Koncentratie van 2.000 gepensioneerden
Bedienden en kaderleden (in privé)
maken 19 procent uit van Zottegemse bevolking
Wil CVP- PVV-(CL)-meerderheid in
Ninove een schoolstrijd ontketenen
Een niet-overbodig
wetsvoorstel
Arbeiders en bedienden:
dit is de ultieme aanval
van Verhofstadt
Uit analyse samenstelling bevolking Zottegem
Willy Vernimmen
Europees Parlementslid
Er is de laatste dagen heel
wat beroering geweest in ver
band met de pensioenen.
Resolutie
van het A.B.V.V.
Ook te Ninove: de «zegenin
gen» van een CVP-PVV-
(CL)-koalitie
Schepen van Onderwijs
Beeckman (PVV) stelt voor in
de avondschool afdelingen
om te vormen
Het gaat hier echter wel dege
lijk om de oprichting van een
totaal nieuwe afdeling
OCMW in de branding te
Ninove,pag. 7
Het Gallo-Romeinse
Velzeke verrijst, pag. 8
Vrijdag 9 maart 1984
46' jaargang nr. 10
Weekblad van de S.P.
Redaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt 1 9300 AALST Tel.: 053/70 51 51
Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 50 fr. - Jaarabonnement: 600 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 Aalst.
We verwijzen naar de vergadering
van het Studiecentrum voor het
Financiewezen. Ze plaatste zich
volledig in het kader van de recla
mecampagnes die door de vrije ver
zekeringsmaatschappijen en de
banken gevoerd worden om de on
gerustheid in verband met de pen
sioenen aan te wakkeren en te
exploiteren. De vergadering werd
gehouden in het Royal Windsor
Hotel te Brussel. Er werd niet min
der dan 7.000 fr. inschrijvingsgeld
gevraagd. Men wilde het beperken
tot een select publiek. Waarschijn
lijk was de tegenwoordigheid van
gepensioneerden niet gewenst.
We willen de nadruk leggen op het
alarmerend karakter van deze cam
pagnes en het misprijzen voor de
kleine gepensioneerden waarvan zij
getuigen. Er werd gesproken van
de onbetaalbare oudjes van het jaar
2.000. Er werd het woord gevoerd
door de vertegenwoordigers van:
de verzekeringsmaatschappijen, de
Royale Beige, de Algemene Verze
keringen, de Boerenbond; van de
twee katholieke universiteiten:
K.U.L. en U.C.L.; van de banken.
De eregenodigde van de lunch was
de liberale senator: Cooreman.
Tegenover wat zij noemen het fail
liet van de wettelijke pensioenen,
werd de expansie van de aanvullen
de pensioenen geplaatst. De
groepsverzekeringen zijn nu al
goed voor een jaarlijkse premieont
vangst van meer dan 20 miljard in
1982. De pensioenfondsen zouden
economisch even zwaar wegen.
Enkele dagen later in dezelfde wijk
van Brussel, niet meer in het Royal
Windsor Hotel, maar daar juist
rechtover in de Brusselse Magdale-
nazaal zijn meer dan 2.000 gepen
sioneerden samengekomen om te
protesteren tegen het beleid van de
regering inzake pensioenen.
De koncentratie werd georgani
seerd door het A.B.V.V. met voor
zitter André Vanden Broucke als
spreker.
We weerhouden vooral de resolutie
van het Nationaal Komitee van het
A.B.V.V., uitgebreid tot delegaties
van gepensioneerden en brugge
pensioneerden.
1. Het A.B.V.V. verwerpt met
klem de invoering van een basis
pensioen zoals de regeringsverkla
ring voorziet. Het doet beroep op
alle parlementairen, die begaan
zijn met het materiële lot van de
meest benadeelden om het wets
ontwerp niet te stemmen.
Het kan de verklaringen van de
Staatssecretaris voor Pensioenen
niet onderschrijven om aan het ex
tra-legaal pensioen gefinancieerd
langs privateverzekeringsmaat-
schappijen meer ruimte te geven en
dit ten nadele van het wettelijk
pensioenstelsel.
