<fi
SP-alternatief is onderdeel
van internationale strategie
SP houdt Vredesbeurs
Mensenrechten:
een beeld dat steeds
terugkeert
Opgemerkte tussenkomst van
Herman De Loor tijdens het
Kamerdebat over de volmachten
Feestavond Weekblad «Voor Allen»
EDITORIAAL
SP-Arrondissementsfederatie Aalst
«Gallo-Romeins Museum
Velzeke»
Voorrang aan de
Noord-Zuid dialoog
Een wereldplan voor vrede
en ontwikkeling
De SP-CSC-Federatie Aalst doet dan ook een op
roep tot de militanten om zo talrijk mogelijk deze
belangrijke manifestatie bij te wonen.
Meer informatie en het volledige programma vindt
U op de kuituurpagina.
De instrumenten voor de
internationale strategie
Europa voortrekker van
het Alternatief
Tijdens het Kamerdebat,
dat het zoveelste
maratondebat werd, met
het oog op het bekomen
van de door de regering
gevraagde volmachten,
kwam Herman De Loor
tweemaal op de tribune.
Een eerste maal inzake het
punt dat in het
wetsontwerp voorkomt en
betrekking heeft op de
gemeenten; een tweede
maal inzake de paragraaf
die handelt over de
tewerkstelling en dan nog
spetifiek over de
bouwnijverheid.
Hierna lichten we de
biezonderste punten uit
zijn interventies.
Gemeentefinanciën
Zaterdag 3 december 1983
Johan Verminnen en orkest
Diverse attrakties
Europolitiek:
Europarlementairen Willy Vernimmen en Johan Van Minnen (NL, PvdA)
Trekking van de grote tombola «VOOR ALLEN»
Zalen «De Marbol», Markt 15 te Geraardsbergen
-in
Patrick De Smeat
interviewde Louis De
Meyst.de nog immer
kwieke voorzitter van de
onderafdeling Moorsel.
Wat hij zoal vertelde vindt
U op pag. 2
Rudi Veirman wijdt
enkele nabeschouwingen
aan het slotdebat op de
BRT rond «De Nieuwe
Orde», zie pag. 4
Een aantal Aalsterse
fabrikanten aan het woord
in de historische reeks van
Emile De Nauw over de
conomische
>mstreeks 1886.
doet aan
laringen. Het
3
bericht
van de
Extra aandacht voor een eerste bijdrage
in het dossier
Zie pagina 3
Kcdaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt I te 93(10 AALST
Iel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr.
Verantwoordelijke uitgever: YVillv Vernimmen, Houtmarkt I, 9300 Aalst
vrijdag 17 juni 1983
45" jaargang nr. 24
Weekblad van de S.P.
De crisis treft alle landen in de
wereld. Waar zouden wij de pre
tentie halen, binnen de grenzen.van
ons land, deze crisis, alleen, ten
gronde te kunnen overwinnen?
Daarom hebben de drie pijlers
waarop het SP-alternatief steunt
niet enkel een nationale, maar te
vens een internationale dimensie.
De geplande economische herop
leving (reflatie-politiek), de her-
strukturering van onze economie
(in funktie van de nieuwe economi
sche wereldordening) en de her
verdeling van arbeid, inkomen,
vermogen en macht zijn meteen de
drie krachtlijnen van een strategie
die zowel binnen de grenzen van
ons land, in Europees verband, als
op wereldvlak moet doorgetrokken
worden. Daarom is het SP-Alterna
tief ook een nationale bijdrage tot
een Europees- en wereldplan voor
economisch en sociaal herstel.
De wederkerige economische af
hankelijkheid van Noord en Zuid is
bijzonder opvallend voor West-Eu
ropa dat, in tegenstelling tot de
Verenigde Staten en de Sovjet-
Unie, zelf over weinig natuurlijke
grondstoffen beschikt.
De westerse wereld zal geen duur
zaam economisch herstel kennen
zonder ontwikkeling van de
koopkracht van de Derde Wereld.
De rampzalige toestand van de ont
wikkelingslanden berokkent steeds
meer schade aan een steedsgroter
aantal industrielanden. Omgekeerd
zou de reflatie van de West-Euro-
pese landen en de daaruit voort
vloeiende expansie van de wereld
handel, de uitvoer van de ontwik
kelingslanden in de hand werken.
De koopkracht van de Derde We
reld zou daarenboven moeten on
dersteund worden door de oprich
ting van fondsen om de prijzen van
hun export-produkten op een rede
lijk peil te houden.
