■li
Samen sterk voor
vrede en werk
Het SP-alternatief
1 mei in het teken
van de solidariteit
Een progressief antwoord op de
EDITORIAAL
m
SP-voorzitter Karei Van Miert en de
politieke betekenis van 1 mei
Willy Vernimmen
Lid van het Europees Parlement
n: 14.30 uur
Vrijdag 29 april 1983
45* jaargang nr. 17
Weekblad van de S.P
Ni
=fc
Oorspronkelijk was 1 mei bij uitstek een strijddag. Strijd voor
sociale rechtvaardigheid en tegen menselijke uitbuiting. Strijd
voor elementaire waardigheid en het recht op zelfontplooiing.
Wat hierbij vooral nooit mag worden vergeten is dat het hele
opzet werd geschraagd door de overtuiging dat de gewone
man alleen dan iets kan bereiken wanneer de krachten worden
gebundeld. Enkel samen zijn wij sterk.
Het is broodnodig dat deze gouden regel van de suksesvolle
sociale ontvoogdingsstrijd opnieuw in ere wordt hersteld. De
rechterzijde die het vandaag in vele landen voor het zeggen
heeft, weet maar ar te goed dat zij haar politiek van sociale
afbraak en herstel van haar vroegere machtsposities slechts
dan kan voeren wanneer zij diegenen die nog werk hebben
uitspeelt tegen de werklozen, de aktieven tegen de gepensio
neerden, de eigen burgers tegen de gastarbeiders, de jongeren
tegen de ouderen, de mannen tegen de vrouwen, de privé-
sektor tegen de openbare sektor, kortom, een politiek van
verdelen en heersen. Ondertussen worden allen zwaar aange
pakt via drastische inleveringsmaatregelen waarbij ook d(
minst begoeden niet worden gespaard. Kapitaalkrachtigen
mogen daarentegen niet alleen op begrip maar ook op allerlei
cadeaus rekenen, onder het motto: wanneer de rijken terug
rijker worden lost de krisis zich vanzelf op.
Zij die zich wellicht een tijdje geleden hebben laten verblinden
door de schandelijke verkiezingsslogans van de liberalen, dit
hen meer geld, meer jobs en minder belastingen beloofden,
weten ondertussen wel beter. Het is natuurlijk geen kunst dt
konkurrentiekracht van de bedrijven te verbeteren wanneer
men de arbeiders zwaar doet inleveren en de bedrijven
bedenkt met talrijke belastingsvoordelen. Van meer tewerk
stelling is evenwel niets in huis gekomen, integendeel, in een
goed jaar tijd kwamen er bijna 100.000 werklozen bij,
ondanks de zware inleveringspolitiek. En ook van een echte
heropleving van de investeringen is nog altijd niets te merken.
De waarheid is dat door dit konservatieve beleid de krisis nog
wordt verergerd. Door het aan alle westerse landen op te
dringen trekt de ene de andere verder mee de dieperik in.
Het is dan ook de hoogste tijd dat het roer wordt omgegooid.
Deze overtuiging wint niet alleen veld in landen als de
Verenigde Staten maar dringt ook hoe langer hoe meer door
bij ons.
Daarom heeft de SP een alternatief sociaal-ekonomisch beleid
ontwikkeld dat gesteund is op drie pijlers:
- absolute strijd tegen de werkloosheid;
- selektieve relance van de ekonomie;
- herstel van de koopkracht, te beginnen met de bescheiden
en middelgrote inkomens.
In tegenstelling tot de huidige CVP-PVV-meerderheid achten
wij de verdere toename van de werkloosheid totaal onaan
vaardbaar en zijn wij bereid tot het nemen van drastische
maatregelen. Deze komen erop neer dat de beschikbare arbeid
op grote schaal dient herverdeeld te worden. Dit kan wanneer
de patroons enerzijds bereid zijn de produktiviteitsstijging om
te zetten in tewerkstelling, en anderzijds wanneer zij die
werken afzien van loonsverhoging boven de normale in
dexaanpassing, en voor de hoge inkomens door het afstaan
van een tewerkstellingsbijdrage. Het js de enige manier om de
steeds toenemende schare van jongeren, vrouwen en andere
werklozen nog enige kans te bieden op tewerkstelling, en hen
te verlossen uit hun materiële en psychologisch pijnlijke
situatie. Terzelfdertijd is het een middel om de ekonomische
bedrijvigheid aan te zwengelen en de moeilijkheden van de
overheidsfinanciën te verlichten.
Lees door pag. 5
Wanneer dit artikel verschijnt zal de eerste persontmoeting
over het socialistische alternatief achter de rug zijn.
Hiermee geeft de SP een duidelijk antwoord aan «rechts» die
sedert mt v,den met veel kabaal zegt dat ook de socialisten
geen afdr nd antwoord hebben voor de steeds verder
ingrijpende krisis. Zeker, ook wij weten dat de krisis
fundamenteel, struktureel en internationaal is. Ook wij
beseffen dat geen enkel land alleen bij machte is een
allesomvattende oplossing te geven. Maar wij, socialisten,
moeten aantonen dat er ook een andere weg bestaat dan deze
van «de onvermijdelijkheid», zoals hij door rechts wordt
aangetoond. Kortom. Laat de rijken rijker worden en de
armen worden armer.
Het alternatief van de SP - dat nu slechts ter diskussie aan de
afdelingen en federaties wordt voorgelegd - wil inderdaad
breken met deze redenering.