2. Het A.B.V.V. is ongerust over
de voorstellen die ter tafel liggen in
verband met de hervorming van de
sociale zekerheid en de pensioenen
in het bijzonder.
De P.V.V./P.R.L. wil een gepriva
tiseerde sociale zekerheid voor de
aktieven een bijstandssysteem voor
de werklozen. Een sociale zeker
heid die niet meer gebaseerd is op
de solidariteit tussen aktieven en
gepensioneerden, werklozen, zie
ken, gehandikapten, herleidt de so
ciale zekerheid tot een liefdadig
heidsstelsel zoals in de 19de eeuw.
De C.V.P./P.S.C. onafgebroken
aan de macht aarzelt niet de sociale
verworvenheden af te breken en
steeds nieuwe besparingen in de
sociale sektor door te drukken.
3. Het A.B.V.V. kan niet aanvaar
den dat er verder geraakt wordt aan
de koopkracht van de gepensio
neerden en de brugpensioneerden.
Het zal alles in het werk stellen om
de verschillende pensioenregelin
gen te vrijwaren. Het doet oproep
tot het A.C.V. om zich samen te
verzetten tegen de afslanking van
de sociale zekerheid en de privati
sering van het stelsel.
E. De Nauw
De Zottegemse kiesgerechtigde be
volking kent volgende samenstel
ling:
Arbeiders 19%
Bedienden en kaderleden 19%
Werknemers Openbare Diensten
11%
Vrije beroepen 2%
Middenstand/Landbouwers 7%
Gepensioneerden 21%
Zonder beroep
(huish./studenten) 21%
Het is een opvallend verschijnsel
dat er in Zottegem evenveel be
dienden en kaderleden als arbei
ders wonen. Dit is voor de groep
van de bedienden meer dan het
landelijk percentage. Het bedien
den- en kaderpersoneel nam in Bel
gië vooral in de zestiger jaren toe.
Inleveren, afslanken van de over
heidsuitgaven, ontvetten, niet
maar de overheid leeft boven zijn
stand... Maanden-, jarenlang heeft
de PVV deze onheildsboodschap-
pen over onze hoofden uitgestort.
Met grote ijver, vooral sinds ze
samen in de regering zetelen, wer
den ze hierin bijgestaan door de
CVP. Iedereen (of toch bijna ieder
een) begint nu de gevolgen «aan
den lijve» te ondervinden.
Ninove wordt eveneens door deze
zelfde kombinatie «bestuurd». Ook
bij ons wordt dit ideeëngoed op een
zeer bedenkelijke wijze in daden
vertaald.
Aan de ene kant wordt de burger
steeds grondiger uitgeperst
- er moet een hogere personenbe
lasting worden betaald: de ge
meentelijke taks op het inkomen
stijgt van 6 naar 7%
- er moet een hogere grondbe
lasting worden betaald: de op
centiemen werden door CVP-
PW reeds van 1.222 naar 1.600
opgetrokken (in 1983) en voor
1984 wordt het zelfs 1.800 (of
50% in twee jaar).
- er moet een nieuwe belasting
op het huisvuil worden betaald:
500 fr. per jaar en per gezin.
- iedere vuilniszak kost de Ni-
novieters nu 10 fr. i.p.v. 8.
Aan de andere kant echter is het
De uitbreiding van de administra
ties van banken en verzekerings
maatschappijen, de expansie van
de warenhuizen en de invoering
van de nieuwe technologieën deden
het aantal werknemers onder be
diendenstatuut fel aangroeien.
Dit algemeen verschijnsel heeft op
de Zottegemse bevolking wel een
diepe invloed gehad. Het feit dat er
in het Zottegemse geen arbeidsin
tensieve nijverheid bestaat is aan
dit verschijnsel zeker niet vreemd.
De vakbond moet oog hebben voor
deze verschuiving onder de werk
nemers. Immers, de syndicalisatie-
graad ligt bij de arbeiders hoger
dan bij de bedienden en de kaderle
den. Dit zou tot gevolg hebben dat,
zo de vakbond er niet in slaagt het
CVP-PVV-(CL-)bestuur dikwijls
een voorbeeld van wanbestuur!
