Het Verdriet van Kamiel Sergant
Weinig democratische houding en
onverdraagzaamheid hii keuze PMS- centrum
Binnen in
.000 fr. prijzen
De Sociale
Zekerheid in
discussie
Loodvrije benzine
in Europa
Gemeenteraad Geraardsbergen
Smile Vandervelde
In België minder d pompen
Aalst
Ja, we zeggen "Kamiel Ser
gant" omdat hij zowat de
woordvoerder van de Moor-
selbaan is, ten aanzien van de
'revolte' die er tot stand is
gekomen tegen de vernieu
wing van wegdek en riolering
in deze zo belangrijke wijk.
Op 25 mei 11. plaatsten wij
namens de SP een agenda
punt «Afsluiten van een con
tract voor psycho-medisch-
sociale begeleiding van de ge
meentescholen, met het Rijks-
PMS-centrum, Kattestraat te
Geraardsbergen» aan de dag
orde van de gemeenteraad.
Niettegenstaande het punt op
volkomen legale wijze werd
ingediend, weigerde de bur
gemeester, hierin geholpen
door de CVP en PVV-raads-
leden, het punt aan de agenda
toe te voegen. Een op zijn
minst uitgedrukt zeer onde-
mokratische houding. Waar
schijnlijk onder druk van on
ze klacht bij de provinciegou
verneur plaatste het schepen
college in zitting van maan
dag 6 juli het onderwerp nu
zelf op de agenda.
Taak van een
PMS-centrum
Tentoonstelling
Valerius De Saedeleer
in Aalst, pag. 2
Op de borrel bij Staaf
en Marc.pag. 3
BRT 2, live vanop de
Gavers, pag. 3
Kermis Schipken wordt
geherwaardeerd, pag. 3
Dagboek uit Beiroet,
pag. 4
Probleemstelling
Vergetelheid of...?
Weinig demokratisch
Onverdraagzaamheid
COD'S?
\000 ft*
^0,000*^»
luit»
Video
Een woordje historiek
TRIKKIWG: 25 SEPTEMBER 1987 TE AlfTWERPEN
Half mei telde men in Duits
land 12.500 benzinepompen
waar men loodvrije benzine
kon tanken en in Nederland
waren dat er 8.000.
Redaktie - Administratie - Publiciteit
Houtmarkt 1, 930O AALST - Tel.: 053/70.51.51
Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 50 fr. - Jaarabonnement: 600 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 Aalst
Vrijdag 10 juli 1987
49* jaargang nr. 28
Weekblad van de S.P.
Tijdens de gemeenteraad hebben
wij erop gewezen dat de grieven
van de inwoners de weerspiegeling
waren van een groot angstgevoel.
De hele wijk Moorselbaan-Berge-
meersen enz. is eigenlijk op moe
rassige grond gebouwd en de inwo
ners vrezen dat met een riolering
die geen rekening houdt met de
aard van de bodem, grote vernielin
gen zouden kunnen tot stand
komen.
Draineerbuizen zijn dus aangewe
zen om verder onheil te voor
komen.
Bovendien is ongeveer de hele wijk
een handelscentrum, waarin veel
werd geïnvesteerd. Terecht vrezen
deze handelaars dat hun zakencij-
fer tijdens de werken zal dalen.
Waarom dit voorval in een hoofd
artikel van Voor Allen?
Omdat wij willen uiting geven aan
onze sympathie met deze mensen,
zonder te willen vervallen in lage
elektorale demagogie.
Op lange termijn gezien zijn deze
werken in het kader van het alge
meen rioleringsnet belangrijk,
zoals door onze fraktieleider in de
Aalsterse gemeenteraad, Edgard
Hooghuys, werd beklemtoond. Te
gelijk echter - en de SP-fraktie
heeft daarvoor gepleit - moet men
ook rekening houden met plaatse
lijke gevoeligheden en met de be
langen van onze middenstand.
Daarom hebben wij geëist dat
praktische oplossingen ervoor zou
den zorgen dat niemand schade zou
ondervinden. Een niet gemakkelij
ke maar dwingende opdracht.
Tot een goed funktionerende wa
terzuivering kan men niet komen
zonder volgehouden beleidsbeslis
singen in het algemeen belang.
