Werk is prioritair!!! ODI5W ZIJNDE De juiste maat vinden DOSSIER ONDERWIJS Een merkwaardig man ging heen Boomse Metaalwerken geofferd EDITORIAAL Lucien Belgisch kampioen Binnen-in Ondanks de vakantie Willy Vernimmen Lid van het Europees Parlement Amper 10 jaar geleden waren er in België 100.000 werklozen. Vandaag zijn het er meer dan 500.000. En als we het Planbureau mogen geloven zullen het er tegen de tweede helft van de jaren 80 minstens 750.000 zijn. 1. Een drastische verkor ting van de werktijd De sociaal- ekonomische toestand in het arrondissement Aalst rond 1886 (x,v) pag. 4 Gallo-Romeins museum te Zottegem (deel 3) pag. 3 De Guldensporenslag, pag. 4 K. Ritikaster, pag. 6 2. Een forse aanzwengeling van de openbare invester ingen 3. Een aktivering van de direkte tewerkstellings maatregelen Marc GALLE, Minister Kedaktie - Administratie - Publiciteit: Houtmarkt I te 9300 AALST Iel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21 Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 Cr. Verantwoordelijke uitgever: Willv Verniinmen. Houtmarkt I, 9300 Aalst Vrijdag 1 juli 1983 45* jaargang nr. 26 Weekblad van de S.P De oorzaken van deze dramatische evolutie zijn veelvuldig. We ver melden in het bijzonder: de algemene teruggang van de wereldekonomie; de demografische ontwikkeling, waardoor het aantal jongeren dat zich jaarlijks als werkzoe kende aanmeldt tot 1986 hoger blijft dan het aantal gepensio neerden; de nieuwe technologische revo lutie die op korte termijn arbeid uitstoot. Deze drie faktoren worden uiter aard niet volledig gevat door het nationale beleid. Een internationa le en Europese aanpak is nodig om België als open ekonomie uit het moeras te helpen. Totnogtoe is er van deze aanpak niets in huis geko men. De Verenigde-Staten, Groot- Brittannië en nu ook West-Duits- land blijven hun eenzijdig anti-in- flatiebeleid opdringen aan de ande re landen. En de prijsstijgingen zijn wel overal gemilderd, maar ten ko ste van een scherp stijgende werk loosheid en ontspoorde begrotings tekorten. Kan België nu niet anders dan lijdzaam toezien op deze interna tionale ontwikkeling, of zoals de Regering Martens V braafjes in de pas van de groten lopen? Integen deel. De Vlaamse Socialisten be wijzen in het sociaal-ekonomisch alternatief het omgekeerde. Het ligt in de bedoeling gedurende een periode van 2 jaar 160 a 180.000 nieuwe arbeidsplaatsen te scheppen door middel van een schokopera- tie. Deze operatie steunt op drie peilers: met 10% en een vervangingste werkstelling van 5%. Alle private en openbare bedrijven met meer dan 20 werknemers worden hiertoe verplicht. Bedrijven in moeilijkhe den komen niet in aanmerking. De financiering gebeurt door: een tewerkstellingsbijdrage van de werkgevers, die hun produk- tiviteitsboni's volledig moeten aanwenden voor nieuwe aan wervingen; een tewerkstellingsbijdrage van de werknemers die meer dan 45.000 fr. bruto per maand ver dienen: deze bijdrage schom melt tussen 0,3 en 5,2 naarge lang de hoogte van het inkomen; een (fiskale) tewerkstellingsbij drage van de zelfstandigen, vrije beroepen en dgl., even eens vanaf 45.000 fr. bruto per maand; een vermogensbelasting vanaf 7,5 miljoen roerend en onroe rend bezit, waarvan de aanslag voet stijgt van 0,5 tot 1%. Een mechanisme wordt op gang gebracht waardoor de drastische herverdeling van de beschikbare arbeid kan gebeuren met behoud van de konkurrentiepositie op het rekortpeil van 1982. Wanneer bij komende machines, materiaal of gebouwen nodig zijn om de nieuwe aangeworvenen tewerk te stellen, kan voor de financiëring hiervan worden geput uit het relancefonds. Door op een selektieve manier en uitgesmeerd over 4 jaar voor 100 miljard bijkomende middelen aan te wenden voor projekten inzake sociale woningbouw, vernieuw bouw, rationeel energieverbruik, leefmilieu, telekommunikatie en spitstechnologie. De 100 miljard wordt vrijgemaakt door een her waardering van de goudvoorraad. Een strikt produktieve aanwending ervan wordt gewaarborgd en strikt gecontroleerd. De nadelen van de monetaire financiëring worden hierdoor vermeden. De selektieve relance komt tot stand zonder bij komende budgettaire lasten. Door de systemen van BTK, te werkgestelde werklozen en Derde Arbeidscircuit, in één geïntegreerd stelsel te brengen, de zogenaamde DMP's (Direkt Maatschappelijke Projekten). Deze