TEWERKSTELLINGS
PROGRAMMA'S
Onbevredigende resultaten op de Ronde
Tafelkonferenties van de bouw
De begroting 1984
voorspelt weinig
goeds
Editoriaal
SP-Alternatief
Agressie tegen de ambtenaren van,
de openbare diensten
Coöperaties
Zelfs met een ombuiging
van het economisch beleid
en een drastische arbeids
duurvermindering, zoals
in het SP-Alternatief voor
zien, zal de werkloosheid
op korte termijn niet vol
ledig opgeslorpt kunnen
worden.
Daarom moeten de be
staande tewerkstellings
programma's niet alleen
behouden blijven maar
zelfs uitgebreid worden.
Maar in een verbeterde
vorm.
Het jaarverslag van de Na
tionale Maatschappij voor
de Huisvesting was een ge
legenheid om de nadruk te
leggen enerzijds op de
zware tekorten waarmede
de laatste vier jaren wer
den afgesloten en ander
zijds op de huurlasten en
huurvergoedingen in de
sociale woningen, waar
zich ook heel wat proble
men stellen.
Verlenging van de BTW-
veriaging
Fiskale maatregelen
Besnoeiingen in de
overheidsinvesteringen
Sociale woningen en sociale
leningen.
Kedaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt 1 te 9300 AALST
Tel.: 053/70.51.51 - Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 fr. - Jaarabonnement: 450 fr
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen. Houtmarkt I. 9300 Aalst
vrijdag 12 augustus 1983
45' jaargang nr. 30
Weekblad van de S.P.
Thans bestaan er verschillende
werkverschaffingsprogramma's:
Bijzonder Tijdelijk Kader, Derde
Arbeidscircuit, Inter-departemen-
taal Tewerkstellingsfonds, Te
werkgestelde Werklozen.
Een zodanige versnippering dus,
dat niemand er nog wijs uit ge
raakt. Met als gevolg dat de projec
ten traag op gang komen, ze dik
wijls van korte duur zijn en dus
weinig werkzekerheid bieden.
Daarbij komt dat het sociaal sta
tuut van de tewerkgestelden ver
schilt naargelang het systeem waar
in zij tewerkgesteld zijn. Vaak gaat
het trouwens om onvolwaardige
statuten: een beperkt loon, geen
anciënniteit, enz.
Nochtans is er nood aan projecten
met een maatschappelijk of sociaal
nut: er zijn immers nog vele noden
en behoeften in onze maatschappij,
die in het commerciële en produk-
tieve circuit niet aan bod komen.
Zoals bejaarden- en gehandicap
tenzorg, opvangcentra, natuurbe
scherming, enz.
Daarom stelt de SP voor de thans
bestaande programma's samen te
ballen in één soort programma, de
direct maatschappelijke projecten
(DMP's). Deze DMP's, die bij
voorkeur gericht zijn op duurzame
acties in het kader van een geplan
de uitbouw van de niet-commercië-
le dienstverlening, kunnen zowel
grootschalig als kleinschalig zijn.
Openbare instellingen uit de niet-
commerciële sector, VZW's, feite
lijke verenigingen en coöperatieven
kunnen er gebruik van maken.
Alle tewerkgestelden in deze
DMP's worden aangeworven met
een volwaardig statuut. Dit bete
kent een volwaardig loon en an-
ciënniteitsregeling en een volledige
toepassing van de sociale zeker
heid. De overheid betaalt integraal
de loonkosten en de sociale bijdra
gen. Maar andere overheidstussen
komsten zoals toelagen, die de pro
motoren eventueel voor dat project
ontvangen, worden in mindering
gebracht. Zo zal aan projecten, die
in principe op termijn zelfbedrui-
pend zijn, meer kans op slagen
gegeven worden.
Jaarlijks moet in de begroting on
geveer 40 miljard ingeschreven
worden om zo 72.000 mensen in de
DMP's tewerk te stellen. Dit is
28.000 meer dan in de huidige pro
gramma's het geval is.
i
De economische crisis gaat gepaard]
met een toenemende belangstelling
voor coöperatieve bedrijfsvormen.
Meestal gaat het om kleine en mid
delgrote ondernemingen, vooral in
de ambachtelijke sector, waar stiel
kennis meer nodig is dan grote
investeringen. Vooral jonge werk
lozen die zich willen afzetten tegen
het kapitalistische milieu, willen zo
ontsnappen aan de uitzichtloosheid
van hun werklozenbestaan.