De ontwikkelde voorstellen hebben zowel betrekking op het
monetaire, het ekonomisch en het sociaal beleid. Daarbij
wordt het probleem van de tewerkstelling steeds centraal
gesteld.
Een dergelijk plan moet naar mijn bescheiden mening de
aanhef zijn voor een ruime mobiliserende gedachte. Wellicht
zal al wat rechts is in dit land zeer vlug ten aanval trekken
tegen bepaalde noodzakelijke struktuurhervormingen en
tegen bepaalde ideeën van herverdeling en heroriëntatie van
de ekonomie. Zij zullen daarbij ongetwijfeld spelen op
gevoelsn van egoïsme en eng korporatisme. Sommige ideeën
zijn inderdaad zeer vernieuwend, zij roepen echter steeds op
voor een werkelijke solidariteit tussen de verschillende
kategorieën van werknemers. Het alternatief zal bijgevolg
ook moeten bekeken worden vanuit een «andere men
taliteit».
Zeker, alle diskussies en wijzigingen zullen onderzocht en
besproken worden, steeds echter moet het gegeven
«solidariteit» de leidraad zijn van ons streven. Wellicht
komen er enkele harde diskussies: maar wanneer zij politiek
gesteld worden kan dit alleen voordelig zijn. Geen diktaten,
maar een open en vrije dialoog. Wellicht kan aldus ons
«alternatief» een nieuwe start betekenen. Een alternatief
- dat geen nieuw ideologisch manifest is - slechts een
oplossing op korte termijn stelt, maar die sterk oproept naar
meer «solidariteit».
Laten wij dan ook onze 1 mei 1983 in deze opdracht plaatsen.
De SP-top heeft dinsdag
het sociaal-ekonomisch
alternatief van de Vlaamse
socialisten aan de pers
voorgesteld.
De krachtlijnen van het
dokument draaien rond
een aktief
tewerkstellingsbeleid, het
stimuleren van de
investeringen door een
selektieve relance en het
herstel en de herschikking
van de koopkracht.
Het dokument - het formaat van
een kleine telefoongids - bevat een
globale visie op de sociaal-ekono-
mische problematiek. Partijvoorzit
ter Karei Van Miert. Willy Claes,
Freddy Willockx en Norbert De
Batselier verklaarden dat het alter
natief gebaseerd is op een realisti
sche analyse van de Belgische en
internationale sociaal-ekonomische
kontext. Zij integreert vroegere
programmapunten met elementen
van een nieuwe aanpak. Het doku
ment zal in brede kring worden
besproken in het vooruitzicht van
een partijkongres op 10 en 11 de
cember e.k.
Inzake het aktief tewerkstellingsbe
leid opteert de SP voor een schoko-
peratie inzake werktijdverkorting
met een verplichte vervangingste
werkstelling, gebonden aan het be
houd van de konkurrentiepositie.
De SP pleit voor een werktijdver
korting met 20 a 25% over vier tot
vijf jaar. Gedurende twee jaar
wordt een urgentieprogramma ge
pland met werktijdverkorting van
10% en een vervangingstewerkstel
ling van 5%. Dit geldt in beginsel
voor alle bedrijven met meer dan
20 werknemers. Bedrijven in moei
lijkheden worden vrijgesteld. Voor
kleine ondernemingen is er een
specifieke regeling.
De SP wil dat er een solidaire
inspanning komt om meer werk te
kreëren. Deze solidariteit moet
steunen op de vrijstelling van de
laagste inkomens, het aanspreken
van alle geledingen van de bevol
king, een progressieve inspanning
vanaf een bepaald niveau en de
aanwending van de totale op
brengst voor meer tewerkstelling.
De financiering gebeurt via een
tewerkstellingsfonds dat gespijsd
wordt door:
- het omzetten van een deel van de
produktiviteitsstijging in een te
werkstellingsbijdrage dié door
de werkgever moet worden aan
gewend om de aanwervingen te
financieren in het kader van de
werktijdverkorting.
- een tewerkstellingsbijdrage
van de werknemers met een
maandinkomen van meer dan
45.000 fr. bruto. Deze bijdrage
varieert van 0,3% voor midden
inkomens tot 5,2% voor de
hoogste inkomens.
- een analoge tewerkstellingsbij
drage van zelfstandigen, vrije
beroepen en andere inkomens,
eveneens vanaf 45.000 fr. bruto.
- de netto-opbrengst van een
belasting op de vermogens van
meer dan 7,5 miljoen (opbrengst
7 miljard fr.)
- 30 miljard overdrachten uit de
relancebegroting.
De tewerkstellingsbijdragen van
werkgevers en werknemers blijven
in eerste instantie binnen het be
drijf en onder het toezicht van de
werknemers. Om het kwartaal ge
beurt er een verrekening. In de
mate dat de reserve hoger ligt dan
nodig om de vervangingstewerk
stelling te financieren, stort het be
drijf aan het fonds.
Lees door pag. 5
neer te 1
De arrogantie van ree
grenzen.
I tiek als 1<
middelen goed om de
buiten het beleid te hou
te werken, en de dem
van de kiezer naast zich
Genoeg is genoeg!!!
Op 1 mei moeten wij mi
dit uitzichtloos beleid
krachtig halt toe te roe
dat ons gedu
ook iedereen in de arrc
;el geen
tenpoli-
zijn alle
mogelijk
nnen tegen
uitvorming
de straat op om aan
CVP en PVV een
om te waarschuwen
Wij verwachten dan
mentele betogingen.
Kedaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt I te 9300 AALST
Tel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willv •Vernimmen, Houtmarkt I, 9300 Aalst
et*
