Naar een schuldloze echtscheiding
Het lawaai dat
huishoudelijke
apparaten
maken
Caritas Catholica - Verzorgingsinstellingen in de
clinch met CVP-minister Dehaene
3*
Het hoekje
van onze
Europarlementair
S.E.V.I.-Sludiedag
Vaka-
campagnedag
Korrespondenten
«Voor Allen»
Vermindering grondbelastingen
huurders
Reagan en Chirac
met de rug tegen de muur
In het kader van het SEVI
werkte een werkgroep een
voorstel uit tot radikale ver
nieuwing van de Belgische
echtscheidingswetgeving.
Graag willen wij dit voorstel
op een studiedag ter bespre
king voorleggen aan de be
trokkenen en geïnteresseerden.
Programma
Praktisch
Believe kopi) binnen te
brengen ten laatste dins
dagmiddag. De teksten wel
ke later toekomen zullen
dan de volgende week ver-
Tombola Socialistisch
Jeugdverbond Oost-
Vlaanderon
1255 3225
1737 3766
2521 2456
2566 1310
1394 1757
2530 2019
1256 3090
1879
1602 2662 3737
1966 2001 3829
3960 1342 3187
3448 3422 1822
1509 3416 3679
3888 2021 3442
1578 3345 1623
3139 1568
1467 1747
3700 1765
1199 1219
3600 3498
1662 3899
2396 3126
CSC Geraardsbergen
CSC Studiekring Geraardsbergen
Zaterdag 10 januari om 19.30 u.
Volkshuis, Markt 15 te Geraardsbergen
Bijeenkomst afdelings verantwoordelij ken
De verzorgingsinstellingen
voor bejaarden aangesloten
bij Caritas Catholica, dat zijn
er zo'n goeie 200, zijn boos,
erg boos op minister van so
ciale zaken Jean-Luc Dehae
ne.
RVT-bedden opgericht,
ziekenhuisbedden afgebouwd
Iedereen boos op Jean-Luc
De kosten swingen de pen uit
Dehaene zegt -niet»
Marc GALLE
Rechts geweld
Amerika: "We are the world"
Privé-oorlog
«Voor Allen» - 9 januari 1987 - 5
De staat, de overheid, de wetgever
moet er zich van onthouden vast te
leggen op welke wijze mensen moe
ten samenleven (het hetero-sexuele
monogame huwelijk) en hoe zij een
huwelijksband al dan niet kunnen
doorbreken. Wij gaan er van uit dat
elkeen als vrij en autonoom indivi
du op elk ogenblik de keuze moet
kunnen maken welke relaties hij
aangaat, en dat de overheid zich
daartegenover zo neutraal mogelijk
moet opstellen. I.v.m. echtschei
ding betekent dat dat een echtge
noot niet alleen moet toestemmen
om te huwen, maar ook moet blij
ven toestemmen om gehuwd te blij
ven, en dat hij dus uit de huwelijks
boot moet kunnen stappen wan
neer hij om één of andere reden
meent dat te moeten doen. Men
stapt echter niet uit een relatie
zoals uit een paar vuile sokken.
Aangezien er eventueel kinderen
zullen zijn, moet een regeling wor
den getroffen voor hun verdere
opvoeding: daarbij moet de voor
keur gaan naar een regeling waarbij
beide ouders hun rechten en plich
ten blijen opnemen. Aangezien een
huwelijk ook een ekonomische
eenheid vormt en vaak ekonomi
sche afhankelijkheidsbanden
smeedt, moet elk bij het opbreken
van een huwelijksrelatie de verant
woordelijkheid op zich nemen om
de gevolgen daarvan te dragen: de
partner die omwille van de relatie
zijn of haar ekonomische zelfstan
digheid opgaf, moet opnieuw op
het spoor van ekonomische zelf
standigheid worden gezet.
Bij dit alles moet steeds zoveel
mogelijk worden gestreefd naar
een onderlinge overeenkomst tus
sen de scheidende echtgenoten.
Dat is - o zo kort - het standpunt
dat we in een publikatie met zoveel
meer woorden verduidelijken, ar
gumenteren en uitwerken. Daar
over willen we graag een debat
aangaan.
