Stakingsgolf
tegen de verarming
Syndikale organisaties één front
Is Louis Waltniel een
Chinees
Iedereen
voor zichzelf?
Neen!
Editoriaal
M
(5
9.30
Binnen in
Willy Vernimmen
Waar gaat het over
Het effekt van de
staking
De eisen
Roger D'Hondt
Staker
Solidariteit kabinetten Galle en De Wulf
9>
Patrick De Smedt
herneemt zijn reeks
interviews met Aalsterse
mandatarissen en
militanten. Deze week Jan
Louies, zie pag. 2
Valère Foucquaert stelt
het probleem van de
kulturele integratie der
gastarbeiders op pag. 4
Gemeenteraad Zottegem:
begrotingswijziging en
eindfase verkaveling
Grote Lage: een verslag
van André Minnaert op
pag'. 5
Rijksweg 80 door Ninove,
een stand van zaken en K.
Ritikaster schiet opnieuw
met scherp op pag. 6
Pol. Itiek was op de
Geraardsbergse
gemeenteraad. Vieze reuk
in Zandbergen, stoute
liefdesbrief van de
gouverneur en «De Mol»
die in het huisvuil zit, dit
alles op pag. 7
Tombolauitslagen Emile
Vandervelde op pag. 8
Een spontane staking on
der het spoor-personeel in
Wallonië, Kortrijk en
Oostende is het sein ge
weest voor een grote sta
kingsgolf van de openbare
diensten. De ambtenaren
willen hiermee hun onge
noegen laten blijken
tegenover de regering
Martens-Gol, die sinds
haar oprichting knaagt aan
de verworvenheden van
circa 650.000 personeelsle
den in openbare diensten
en bovendien cadeaus uit
deelt aan de bazen in de
privé-sektoren.
Kedaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt I te 9300 A AI.S I
lel.: 053/70.51.51 - Pustrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 Ir. - Jaarabonnement: 450 Ir.
Verantwoordelijke uitgever: Willv Vernimmcn. Houtmarkt I. 9300 Aalst
Vrijdag 23 september 1983
45' jaargang nr. 36
Weekblad van de S.P
Beelden van de stakingsdag dinsdag. Boven links spreken W. Cassier van CCOD, Jef Dierickx van het CVCC en
Jan De Breucker van ACOD de stakers toe (onderaan). Rechts: achter groene (ACV) en rode vlaggen (ACOD)
betogen enkele honderden stakers door het stadscentrum van Aalst. Foto's JC, «Gazet van Aalst».
Wanneer men door iemand een verkeerde rekening krijgt aangebo
den dan zegt men «het is een Chinese rekening».
De uitleg die onze Louis Waltniel hield voor de televisie wijst in
dezelfde richting. In politiek - en vooral van de huidige regering -
mag men alles verwachten... maar het voorstel aangaande de
nieuwe betalingsmetode voor de agenten openbare diensten tergt
alle verbeelding.
Eindejaarspremie 1983 betalen in 1984, deze van 1984 betalen in
1984 (wat maar billijk is) en dan zeggen dat men in 1984 méér gaat
verdienen dan in 1983.
Budgettaire en andere truukjes - van Louis de Chinees - zijn echter
in het verkeerde keelgat geschoten bij de agenten Openbare Dienst.
Nooit was een staking zo spontaan als deze, het is de basis die deze
plagerijen beu is.
En hoe «Het Laatste Nieuws» en «De Standaard» ook reageren en
de brave gemeenschap wijs willen maken dat alles «politiek» is, de
stakers zien het terecht anders. Het is een syndikale aktie, steunend
op groot ongenoegen en het niet aanvaarden dat aan het Statuut
Openbare Dienst eenzijdig wijzigingen worden aangebracht.
Wanneer men vandaag de techniek van «andere betalingsmodalitei
ten» wijzigt, dan is het morgen ook mogelijk de «werkzekerheid» bij
het openbaar bestuur in vraag te stellen.
Vandaar ook de verontwaardiging en de scherpe uitval.
Bij al deze beschouwingen passen toch nog enkele bijkomende
bemerkingen:
1. De agenten van de openbare diensten waren voor wat de
inlevering betreft de eerste slachtoffers van de regering. Het
argument was: zekerheid van betrekking.
Men kan misschien daarmee een bepaalde sympatie winnen bij
een ander deel van de bevolking, maar erg steekhoudend is het
niet.
In de openbare sektor zijn sommige lonen zo laag dat zij slechts
eventjes bepaalde werkloosheidsvergoedingen overtreffen.
Bijgevolg is ieder lineaire maatregel onrechtvaardig en treft de
allerkleinsten.
2. Het uitstellen van de tweejaarlijkse verhogingen is zeker onaan
vaardbaar voor de jonge agenten en lagere graden. Indien de
regering ten allen prijze deze maatregel wil doortrekken dan zal
zij zeer vlug, en vlugger dan zij denkt, de volle rekening
terugkrijgen.
