op volgende citaat komt
niet uit «Mein Kampf» maar uit
Signaal!
«Het bestaan van de rassen is
een eenvoudig biologisch feit
en een feit is sterker dan theo
rie. Het is niet alleen een ge
volg van opvoeding. Het indivi
du zijn oorsprong ligt in een
biologische realiteit en houdt
verband met chromosonen en
erfelijkheidswetten. Welnu,
wij zijn tegen integratie. Dit
houdt een aantasting in van
onze volksgaafheid, van de kul-
turele en biologische samenstel
ling van ons en hun volk!»
Dirk Van der Maelen
Lees door pag. 5
Eén van de grote flaters, misschien wel de voornaamste, die de
liberalen bij de vorming van de huidige regering begingen, is
dat zij in ruil voor het departement van Cultuur dit van
Nationale Opvoeding in handen speelden van de CVP. Het
resultaat is ondertussen voldoende bekend: systematisch
georchestreerde aanvallen op de methodologie van het rijkson
derwijs, invoering van zeer ongunstige normen allerhande met
een nadelig effekt én op de tewerkstelling én op de kwaliteit
van het onderwijs, besnoeien van kredieten voor uitrusting en
gebouwen.
Het protest van de politieke partijen tegen deze afbraakpoli-
tiek van een CVP-minister was vrij eenzijdig: enkel de
Vlaamse socialisten gingen in het verweer tegen de politiek van
minister Coens. De liberalen, van oudsher voorstanders van
het pluralistisch onderwijs, lieten zich vangen aan hun tot
liberaal dogma verheven en aanbeden privé initiatief en zij...
zwegen en ondergingen, maar wat erger is, werden medeplich
tig aan deze schandalige aanslag op een onderwijsnet dat een
doorn in het oog van het katholieke rechtse Vlaanderen was
geworden.
En toch, en liever laat dan nooit, gaan nu ook heel wat
liberalen, die ondanks alles voorstanders bleven van dat
rijksonderwijs, jammeren ja zelfs zachtjes aan reageren.
Typisch terzake zijn de reakties op het laatste kongres van het
L.V.E.V. waar gesteld werd dat het onverantwoord was
vanwege de liberale regeringsonderhandelaars Nationale Op
voeding toe te vertrouwen aan een CVP'er, meer nog, men
voegt er vrij krachtig en dit ondanks de bokkesprongen van
Guy Verhofstadt aan toe: «Wij blijven voorstanders van het
rijksonderwijs».
Het spook van de CVP-staat Vlaanderen schijnt blijkbaar
meer effekt te krijgen dan de doctrinaire nonsens van Guy
Verhofstadt.
Wij hopen maar één zaak en dat is dat deze koerskorrektie
van de liberale ideologie ook zal omgezet worden in reële
daden binnen de regering. Dit wordt meer dan noodzakelijk
gelet op het offensief dat Coens en zijn medewerkers aan het
voorbereiden zijn met betrekking tot het «desorganiseren»
van de rijksscholengemeenschappen. Het beknotten van het
onderwijsaanbod binnen deze gemeenschappen kan het rijks
onderwijs voor tientallen jaren afremmen in zijn verdere
ontplooiing.
Het is een «must» dat niet alleen de Vlaamse socialisten en de
A.C.O.D. maar ook de P.V.V. en het liberaal syndikaat een
krachtig halt toeroepen aan wat in geest van het kabinet Coens
«de laatste fatale slag» betekent die zij het rijksonderwijs
wensen toe te brengen. Politiek is het zeker niet onbelangrijk
duidelijkheid te scheppen met betrekking tot mogelijke raak
punten tussen twee politieke formaties: het rijksonderwijs was
en kan opnieuw één van de raakpunten worden tussen SP en
PVV.
A. Van den Bossche
Federaal Voorzitter
Deze week, dus bijna drie maanden
na het afsluiten van de eerste vol
machtenronde, heeft minister
Coens maar eerst bij het Parlement
het verslag neergelegd over het ge
bruik dat van de bijzondere mach
ten is gemaakt. Zulks kunnen wij
slechts betreuren.
Wij stellen immers vast dat op de
192 getroffen volmachtbesluiten er
niet minder dan 45 genummerde
Koninklijke Besluiten uitgevaar
digd zijn in uitvoering van artikels 5
en 7 van de wet van 2 februari 1982,
met het oog op het rationaliseren
en het bezuinigen op alle niveaus in
de onderwijssektor.
Wie van de parlementariërs, zowel
bij deze van de meerderheid als van
de minderheid, had gehoopt daarin
een degelijke evaluatie van de ge
troffen maatregelen te kunnen le
zen, is bedrogen uitgekomen.
Ons inziens geeft dit verslag slechts
een opsomming van de inhoudelij
ke gegevens van de volmachtbeslui
ten. Wij vragen ons dan ook terecht
af, waarom niet eerder dit verslag is
kunnen neergelegd worden.
Hoe dan ook, willen wij van de
gelegenheid graag gebruik maken
om dieper in te gaan op enkele
fundamentele aspekten van het vol-
machtenbeleid van deze regering.
Om te beginnen zouden wij graag
de besparingsfilosofie van de rege
ring Martens-Gol-De Clercq, die
aan de basis ligt van deze volmach
tenbesluiten, wat van dichterbij on
der de loupe willen nemen. Hierbij
aansluitend op hetgeen in de voor
bije maanden bij andere gelegenhe
den in Kamer en Senaat door som
mige SP-sprekers over dit aspekt
reeds werd naar voren gebracht.
In dit verband verwijzen wij naar
artikel 25 van het schoolpakt, dat
bepaalt dat de kosten van onder
richt, verstrekt in inrichtingen of
afdelingen van inrichtingen voor
onderwijs, tot stand gebracht door
openbare en private personen, ten
laste vallen van de inrichtende
macht. Inrichtende macht kunnen
zijn: het rijk, een gemeente, een
provincie, een bisdom, een kloos
terorde...
Iedere inrichtende macht is dus
financieel verantwoordelijk voor
haar onderwijs. De gesubsidieerde
inrichtende machten krijgen daar
voor onder bepaalde voorwaarden,
vanwege het Rijk wedde-, wer-
kings- en uitrustingstoelagen. Het
Rijk draagt echter niet volledig de
kosten van dit onderwijs. De in
richtende machten kunnen ook ei
gen inkomsten aanwenden om hun
onderwijs te verbeteren en aantrek
kelijker te maken. Voor zijn eigen
onderwijs daarentegen is het Rijk
financieel volledig verantwoorde
lijk. De minister van Onderwijs
kan derhalve, als inrichtende macht
van het Rijksonderwijs, net als de
andere inrichtende machten, eigen
initiatieven nemen en enkel voor
het Rijksonderwijs bekostigen.
De partij van de minister van On
derwijs streeft echter naar een vol
ledig gelijke financiële behandeling
'van alle onderwijsnetten. Dit stre
ven op zichzelf houdt reeds een
flagrante diskriminatie van het
Rijksonderwijs in.
De minister van Onderwijs, de h.
Coens. konkretiseert dit bij zijn
besparingen als volgt: doet het Rijk
een bijzondere inspanning voor het
eigen net, dan wordt die inspan
ning, dindien binnen de budgettaire
mogelijkheden, veralgemeend voor
alle netten. Een voorbeeld hiervan
is de invoering van administratief
personeel in het gesubsidieerd bui
tengewoon onderwijs. Ligt de ver
algemening echter niet binnen de
budgettaire mogelijkheden dan
wordt aan het Rijk het recht ontno
men om deze inspanning verder te
doen.
Lees door pag. 5
