VLAAMS
Binnen in
Mare Galle
heeft overschot
van aellik
Vrijheid, blijheid?
Dankzij flexibiliteit?
SP-Aalst roept op tot deelname aan anti-rakettenbetoging van 17 maart 1985 te Brussel.
Editoriaal
N
Doppen in Aalst op
VPRO
Het probleem van de bouw
van het nieuw ziekenhuis en
de daaraan gekoppelde over
name van de H.Hartkliniek is
reeds meermaals het voor
werp geweest van besprekin
gen tijdens raadszittingen te
Geraardsbergen.
Het ging dan telkens om het
administratief of technisch as-
pekt van de zaak.
Historiek
Dehaene
Flanders Technology,
Vlaanderens
showroom. Een
uitgebreide bijdrage op
pag. 5
Geraardsbergen vierde
25 jaar Krakelingen in
mineur: zie pag. 6
Denderleeuw, stort van
de Denderstreek?pag. 3
Vijf jaar 't Klokzjiël
te Ninove, pag. 7
-1
Stadswaarborg
Nog geen oplossing
Besluiteloosheid
OCMW-nota
Borgstelier
Info- en diskussieavond
lu Zaterdag 9 maart<io - is u>
Vrijdag 1 MAART 1985
47* jaargang nr. 9
Weekblad van de S.P.
Redaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt 1, 9300 AALST - Tel.: 053/70.51.51
Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 50 fr. - Jaarabonnement: 600 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 Aalst
Financiële gevolgen bouw
nieuw ziekenhuis
Wat minder, om niet te zeggen
nooit, aan bod is gekomen, is een
analyse van de financiële gevolgen
die beslissingen dienaangaande
kunnen of zullen hebben voor onze
plaatselijke bevolking. Het is daar
over dat ik het in gedetailleerde
bewoordingen zou willen hebben.
Toen in de loop der zeventiger
jaren de idee, een nieuw ziekenhuis
te bouwen, aan de orde werd ge
steld, bleek niet iedereen gelukkig
met dit initiatief. Vooral het be
stuur van de H.Hartkliniek zag dit
met lede ogen aan. Op dit ogenblik
was de heer Van Heuverswyn niet
de beste vriend van deze instelling.
Getuige daarvan toendertijd gepu
bliceerde brieven en krantenarti
kels.
De SP, die toen deel uitmaakte van
de meerderheid in het stadsbestuur
heeft uiteindelijk haar akkoord ver
leend voor de realisatie van deze
uitbreiding omdat dit initiatief on
dermeer, ik zeg wel ondermeer, de
mogelijkheid bood een betoelaagde
V-dienst op te richten die het
OCMW-deficit met meerdere mil
joenen kon verminderen.
Onder normale omstandigheden
waren de financiële gevolgen voor
de stadskas niet te vrezen, omdat
de leningslasten kunnen verrekend
worden langsom een verhoogde be
toelaging via de ligdagprijs.
De start was veelbelovend. Weinig
moeilijkheden met de leningsaan-
vragen, normale afwikkeling der
dossiers voor betoelaging. De ruw
bouw die een aanvang nam in 1979
schoot flink op en alles liet voorzien
dat de ingebruikname van de nieu
we vleugel binnen de gestelde ter
mijn kon gerealiseerd worden.
Met de wet Dehaene van juli 1982
op de beperking van de ziekenhuis
bedden, kwam er een kink in de
kabel. Met deze maatregel plaatste
de CVP-PW-regering de plannen
op losse schroeven. Stopzetting der
werken, consternatie en een dosis
paniek bij de verantwoordelijke be
sturen van de gemeente en OCMW
waren er het gevolg van.
De enige oplossing bestond in de
overname van de bedden van de
H.Hartkliniek. Onderhandelen dus
met een concurrent waarmee de
relaties in het verleden soms wel
gespannen waren.
Overname van de H.Hartkli
niek?... Het kon! Maar dan tegen
voorwaarden die niet van de poes
waren. Tegenprestatie: een losprijs
van ±57 miljoen. O.k., zegt de h.
Van Heuverswyn, wij regelen dat
wel onder waarborg van de stad.
De SP blijkt een moeilijke partner
te zijn en stelt een paar voorwaar
den. Zij kan geen heil zien in de
aankoop van een gebouw dat, naast
de andere verzorgingsstructuren,
volgens haar overbodig is. Een con
tract met voorwaarden wordt opge
steld.
