CSC-Vormingswerk Gewest
Aalst
Overzeese gebiedsdelen en de E.G.
Nieuwe fase
sedert 1 juli 1986
Motie Arrondissementeel
SP-bestuur Aalst
De tewerkstelling
moet prioritair
blijven
Simonne en Willy nodigen uit
EUROBAL WlLLY VERNIMMEN
%A
21 uur.
27 september 1986 - Deuren 20 uur - Begin
Zaal „Marbol", Markt, Geraardsbergen
Twee Kadervormingsactiviteiten
Eddy Dierickx
Gastvedette Willy SOMMERS
Orkest Sommerstip
Presentatie Jean MONNET
Redaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt 1, 9300 AALST - Tel.: 053/70.51.51
Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 50 fr. - Jaarabonnement: 600 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt
Vrijdag 26 september 1986
48* jaargang nr. 37
Weekblad van de S.P.
9300 Aalst
De Dender stinkt
Ik was verbolgen toen ik via de pers
vernam dat de Aalsterse burge
meester de stankhinder tijdens de
vakantieperiode toeschreef aan
Animalia (vilbeluik) te Dender
leeuw. Het lijdt geen twijfel dat
kwestieus bedrijf voor heel wat
stankhinder zorgt, maar in Aalst en
Hofstade was het de Dender in
eerste instantie die de stankhinder
veroorzaakte. Het wordt hoog tijd
dat de nodige inspanningen worden
geleverd om de Dender te saneren
onder meer door het operationeel
maken van de noodzakelijke water
zuiveringsstations. De bevolking
vraagt zich trouwens ook af of zo'n
waterzuiveringsstation geen stank
kan verspreiden. In de gemeen
teraad van mei 1984 interpelleerde
ik hierover de burgemeester en de
schepen van Milieu en stelde voor
een gordel van groen aan te leggen
vervuiling van de Dender en t.g.v. de Week van het
.de
Leefmilieu
van
Cultureel Centrum, A. De Brabanterstraat 1 te
Denderleeuw
inleidingen van:
Sigfried VANNUFFEL RALDES
- debat (moderator: Rudy DE LEEUW, lid gewestelijk
bestuur CSC)
rondom het waterzuiveringsstation
te Hofstade.
SP-raadslid Roger D'Hondt deed
onlangs nog eens hetzelfde. De be
leidsmensen maken er zich met een
smoesje vanaf, o.m. dat we hoofd
zakelijk zuidwestenwind hebben en
dat de stank van Hofstade naar
Gijzegem en Herdersem zal over
waaien (daar mag het stinken).
Naar verluidt zou Leefmilieuminis
ter Lenssens (CVP) de aanleg van
een groene gordel rondom het wa
terzuiveringsstation te Hofstade ge
schrapt hebben om financiële rede
nen. Wat me wel opvalt is dat men
wel geld vindt om het kasteel van
oud-CVP'er Moyersoens te kopen
voor de Vlaamse Waterzuiverings
maatschappij. En de Dender... hij
stinkt verder, en Rendapart?
Tot aan 28 februari 1990 lijkt
de samenwerking tussen de
Europese Gemeenschap en
de overzeese gebiedsdelen
van haar lidstaten erg veel op
die welke de EG met de 66
landen van de Overeenkomst
van Lomé bindt.
Het nieuwe beleid dat op 30 juni
door de ministers van de EG werd
aangenomen trad reeds de volgen
de dag in werking. De circa 25
grote en kleine eilanden gelegen in
alle vier de hoeken van de wereld
zullen hulp ter waarde van 120
miljoen Ecu* ontvangen. Deze
overzeese gebiedsdelen, die ver
bonden zijn met drie EG-landen nl.
Frankrijk, Nederland en het Vere
nigd Koninkrijk, zijn voor het over
grote deel geen echte koloniën maar
ook geen zelfstandige onafhankelij
ke gebieden. Sommige hebben te
kampen met ernstige politieke pro
blemen zoals Nieuw-Caledonië en
de Falkland-eilanden, andere heb
ben de reputatie zonovergoten
exotische paradijzen te zijn zoals
Montserrat of Sint-Maarten.
Tesamen hebben al deze eilanden,
gelegen in de Atlantische Oceaan,
de Caraïbische Zee en de Stille Zuid
zee 711.000 inwoners, hetgeen on
geveer net zoveel is als een stad als
Antwerpen. Het merendeel van die
mensen woont op de Nederlandse
Antillen (196.000) Frans Polynesië
(bijna 168.000) en Nieuw-Caledo
nië (145.000).
Evenals bij de overeenkomst met
de Lomé-landen heeft de hulpver
lening van de Gemeenschap be
trekking op alle aspecten van het
economische leven zoals landbouw,
visserij, transport, handel, indus
trie en energie alsmede de culturele
en sociale samenwerking.
Evenals in het verleden hebben de
produkten van de overzeese ge
biedsdelen vrije toegang tot de
markten van de EG. Onder het
nieuwe beleid kunnen ze ook profi
teren van Stabex, een systeem
waarbij de ontvangsten van geëx
porteerde basislandbouwprodukten
gestabiliseerd worden en ook zij in
het vervolg een beroep doen op
Sysmin voor de financiering van
mijnbouwprodukten. Van de 120
miljoen Ecu van de financiële
samenwerking werd 100 miljoen
beschikbaar gesteld door het Euro
pese Ontwikkelingsfonds en werd
20 miljoen geleend door de Euro
pese Investeringsbank. In het kader
van de ontwikkelingsprogramma's
ontvangen de Franse en Nederland
se gebiedsdelen elk 26,5 miljoen en
de Britse 10,5 miljoen Ecu.