Onder meer door onverantwoorde
laksheid, gebrek aan dossierkennis
en komplete apathie, wordt met de
stadsfinanciën op een totaal onver
antwoorde manier omgesprongen.
Eén enkel klein voorbeeldje: het
dossier «binnenhuisinrichting van
het nieuw stadhuis» werd door de
hogere overheid op 12 juli 1983
goedgekeurd teruggestuurd. Pas
méér dan vijf maanden later" vond
de betrokken schepen van Openba
re Werken blijkbaar tijd om tot de
aanbesteding over te gaan. Maar
ook op andere wijzen wordt het
geld van de Ninovieter zinloos ver
spild.
Als er dan toch initiatieven worden
genomen door het stadsbestuur,
dan zijn het er vaak van op zijn
minst weinig passende aard. Zo
verraste de meerderheid op de ge
meenteraadszitting van 1 maart
1984 eens te meer in ongunstige
zin.
Schepen van Onderwijs Roger
Beeckman (PVV) kwam daar na
melijk met een eigenaardig voorstel
op de proppen. In de stedelijke
technische en beroepsleergangen
(de Stedelijke Avondschool) wer-
syndikaal bewustzijn bij de bedien
den en de kaderleden te doen
groeien, er een verzwakking van de
gehele syndikale macht zou aan
treden.
De vraag stelt zich hoe het komt
dat de bedienden en kaderleden in
mindere mate aangesloten zijn bij
een vakbond.
Dit heeft ongetwijfeld iets te ma
ken met de positie die - vooral
vroeger - de bedienden in de on
derneming bekleedden. Ze waren
(of voelden zich...) vaak meer ge
bonden aan de directie als dit bij de
arbeiders het geval is.
Deze toestand (zo hij al bestaan
heeft) is lang verleden tijd. De
bedienden en de kaderleden zijn nu
van het patronaat en van de rege
ring de gewilligste prooi geworden.
den sinds 1 september 1983 de
afdelingen Bouwkundig Tekenen
(lste leerjaar) en Mechanica (2de
leerjaar) niet langer ingericht.
Voorgesteld werd nu door betrok
kene PVV-schepen «dat deze uren
zouden worden aangeworven voor
het oprichten ener afdeling Infor-
matica-Programmeren in de kate-
gorie hoger sekundair technische
leergangen».
Hierbij al dadelijk dit. Het sche
penkollege stelt dus de zaken voor
alsof het hier zou gaan om een
soort «omvormen» van afdelingen
die onvoldoende belangstelling ge
nieten, en het aanwenden van «vrij
gekomen uren». Dit is toch min
stens een totaal verkeerde indruk
willen wekken!
Wat lezen we immers in de om
zendbrief S.O.Y (84) 1 gedateerd
van 24 januari 1984, van minister
Coens? «Met omvorming wordt be
doeld dat een afdeling behorend tot
een bepaalde groep wordt omge
vormd tot een andere afdeling beho
rend tot DEZELFDE groep».
Lees door pag. 7
Naast de inleveringen en het verlies
aan indexaanpassingen waarvan al
le werknemers het slachtoffer zijn,
heeft men een reeks van maatrege
len doorgevoerd die specifiek de
bedienden en de kaderleden tref
fen. Vooral het bediendenstatuut is
heden het onderwerp van hardnek
kige aanvallen van het patronaat en
van de PVV (ook de rechtse CVP-
kringen laten zich terzake niet on
betuigd).
Naast de politieke aanvallen op het
bediendenstatuut doet er zich ook
een ontwaarding van het bedien-
denkontrakt voor op het juridische
vlak. Zo zien we dat sommige Ar
beidsrechtbanken steeds ongunsti
ger vonnissen vellen voor ontslagen
bedienden.
En de snelle aangroei van het aan
tal bedienden en kaderleden én de
nadelige evolutie van de situatie
van de bedienden heeft voor gevolg
gehad dat de laatste jaren het be-
diendensyndicalisme er zeer sterk is
op vooruitgegaan. Toch blijft er op
dit terrein voor de vakbond nog een
hele taak weggelegd, en hier komt
men op het specifieke terrein van
de BBTK. Dit is de sodtelistische
bediendenvakbond van het ABW.
