Bespreking wetsontwerp
herinrichting vredegerechten
Binnen in
K
m
Moeilijke tijd
voor de S.P.
"Problematiek dagblad 'De Morgen'"
Wat met Zottegem, Herzele, Haaltert en Erpe-Mere
Editoriaal
w
SP-STEUNFONDS "DE MORGEN"
SP/CSC-Arrondissementsfederatie Aalst
Arrondissemenlele open vergadering
Willy Vernimmen
a
35? -P lOO
Reeds uitvoerig werden onze
lezers ingelicht over de vroe
gere plannen van minister
Gol om zowel de inwoners
van Groot-Zottegem als die
van Erpe-Mere voor hun
rechtsbedeling naar Herzele
te sturen, dit tot algemeen
ongenoegen.
Erpe-Mere in de verdrukking
De Provincie bestaat
150 jaar, de 'Voor
Allen' besteedt er de
binnenpagina's aan,
pag. 4 en 5
Wachten op de
begroting te Aalst,
pag. 2
Staaf krijgt het met
Werner aan de Stock te
Denderleeuw, pag. 7
Tussenkomst Fons
Schorr eel te Ninove,
Pag. 6
Een gemeente gaat
komposteren, pag. 3
Volkshuizen vandaag,
een studiedag, pag. 8
Het wetsontwerp van 2 juni
1986
Een oplossing in het
vooruitzicht
1 w
If
,Kcrtt«rtfoat1?/S?/
\V
Federaal Voorzitter
Wegens tie feestdag van 11 november bleet alle kopij tee
laatste maaebag vóór 12 uur ep bet sekretartaat te zijn.
Zaterdag 8 november 1986 om 13.45 u.
Volkshuis, Beraardsbergsestraat 119 te Ninove
Spreker: Luc VAN DEN BOSSCHE (Volksvertegenwoordiger)
Ingeleid door Willy VERNIMMEN (Federaal Voorzitter)
Redaktie - Administratie - Publiciteit
Houtmarkt 1, 9300 AALST - Tel.: 053/70.51.51
Postrekeningnr. 000-0952484-31
Maandabonnement: 50 fr. - Jaarabonnement: ÖOO fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt 1, 930O Aalst
Vrijdag 7 november 1986
48' jaargang nr. 43
Weekblad van de S P
Lange tijd zag het er inderdaad
naar uit dat al wie in deze eerst
genoemde gemeenten woont, zich
voor het vredegerecht zou moeten
verplaatsen naar Herzele. Groot
was evenwel het plaatselijke verzet,
vooral vanuit Zottegem. En blijk
baar niet zonder sukses, want op 2
juni 1986 diende minister Gol bij de
Kamer van Volksvertegenwoordi
gers een wetsontwerp in dat zijn
vroegere plannen precies helemaal
op hun kop zette: de zetel van het
nieuwe gerecht zou nu Zottegem
zelf worden.
Groot gejuich te Zottegem, al even
grote ontstemming evenwel te Er
pe-Mere, want een paragraaf van
het genoemde wetsontwerp zegt
letterlijk: "De gemeenten Erpe-Me
re, Herzele, Sint-Lievens-Houtem
en Zottegem vormen één gerechte
lijk kanton, de zetel van het gerecht
is gevestigd te Zottegem".
Het is begrijpelijk dat in september
1985 Erpe-Mere op zijn kop stond,
toen een verslag van de parlemen
taire kommissie die de herinrich
ting van de vredegerechten voorbe
reidt, uitlekte.
In de memorie van toelichting bij
de plannen inzake de toekomstige
herinrichting van het gerechtelijk
arrondissement Oudenaarde had
de raad van de gemeente Erpe-
Mere nogal wat grove onjuistheden
aangetroffen, die een goede rechts
bedeling voor haar ingezetenen fa
taal op de helling dreigde te
plaatsen.
