Heeft regering
Martens- De Clercq
nog enig eergevoel?
Jongerenmars voor werk
Van het gevit van de
CVP... verlos ons Heer...
Alle hens aan dek tegen
het asociale reorganisatieplan van de NMBS
Herman De Loor in de Kamer
Binnen in
TV-Konfrontatie met
Willy Vernimmen
r
Naar aanleiding van de be
spreking in plenaire vergade
ring van de begroting ver
keerswezen 1984 hield bur
gemeester-volksvertegen
woordiger Herman De Loor
een goed gedokumenteerde
tussenkomst.
Ten behoeve van onze lezers
geven we hierna een samen
vatting van deze tussen
komst.
Inleiding
Massaal protest tegen het
reorganisatieplan
verwarrend,
onsamenhangend en
a-sociaal
Ook Zuid-Oost-
Vlaanderen in het verweer
Reorganisatie
lijdensweg pendelaars
De raadszitting begon veel
belovend met de goedkeu
ring van een aantal aanvul
lende politiereglementen ter
gelegenheid van sportieve en
socio-kulturele manifestaties
in de gemeente.
De volmachtenperiode van de regering Martens-De Clercq liep
op 31 maart 11. ten einde. Nog geen maand later bleek reeds dat
Martens V over geen meerderheid meer beschikt in de Kamer.
Bij de behandeling van de begroting der dotaties aan de
gemeenschappen en aan de gewesten voor het begrotingsjaar
1984, waren inderdaad niet minder dan 6 stemmingen nodig
om deze goedgekeurd te krijgen. Daarbij komt nog dat het
dank zij de deelname aan de stemming van drie oppositieleden
is geweest (1 Vlaams Blok plus 2 VU'ers) dat het vereiste
kwotum van 107 Kamerleden kon worden bereikt.
Dit betekent konkreet dat de CVP-PVV-
volksvertegenwoordigers zes keer na mekaar hun premier in
de kou lieten staan.
Geplaatst voor zo een situatie moet iemand die zichzelf
respekteert, normaal gezien zijn konklusies trekken en ontslag
geven.
Politiek fatsoen behoort echter niet tot de woordenschat van
deze ellendige regering en daarom mogen wij het dan ook niet
in de praktijk van de ambitieuze CVP-PW-bewindvoerders
verwachten.
Dat zij trouwens niet aan hun proefstuk toe zijnwordt
bewezen door het feit dat zij het aandurfden:
- gedurende 27 maanden via volmachten het parlement buiten
spel te zetten en uit te schakelen.
- de sociale verworvenheden van de arbeidende klasse af te
breken
- de gevolgen van de krisis op de kleine man af te wentelen.
Het is dus voor hen maar klein bier ook nog verder te regeren
zonder over een meerderheid in het parlement te beschikken.
Mochten de socialisten zo iets doen of aandurven, dan zou
Vlaanderen en België te klein zijn voor de aanslag en de
schande die wij aldus ons demokratisch stelsel zouden
aandoen.
Nu rept men evenwel in het geheel niet over deze praktijken,
tenzij in de linkse pers wiens stem jammer genoeg zwakker
klinkt dan die van rechts en van het kapitaal.
Aan de CVP en PVV is dus alles toegelaten, zelfs te regeren
zonder meerderheid.
Herman De Loor
Volksvertegenwoordiger
Twee omgekiepte brandende poli
tiewagens, een enorme rookont
wikkeling en rellen tussen betogers
en ordediensten: meer zal van de
Tweede Jongerenmars voor Werk
in de meeste huiskamers wellicht
niet overgebleven zijn. De Jonge
renmars verdient nochtans beter.
Niet alleen werd aan de voorberei
ding ervan meegewerkt door hon
derden jongeren, bovendien waren
er de zeer duidelijke eisen van de
jongeren - de witte produkten van
vandaag - die in feite in één eis
kunnen samengevat worden: de eis
voor een zinvol en menswaardig
bestaan. Het is waar dat deze
Tweede Jongerenmars bitsiger was
dan de voorgaande (hoe zou het
ook anders kunnen na twee jaar
inleveren op de kap van de arbei
ders en de sociaal uitkeringsgerech
tigden?), maar daarbij moet dan
toch gezegd worden dat de inciden
ten en de rellen aan het einde van
de betoging het werk waren van
een beperkt aantal «autonomen»
en provokateurs.
De diskussie is hiermee natuurlijk
niet af. De Jongerenmars is tenslot
te slechts een momentopname van
de strijd die de arbeiders, werklo
zen en sociaal uitkeringsgerechtig
den dagelijks moeten voeren om
hun rechten te verdedigen: de Jon
gerenmars duurt langer dan één
dag. (WVDS)
Vrijdag 18 mei 1984
46* jaargang nr. 20
Weekblad van de S.P.