Gezien het hoog percentage van
bedienden en kaderleden die de
Zottegemse bevolking kenmerkt,
voert de BBTK te Zottegem een
aktie én om zich beter bekend te
maken én om de bedienden en de
kaderleden te informeren over hun
juridische situatie en te waarschu
wen voor de toenemende dreiging
vooral van PW-zijde, om hun sta
tuut af te bouwen.
De bedienden en kaderleden moe
ten tot het inzicht komen dat ze,
zowel als de arbeiders, werknemers
zijn - ondergeschikten - in dienst
van het patronaat. Het is slechts
door de gezamenlijke inzet van alle
werkende mensen dat men de aan
slagen van het patronaat en de
regering op het welzijn en de ver
worven rechten van de werknemers
zal kunnen afslaan en een ander
politiek beleid zal kunnen af
dwingen.
Van vakbondszijde moet er een
bijzondere aandacht gaan naar de
groep van bedienden en kaderle
den. De bedienden moeten weten
voor de verdediging van hun alge
mene- en beroepsbelangen te kun
nen rekenen op de vakbond.
De propaganda-aktie van de BBTK
te Zottegem gaat feitelijk alle so
cialistische militanten aan. Immers
een versterking van het bedienden-
syndikalisme betekent een verster
king van de socialistische vakbond.
Als iedereen een handje wil toeste
ken...
H. Van Herzeele
Toen op 26 juni 1983 mijn wetsvoorstel «betreffende de
taalkennis vereist in het Nederlands of het Frans taalgebied
voor de uitoefening van bepaalde politieke mandaten in
ondergeschikte besturen» in de Kamer werd neergelegd, zal
niemand allicht vermoed hebben dat het zo lange lijdensweg
zou moeten afleggen.
Uitzonderlijke procedures, zoals het vragen door de voorzitter
van de Kamer van voorafgaandelijk advies van de Raad van
State vóór de inoverwegingsname, vertragingsmaneuvers via
de meerderheidspartijen, dreigen door de Franstaligen met de
«alarmbel», uitstel van de inoverwegingneming, om tenslotte te
eindigen met een stemming door de Vlaamse Kamerleden die
niet alleen de bespreking laat starten doch eveneens de
hoogdringendheid inroept.
Het advies van de Gemengde Kamer van de Raad van State
valt op 3 februari 1984 (ter informatie: de datum was normaal
vastgelegd op 15 november 1983).
Eindelijk kan de bespreking aangevat worden in de Commissie
voor Binnenlandse Zaken.
De herrie die het voorstel heeft uitgelokt bij de franstaligen in
dit land, drukt echter steeds zwaarder door in de regeringspar
tijen.
De CVP vindt nu het wetsvoorstel «overbodig en zelfs
gevaarlijk». Toch stelt ze aan minister Nothomb duidelijke
vragen, zo duidelijk dat het antwoord er reeds in vervat zit. De
wazige antwoorden van Nothomb voldoen na een week
bedenktijd en de meerderheidspartijen binnen de Commissie
beslisten het wetsvoorstel terug naar de openbare zitting te
brengen om de hoogdringendheid nu weg te stemmen en alles
op de lange baan te schuiven.
Tot daar het scenario, dat vol van verrassende wendingen en
gedaantewisselingen van de CVP steekt. Nochtans bewijzen de
recente gebeurtenissen dat mijn wetsvoorstel dringend en
noodzakelijk is.
Niettegenstaande de Bestendige Deputatie van Limburg de
heer Happart als gemeenteraadslid afgezet heeft, kan hij op
ongrondwettelijke wijze nog jaren burgemeester blijven.
Niettegenstaande de franstalige gemeenteraadsleden van We-
zembeek-Oppem geen Nederlands kennen, beslist de Bestendi
ge Deputatie van Brabant dat er aan de klacht van de
Vlamingen geen gevolg moet gegeven worden, bij gebrek aan
bewijzen.