De tekst van de kommissie zegt
immers letterlijk:
"De kommissie is van oordeel dat de
fusiegemeente Erpe-Merethans be
horend tot het lste kanton Aalst,
zou moeten worden overgeheveld
naar het gerechtelijk kanton Herze
le. Het gemeentebestuur van Erpe-
Mere heeft duidelijk te kennen gege
ven dat deze overheveling wenselijk
ware voor een goede rechtsbedeling.
Indien Erpe-Mere onder de be
voegdheid zou blijven van het lste
kanton Aalst, zou er een derde kan
ton moeten opgericht worden te
Aalst, daar het eerste kanton te
-U. -Vf r^J
Vredegerecht te Zottegem de centrale spil?
omvangrijk zou worden. Dit zou
vanzelfsprekend supplementaire
kosten veroorzaken.
Door toevoeging van Erpe-Mere
aan het gerechtelijk kanton Herzele
komt de gemeente Herzele centraal
te liggen, zodat de afschaffing van
het kanton Zottegem zich opdringt.
Het ware immers nutteloos twee af
zonderlijke vredegerechten te be
houden op een afstand van amper 6
km. van elkaar. Daarenboven be
schikt Herzele over een nieuw en
zeer degelijk gerechtsgebouw en is
de vrederechter van het kanton Her
zele tevens de vrederechter van het
afgeschafte kanton Zottegem.
Onverwijld liet het Kollege van
Burgemeester en Schepenen eerste
minister Martens en vice-premier
Gol (tevens Justitie) dan ook weten
dat het gemeentebestuur van Erpe-
Mere nooit te kennen had gegeven
dat het zelf stond achter een over
heveling (uit het huidige gerechte
lijke kanton Aalst) naar het kanton
Herzele, een argument waarmee
- zoals boven al bleek - de bevoeg
de kommissie, blijkbaar volgaarne,
maar volledig ten onrechte, had
geschermd.
In een schrijven van 17 juli 1985
antwoordde Gol dat het alleen
"budgettaire overwegingen" waren
geweest die hem tot een voorstel
tot fusie met Herzele hadden doen
besluiten, een voorstel waarvan hij
overigens niet meer wenste af te
wijken.
Hij vermeldde ook dat hij hierbij
de volledige steun had van de In-
spektie van Financiën, van de ad
ministratieve en budgettaire over
heden en zelfs van de Raad van
State.
Het Kollege van Erpe-Mere kon
het daarbij evenwel niet laten. In
een brief van 25 juli 1985 hekelde
dit Kollege nogmaals de laakbare
verslagtechniek van de bevoegde
kommissie.
Wat de zogenaamde budgettaire
overwegingen inzake een eventuele
oprichting van een derde kanton te
Aalst alsmede de bestaande infra-
struktuur te Herzele betreft, stipte
het genoemde Kollege verder aan
dat dit geenszins het geval kon zijn,
aangezien door de toevoeging van
Erpe-Mere aan het eerste kanton
Aalst en met aftrek van Vlierzele
en verder door toevoeging van
Wanzele en Smetlede het kanton
Aalst dan 69.059 inwoners zou be
vatten, een cijfer dat evenwel nog
onder ligt bij die van vele andere
kantons zoals bijvoorbeeld Den-
dermonde, Brugge, Sint-Jans-Mo-
lenbeek, Woluwe, Wolvertem,
Leuven etc.alle plaatsen waar ook
geen nieuw kanton wordt opge
richt!
Verder, zo zegt de brief, is de
infrastruktuur van Herzele zeker
ontoereikend, aangezien de gebou
wen er nu al ingehuurd worden van
de RTT en zouden uitgebreid moe
ten worden.
Indien het voorstel toch doorge
drukt wordt, zou men Herzele bo
vendien de status dienen te verle
nen van eerste kategorie, wat een
grotere invloed zou hebben op de
wedden van het personeel.
Wat de goedkeuring door de in-
spektie van financiën, de admini
stratieve en budgettaire overheden
en de Raad van State betreft,
meende het Kollege van Burge
meester en Schepenen van Erpe-
Mere trouwens ook te moeten zeg
gen, dat de gehele aangelegenheid
als één dossier en niet als een
individueel geval mag worden be
schouwd. Verder werd vanuit de
hoek van Erpe-Mere aangevoerd
dat bij Koninklijk Besluit van 10
maart 1977 Erpe-Mere werd toege
voegd aan het kieskanton Aalst,
wat nogmaals onderstreept dat Er
pe-Mere, overigens een buurge
meente van Aalst, ook gerechtelijk
op hetzelfde kanton aangewezen is.