Maar wij hebben meteen tot taak
de tijdelijke hinder tot een mini
mum te beperken.
Het woord is gedaan. De taak ligt
nu bij het bestuur, waar we niet aan
deelnemen. We zullen waakzaam
blijven zoals altijd, hopend dat
spoedig het verdriet van Kamiel
Sergant zal uitmonden in een ge
lukkige "Keizerlijke" glimlach.
Beleid en menselijkheid moeten al
tijd samengaan!
Marc Galle
SS3
In haar voorstel werd echter de
haast volledige WPMS-begeleiding
toevertrouwd aan een private in
stelling. Zelfs een ultiem tegen
voorstel van de SP voor een fifty-
fifty-verdeling tussen het Rijks- en
het Vrij-PMS-centrum werd door
de CVP, nu met de steun van de
PW-schepenen van de tafel ge
veegd: opnieuw een weinig scrupu
leuze uiting van onverdraagzaam
heid.
Een PMS-centrum heeft als doel de
leerlingen te begeleiden gedurende
hun schooloopbaan en dit zowel
medisch, psychologisch als sociaal
en de problemen die zich omtrent
het schoolgaande kind kunnen stel
len, op te lossen.
Het medisch schoolonderzoek is
wettelijk verplicht en omvat het
onderzoek van de gezondheidstoe
stand, de lichaamsbouw, de zintui
gen, de groei enz.
Het heeft specifiek tot doel ziekten
en afwijkingen op te sporen tenein
de de behandeling zo vlug mogelijk
te starten. Op die wijze kan soms
schade of erger voorkomen wor
den. Het psychologisch onderzoek
en de psychologische begeleiding
omvatten de studiebegeleiding van
onderpresteerders, het schoolrijp-
heidsonderzoek, het opsporen van
de oorzaken en het onderzoek wat
hieraan kan veranderd worden. De
sociale begeleiding door de maat
schappelijk assistent(e) bestaat in
het zoeken van een oplossing voor
de sociale en familiale problemen
van het jonge kind.
Een degelijke PMS-begeleiding is
momenteel een van de belangrijke
onderdelen van een modern school
onderricht.
Op grond van een nieuwe wettelij
ke regeling kan elke gemeente voor
de PMS-begeleiding van de leerlin
gen van haar basisscholen een be
roep doen op een centrum van haar
keuze. Hierbij dient aangestipt dat
deze dienstverlening voor de ou
ders en leerlingen volkomen koste
loos is en ook voor de gemeenten
brengt ze geen enkele budgettaire
meeruitgave mee, tenminste indien
voor het schooljaar 1987-1988 vóór
1 juni 1987 inzake keuze van het
centrum werd genomen. Deze be
slissing zou bovendien bindend zijn
voor een periode van zes jaar. In
dien geen beslissing wordt geno
men vóór 1 juni kan in de praktijk
de gemeente geen beroep doen op
de kosteloze service tenzij men zou
kunnen rekenen op «vrijwilligers
werk».
Eenieder verwachtte dan ook een
voorstel tot keuze van een centrum
aan de agenda van de gemeen
teraad van 25 mei. Groot was dan
ook onze verbazing bij het ontbre
ken ervan. Onder die omstandighe
den achtten wij het als gemeen
teraadslid dan ook onze plicht de
meerderheid te wijzen op haar te
kortkoming door, op de voorge
schreven wijze, het punt aan de
agenda toe te voegen. Onze eerste
bekommernis was uiteraard peda
gogisch, maar ook de mogelijke
zware financiële gevolgen bij het
zelf moeten betalen door de ge
meente van de PMS-begeleiding
hadden wij op het oog.
Natuurlijk stelden wij een begelei
ding voor door het Rijks-PMS-cen-
trum. In tegenstelling tot de vrije
PMS-centra die uitdrukkelijk beho
ren tot de katholieke strekking, is
een Rijkscentrum er bij wet toe
gehouden is elke filosofische en
idealogische overtuiging te eerbiedi
gen. Bovendien is een Rijks-PMS-
centrum eveneens bevoegd voor de
uitoefening van het medisch school
toezicht, waaraan de leerlingen en
het schoolpersoneel wettelijk on
derworpen zijn. Een vrij PMS-cen
trum heeft geen bevoegdheid inza
ke medisch schooltoezicht, zodat
tegen betaling beroep moet gedaan
worden op een gezondheidscen
trum. Komt daarbij nog dat voor
een Rijkscentrum men te Ge
raardsbergen zelf bediend kan wor
den en voor het vrij centrum dient
uitgeweken naar Ninove. Bijko
mende verplaatsingskosten dus.