De S.P. wil deze coöperatieve ont
wikkeling steunen en stimuleren. In
eerste instantie door ervoor te zor
gen dat de Gewestelijke Invester
ingsmaatschappij voor Vlaanderen
deze nieuwe coöperaties financieel
steunt en technisch bijstaat in hun
ondernemingsbeleid.
Bovendien kunnen deze coöpera
ties ook gebruik maken van de
DMP's: als de overheid gedurende
een aantal jaren de loonkosten
voor haar rekening neemt, zal het
gemakkelijker zijn om met heel wat
interessante initiatieven van wal te
steken en vol te houden.
S.E.V.I.
Nog minder optimisme na de be
sprekingen tussen de sociale ge
sprekspartners en de regering op de
ronde tafelkonferenties van de
bouw op 14 en 22 juni 11. Op 14 juni
had de Eerste Minister een grote
show georganiseerd waaraan een
twaalftal ministers deelnamen en
waar niet eens een beslissing getrof
fen werd. De tweede zitting ging
door op 22 juni in de ambtswoning
van de Eerste Minister met een
beperkter vertegenwoordiging.
Terecht oordeelt het Nationaal be
stuur van de Algemene Centrale
(ABW) dat de resultaten van deze
konferentie absoluut ontoereikend
zijn en geenszins van aard om een
heropleving in de bouw te bewerk
stelligen. Het stelt vast dat op deze
Ronde Tafel, een soort show, van
echte onderhandeling geen sprake
is geweest vermits de regering
steeds bij voorbaat de grenzen van
het gesprek had afgebakend en zich
niet bereid heeft getoond om ingrij
pende maatregelen te treffen die
nodig zijn om het hoofd te bieden
aan de dramatische situatie waarin
de sektor en de 100.000 werkloze
bouwvakkers zich bevinden.
Diepgaande voorstellen die vak
bonden en werkgevers in de be-
drijfsraad voor de bouw hadden
uitgewerkt werden door de Minis
ter van Financiën De Clercq ge
woon van de tafel geveegd met het
argument dat de financiële toestand
van het land, een relance-politiek
niet toelaat. Na vele uren «rond-de-
pot-draaien» toonde de regering
zich enkel bereid om de BTW-voet
nog gedurende twee jaar op 6 pet.
te behouden. De regering was niet
akkoord om de verlaging uit te
breiden tot andere bouwwerken
met een sociale inslag, d.w.z. voor
het bouwen van gehandikapten-,
ouderlingentehuizen, enz.
De huidige maatregelen van BTW-
verlaging hebben alvast voor geen
relance gezorgd. De resultaten van
de laatste jaren en maanden heb
ben dit bevestigd. Terecht beklem
toont de Algemene Centrale
(ABVV) dat de kollektieve verar
ming en inleveringspolitiek die de
regering de arbeidende bevolking
oplegt, oorzaak is voor de krisis in
de bouwnijverheid en het stijgend
aantal werklozen in die sktor, ver
mits hierdoor het vertrouwen van
de kandidaat-bouwer wordt onder
mijnd.
In de voorstellen van de sociale
partners aan de regering was even
eens sprake van een fiskale tege
moetkoming bij de hypothecaire
leningen en van de opvoering van
de aftrekbaarheid van het kada
straal inkomen of andere methodes
van fiskale verlichting.
Tijdens de eerste besprekingen had
de regering al medegedeeld een
krediet van twee miljard per jaar
gespreid over vijf jaren te zullen
uittrekken op de begroting van fi
nanciën ten einde fiskale vrijstellin
gen toe te laten. Niettegenstaande
werd gewezen op het feit dat dit
bedrag ontoereikend is om een
werkelijke relance te bewerkstelli
gen, is de regering op haar stand
punt gebleven. Zij heeft enkel haar
akkoord betuigt met de fiskale af
trekbaarheid van de hypothecaire
interesten ten belope van 200.000
fr. per woning voor de leningen
aangegaan tussen 1 juli 1983 en 31
december 1985. De bijkomende af
trek wordt gespreid over drie jaar
100.000 fr. voor het eerste kalen
derjaar, waarin de intresten wor
den betaald. 60.000 fr. het tweede
jaar en 40.000 fr. het derde jaar.
De vraag om de bedragen te verho
gen of om de termijn van vijf jaar
Problemen op de conferentie van de Nationale Maatschappij voor de
Huisvesting: een miljoenentekort en fel gestegen huurlasten en
huurvergoedingen.
uit te breiden, werd niet in aanmer
king genomen.
Het moeilijkste probleem bij de
besprekingen was ongetwijfeld het
probleem van de overheidsinveste
ringen, de openbare werken van
staat en ondergeschikte besturen.