De westerse wereld zal echter, in
de gegeven omstandigheden, niet
in staat zijn voldoende financiële
steun aan de Derde Wereld te ver
lenen zolang de onzinnige bewape
ningswedloop zoveel krachten en
middelen blijft opslorpen. Vandaar
de noodzakelijke band tussen Oost-
West ontspanning en de Noord-
Zuid ontwikkeling.
De gemeenschappelijke crisis in
Noord en Zuid kan dus slechts ten
gronde overwonnen worden door
een Noord-Zuid samenwerking
voor een wereldwijd economisch
herstel. Zulks moet kunnen steu
nen op een massale overdracht van
financiële middelen van het Noor
den naar het Zuiden.
De ganse ontwikkelingssamenwer
king zou grondig moeten herschikt
worden. Waar het op aankomt is de
ontwikkelingslanden in staat te stel
len hun eigen behoeften te bepalen
en te bevredigen door hun eigen
inspanningen.
De instrumenten en de mechanis
men van het Marshall Plan. dat de
economische heropbouw van West-
Europa bevorderde na de tweede
wereldoorlog, kunnen nuttige in
spiratie zijn voor het verder uitwer
ken van een wereldplan voor vrede
en ontwikkeling.
Het sociaal-economisch Alternatief
steunt op de gedachtengang van de
twee rapporten uitgebracht door de
Brandt Commissie Noord-Zuid dia
loog (1980) en Gemeenschappe
lijke Crisis (1983) waarnaar verwe-
Het najaar van 1983 wordt voor de Vredesbeweging een bijzonder
belangrijke periode.
De verklaring van Williamsburg en de Weinbergerspeech te Brussel
tonen duidelijk aan dat de V.S. en de NATO-kringen ten allen
prijze kruisraketten op ons grondgebied willen installeren. De CVP
;n de PVV lopen daarbij braaf in de pas, en waar het enigszins kan
speelt Tindemans zelfs graag haantje de voorste.
We kunnen deze installatie nog steeds beletten. Daartoe dienen
echter in het najaar alle krachten gemobiliseerd en moet ook de
socialistische beweging alle hens aan dek roepen voor de betoging
van 23 oktober.
Om deze mobilisatie voor te bereiden richten wij samen met C.S.C.,
S.E.V.I. en Herman Vos Instituut, op zaterdag 25 juni a.s. een
Vredesbeurs in te Brussel, Achturenhuis, Fontainasplein.
Het is de bedoeling de ganse dag met de mensen aan de basis vlot
van gedachten te wisselen over het waarom van onze anti-raketten-
opstelling, wat we dan in de plaats stellen en hoe we dat allemaal bij
mensen brengen.
Ons streefdoel: in iedere SP-afdeling een drietal kontaktmensen
vinden die op 25 juni met ons komen praten te Brussel en daarna als
animator voor de aktie optreden ter plaatse.
zen wordt voor een reeks van drin
gende concrete maatregelen inzake
hatrdel, voedsel, energie, ontwik
keling, financiën...
De Vlaamse Socialisten hebben op
het vlak van de Socialistische Inter
nationale aangedrongen op een al
ternatieve economische strategie.
Het concept van een wereldplan
wordt door sommigen als utopisch
ideaal afgeschreven. Op wereldvlak
wordt de toekomst van de samenle
ving echter voornamelijk bepaald
door de wereldwijde planning van
de multinationale ondernemingen
die zich, per definitie, niet aan
nationale grenzen storen. De multi
nationals gebruiken de crisis om
hun macht te verstevigen en hun
overheersing planmatig uit te brei
den over de ganse wereld. Zij leve
ren dagelijks het bewijs dat wereld
planning geen utopie is.
Een doeltreffende opbouw van een
tegenmacht tegen de hegemonie
van de multinationals vergt een
bundeling van de krachten van de
socialistische en progressieve par
tijen samen met de Internationale
Vrije Vakbeweging (I.V.V.V.).
Het uitwerken van een alternatieve
economische strategie moet dus in
de eerste plaats kunnen steunen op
de inzet van de 77 partijen en
organisaties aangesloten bij de S.I.
Wie uit de wereldwijde crisis het
argument afleidt dat de crisis als
een onafwendbare fataliteit zou
moeten ondergaan worden, onder
schat de kracht van de hefbomen
waarover de socialistische partijen
op Europees vlak beschikken in
dien een beweging rond een Alter
natief op gang komt.
Europa biedt de ruimte en de eco
nomische macht om de werkloos
heid gemeenschappelijk te bestrij
den en de wereldeconomie op
nieuw op dreef te brengen.
Oscar DEBUNNE
Verleden week - bijna onopgemerkt en wellicht voor vele
lezers een onbelangrijk feit - verscheen een artikel in de
meeste bladen over de aanwezigheid van Belgische valscherm
springers in Turkije.