Tenslotte was er nog een belangrijk
argument om aan Geraardsbergen
de voorkeur te geven: bij volledige
aansluiting van het gemeentelijk
onderwijs konden twee betrekkin
gen (een verpleegster met veertien
jaar dienstanciënniteit en een psy
choloog of sociaal assistent) in het
Rijks-PMS-centrum worden be
houden; nu dreigen deze mensen
op de keien te komen. Dank u.
CVP en PW.
Alhoewel ons voorstel conform de
gemeentewet werd ingediend, wei
gerde de burgemeester daarin ge
steund, zoals reeds hoger aange
haald, door de volledige CVP-PW
meerderheid het punt aan de agen
da toe te voegen.
Deze handelswijze doet volledig af
breuk aan het democratisch recht
van een raadslid van de minder
heid. Opmerkelijk is hierbij de du
bieuze houding van de PVV, de
zogenaamde kampioenen van de
democratie en weliswaar eertijds,
fervente verdedigers van het rijks
onderwijs.
Uiteraard legden wij tegen deze
beslissing, die mogelijks zware fi
nanciële gevolgen kan hebben voor
de stad, klacht neer bij de gouver
neur van Oost-Vlaanderen.
Waarschijnlijk onder invloed van
dreigend onweer vanuit Gent,
plaatste het schepencollege de keu
ze van PMS-centra alsnog op de
dagorde van de zitting van 6 juli.
Hierbij werd machtiging gevraagd
om een kontrakt af te sluiten met:
1. met het Vrij PMS-centrum te
Ninove voor de leerlingen van de
stedelijke kleuter- en lagere scho
len Onkerzele en de bij-afdelingen
Overboelare en Nederboelare;
Lees door pag. 3
Ook in de SP-federatie Aalst wordt het congres Sociale
Zekerheid van december 1987, welke zich nu reeds aandient
als een der belangrijkste na-oorlogse grootscheepse bijeen
komsten, grondig voorbereid. Een bijzondere werkgroep ad
hoe besteedde al verschillende uren en energie aan de toch wel
moeilijke problematiek en een arrondissementeel SP-bestuur
aanhoorde verleden week geboeid een uiteenzetting van des
kundige volksvertegenwoordiger Frank Vandenbroucke. Op
merkelijk is daarbij dat specifiek voor deze discussie ook de
Socialistische Gemeenschappelijke Actie weerom nader tot
elkaar is gegroeid. Het was inderdaad geruime tijd geleden dat
gezamenlijk politieke problemen met dergelijke politieke en-
vergure behandeld werden. Ook dat schept verwachtingen
naar de toekomst. De bijzondere interesse voor de problema
tiek van de sociale zekerheid is trouwens levendig én bij de
vrienden van de vakbond én bij deze van Bond Moyson. Hoe
dan ook zal er binnen onze federatie naar gestreefd worden
een coherente, zij het wenselijk eensgezinde visie te uiten op de
ontwerpresoluties voor het congres, welke vanaf september
ook in de verschillende geledingen van de partij zullen
behandeld worden. De opmerkingen die thans reeds geformu
leerd werden via de werkgroep laten het beste vermoeden voor
een solidaire aanpak.
Zoals het een historicus past, dient elke problematiek ingeleid door
een bondige historische schets. Onderstaand vindt men dan ook een
beknopt overzicht van ontstaan en evolutie van de sociale zekerheid
in ons land.
Vroeger betekende ziek of oud worden voor velen terugvallen tot de
bedelstaf. In den beginne werd dit deels opgevangen door de
liefdadigheid. De rijkere burgers deelden geld of waren uit op
vrijwillige basis. Dat hield echter maar een deel van de getroffen
bevolking weg van de hongerdood.
In de Middeleeuwen zorgden de gilden voor onderlinge bijstand voor
hun leden. Deze gilden werden in principe opgeheven door de wet Le
Chapelier (1791), die elke vorm van verenigen verbood tussen
burgers van eenzelfde stand of beroep. Toch liet men oogluikend toe
dat maatschappijen van onderlinge bijstand heropge'richt werden. Ze
moesten de dringende armoede wat leningen die was ontstaan door
ziekten, invaliditeit en ouderdom.