Redaktie - Administratie - Publiciteit:
.Houtmarkt 1 9300 AALST Tel.: 053/70 51 51
Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 50 fr. - Jaarabonnement: 600 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 Aalst.
Ons kamerlid wees vooral op de
fatale weerslag van het reorganisa
tieplan van de NMBS, in zijn eigen
streek, met name in Zottegem dat
als kruispunt van de verbindingen
Geraardsbergen-Gent enerzijds en
Kortrijk-Brussel anderzijds, de
draaispil bij uitstek van het spoor
wegnet in Zuidoost-Vlaanderen
mag genoemd worden.
Hij kon zich daarbij rechtstreeks
wenden tot een minister aan wie hij
Zottegem en omgeving zeker niet
hoeft voor te stellen: als Brakelaar
is hij bij wijze van spreken de
buurman van Zottegem en met het
station van Zottegem is hij ook
goed vertrouwd, vermits hij op 14
mei 1983 het nieuwe gebouwen-
komplex officieel heeft ingewijd.
Het hoeft geen verder betoog meer
dat het reorganisatieplan van de
reizigersdienst van de NMBS, na
op 3 mei 1983 door een meerder
heid van de Raad van Beheer van
de NMBS te zijn goedgekeurd,
reeds heel wat stof heeft doen op
waaien en al overal ten lande veel
kwaad bloed heeft gezet.
De vakbondsinstanties steunen bij
hun protest vooral op het feit dat
zowel wat investeringen, uurrege
lingen, tarieven als wat de werkge
legenheid aangaat, de begeleidende
maatregelen van dit plan onvol
doende, verwarrend en onsamen
hangend zijn.
Uiteindelijk zal hieruit een reizi
gersdienst voortvloeien, die niet
langer overeenstemt met de belan
gen van de reizigers.
Bovendien zal de werkgelegenheid
ernstig worden aangetast. Men
raamt het verlies op ca. 1.250 ar
beidsplaatsen na de ca. 6.000 banen
die reeds verloren gingen van
1.1.1982 tot einde 1983.
Wat in het reorganisatieplan vervat
ligt, beantwoordt hoegenaamd niet
aan wat wij, Vlaamse SP'ers, ver
wachten van het openbaar vervoer.
Volgens ons dient het vervoerbe
leid geïntegreerd te zijn in het alge
meen sociaal beleid en moet ook
absolute prioriteit worden gegeven
aan de bevordering van dit open
baar vervoer.
Ons inziens komt het reorganisatie
plan neer op de verloochening van
de idee van de openbare dienstver
lening. Niet alleen immers zullen
erdoor vele stations worden afge
schaft, maar bovendien dreigen er
met ingang van 1 juni 1984, datum
van de van krachtwording van het
sinistere plan, ca. 1.250 arbeids
plaatsen bij het uitvoerend perso
neel in het gedrang komen.
Ze zullen nog gevolgd worden door
een resem andere afdankingen,
men vreest zelfs dat tot in 1987 nog
ca. 4.000 betrekkingen zullen te
loorgaan.
De aangekondigde herstrukture-
ring van het spoorwegverkeer gaat
dus op het stuk van de werkgele
genheid een zware tol eisen. Zij zal
hoe dan ook bijzonder nefaste ge
volgen hebben wegens de vermin
dering van de dienstverlening, de
inkrimping van de investering en de
privatizering van tal van aktivi-
teiten.
Zich hiervan terdege bewust, heb
ben zowel de treingebruikers, voor
al de pendelaars, als het spoorweg
personeel zelf uit heel het land,
doch uit mijn streek in het bijzon
der, hun groot ongenoegen laten
blijken via diverse uitlaatkleppen.
Vooral in streken met een hoog
werkloosheidscijfer, waarin de lo
kale tewerkstellingsmogelijkheden
bijzonder gering zijn en zelfs leiden
tot een stapsgewijze ontvolking,
komen de gevolgen hard en onge
nadig aan bij de zeer vele pende
laars die niet alleen veel tijd gaan
verliezen, maar daarenboven voor
taan aangewezen zullen zijn op ei
gen vervoer.
Het is niet van vandaag dat de
kwaliteit van de aan de treinreizi
gers uit mijn streek geboden dienst
verlening te wensen overlaat. Se
dert jaren maken wij namelijk ons
beklag over het slecht georgani-
zeerd publiek vervoer.
Vele arbeiders en bedienden bren
gen vaak drie uur en meer per dag
door op overbevolkte treinen en
verspillen enorm veel tijd door de
traagheid van het treinverkeer en
de niet-toereikende aansluitingen.
Stelselmatig worden dan nog oude
en onkomfortabele rijtuigen op de
ze lijnen, blijkbaar minderwaardig
in de ogen van bepaalde lieden,
ingeleid.