De heer gouverneur en de Besten
dige Deputatie van Oost-Vlaande
ren gaan dwarsliggen. De ongunsti
ge financiële situatie van de stad is
het belangrijkste obstakel. Het dos
sier is geblokkeerd.
Met drastische belastingsverhoging
brengt het nieuwe CVP-PW-be-
stuur daar verandering in. Er is
opnieuw financiële armslag. Het
K.B. van 20 juni 1983 biedt zelfs
nog betere mogelijkheden. De wet
op de sluiting van ondernemingen
kan ook van toepassing zijn voor
sluiting van hospitalen en... de S.P.
zit in de oppositie.
Na twee jaar CVP-PW-bestuur is
er echter nog geen oplossing in
zicht. Mijnheer Van Heuverswyn
blijft koppig bij zijn voorstel.
Het schepencollege gunt hem het
licht in de ogen niet en schrijft een
brief aan de gouverneur met ver
zoek de H.Hartkliniek door de
Stad en niet door het OCMW te
laten overnemen. Mijnheer Van
Heuverswyn zou wel eens een bij
komend, verlieslatend, initiatief
kunnen plannen in de gebouwen
van de H.Hartkliniek!
Mijnheer Van Heuverswyn laat
zich echter niet zo gauw overtroe
ven, want hebben wij vastgesteld
dat hij voor de zoveelste maal aan
het langste eind heeft getrokken.
Zo ver zitten we nu.
Zonder het wetsvoorstel Dehaene
zouden al deze problemen niet aan
bod zijn gekomen. Zonder dit vol-
machtsbesluit zou men niet op zijn
buik hebben moeten gaan liggen
om toch de H.Hartkliniek te mogen
overnemen.
Wellicht zou de ingebruikstelling
van de nieuwe vleugel van het zie
kenhuis nog vóór het einde van
1985 - dus op de normale datum, of
toch ongeveer - hebben kunnen
plaatsvinden.
Hier ligt de eerste verantwoorde
lijkheid.
De besluiteloosheid van de laatste
twee jaar ingevolge de controverse
tussen het OCMW en het schepen
college heeft de zaak doen stagne
ren ondanks de mogelijkheid tot
vooruitgang.
Hier ligt de tweede verantwoorde
lijkheid.
Deze besluiteloosheid zal vérstrek
kende gevolgen hebben voor onze
stad en haar bevolking.
Voor nieuwbouw kon het OCMW
normaal 60 procent toelage krijgen
vanwege het Fonds voor de Bouw
van Ziekenhuizen. De resterende
40 procent moeten door de inrich
tende macht, hier het OCMW, zelf
bekostigd worden.
Alleen al in het kader van de ruw
bouw van de nieuwe vleugel vallen
de leningen van 47.118.000 en
573.000 fr. ten laste van het
OCMW, terug te betalen over een
periode van 30 jaar.
Het Gemeentekrediet was bereid
de betaling van de lasten van de
leningen te verdagen tot bij de
inwerkingtreding van het nieuw zie
kenhuis, met dien verstande dat
deze verdaging van aflossing be
paald is op 3 jaar en de kapitalisatie
van de intresten op maximum 4
jaar. In ons geval lopen de te kapi
taliseren intresten tot 31.12.1985 en
is de eerste kapitaaltranche ver
schuldigd op 31.12.1986. De eerste
semestriële intrest zal op 30 juni
1986 vervallen.
Wanneer ik echter de nota betref
fende deze materie ter hand neem
die onlangs ter bespreking werd
voorgelegd aan de leden van het
OCMW dan stel ik vast dat de
lasten van de leningen voor de
erelonen tot 1984 op rekening van
ziekenhuis I werden geboekt en
namelijk op een aanlooprekening,
wat betekent dat ze tot nu toe niet
verrekend werden in het verlies der
voorgaande jaren.
Op 1.1.1986 zal derhalve een be
drag van ±28 miljoen aan gekapita
liseerde intresten dienen omgezet
te worden in een lening op 10 jaar.
In totaal bedragen de leningen, op
dit ogenblik terug te betalen door
het OCMW, reeds ±96.500.000 fr.
Volgens de eigen berekeningen van
het OCMW zujlen de jaarlijkse
lasten van deze leningen volgende
hoogte bereiken:
3.500.000 voor 1985
16.000.000 voor 1986
15.500.000 voor 1987
Ik kan me moeilijk voorstellen dat
het Fonds voor de Bouw van Zie
kenhuizen voor de besluiteloosheid
van de Stad en het OCMW zou
willen opdraaien.