De Gemeenschap wil van deze
nieuwe etappe in de betrekkingen
met de overzeese gebiedsdelen ge
bruik maken om de samenwerking
tussen hen en hun buren die lid zijn
van de Overeenkomst van Lomé,
aan te moedigen.
1 Ecu 44 BF
Eurofocus 27186
Het Arrondissementeel SP-Bestuur Aalst, samengekomen op 19
september 1986,
- protesteert tegen de beslissingen van de CVP-minister Coens
waardoor het onderwijs in zijn geheel en het openbaar onderwijs
in het bijzonder, wordt ontredderd en waardoor talrijke
leerkrachten hun baan verliezen;
- protesteert tegen de afschaffing van het gratis leerlingenvervoer;
- volgt met grote bezorgdheid de ontwikkeling van het
werklozenprobleem, waarvan de SP de prioriteit van haar beleid
heeft gemaakt. Een interprofessioneel akkoord ontslaat de
regering niet van haar politieke verantwoordelijkheid van de
tewerkstelling.
- roept haar leden en sympathisanten op tot solidariteit met de
werklozen;
- klaagt de dubbelzinnige houding van de Vlaamse CVP- en PW-
ministers aan tijdens het Overlegcomité, waarbij ze na het
wetsvoorstel-Galle tot afzetting van Happart, nu ook de eis tot
benoeming van burgemeesters door de betrokken gewesten
zomaar van de baan vegen;
- bevestigt zijn standpunt t.a.v. de afbakening van Brussel
hoofdstad en de pariteit tussen nederlandstaligen en franstaligen
in het bestuur van de Brusselse agglomeratie.
- zal met een uitgebreide aktie de publieke opinie van het
arrondissement bewuster maken van de gevaren die ontstaan voor
de Dendervervuiling.
Niettegenstaande alle mooie verklaringen van de regering dujj
het probleem van de werkloosheid acuut - het einde van de
tunnel, waarover Martens en zijn roomsblauwe kliek zo graag
spreken, is zeker nog niet in zicht: integendeel, een steeds
grotere groep werklozen (thans zowat 537.000 mensen)
geraakt meer en meer in een vicieuze cirkel van
marginalisering en wordt struktureel werkloos.
Onder het mom van de vrijheid van onderhandelen heeft de
regering de verantwoordelijkheid om de werkloosheid op te
vangen volledig naar de sociale gesprekspartners
doorgeschoven. Hoewel, een interprofessioneel akkoord
ontslaat de regering echter geenszins van haar politieke
verantwoordelijkheid voor de tewerkstelling, zeker niet als de
objectieven amper zo'n 7.500 nieuwe arbeidsplaatsen zouden
bedragen, daar waar als resultante van de "Sint-
Annamaatregelen" minstens 75.000 jobs zouden verdwijnen.
Vooral de patronale houding in de problematiek is erg
betwistbaar. Het is inderdaad zo dat de bedrijven op basis van
toegenomen winsten en produktiviteitsstijgingen van de
voorbije jaren over heel wat mogelijkheden moeten beschikken
om vandaag extra-ruimte voor tewerkstelling te scheppen. Zo
heeft bijv. de Nationale Bank vastgesteld dat de beschikbare
kapitaalmiddelen van de bedrijven tussen 1982 en 1986
toegenomen zijn van 421 tot 675 miljard frank. Dat onder
invloed van de toename van de netto-export naar het
buitenland en de stijgende binnenlandse vraag.
Niettegenstaande deze toegenomen middelen blijven de
investeringen in de ondernemingen echter laag, en gaat de
afbraak van de tewerkstelling in de industrie onverminerd
verder.
Het is inderdaad frappant dat in hoger geschetst kader juist de
industriële sector stelselmatig arbeidsplaatsen ziet teloor gaan.
De recente ontwikkelingen bijo.a. Michelin, Boelwerf,
Acec,... zijn duidelijk geen alleenstaande feiten: investeringen
in de nijverheid blijven vooral georiënteerd op rationalisatie en
invoeren van technologische innovaties.en dus de afbouw
van de tewerkstelling.
Uit een recente studie van het Planbureau blijken de
mogelijkheden en het belang van een verregaande herverdeling
van de arbeid om tot een betere situatie te komen (cfr. de SP-
v oorstellen reeds gelanceerd in het "Alternatief'). Een
arbeidsduurverkorting, gespreid over vier jaar, met behoud
van loon, zou de werkloosheid doen dalen met nagenoeg
130.000 eenheden. Het is duidelijk dat deze voor de SP steeds
beklemtoonde prioritaire eisen, met name
arbeidsduurverkorting en herverdeling van de beschikbare
arbeid, de hoekstenen zijn van de strijd voor méér
werkgelegenheid.
Tijdens de voorbije maanden zijn deze dwingende formules
van arbeidsherverdeling echter steeds op een patronaat veto
gestuit, en dat, zoals hoger geaccentueerd, niettegenstaande
alle financieel gunstige perspectieven en mogelijkheden. De
verantwoordelijkheid van de patroons in de steeds nefaster
wordende werkgelegenheidssituatie mag derhalve eens extra
dik in de verf gezet worden. WlLLY VERNIMMEN
Lid Europees Parlement