De regering wil niet eens in de
sektor van de openbare werken, de
begroting voor 1984 en 1985 garan
deren in absolute cijfers.
Van een aanpassing of verhoging
van de overheidsinvesteringen kon
geen sprake zijn. Zelfs de verzeke
ring dat ze niet zouden dalen, kon
noch door de Minister van Begro
ting noch door zijn kollega van
Financiën, noch door de Eerste
Minister worden gegeven.
Wel zou vóór eind december 1983
worden nagegaan of men een stel
sel zou kunnen invoeren waarbij
huurkoopkontrakten zouden wor
den bevorderd. Hierdour zouden
banken, verzekeringsinstellingen,
enz. projekten van openbare wer
ken in huurkoopkracht kunnen uit
voeren en aldus zouden de verbin
tenissen in de sektor van de open
bare werken over een langere pe
riode kunnen worden uitgesmeerd.
Een dergelijke procedure, die op
een gewisse privatisering wijst,
doet heel wat vragen en bezwaren
rijzen waarover het laatste woord
nog niet is gezegd.
De regering is van oordeel dat alles
wel weer vanzelf in orde zal komen,
maar in de bouwnijverheid is zo
een liberale theorie, uit economisch
en nog meer uit sociaal oogpunt,
biezonder nefast. Dat moeten de
patroons toegeven, maar deze heb
ben. spijtig genoeg, niet voldoende
strijdlust getoond om de ministers
hiervan te overtuigen.
De Algemene Centrale (ABVV)
stelt vast dat aan heel wat prangen
de problemen waardoor het kon-
kurrentiebeding wordt vervalst en
de arbeiders worden benadeeld,
geen oplossing wordt gegeven.
Op gebied van de sociale woning
bouw komt er wat meer operatio
nele ruimte. De regering zal de
lasten van het verleden van de
sociale huisvesting op zich nemen.
De regering Martens V is thans twintig maand op de been.
Begin vorige week werd de begroting voor het jaar 1984
ingediend. In de loop van 1982 en zeker dit jaar werden de
brede lagen van de bevolking genoopt tot zware financiële
inspanningen en inleveringen, terwijl de meer gegoeden in het
bijzonder hun inkomens uit vermogen fors zagen toenemen.
Bedoeling van de regeringsmaatregelen: het herstellen van de
ekonomie.
Nochtans valt daar bitter weinig van te merken. De ekonomi-
sche groei zal niet de verwachte 4- 1,3% maar wel 1%
bedragen, m.a.w. het slechtste cijfer van de ganse EEG.
België heeft sinds 1982 het trieste rekord het hoogste werkloos
heidspercentage van de Europese Gemeenschap te kennen. De
industriële produktie blijft stagneren, de bouwsektor stuikt
verder ineen, de prijzen stijgen onrustwekkend, zodat de
koopkracht van de brede massa meer en meer afneemt met
alle nefaste gevolgen vandien. Enkel de handels- en betalings
balans met het buitenland is verbeterd, maar dan wel ten
gevolge van het paardemiddel «devaluatie» van 1982. Deze
ingreep wordt echter op binnenlands vlak duur betaald.
Wat zijn nu de vooruitzichten voor het komende jaar, aan de
hand van de ingediende begroting?
De verwerpelijke politiek van lineaire inlevering wordt verder
gezet. Bijzonder de ambtenaren worden opnieuw zwaar
getroffen, de sociale afbouw doorgetrokken, werklozen zieken
en gepensioneerden blijven in de kou staan ten bate van
aankopen van nutteloos legermateriaal. En dan hebben we het
nog niet over het schandaal van de integrale fiskale amnestie:
het «wit-wassen» van alle zwart geld he en der gedeponeerd
door 's lands geldmagnaten. Herinnert U zich nog de fameuze
slogan van de PVV bij de parlementsverkiezingen van novem
ber 1981 «meer jobs, minder belastingen»? Wanneer zullen de
ogen opengaan dat van deze holle woorden niets meer geheel
blijft? En de heilige verontwaardiging tegen het immorele
karakter van de fiskale amnestie, enkele maanden geleden nog
tot uiting gebracht door CVP-voorzitter Swaelen, is ook al
wind gebleken voor de regering. De geloofwaardigheid van
deze partij krijgt aldus een zoveelste klap. Hangt het de
talrijke katolieke arbeiders en kleine bedienden en ambtena
ren nu nog niet de strot uit?