Inderdaad, Turkije ligt voor de meesten van ons veraf - en in
het geheel van onze geliefde Nato-strategie is dit land een
trouwe Nato-partner. Hoe zou het ook anders kunnen geleid
door een militaire regering weet men best dat zij wel voor de
nodige infrastruktuur zal zorgen en de meest moderne vernie-
tigingstuigen op haar grondgebied zal dulden. Maar, is het
niet wraakroepend, zelfs schandelijk te moeten vaststellen dat
dit alles zich afspeelt met de welwillende hulp van de
zogenaamde «Westerse demokratieën»!
Zeker, het Europees Parlement, onder druk van de socialisti
sche fraktie, heeft herhaalde malen deze aangelegenheid aan
de dagorde geplaatst. Onderzoekskommissies werden inge
steld, verslagen werden opgesteld en besprekingen met het
Amerikaans Huis van Afgevaardigden werden gehouden.
Maar het resultaat van dit alles blijft pover: aanhoudingen en
terechtstellingen gaan rustig door en vooral het «socialisme»
moet kapot gemaakt worden. Opvallend daarbij is dat rechts,
ook vooral de Christen-Democratie hier een enigszins zwijgen
de rol vervult. Wellicht zullen zij zoals in het geval Chili
slechts spreken als hun eigen rr^cht ergens in vraag wordt
gesteld. Een totaal andere houding ten overstaan van Turkije
als tegenover Polen. Daar kan geen dag voorbijgaan of een
resolutie of debat moet eraan besteed worden.
Mensenrechten is blijkbaar alleen van belang voor sommigen
als het over linkse diktaturen gaat; aan rechts wordt blijkbaar
heel wat meer vrijheid toegestaan.
Voor ons, socialisten, moet het duidelijk zijn: de strijd voor
mensenrechten waar ook ter wereld moet onze steun krijgen,
geen onverschilligheid want dit probleem zal wellicht in de
toekomst het wereldbeeld en de maatschappij-visie bepalen.
Willy VERNIMMEN
Lid van het Europees Parlement
«Als demokraat slaat de angst mij
om het hart als ik vaststel dat de
regering op een subtiele wijze bezig
is haar volmachtenbeleid te institu
tionaliseren.
Sinds deze regering aan de macht
kwam heeft ze quasi voortdurend
geregeerd met volmachten.
Haar arrogantie en machtshonger is
nog niet voorbij, vermits ze thans
weer volmachten vraagt tot 31
maart 1984.
De SP-fraktieleider heeft het daar
voldoende over gehad in zijn tus
senkomst tijdens de algemene be
spreking vorige dinsdag, zodat ik
het daar niet verder zal over
hebben.
Als municipalist werd mijn aan
dacht vooral getrokken op de vaag
heid en algemeenheid van art. 1-5°
«Korrekte inning bedrijfsvoorhef
fing» en art. 1-6° «Enige toelage
van 21 miljard».
De achterstand qua bedrijfsvoor
heffing beliep op 31 december 1982
7,6 miljard voor de provincies, ge
meenten en de Brusselse agglome
ratie, 2,8 miljard voor de OCMW's
en 8 miljard voor de andere belas-
tingsplichtigen waaronder de uni
versiteiten en de ziekenhuizen.
De centrale regering verliest hierbij
maar al te gemakkelijk uit het oog
dat het juist haar schuld is dat de
gemeenten in de onmogelijkheid
verkeren hun financiële verplichtin
gen lastens de Staat na te leven.
Niemand kan ontkennen dat de
gemeenten steeds meer opdrachten
van algemeen belang moeten ver-
vullen voor rekening van de Staat
die daarvoor geen enkele geldelijke
kompensatie verleent.
De wedden die de gemeenten uit
betalen aan hun personeelsleden
die dergelijke opdrachten voor re
kening van de Staat uitvoeren val
len integraal ten laste van deze
gemeenten.
Het is evident dat de centrale rege
ring voor deze bijkomende lasten
bijkomende financiële middelen
zou moeten geven. Helaas gebeurt
dit niet vermits de regering stelsel
matig het gemeentefonds afroomt,
niettegenstaande de plechtige be
lofte in 1976 om de nieuwe regeling
voor de bepaling van het gemeen
tefonds niet meer te wijzigen.
Volgens betrouwbare berekenin
gen is de staat verantwoordelijk
voor ongeveer 50% van de tekorten
van de ziekenhuizen.
De uitgaven van de OCMW's zijn
voor een groot deel te wijten aan de
fusies, aan de wet van 1976 betref
fende de OCMW's en aan de eko-
nomische krisis.
Lees door pag. 5
4