3. Deze regering komt steeds terug op het budget, - en in zekere
mate zijn wij even begaan met onze financiën. Maar mogen wij
hier enkele zaken op een rijtje zetten:
- deze regering deed enkele miljarden cadeau naar aanleiding
van de wet De Clercq-Cooreman.
- Deze regering geeft miljarden cadeau aan petroleummaat-
schappijen en elektriciteitsmaatschappijen.
- de regering weigert (wat in ieder ander land bestaat) een taks
op de grote fortuinen.
4. De regering heeft daarenboven het lef, wanneer zij iedereen
armer maakt, een grootse campagne op te zetten over «fiskale
amnestie».
Geen enkele andere rechtse regering in Europa zou dit aan
durven.
De opgesomde maatregelen behelzen meer dan acht miljard, die
men op de rug van de agenten Openbare Diensten wil besparen.
En dat zijn dan geen Chinese rekeningen - Mijnheer Louis, het zijn
onweerlegbare feiten. Wij hopen dat uw «heldhaftige daden» dan
ook zeer vlug zullen worden afgestraft.
Simpele berekeningen, door sta
kers gemaakt, tonen aan dat de
ambtenaren één volle maandwedde
zullen moeten inleveren bovenop
de inspanningen door de regering
reeds aan de ganse bevolking
(werknemers uit de privé-sektoren,
openbare diensten, gepensioneer
den, gehandicapten, studenten,
doppers enz.) opgelegd.
In dit geval blijft de bevolking maar
één keuze meer: hand in hand soli
dair in staking gaan tegen dit beleid
van verarming.
In de regio Aalst is de aktie door de
militanten gevoerd een sukses. Bij
de Regie van Telegrafie en Telefo
nie (RTT) werd voor het eerst in de
syndikale geschiedenis het werk
voor 85 procent neergelegd. In het
OCMW blokkeerden syndikale mi
litanten de ingang tot de raadszaal
uit protest tegen de voorgenomen
afschaffing van de eindejaarspre
mie door het stadsbestuur. Dankzij
deze aktie krabbelden CVP en
PVV terug en verklaren nu deze
zware inlevering voor het stadfs- en
OCMW-personeel weer bespreek
baar.
Sinds twee weken bollen er geen
treinen meer weg uit het station van
Aalst dat volledig plat is gelegd
door een solidaire aktie van alle
spoormannen, enkele mollen bui
ten beschouwing gelaten. Ook
Denderleeuw ligt al geruime tijd
plat.
De spoor-vakbonden liggen aan de
basis van de stakingsgolf die vlug
door socialistische en kristen vak
bonden werd erkend.
Sinds 10 jaar zijn er haast geen
weddeverhogingen meer geweest
voor het personeel in openbare
dienst. Integendeel, zijn er de laat
ste jaren tal van solidariteitsbijdra
gen geëist door de regering welke
haar begrotingstekort wil opvullen
door in de zakken te zitten van de
kleine man, de gemakkelijkste op
lossing, maar voor de liberale rege
ringspartner, daarin gesteund door
de rechterzijde binnen de CVP, de
meest voor de hand liggende.
De PVV wil integendeel het zwart
geld, door bankiers en kapi
taalkrachtigen, via allerlei fraude
kanalen uit ons land gesmokkeld,
laten witwassen. Op een ogenblik
dat de ambtenaren en bedienden en
arbeiders uit de private sektoren
armer worden, worden de rijken
rijker.
De regering kondigt een nieuwe
aanslag aan op de pensioenen van
de overheidssektor: het plafond
van indexering is vastgesteld op
34.064 frank, de afschaffing van
jaar- en tweejaarlijkse weddever
hogingen, de harmonisatie van de
premies, de stelselmatige verlaging
van het vakantiegeld, het uitstellen
van de uitkering der vakantiepre
mie en vele andere maatregelen die
van sektor tot sektor verschillen.
De klap op de vuurpijl in dit pakket
van inleveringen is uiteraard het
feit dat vanaf volgend jaar in de
maand juli de ambtenaren hun
wedde pas op het einde van de
maand zullen worden uitbetaald.
Als deze maatregel er doorkomt zal
hij met quasi zekerheid ook worden
doorgevoerd voor de gepensioneer
den. Ten gronde betekent dit dat
honderdduizenden volgend jaar
één wedde zullen ontvangen op een
verloop van twee maanden, en dat
in volle krisistiid.
De mens is er niet om alleen te leven. Alleen in groepsverband
kan hij tot ontplooiing komen en kan hij meteen beter zichzelf
maar ook de anderen beschermen. Dit houdt meteen o.m. in,
dat de mensen zich zijn gaan verenigen, zeer bewust of
spontaan.