Met de industrialisatie ontstond het proletariaat. De maatschappijen
van onderlinge bijstand evolueerden tot «weerstandskassen». Zij
probeerden weerstand te bieden aan de veelal terugkomende werk
loosheid. Maar ook tegen ongevallen en ziekte boden ze een
bescherming. Deze weerstandskassen werden gevuld door vrijwillige
bijdragen van de arbeiders.
De patroons betaalden uiteraard geen bijdrage. Hoewel steeds meer
arbeiders bij een dergelijke kas aansloten, gingen veel weerstandskas
sen failliet, ofwel tengevolge van de massale werkloosheid, ofwel
zorgden besmettelijke ziekten voor een groter aantal uitkeringsgerech
tigden dan de kassen konden dragen. Daarom voorzagen in een
volgend stadium de gemeente en zelfs de provincie in subsidies om die
weerstandskassen recht te houden. Pas later werden patroonsbijdra-
gen bij wet verplicht ingevoerd.
De eerste wet dateert van 1903. Ze regelde de patroonsbijdrage bij de
kas voor arbeidsongevallen. Men achtte de patroon medever
antwoordelijk voor de ongevallen die de arbeiders overkwamen op
zijn fabriek. Pas na WO I werden er ook patroonsbij dragen geheven
voor de pensioenen van de arbeiders (1924) en bedienden (1925),
voor de beroepsziekten (1927), de kinderbijslagen (1930) en de
jaarlijkse vakantie (1936). Op deze wijze verving men langzaam aan
het systeem van vrije verzekering, weliswaar gesubsidieerd door de
gemeente en de provincie, door een echt sociaal zekerheidssystaem.
Deze idee vond doorgang mede door invloed van de Amerikaanse
sociale zekerheidswet (Social Security Act) en het plan Beveridge
(1942). De vernieuwde opvatting omtrent sociale zekerheid kan als
volgt worden samengevat:
- de ganse bevolking wordt verzekerd;
- alle risico's dienen gedekt (en niet alleen sommige risico's);
- de solidariteitsidee dient verwezenlijkt door herverdeling van het
nationaal inkomen;
- verschillende sociale zekerheidsinstellingen dienen ge(her)groe-
peerd (één enkele bijdrage en één enkele aansluiting).
Na WO II (1944) werd in ons land de Rijksmaatschappelijke
Zekerheid opgericht. Haar naam zal later gewijzigd worden in
Rijkssociale Zekerheid. Sindsdien zijn de bijdragen verplicht voor
alle werknemers (arbeiders en bedienden). Maar ook de patroons en
de staat zullen vanaf dan verplicht bijdragen.
Chris VANCOPPENOLLE
Federaal SPSekretaris
Deze cijfers werden door de Euro
pese Commissie bekendgemaakt
naar aanleiding van een schriftelij
ke vraag van de Duitse Europarle
mentariër Rolf Linkohr. Uit deze
cijfers blijkt dat bovengenoemde
landen op het gebied van loodvrije
benzine ver vooruit zijn op de an
dere lidstaten.
In Denemarken zijn er 900 pompen
die «schone» benzine verkopen en
82 in België. In bijna alle andere
landen in de Europese Gemeen
schap die over recente statistieken
beschikken, ligt het aantal onder de
honderd. In het Verenigd Konink
rijk waren er vorig jaar november
174 pompen en volgens de Com
missie komen er binnenkort 170
bij. De Commissie beschikt niet
over cijfers voor Ierland en Por
tugal.
De lidstaten hebben nog tot 1 okto
ber 1989 de tijd om de verkoop van
loodvrije benzine op hun grondge
bied te regelen. In sommige landen
werden er speciale maatregelen ge
nomen om automobilisten aan te
zetten loodvrije benzine te gebrui
ken of een wagen te kopen die met
een katalysator is uitgerust. In lan
den waar dit niet gebeurd is en
blijft de verkoop van loodvrije ben
zine zeer laag waardoor de olie
maatschappijen er niet in slagen
hun investeringen terug te ver
dienen.
Eurofocus 23/87