Op de studiedag zullen in de voor
middag drie gastsprekers het bin
nen het SEVI uitgewerkte voorstel
voorzien van hun kommentaar en
bedenkingen.
In de namiddag is er in drie werk
groepen diskussie met alle deelne
mers.
De studiedag wordt voorgezeten
door Prof. Willy Calewaert.
09.00 u.: Onthaal
09.30 u.: de krachtlijnen van het
SEVI-voorstel door volksvertegen
woordiger Luc Van den Bossche
10.00 u.: Commentaar en beden
kingen bij het voorstel door drie
gastsprekers:
- Prof. A. Heyvaert, U.I.A.
- Mr. M. Van Look, advokate
- Prof. G.P. Hoefnagels, Erasmus-
universiteit Rotterdam
12.30 u.: Middagmaal
14.00 u.: Diskussie in 3 werk
groepen:
- Werkgroep A: echtscheidings
procedure
- Werkgroep B: de regeling t.a.v.
de kinderen
- Werkgroep C: de uitkering tus
sen echtgenoten
16.00 u.: Pauze
16.20 u.: Verslag van de werkgroe-
penl6.45 u.: Slotdebat: één tegen
drie!
Luc Van Den Bossche, voorzitter
van de SEVI-werkgroep "Echt
scheidingsrecht", wordt over het
SEVI-voorstel ondervraagd door
vertegenwoordigers van "belangen
groepen".
Datum: zaterdag 17 januari 1987
Plaats: U.I.A.Universiteitsplein,
Wilrijk, Gebouw R (parking 3 en 4)
Prijs: 600 fr.
Daarvoor krijgt u vooraf het boek
"Vermits het recht niet tot liefde
kan dwingen..." toegestuurd en
daarin is ook het middagmaal inbe
grepen
Kinderopvang: is mogelijk: gratis
voor kinderen beneden 3 jaar, 200
fr. voor kinderen boven 3 jaar.
Inschrijven: kan tot 9 januari
Na storting op rekening 870-
0060204-30 van het SEVI, met ver
melding "studiedag echtscheiding
naam deelnemer", krijgt u de
nodige praktische inlichtingen en
dokumentatie opgestuurd. Het
deelnemersaantal is beperkt tot
150.
Voor meer inlichtingen kan U
steeds terecht bij: Lodewijk De
Witte, SEVI, Grasmarkt 105 bus
47, 1000 Brussel. Tel.: 02/
513.18.27.
1987 wordt voor de vredesbeweging
een belangrijk aktiejaar. Hoogte
punten hierin zijn een nationaal
initiatief rond "verzoekschriften"
aan het Parlement en een nieuwe
massamanifestatie op 25 oktober.
Het VAKA (Vlaams Aktiekomitee
tegen Atoomwapens) geeft de start
met een nationale "campagnedag"
op 10 januari a.s.
Voor al wie zich aktief in de ko
mende akties wil inschakelen is de
ze dag een niet te missen gebeurte
nis: zaterdag 10 januari van 9.30 u.
tot 17 u. in het Kultureel Centrum
van Berchem, Driekoningenstraat
128 (bij Berchem, Station), inlich
tingen inschrijvingen en folders bij
VAKA nationaal, Muntstraat 8,
2000 Antwerpen (tel.: 03/
232.53.81).
De ministers van industrie van de
Europese Gemeenschap hebben
onlangs hun goedkeuring gehecht
aan een gemeenschappelijk sys
teem van consumentenvoorlichting
op het gebied van lawaai dat door
huishoudelijke apparaten zoals
mixers, afwas- en wasmachines enz.
wordt gemaakt. De lidstaten zijn
onder het nieuwe systeem niet ver
plicht van fabrikanten te eisen dat
ze informatie over het lawaai dat
hun produkten voortbrengen op de
etiketten vermelden. Mochten zij
dit echter wel willen doen dan geeft
het systeem de standaardvorm voor
de etiketten aan. Dit etiket, dat aan
het produkt vastgemaakt dient te
zijn, moet vermelden hoeveel la
waai het apparaat maakt en het
aantal decibels wordt volgens een
gemeenschappelijk systeem geme
ten. Op die wijze kunnen appara
ten die uit verschillende landen af
komstig zijn met elkaar worden
vergeleken. In de overeenkomst
wordt echter met geen woord ge
sproken over de maximum hoeveel
heid lawaai dat zo'n apparaat mag
voortbrengen.