Ook de onderscheiden rechtbanken
zoals de Handelsrechtbank, de Po
litierechtbank en de Arbeidsrecht
bank zouden dan dienen overgehe
veld te worden, zodat het moeilijk
aanvaardbaar is dat men voor een
inschrijving in het handelsregister
bv. de ingezetenen van Erpe-Mere
naar Oudenaarde (ca. 60 km. heen
en terug) zou moeten sturen, waar
dit momenteel in Aalst kan (ca. 15
km. heen en terug). Totaal ont
stemd over de houding van de mi
nister, men verweet hem "een on-
demokratische handeling en een
miskenning van de verzuchtingen
van de plaatselijke bevolking", be
sloot de gemeenteraad in openbare
zitting van 10 september 1985 over
te gaan tot de goedkeuring van een
motie waarin gepleit werd voor het
behoud van Erpe-Mere bij Aalst.
Alle inspanningen van de bekom
merde beleidslieden van Erpe-Me
re ten spijt, kwam plots op 2 juni
1986 het algenoemde wetsontwerp,
waarvan par. 104 van'artikel 1 zegt:
"De gemeenten Erpe-Mere, Herze
le, Sint-Lievens-Houtem en Zotte
gem worden in één gerechtelijk kan
ton verenigd."
Uiterst hevig waren dan ook de
reakties te Erpe-Mere.
In september trok een delegatie
van het Kollege naar Brussel, waar
het tijdens een onderhoud met de
sekretaris van de minister van Fi
nanciën de zaak ging bepleiten.
Ook werden plannen opgevat om
met vertegenwoordigers van SP,
PW, VU en CVP naar het minis
terie van Justitie te trekken tenein
de ook daar het standpunt van
Erpe-Mere te verdedigen.
Verder kwam er ook een verklaring
van een aantal parlementsleden van
het arrondissement Aalst om zich
met klem te verzetten tegen een
losmaking van Erpe-Mere uit het
rechtsgebied Aalst, waarbij het mo
menteel is ingedeeld.
Die verklaring werd meer bepaald
ondertekend door de volksverte
genwoordigers Mare Galle, Her
man De Loor, Jan Caudron en
Hubert Van Wambeke en door de
senatoren Paul Van der Niepen,
André Geens en Maurice De Ker-
pel. De verklaring werd niet onder
tekend door Staatssekretaris Paula
D'Hondt en evenmin door de PW-
parlementairen Van Renterghem,
Van Daele (burgemeester van Her
zele) en staatssekretaris Waltniel.
Op 23 september 1986 diende
volksvertegenwoordiger Van Ren
terghem op zijn eentje en zonder
zijn andere kollega's in het parle-
Lees door pag. 8
De dramatische ontwikkeling met "De Morgen" zorgt voor
een angstwekkende en vervelende situatie binnen de S. P. Vele
vrienden staan er vertwijfeld bij, het besef ook dat het
verdwijnen van een krant als "De Morgen" een orgaan
wegneemt dat in een eerstvolgende periode ook elektoraal kan
doorwegen. Iedereen krijgt zo de indruk dat de vrienden van
gisteren weieens de vijanden van vandaag of morgen kunnen
zijn. De S. P. heeft - en dat was meer dan nodig - de puntjes
op de i geplaatst. Het is onzinnig nog te geloven dat de partij
verder kan. Sedert 1979 is de inbreng van gans onze beweging
500 miljoen frank. Belangrijk daarbij is vast te stellen dat
vanaf1984 de S. P. alleen en uitsluitend de schulden moest
vereffenen. In 1984 besloten zowel de Mutualiteit als het
A.B.V. V. iedere financiële inbreng te stoppen, met de 168
miljoen die alsdan op tafel kwamen werd de periode
"gemeenschappelijke aktie" afgesloten. Men kan er om
treuren.maar dit brengt geen centiem bij; het is trouwens
zeer verwonderlijk dat nu na de verdrinking sommige centrales
en afdelingen precies de indruk willen verwekken van "de
redders in nood". Wij zullen de laatsten zijn om aan de
mutualiteit of aan de vakbond een steen te werpen, zij beter
dan wie ook kennen hun financiële mogelijkheden en ook aan
hun solidariteit moeten of mogen wij niet twijfelen. Dat de S. P.