dienen zowel voor grote als kleinschalige projek ten en gelden voor de openbare diensten en voor bepaalde private instanties (VZW's en dgl.). In plaats van de tewerkstellingsprog ramma's af te bouwen, wat de rege ring doet, wil de SP het aantal tewerkgestelden in het bijkomend circuit met 30.000 opdrijven in ver gelijking met nu. Het aktief tewerkstellingsbeleid is de spits van het Socialistisch Alter natief. Voor de SP kunnen ook andere vitale problemen als het overheidstekort slechts een oplos sing krijgen indien eerst de werk loosheid frontaal wordt aangepakt. Voor de SP is de tewerkstelling het hoofdobjektief van het anti-crisis- beleid. Voor de huidige regering blijkbaar niet. Zij ondergaat het stijgend aantal werklozen en is me deplichtig aan de maatschappelijke en ekonomische drama's die een verdere stijging zou meebrengen. Vooral daarom is het hoog tijd dat de bakens worden verzet. F. Willockx Opvallend hoe de westerse regerin gen meestal afzonderlijk reageren op de hardnekkige ekonomische krisis. Sedert maanden doen wij met de Commissie Sociale Zaken van het Europees Parlement het onderzoek naar de resultaten van dit beleid. Enkele vaststellingen - daarom geen verheugende vast stelling -: 1. Bepaalde regeringen, ook som mige socialistische, houden het bij de zeer gekende klassieke metode: méér konkurrentiever- mogen voor de bedrijven, harde strijd tegen de inflatie en ver mindering van de koopkracht. Het is echter overduidelijk dat wanneer iedereen hetzelfde be leid voert, dit geen baat brengt en bijgevolg het resultaat uitein delijk op zijn zachtst uitgedrukt «katastrofaal» is. 2. Het model van oplossingen ver schilt dus nauwelijks; wel zoe ken enkele regeringen naar me todes die dichter aanleunen bij sommige socialistische ideeën, namelijk strengere strijd tegen de fiskale fraude, belastingen op de fortuinen en opdrijven van Senator Paul Van der Niepen neemt het op voor de schoolplichtverlenging doch spaart zijn kritiek niet op het huidig wetsontwerp van de ministers Coens- Tromont betreffende de leerplichtverlenging. Jean-Luc Franchet heeft ernstige bedenkingen bij de «lichte technische bijsturingen» in het V.S.O. door onderwijsminister Coens. Lees pagina's 7 en 8 het binnenlands verbruik. Pro- duktiviteit speelt bij deze be leidslijn ook een doorslaggeven de rol. 3. Daarom zijn ook alternatieven, zoais de SP nu voorstelt, enorm belangrijk. Zeker en vast is ook op dit alternatief kritiek moge lijk, maar het is zeker een wel gemeende en ernstige poging om het op een andere manier aan te pakken. Een goed alter natief vereist vooreerst een fel doorgedreven analyse en veel aandacht voor de nieuwe indus triële technieken. Dat in het SP-model ook enkele «pijndoeners» voorkomen is bijna onvermijdelijk. Wanneer men wil «herverdelen», is het vanzelfspre kend dat bepaalde groepen van hun verworven «status» ergens moeten inboeten. In een maatschappij die zich meer en meer individualistisch opstelt is een dergelijk standpunt bij sommigen direkt begraven. Maar de vraag stelt zich: kunnen wij ons veroorloven de maatschap pij te laten evolueren naar een verhouding van nog grotere tegen stellingen tussen rijk en arm? Dat degenen die dergelijke stelling aan kleven eens de tegenstellingen in de V.S. gaan bekijken, indien zij als dan nog onverschillig blijven, dan getuigt dit van weinig medevoelen. Daarom zal een juiste gedragslijn moeilijk te bepalen zijn, tussen een autoritair ekonomisch stelsel en de totale vrije markt moeten wij een weg vinden. De juiste maat vin den... een moeilijke maar wellicht een niet onmogelijke opdracht. Op 23 juni 1983 overleed Marcel Deneckere, een week nadat hij in volle lesaktiviteit door een hersenbloeding werd getroffen. Voor zijn vrienden en be wonderaars - en in ons ar rondissement zijn er dat ve len - stond die dag de wereld even stil. Een genereus, nooit-bege- vend militant is heengegaan en wie zal hem ooit ver vangen? Alles liet voorzien dat Marcel een briljante professionele carrière ging maken als oud-student aan het Eu ropacollege te Brugge en vorser bij de Universiteit van Firenze. Maar politiek ging hem dusdanig passio- neren dat hij voor een wetenschap pelijke loopbaan geen tijd meer vond. Deze Brugse officierszoon speelde vrij vlug in de Aalsterse socialisti sche politieke en syndikale bewe ging een