Euro focus 36/86
Programmatie 1987
Inleidingen: Willy Vernimmen (CSC)
en D. Van der Maelen (CSC Studiekring)
Achteraf receptie en benefiet-De Morgen (21 u.)
En met reden, de RlZIV-tussen-
komst in de kosten voor de verzor
ging van zwaar zorgbehoevende be
jaarden is té ontoereikend. Dehae
ne zelf weigerde elke verhoging.
Het eigenaardige van de zaak is dat
de Caritas-instellingen thans hun
heil zoeken bij de oppositie om
toch nog aan de eisen tegemoet te
komen. Inderdaad, de socialisti
sche parlementairen worden van
diverse zijden met brieven be
stookt. Komt het berouw toch na
de zondeval, of zijn de oogleden
eindelijk toch opgetrokken?
Een bondige situatieschets.
In 1977 publiceerde het V.V.I. zijn
«Grijsboek» over de rusthuizen.
Daarin werd aandacht gevraagd
voor de toenemende vergrijzing
van de bevolking en werd gewezen
op de onrustwekkende stijging van
de zorgbehoevendheid van de be
jaarden opgenomen in rusthuizen.
In dit Grijsboek werd gepleit voor
de oprichting van rust- en verzor
gingsbedden. Het concept van de
oprichting van deze bedden werd
op 27 juni 1978 ingeschreven in de
wet.
Tot in 1982 hebben de rusthuizen
moeten wachten om deze wet te
zien uitvoeren via de volmachtsbe-
sluiten nrs. 59 en 60. De grote
teleurstelling was echter dat de op
richting van de rust- en verzorgings
tehuizen op een voor ons totaal
onaanvaardbare wijze gekoppeld
werd aan de bouw van ziekenhuis
bedden.
Het gevolg hiervan is dat na 4 jaar
op datum van 1/11/1986 slechts
3.265 van de 11.283 in Vlaanderen
voorziene bedden konden worden
erkend. De rusthuizen zagen bo
vendien dat de helft van deze bed
den werden erkend in een zieken
huismilieu.
Sinds 1982 tracht men voor de rust
huizen die geen of onvoldoende
verzorgingsbedden bekwamen een
verhoging te bekomen van de tus
senkomst van de ziekteverzekering
in de stijgende kosten van de ver
zorging.
Het enige resultaat was dat in 1986
voor de meest zorgbehoevende be
jaarden die in principe in aanmer
king komen voor de toekenning
van het R.V.T.-forfait a rato van
969 F per dag, in de nomenclatuur
voor verpleegkundigen een toeslag
werd voorzien van 43 F voor zover
aan die bejaarden een toilet werd
toegediend en rekening houdend
met een verzekerbaarheid aan
100%.
Met inbegrip van deze toeslag van
43 F wordt aldus voor de categorie
van zwaar zorgbehoevende bejaar
den een gemiddelde tussenkomst
van het R.I.Z.I.V. gerealiseerd van
225 F per dag. Het verschil tus
sen dit bedrag en het R.V.T.-forfait
van 969 F moet door de bejaarde
zelf bekostigd worden.
Ondervraagd over zijn intenties
m.b.t. de uitbouw van rust- en
verzorgingstehuizen, verklaarde
minister J.L. Dehaene op 14 en 15
oktober tijdens de debatavonden
met de beheerders en de directies
van verzorgingsinstellingen, dat de
rusthuizen, die reeds 10 jaar wach
ten op deze verzorgingsbedden,
nog maar 5 jaar langer geduld moe
ten oefenen.
Dit is onaanvaardbaar! De rusthui
zen zien zich meer en meer voor
een onmogelijke opdracht ge
plaatst.
Het decreet op de rusthuizen dd. 5
maart 1985 van minister R.
Steyaert verplicht de rusthuizen tot
opname van zorgbehoevende be
jaarden en legt hen minimum per-
soneelsnormen op o.a. inzake ver
plegend en verzorgend personeel.