Niettegenstaande de vernietiging van de verkiezing van frans
talige OCMW-leden in Wezembeek-Oppem door de Raad van
State zijn deze opnieuw ongrondwettelijk verkozen.
Dit bewijst dat België geen rechtsstaat meer is, maar overgele
verd wordt aan allerlei franstalige drukkingsgroepen.
De wetgevende macht moet de Regering voor haar verant
woordelijkheid plaatsen. De Regering heeft immers een on
grondwettelijk besluit laten ondertekenen.
Gebeurt dit niet, en tenzij de huidige Regering de ongrondwet
telijkheid wil bewaren die door een grondwettelijk hof kan
worden gesanktioneerd, dan is mijn wetsvoorstel niet alleen
nuttig en waardevol maar zelfs een absolute noodzaak om de
naleving van de Grondwet in deze aangelegenheid veilig te
stellen.
De CVP-PVV-regering heeft in deze aangelegenheid «Vlaan-
dervlucht» gepleegd. Niet meer, maar ook niet minder.
Marc GALLE
Minister
Maandagavond 19u45: Verhofstadt
lanceert met veel overtuiging en
leugens de nieuwe verkiezingscam
pagne van de PVV. Een opgemerk
te slogan waar iedereen rond de
tafel of het vuur, of in de zetel het
blijkbaar kan mee eens zijn: geen
nieuwe belastingen, geen recht
streekse of onrechtstreekse inleve
ringen. Eventjes geduld: dergelijke
verklaringen worden gratis wegge
geven, maar amper een week voor
dien ook een reeks prijzen de hoog
te in - denk aan de sigaretten, de
koffie enz. Men kan het niet min
der stellen.
Wat de h. Verhofstadt er nadien
uitkrabbelt is minder duidelijk.
Over het algemeen gevaarlijk arro
gant en uiterst rechts. Maar nie
mand schijnt er graten in te vinden.
Op 30 jaar is hij inderdaad een
bekwame volksmisleider, een baas
je die niet zal aarzelen ergens door
te drukken. Neus, ogen en oren
verraden inderdaad een ongemene
durf en brutaliteit. Zie eventjes de
geschiedenisboeken na en U zult
hem terugvinden: moderner ge
kleed, geen militair uniform maar
met evenveel zin voor een verre
gaand machtsmisbruik.
Geen belastingen, maar besparin
gen. O, zeker niet op de uiterste
minimum, genoeg trouwens om
juist in leven te blijven, maar op al
de anderen. U kent ze wel, d.w.z.
diegenen die het met een wedde
moeten stellen. Of dacht u mis
schien anders... laat maar het den
ken, de PVV denkt voor U en velen
lopen erin.
Eigenaardig toch in een maatschap
pij waar demokratie van het onder
wijs dank zij de socialisten werd
doorgevoerd, waar iedereen nu
veel langer naar school gaat en dus
beter zou kunnen vaststellen wat de
verkeerde kant uitgaat. Of is het
toch waar dat diegenen van een
vorige generatie, die dit alles niet
zouden hebben laten gebeuren in
hun eenvoud en schamel bezit en
dikwijls ongeletterd het ergens be
ter zagen zitten dan diegenen die
vandaag «kontesteren» maar blijk
baar op een totaal andere wijze? Of
is het misschien waar dat men vroe
ger niets kon verliezen omdat men
ook niets bezat en daardoor het
revolutionaire werkterrein als het
enige mogelijke vooropstelde?
Maar de geschiedenis herhaalt zich
altijd. Wie vandaag gelooft dat hij
door een eind mee te gaan met
mannetjes a la Verhofstadt zal be
houden wat hij verworven heeft,
vergist zich schromelijk. Geloven
in de theorie van «het moet» omdat
het goed is voor het kapitaal, voor
nieuwe investeringen en daarbij lie
gen over «meer werk» betekent een
aanvaarden van de weg «terug». En
die terugweg kan ons ver leiden.
Kapitaal in termen vandaag rekent
in begrippen van steeds meer winst.
Niet in termen van meer werkgele
genheid. Dit is het foefje dat men
er maar bij neemt. Zo wordt ieder
een braaf en geduldig.