belangrijke rol, nadat hij als leraar Frans aan de Handels school werd aangesteld. Bewoner geworden van Louis-Paul Boon's voorstad is hij nauw betrokken ge weest bij de overgang van Bert Van Hoorick naar de V.S.P. Kort nadien, lid geworden van het partijbestuur, zou hij zich inzetten voor de vernieuwing van de partij, zowel naar programma als naar strijdmethodes. Hij vond in het gewest vele entoesiaste medewer kers en sympathisanten. Velen zagen hem met lede ogen verhuizen naar het Antwerpse, toen hij aldaar als professor aan het Tolkeninstituut werd aangesteld. Ook daar vervulde hij dezelfde rol: die van de inzetvolle militant die van de partij een geloofwaardige strijdende beweging wou maken. Herman de Geest Lees door pag. 2 Vorige week besliste de meerderheid van de Vlaamse Regering alle verdere steun aan de Boomse Metaalwerken stop te zetten. De SP Ministers stemden tegen dit besluit, de CVP-er LENSSENS onthield zich. Door deze beslissing worden de Boomse Metaalwerken tot het failliet gedwongen. Op die wijze wordt opnieuw een stap gezet in de filosofie die zo duurbaar is aan de huidige CVP-PVV koers, waarbij systema tisch de bedrijven waarin de overheid participaties heeft, geen kapitaalsverhogingen worden toegestaan en aldus een failliet wordt uitgelokt. Daarna gaan de rendabelste stukken van het bedrijf naar de privé over, waarbij een pak geld voor de gemeenschap verloren gaat, maar waarvan vooral de werkne mers en de kleine schuldeisers het slachtoffer zijn. Zelfs het SP-voorstel om een overbruggingskrediet toe te staan ten einde herstructurering mogelijk te maken, kreeg geen kans. Gans deze zaak roept een aantal vragen op die tot op heden geen afdoend antwoord kregen. Als Minister van het Vlaamse Gewest was ik in december 1981 zeer nauw betrokken bij de hulpverlening aan de B.M., die samen met Granger Graver (Willebroek) en Technomet Gieterijen (Wetteren) ondergebracht werden in de Technomet Holding. Langs de Gewestelijke Investeringsmaatschappij voor Vlaanderen nam het Vlaamse Gewest een aandeel van de kapitaalherstructurering van Boomse Metaalwerken voor haar rekening. Verschillende studies hadden de leefbaarheid van het bedrijf op dat ogenblik als gunstig bestempeld. Eén jaar later gaan de Technomet Gieterijen over kop, vandaag volgde de Boomse Metaalwerken. In deze evolutie is de verantwoordelijkheid van de huidige nationale regering verpletterend. Niet alleen vervolgt GEENS hier de weg die EYSKENS toepaste in de gevallen Cockerill Yards, Fabelta-Zwijnaarde, VTR Machelen, doch ook DE CLERCQ weigerde de Staatswaarborg voor Boomse Metaal werken om te zetten in kapitaal. Al deze Vlaamse bedrijven met overheidsparticipatie gingen stuk voor stuk onder de bijl, onder mom van de economische (liberale) wetmatigheid. Men vraagt zich echter af waarom de Vlaamse nationale Ministers zich zo afsloven om vers geld te vinden voor Cockerill-Sambre. Het A.C.V. heeft gepoogd om via Boomse Metaalwerken en met de hulp van GEENS een show op te voeren, doch bij de uiteindelijke afrekening heeft het in alle talen gezwegen. ACV- er LENSSENS heeft zich wel onthouden, doch verder dan deze symbolische daad heeft het ACV zijn Ministers binnen de CVP niet gedwongen. Ook dit is een duidelijk teken aan de wand. Ondertussen echter is het kwaad geschied en zijn de 648 werknemers de dupe van de ganse zaak in de reeds zo hard door werkloosheid getroffen Rupelstreek. Opnieuw werd een staal geleverd van wat de huidige afbraakpolitiek van CVP en PVV inhoudt. Stelselmatig wordt elk overheidsinitiatief afge broken ten koste van de kleine man en de gemeenschap in het algemeen ten bate van de privé. Door deze overjaarse liberale markteconomie wordt enkel het kapitaal beschermd. Voor ons socialisten gelden echter andere maatstaven en prioriteiten; de tewerkstelling van een groot aantal mensen werd hier opnieuw opgeofferd. Het wordt tijd dat de arbeider opnieuw de plaats krijgt waarop hij recht heeft. De rekening die hij tot op vandaag heeft betaald, ligt al veel te hoog. M - Lucien Van Impe werd zondag Belgisch kampioen te Ronse. Een bekroning voor een sympatieke renner uit ons arrondissement. Mare Galle en zoon Marnix, zelf aanwezig te Ronse, waren er als één van de eersten bij om Lucien te feliciteren.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Voor Allen | 1983 | | pagina 1