Hierdoor worden de rusthuizen
verplicht naast de kosten voor acco-
modatie en verblijf in toenemende
mate kosten voor de verzorging ten
laste te leggen van de bejaarden en
hun familie.
Voor de grote meerderheid van de
bejaarden, in casu de hoogbejaar
den met een minimumpensioen,
worden de dagprijzen van de rust
huizen onbetaalbaar.
Een groeiend aantal bejaarden,
vooral de hoogbejaarden met een
minimumpensioen, kunnen de dag
prijzen, die omwille van de verzor-
gingskosten blijven stijgen, niet
meer betalen. Indien de instelling
die kost aan de bejaarde integraal
doorrekent, wordt deze bejaarde
vaak herleid van verzekerde in de
ziekteverzekering tot behoeftige
aangewezen op OCMW-steun.
Op 17 oktober 1986 werd door het
V.V.I. aan Minister J.L. Dehaene
een voorstel overgemaakt om, in
afwachting van de realisatie van de
in de programmatie voorziene
20.000 verzorgingsbedden, met een
forfaitaire tussenkomst voor ver
zorging van 969 fr. per dag, vanaf 1
januari 1987 de RlZIV-tussen-
komst voor zwaar zorgbehoevende
bejaarden in rusthuizen op te trek
ken tot een forfait van 403 fr. per
dag en dit voor de kosten van
verpleegkundige verzorging.
Het antwoord hierop van Minister
J.L. Dehaene op 10 december 1986
was, dat hij per 1 januari 1987 geen
enkele verhoging kan toestaan.
Wel was hij bereid, om in het kader
van het RIZIV een speciale com
missie te installeren die belast zou
worden met het uitwerken van een
globaal en fundamenteel kader
voor de financiering en de regle
mentering van de verzorgingsse
ctor. Uiteraard is dit slechts de
typische pleister op een houten
been. Ondertussen mogen de be
jaarden en de verzorgingsinstellin
gen voor de centen opdraaien.
De nationale politiek wordt de jongste weken duidelijk overscha
duwd door de gebeurtenissen in het buitenland.
Er zijn in de eerste plaats de massale studentenprotesten in
Frankrijk. Met vele honderdduizenden zijn studenten en scholieren
er op straat gekomen om de rechtse regering van premier Chirac te
dwingen haar wetsvoorstel, dat een aantal belangrijke onderwijsher
vormingen wou doorvoeren, in te trekken.
En dit is uiteindelijk ook gelukt.
Een grote overwinning voor de Franse studentenbeweging, waarbij
het entoesiasme echter in belangrijke mate getemperd wordt door
het feit dat de regering eerst gekozen had om met geweld dit verzet
in de kiem te smoren, wat - naast talloze zwaargewonden - het
leven gekost heeft aan de 22-jarige Malik Oussekine.
Het is inderdaad pas nadat CHirac volledig met de rug tegen de
muur kwam te staan, zijn kansen op het presidentschap in het
gedrang dreigden te komen (binnen anderhalf jaar zijn er verkiezin
gen), en de verdeeldheid binnen zijn regering te groot werd, dat
beslist werd terug te krabbelen.
Belangrijk om de onthouden in heel deze zaak, is inderdaad "de
voorkeur" die rechts aan de dag legt om protest met geweld en
repressie de kop in te drukken.
In dit verband moeten de inspanningen van figuren zoals onze
Minister van Justitie Gol, om het repressieapparaat (rijkswacht,
inlichtingendiensten, enz.) te versterken, verder met de grootste
hardnekkigheid bestreden worden.
Want morgen vallen er in de straten van Gent, Brussel of Leuven
slachtoffers ten gevolge van het brutale optreden van de zgn.
ordehandhavers.
Ook president Reagan komt in steeds nauwere schoentjes te zitten.
Aanleiding daartoe vormt het uitlekken van ultra-geheime wapenle
veringen aan aartsvijand Iran en vooral de financiering van de zgn.
contra's in Nicaragua met de opbrengst van deze wapenverkopen.
Zoals het in "Panorama" een paar weken geleden nog duidelijk te
zien was voert Reagan reeds een aantal jaren een soort privé-oorlog
tegen het Sandinistische Bewind in Nicaragua.