zelfs leningen aanging om tekorten te dekken, bewijst alleen
maar dat zij boven haar werkelijke macht is gegaan. De
aftocht van de S. P. stelt echter opnieuw het probleem van de
opiniewaaier. Dat de Staat daarbij onder bepaalde vorm moet
helpen is nogal evident, dat de Staat de rol zou moeten gaan
spelen van uitgever is onaanvaardbaar.
Wil men dus De Morgen verder blijven uitgeven dan is het
overduidelijk dat een totale herstrukturering nodig is. Daar
waar men moet blijven opteren voor een krant met een
onafhankelijke redatie, is het evenzeer duidelijk dat het
financieel beheer zich niet alles kan veroorloven - wat naar
mijn mening tot heden het geval is geweest.
Diegenen die nu de gedachte hebben zich totaal los te werken
van de S. P. zouden wel veel vroeger dan zij denken tot de
werkelijkheid kunnen worden teruggeroepen. Wil men
inderdaad de krant laten verder bestaan - wat ik persoonlijk
wens - dan zullen een paar honderden miljoenen nodig zijn en
dat geld kan wellicht met alle sympathiebetuigingen niet
bijeengebracht worden. Bijgevolg zal wellicht een overname
onafwendbaar zijn; financiële groepen zijn echter geen
liefdadigheidsinstellingen, men kan alsdan verwachten dat een
minimale participatie zal geëist worden. Financiële groepen
zullen alleen dan gevonden worden wanneer zij in het kader
van een nieuw mediabeleid hun zegje zullen hebben in de
wereld van het toekomstig televisie-beleid. Financiers hebben
inderdaad minder oog voor de inhoud van een krant als zij er
maar in slagen hun macht op een ander, dikwijls ook
ongrijpbaar beleid door te drukken.
Daarom ook zal de S. P.na een opentrekken van het
financieel probleem en de informatie aan hun leden, wellicht
toch de inspanning doen voor een beperkte participatie. Het
dient echter gezegd te worden - en dat weet iedereen - dat met
een beperkte participatie de invloed van de partij op het
exploitatiebeleid ternauwernood kan spelen.
Maar toch meen ik dat wij de inspanning moeten doen. Andere
vrienden, met evenveel recht, menen dat een progressieve
krant zelf moet bewijzen wat zij kan. Deze twee tendensen
mogen nu echter niet van aard zijn dat de ene de andere zou
gaan "natrappen".
Wij kunnen alleen hopen dat iedereen het hoofd koel zal
houden. Ook voor de S.P. is deze periode van enorm belang.
Trouwens, dat diegenen die nu denken de S.P. als schietschijf
te moeten nemen zich bewust zijn van hun vergissing. Laat ons
nu vertrekken van de idee dat "De Morgen" moet kunnen
leven.
De spontane blijken van sympathie en financiële steun die op
gang komen, zowel van afdelingen als van individuele
militanten en sympathisanten wil de partij groeperen om de
krachten ook, met het oog op de toekomst, zoveel mogelijk te
bundelen.
Wenst U een gift te doen, mogen wij U dan met aandrang
vragen uitsluitend te storten op onderstaand
rekeningnummer:
001-1763821-49
SP-STEUNFONDS "DE MORGEN"
Deze info-namiddag staat open voor alle belangstellenden, dus ook niet-partjjieden welkom. Informatie en
achtergronden van de problematiek.
Uiteraard mag geen enkel bestuurslid en/of actieve SP-militant deze belangrijke activiteit missen!!!