Inderdaad, een clausule in het con
tract met voornoemde instelling
zegt namelijk het volgende: «Inge
val er tegelijkertijd waarborg is van
het Fonds en borgstelling voor een
derde, zal deze laatste in zijn be
trekkingen met het Fonds be
schouwd worden als samen met de
ontlener solidair aansprakelijke
hoofdschuldenaar, zodat deze der
de geen verhaal zal kunnen uitoefe
nen tegen het Fonds indien hij
wordt aangemaand tot betalen in
de plaats van de ontlener. Daaren
tegen zal het Fonds, indien het de
financiële instelling terugbetaalt,
zich voor het geheel kunnen verha
len op de borgsteller.»
De derde is in ons geval de stad
Geraardsbergen omdat deze inder
tijd de overeenkomst als borgstelier
mee ondertekend heeft.
Op 1.1.1986 zal de nieuwe vleugel
van het ziekenhuis nog niet opera
tioneel zijn en zullen er nog geen
inkomsten kunnen geboekt worden
die zouden moeten dienen voor de
terugbetaling van de leningen.
Het ziet er dus naar uit dat vanaf
1986 en zolang het ziekenhuis niet
operationeel is, de stad Geraards
bergen voor de jaarlijkse leninglas-
ten zal moeten opdraaien onder
vorm van een verhoging van de
werkingskosten, of anders gezegd,
van het deficit van het ziekenhuis.
In het saneringsplan van het
OCMW, dat vroeger reeds door dit
bestuur werd goedgekeurd, werd
op pagina 3 trouwens een paragraaf
overgenomen van een schrijven van
de Gouverneur die opmerkt: «De
cijfers van het saneringsplan moe
ten realistisch zijn, namelijk reke
ning houden met de lasten voor de
bouw van het ziekenhuis.»
Ik stel echter vast dat deze lasten in
dit saneringsplan niet werden opge
nomen voor de jaren 1985-86 en 87.
Er liggen dus grote financiële pro
blemen in het verschiet voor de
Stad indien de regering, die toch de
hoofdverantwoordelijke is voor de
ze barre situatie, geen tegemoetko
ming doet bij K.B. voor Geraards
bergen en alle andere lokaliteiten
die in hetzelfde geval verkeren.
Zoniet zit er een tijdbom onder de
begroting en het saneringsplan en
dit vanaf 1986.
Zulke miljoenenlast wordt on
draaglijk voor onze inwoners. Valt
het nog te verwonderen dat velen
ons verlaten en dat de ontvolking
angstwekkende vormen begint aan
te nemen?
L. Walraet
De Vlaamse Executieve heeft vorige week beslist Gemeen
schapsminister Mare Galle zijn mandaat bij het Ministerkomi-
té van de Taalunie te ontnemen en dit naar aanleiding van zijn
weigering nog verder aan de vergaderingen van het Ministerco
mité deel te nemen, zolang dit door de Nederlandse minister
Brinkman wordt voorgezeten.
Men zal zich herinneren dat een Nederlandse jury onlangs had
beslist de hoogste literaire prijs van dit land «de P. C.
Hooftprijs» toe te kennen aan de journalist en schrijver Hugo
Brandt Corstius.
De Nederlandse minister Brinkman weigerde echter die beslis
sing uit te voeren omdat de inhoud van Corstius' literaire werk
niet bleek te stroken met de persoonlijke opvattingen van deze
excellentie.
Prompt bracht Mare Galle, die deel uitmaakt van de Vlaamse
ministeriële afvaardiging bij de Taalunie, voorzitter Brinkman
op de hoogte van zijn beslissing niet langer de vergaderingen
van het Ministercomité bij te wonen, zolang deze laatste er
voorzitter van blijft.
Deze konsekwente en korrekte houding van Mare Galle die de
goedkeuring van ieder demokratisch ingesteld mens weg
draagt, is gestoeld op één van de basisopdrachten van de
Taalunie, namelijk het beschermen van de letterkunde tegen
elke vorm van censuur. Zij zette echter heel kwaad bloed bij
voorzitter Geens CVP) van de Vlaamse Exekutieve.
Hij riep tot driemaal toe de Vlaamse Exekutieve bijeen om ten
slotte het mandaat van Minister Galle bij de Taalunie terug te
nemen.
Met zijn kordate stellingname heeft Mare Galle zich in het
geheel niet willen mengen in een Nederlandse binnenlandse
aangelegenheid wat men hem nochtans vanuit konservatieve
hoek ten laste tracht te leggen. Wel heeft hij de bekrompen
geestesgesteldheid van voorzitter Brinkman van het Minis-
terkomité van de Taalunie aan de kaak willen stellen. Dat
Mare Galle hierbij overschot van gelijk heeft, zal geen enkel
weldenkend mens durven tegenspreken.