Wat nu de wapenverkoop aan Iran betreft: Iran is zoals U weet,
reeds jarenlang in een oorlog verwikkeld met het buurland Irak. Dat
ze voor deze oorlog wapens uit de Verenigde Staten zouden krijgen
was haast ondenkbaar: de gijzeling van de gehele V.S.-ambassade in
dit land, die Jimmy Carter uiteindelijk zijn herverkiezing als
president heeft gekost, was een te grote vernedering geweest voor
het fiere Amerika.
Het zogezegde middeleeuwse, demokratische Iran van de ayatollah
Khomeiny werd dan ook tot vijand nummer 1 uitgeroepen.
Dat nu uitlekte dat er toch wapens werden verkocht aan dit land,
betekent uiteraard een enorme klap voor het zo geprezen buiten
lands beleid van Reagan (en de V.S.). Daar blijft eigenlijk geen
spaander meer van heel, omdat het elke geloofwaardigheid kwijt is.
Ditzelfde buitenlands beleid dat Amerika en het Amerikaanse volk
zijn fierheid (zeg maar superioriteitsgevoel) teruggegeven had; dat
het mogelijk maakte dat Reagan de verregaande ontwapeningsvoor
stellen van Gorbatsjov naast zich neer kon leggen, en daarvoor bijna
zelfs applaus oogstte.
Dit buitenlands beleid dat steeds de onvoorwaardelijke steun genoten
had van de bondgenoten in Europa, maar datzelfde Europa tot een
vazalstaat degradeerde: de kruistocht tegen het internationaal terro
risme, de invasie van Grenada, de bombardering van het Libische
Tripoli, de installatie van kruisraketten ondanks het massale verzet,
de steun aan de Star Wars-visioenen, het zich goedschiks neerleggen
bij de kunstmatige wisselwaarde van de dollar..., dit alles werd door
de Europese regeringsleiders, onze Leo Tindemans en Wilfried
Martens op kop, steeds opnieuw goedgepraat, en zelfs volmondig
gesteund.
Nu bjjkt dat zij die het voor het zeggen hebben in "Het Witte Huis"
met Reagan op kop, eigenlijk geen haar anders (laat staan beter) zijn
dan hun voorgangers, - staan onze Europese meelopers pas goed in
hun hemd.
Meer nog dan deze wapenleveringen, is het vooral het uitlekken van
de even geheim gehouden financiering van de zgn. "Contra's", die
bij het Amerikaanse Kongres en de publieke opinie in het verkeerde
keelgat geschoten zijn.
Anders dan dit bijv. in ons land het geval zou zijn, stort de pers zich
op deze zaak om ze tot op de bodem uit te pluizen. En dat dit nare
gevolgen kan hebben heeft ene Richard Nixon aan den lijve
ondervonden: tengevolge van het zgn. "Watergate"-schandaal werd
hij verplicht af te treden als President.
Ook het Parlement dekt dergelijke schandalen veel minder toe, dan
bij ons (denken wij maar aan het Heizeldrama). Ook vanuit die
hoek zullen president Reagan en bepaalde van zijn ministers het nog
hard te verduren krijgen.
De gevolgen van heel deze onverkwikkelijke affaire zijn momenteel
nog nauwelijks te overzien, maar dat deze verstrekkend zullen zijn,
zowel in de Verenigde Staten zelf, als in de rest van de wereld, dat
staat wel vast.
Iedereen die een woning huurt ont
vangt in de komende dagen van het
ministerie van Financiën een for
mulier voor het aanvragen van ver
mindering van onroerende voorhef
fing (grondbelastingen).
Hoeveel bedraagt deze verminde
ring?
- 10% per kind ten laste voor elk
gezin dat tenminste 2 kinderen in
leven heeft.
- 20% voor elk gezin met een ge
handicapt persoon (minstens 66%)
ten laste.
Wie krijgt deze vermindering?
Indien de huurder zelf de onroeren
de voorheffing moet betalen zal de
vermindering op het aanslagbiljet
afgetrokken worden.
Indien de eigenaar de onroerende
voorheffing betaalt zal de vermin
dering ook toegepast worden en
mag de huurder deze van zijn huis
huur aftrekken.
De huurders zullen verwittigd wor
den van het bedrag van de vermin
dering.