Tegen dergelijke toestanden heb ik
trouwens reeds op andere plaatsen
hevig geprotesteerd. Ze zijn name
lijk wraakroepend en dienen onver
wijld een oplossing te krijgen.
Tot overmaat van ramp stel ik nu
echter vast dat wij precies de ande
re kant opgaan: het reorganisatie
plan is dan ook de druppel die de
emmer doet overlopen, want i.p.v.
de noden van een gebied als Zuid-
Oost-Vlaanderen te lenigen, maakt
ze deze nog veel groter.
De heer minister herinnert zich
ongetwijfeld dat hij op 14 mei 1983
toen hij het nieuw stationsgebouw
te Zottegem kwam inhuldigen, niet
onverdeeld op staande ovatie werd
onthaald.
Aan het Zottegemse stationsge
bouw hadde meer bepaald naast de
genodigden een 100-tal treinpende-
laars post gevat, dit om hun onge
noegen te uiten over de nakende
afschaffing van hun stopplaats.
De heer minister werd toen zelfs
gekonfronteerd met zijn onmiddel
lijke streekgenoten uit Sint-Maria-
Oudenhove die opkwamen voor
het behoud van de treinhalte op de
wijk Pijperzele.
Lees door pag. 5
De rekeningen van de kerkfabrie
ken van de onderscheiden paro
chies werden eveneens goedge
keurd. Hiermee is een totaal ge
moeid van om en bij het anderhalf
miljoen, te betalen ook door niet-
katolieken. Voorwaar een ongeluk
kige toestand waaraan echter op
gemeentelijk vlak weinig te veran
deren valt.
Daarna was er van de welwillende
houding van de oppositie echter
weinig meer te bespeuren. Bij het
advies over de afschaffing van de
voetweg langs de beek tussen de
Vondelstraat en de Borsbekestraat,
verzette de CVP zich tegen een
afschaffing (het wandeltrajekt Her-
zele-Burst komt hierdoor in het
gedrang). De meerderheid wenste
hierop niet in te gaan gezien er
alleszins een strook van 3 meter
moest vrijblijven langs de beek om
onderhoudswerken mogelijk te
maken.
Ook met het voorstel om de voet-
weg tussen de Provinciebaan en de
Kloskensstraat (Hillegem) te ver
leggen van dwars door een perceel
bouwgrond naar de rand ervan,
greep de CVP alle argumenten aan
om er tegen te zijn (de privacy van
de buren, niet toevallig twee ultra-
katolieke gezusters, komt in het
gedrang, knotwilgen moeten be
waard blijven langs het trajekt...).
Uiteindelijk pakte de CVP uit met
een alternatief, namelijk de weg
toch te verleggen maar dan tussen
de twee percelen van de toekomsti
ge verkaveling. Schepen Van Hen-
de merkte hierbeij op dat de be
zorgdheid voor de knotwilgen van
de CVP wel erg plots verzwonden
was.
De verkoopprijs voor de grond,
vrijgekomen door de verlegging
van de bedding van de Ressegem-
straat (Borsbeke) werd bepaald op
1.000 fr. per vierkante meter, wat
de gemeentekas zo'n 1.396.000
frank zou moeten opbrengen.
De heraanleg van de voetpaden in
de Borsbekestraat (tussen het sta
tion en de kerk) en van de Stations
straat in Herzele (tussen het station
en de Vierwegen) kon de goedkeu
ring van de CVP niet wegdragen
wegens de volgens hen veel te hoge
raming van de kosten (2.590.000
frank).
Raadslid De Pooter vond het hier
bij nodig zijn kennis van de Neder
landse taal te demonstreren door te
stellen dat de term «heraanleg» niet
klopte, het moest «herstelling»
zijn. Een typerende uitspraak voor
het niveau van de oppositie-tussen
komsten tijdens deze raadszitting.
De princiepsbeslissing werd on
danks de onthouding van de CVP
toch genomen. Meerwerken aan de
pastorij van Steenhuize voor een
bedrag van 130.000 fr. werden
eveneens goedgekeurd.
Dirk Van Melkebeke
Lees door pag. 8
Paul Van der Niepen
verdedigt belangen post- en
telefoonpersoneel in de
Senaat, pag. 5
Stedelijke Akademie Aalst
telt meer dan 2.000
leerlingen, pag. 2
Terug na lang weggeweest teï
zijn: De sociaal-
ekonomische toestand in het f
arrondissement Aalst rond
1886, pag. 4
Gemeenteraad
Geraardsbergen, pag. 6
Haaltert, dorp der
mirakelen, pag. 3
Op 22 mei om 20.15 uur op
BRT 2 zal Willy Vernimmen in
Konfrontatie te gast zijn met
medewerking van o.a. Nelly
Maes, Rudy Van Quackebeke
en Karei Dillen.
I