Herman De Loor
Volksvertegenwoordiger
Je hebt er zeker al over gehoord of
gelezen: Flexibiliteit. Het betekent
flexibel werken, soepel werken.
Okee, denk je, zeker wil ik dat:
kunnen werken wanneer ik wil en
hoelang ik wil. Natuurlijk, dat wil
len wij ook. Maar zo bedoelen de
bazen het niet.
Zij willen dat wij komen werken
wanneer zij willen en hoelang zij
willen. Dat is minder mooi. Inder
daad!!!
Want wat betekent dat?
Het betekent dat buiten het geken
de systeem van part-time werken
de meest mogelijke en onmogelijke
systemen nu toegelaten zijn (uit
breiding van nachtwerk voor vrou
wen, weekend-werk van 12 uren
per dag, 6 dagen aan 3 uren,
enz...).
Dit zal ons allemaal overkomen,
want de wet op de flexibiliteit is
gestemd. De vroegere wetten waar
de vakbonden voor geijverd heb
ben, vallen weg... Gedaan met het
verbod op zondagwerk, gedaan mei
premies voor ploegenwerk en
nachtwerk, gedaan met kompensa-
tie van overuren, gedaan met de 8-
urendag, enz...
Je zou denken: okee, weekend
werk interesseert mij wel, want dan
kan ik veel tijd aan de kinderen
geven.
Maar denk jij tijd te hebben voor
hen als jij de weekends 12 uren per
dag werkt? En zal je niet automa
tisch veel meer in het huishouden
doen dan je wilt? En eens een vrij
weekend samen? Vergeet het!!!
Je denkt misschien aan wisselende
uren: werkweken tussen de 32 en
45 uren, waarom niet?
Maar zal je de garantie krijgen dat
ze jouw planning van je vrije mo
menten niet op het laatste nippertje
overhoop zullen gooien? En je
wordt geen overuren meer uitbe
taald. Leuk is anders, niet?
En wat is het resultaat voor de
bazen en de overheid?
Meer winst met minder kosten en
geen of weinig aanwervingen!!!
Resultaat voor ons: afbraak van
ons privé-leven: we worden slaven
die altijd voor de baas moeten
klaarstaan, 24 uren op 24. Niemand
zal nog een voltijdse job krijgen,
dus iedereen zal minder verdienen
en je zal jezelf nog moeilijk alleen
kunnen onderhouden, zeker met de
prijzen die stijgen. Je zal ook wei
nig keuze hebben, ga je niet ak
koord, dan kun je gaan, er zijn nog
300.000 wachtenden na jou.
En de vakbonden zullen het moei
lijk krijgen om ons te verdedigen
want de baas mag nu wettelijk
alles!!!
Blijf niet bij de pakken zitten!!!
Praat erover met je kollega's. Ga
naar je vakbond. Vraag uitleg aan
je délégué... Informeer je!
Flexibiliteit, nachtarbeid, inkomen
en werk
Wanneer? 1 maart 1985 om 20 uur
Waar? Kaffee 't Landhuis (achter
Belfort)
Organisatie: Vrouwen tegen de
Krisis Aalst.
Vrouwen tegen de Krisis
MSKUSSIEDAG
loom en seciale zekert** welke gelijkheid 7
keepkrachtde kleinen betalen het meest
deettifdse arbeid wie heetl er «oordeei bij 7
INTERNATIONALE MEETING
ANCIENNE BELGIQUE
3 Steenstraat (nabij de Beurs), Brussel
O Inkom 100 F, 50 F voor werklozen
INTERNATIONALE VROUWENDAG
Vorig jaar wees de ABW-werklo-
zenwerking op de erbarmelijke en
vernederende manier waarop werk
lozen in Aalst moeten stempelen.
Aan deze situatie werd sedertdien
ondanks verschillende akties en in
terpellaties in de Aalsterse gemeen
teraad niets veranderd.
Het stempelen in Vlaanderen en de
specifieke situatie van de dopper in
Aalst draagt nu ook de belangstel
ling weg van buitenlandse journa
listen. In de voorbije weken werkte
de ABW-werklozenwerking mee
aan een radio-programma van de
VPRO over deze problematiek. Dit
programma met o.m. interviews
door Johan Anthierens zal te be
luisteren zijn op Hilversum 2 op
vrijdag 8 maart van 13u30 tot
14u30.