Enkele dagen geleden sprak ik met partijgenote Hortensia
Allende, de weduwe van onze Chileense leider die 10 jaar
geleden werd vermoord. Zij zei me dat haar man niet alleen op
aanstichting van de Amerikanen en de Chileense christende
mocraten maar ook door de verdeeldheid in eigen vakbond
aan zijn einde kwam. Sinds enkele maanden echter beleeft
men gedreven door de nood dat die die verdeeldheid
onder de socialisten opgehouden heeft te bestaan en dat zelfs
talrijke christendemocraten aan betogingen deelnemen.
Bij ons is nu iets gelijkaardigs gebeurd, hoewel de situatie
natuurlijk niet ten volle kan vergeleken worden. Het-op-
straat-komen lijkt bij ons sinds enkele jaren niet meer te
lukken, maar tijdens de eerste betoging in Brussel tegen het
plaatsen van raketten, hebben we het protest van honderddui
zenden mensen gehoord en op 23 oktober moet en zal dit nog
aanzienlijker zijn.
En de staking heeft ons geleerd dat geen grote slogans nodig
zijn, om alles stil te leggen. Gedisciplineerd en overtuigd van
de onrechtvaardigheid die door de CV-PVV-regering wordt
aangedaan aan de werknemers, werklozen, gepensioneerden,
mindervaliden, enz. hebben meer werknemers dan tevoren
het werk neergelegd. Getergd door de verarmende maatrege-i
len en aan de andere kant verbogen over de onrechtvaardige
«belastingsvergiffenis» die de fraudeurs krijgen.
Hier geldt niet het liberale principe: «Ieder voor zichzelf». Wij
weten dat dit de leuze is van de vos in het hoenderhok.
In geen geval mogen wij ons in de strijd voor een meer gelijke
verdeling van vermogen, macht, onderwijs en cultuur, arbied,
enz. laten versnipperen. Er is in Vlaanderen maar één partij
die de sociaal-democratische ideeën verkondigt, en dat is de
SP, de partij van de Vlaamse Socialisten.
Alleen de eenheid en solidariteit in woord en daad van de
sociaal-democraten hebben in landen als Spanje, Frankrijk,
Griekenland, enz., het rechtse regime, dat de privébelangen
boven het algemeen belang plaatst, in de oppositie kunnen
duwen. Dit kan bij ons evengoed, als wij kameraadschap niet
als een hol woord hanteren maar ze in de dagelijkse werkelijk
heid toepassen!
Mare Galle
Een kaakslag voor de werkende
bevolking.
Zonder de minste twijfel kan ge
steld dat de eerste stakingsweek
een sukses is geweest. De regering
staat voor een moeilijke beslissing,
durft de knoop niet doorhakken
ondanks het aandringen van de li
beralen. De reden daarvoor is dat
CVP-regeringsleden, die de ACV-
vleugel vertegenwoordigen, door
hun syndikale organisatie voor hun
verantwoordelijkheid gesteld wor
den. De volgende uren en dagen zal
moeten blijken hoe machtig de
kristelijke arbeiders wel staan, wie
hen met hand en tand verdedigt
binnen de regering!
Het is eenieder opgevallen dat de
minister van sociale zaken, Jean-
Luc Dehaene, een totaal andere
toon aanslaat dan zijn kollega De
Croo, voor wie de ambtenaren niet
genoeg kunnen inleveren.
Woensdag reeds bleek de regering
bereid een nieuw gesprek met de
vakbonden aan te gaan. Als men
terugkrabbelt is er zwaar gezichts
verlies voor de PVV of gaat men
regelrecht naar een splitsing binnen
de regering zelf?
In elk geval heeft de stakingsgolf
haar doel niet gemist. En wat volgt!
Het ABVV toonde zich deze week
bereid een staking te organiseren in
de private sektor. Voor de stakers
bij de openbare diensten een riem
onder het hart want het is genoeg
zaam bekend dat het platleggen van
sektoren als de petroleum zware
gevolgen heeft voor de rest van de
nijverheid. De regering wordt on
der uiterst zware druk gebracht.
Zal ze begeven?
De eerste grote arbeidersstaking
sinds 1960 mag niet verloren gaan.
Sinds verschillende jaren hebben
de vakbonden hun eisenpakket
moeten milderen. De gouden jaren
liggen achter de rug en dat beseft
iedereen, maar niemand is bereid
de verworvenheden - na vele jaren
syndikale strijd - in te leveren. De
regering heeft andere mogelijkhe
den om haar deficit op de begroting
weg te werken.
Lees door pag. 4
Git solidariteit hebben de kabinetten van de SP-ministers
Galle en De Wulf besloten een financiële bijdrage te
storten in het stakersfonds van het A.C.O.D.- Nationaal.