Het is anderzijds ook een feit dat de begroting 1984 voor een
belangrijk deel op drijfzand is gebouwd. Er is immers een
enorme miljardenkloof tussen de begrotingskredieten en de
kasverrichtingen, zodat het begrotingsdeficit van zo'n slordige
500 miljard hoger zal liggen dan het cijfer door de regering
vooropgezet.
De openbare financiën moeten gezond gemaakt worden,
matiging is derhalve een absolute must, maar niet op de
huidige onrechtvaardige manier. Voor ons, socialisten, dient
in de eerste plaats de werkloosheid onder kontrole gebracht te
worden, dient de tewerkstelling prioritair gesteld. Met de
monetaristische, deflatoire aanpak loopt het ekonomische
systeem totaal vast in een dreigende en fatale spiraal van
verarming en hogere werkloosheid. De door de SP voorgestel
de politiek van tewerkstelling, selektieve relance en behoud
van de koopkracht zou integendeel snel positieve resultaten
afwerpen - ook op budgettair vlak - mits een goed gekoördi-
neerde internationale aanpak. Maar zelfs op nationaal vlak
zou een dergelijke aanpak betere resultaten afwerpen dan tot
nu toe het geval is.
Het is dan ook noodzakelijk de mensen te informeren over de
perspektieven van de wisseloplossingen, zoals vervat in het
sociaal-ekonomisch SP-alternatief. Vanaf september zal in
onze federatie een intensieve informatie- en propagandakam-
pagne daarrond gevoerd worden. In elke afdeling dient
derhalve stilaan aan de voorbereidingen gedacht.
Chris VANCOPPENOLLE
Federaal Sekretaris
De personeelsleden van de Open
bare Sector weten al langer dat ze
van deze rechtse, reactionaire rege
ring MARTENS-DE CLERCQ
geen geschenken hoeven te ver
wachten. De recentste besparings
maatregelen bij het opmaken van
de begroting 1984 houden een nieu
we bijkomende inlevering in voor
hen, meer bepaald in de vorm van:
een bijdrage van 12% op een
vakantiegeld, dat toch al veel lager
is dan dat van privésector;
de blokkering in 1984 en '85 van
de in het geldelijk statuut wettelijk
voorziene tweejaarlijkse verho
gingen;
een bijzondere bijdrage van
0,5% om het financieel evenwicht
van de sociale zekerheid te waar
borgen, daar waar het personeel
van de openbare sector al getroffen
wordt door de solidariteitsbijdrage
(van 0,9 tot 2,7%).
Daarenboven stellen we vast dat
verschillende maatregelen een re
gelrechte aanval op de statuten van
de ambtenaren betekenen.
Een kleine berekening leert ons dat
een ambtenaar die 500.000 frank
verdient, in 1984 nog eens 22.000
frank meer zal inleveren... en waar
voor?
De werkloosheid blijft stijgen en
breekt zelfs alle (triestige) records
en dit terwijl de openbare schuld
nog verder de hoogte inschiet; dit is
het sprekend bewijs van de ver
keerde politiek van deze CVP-PVV
regering.
Schaamteloos komen Martens en
De Clercq dan nog voorstellen om
FISKALE AMNESTIE te verlenen
aan de fraudeurs die al jarenlang
gebruik van het fiskaal toerisme
naar Luxemburg, Lichtenstein etc.
Tevens wil deze regering de roeren
de voorheffing verhogen (van 20
naar 25%) en bevrijdend maken,
daardoor zal een inkomen van 1
miljoen van een rentenier straks
maar even zwaar belast worden als
een jaarlijks inkomen van 420.000
frank van een arbeider.
De A.C.O.D. nodigt alle perso
neelsleden van de openbare sector
uit zeer krachtdadig te reageren,
om een einde te stellen aan het
regeringsbeleid van sociale terug
gang en politieke opties af te dwin
gen die met de belangen van de
werkende bevolking en sociaal ge
rechtigden overeenstemmen.
De voorzitter: Eddy DIERICKX
Afdeling AALST
Zij heeft ook één miljard meer ter
beschikking gesteld voor de erken
de vennootschappen van de ASLK
en het normale kontingen van deze
vennootschappen werd op 3,5 mil
jard gebracht. Verder worden de
maximum-waarden van de waar
borg van het Vlaams Gewest inzake
sociale leningen verhoogd tot
2.200.000 fr., voor te bouwen of te
saneren woning en tot 2.000.000 fr.
voor een te kopen woning. De
bedragen worden verhoogd met
100.000 fr. wanneer de ontlener
twee of drie kinderen heeft en met
200.000 fr. wanneer hij vier of meer
kinderen heeft.
E. De Nauw
