De SP ijvert voor een positief
integratiebeleid
Binnen in
Roger D'Hondt in de clinch
met schepen
7
De ontknoping
of val
Sociale zekerheid:
het congres
aktief voorbereiden
Neen aan racisme en vreemdelingenhaat
Openbare Werken in Erembodegem
Willy Vernimmen
Europees Parlementslid
Interpellatie
Het SP-aktuallteitskongres:
naar een glazen huis!
De «H» van
Hypokrisie
Kedaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt 1, 930O AALST - Tel.: 053/70.51.51
Postrekeninjjnr. 000-0952464-31
Maandabonnement: 50 fr. - Jaarabonnement: 600 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 Aalst
Vrijdag 16 oktober 1987
49' jaargang nr. 40
Weekblad van de S.P.
Wanneer de meeste aandacht
van de media, de politici en
de commentatoren zich in de
voorbije weken en dagen uitte
naar de schandalen in en
rond de regering Martens
(wapenexport, smeergeld,...)
dan had dit o.a. voor gevolg
dat een ander tot Belgisch
schandaal uitgegroeid feno
meen tussen de plooien der
vergetelheid dreigt te vallen,
nl. de vreemdelingenhaat en
het racisme.
En het zal u dan ook niet verwon
deren dat ik als demokratisch socia
list, als internationalist, dit complex
probleem even onder uw aandacht
wil brengen.
De afranseling van migranten in
Overijse, de beschieting van zigeu
ners op de Leuvense ring en de
moord op een Burundees in Hever-
lee zijn noch alleenstaande feiten,
noch faits-divers. Dat een aantal
van deze feiten quasi publiekelijk
gebeurden stemt tot verstomming
en afschuw.
Een paar jaar geleden zette een
soortgelijke moord Kortrijk in rep
en roer. In dit leuke landje blijft
men er rustig bij. Ik hoop dat dit
geen trieste illustratie is van een
latent en verdoken racisme t.a.v.
minderheden, buitenlanders en mi
granten.
Ten andere, we ^ïogen niet verge
ten dat migratie en immigratie het
gevolg van een lange maatschappe
lijke evolutie zijn. Onze ganse sa
menleving met haar voortdurend
streven naar nieuwe communicatie
middelen zet immers onafgebroken
aan tot uitwisseling van mensen
over de grenzen heen.
De uitbouw van internationale in
stellingen, de internationale samen
werking en de internationalisering
van de arbeidsmarkt brachten het
fenomeen in een stroomversnelling
na W.O. II. Deze beweging stop
pen is niet alleen een sociologische
realiteit ontkennen, maar is daar
enboven een kortzichtigheid die de
evolutie van de mensheid in het
gedrang kan brengen.
In een wereld waar reizen van jaren
herleid worden tot mini-trips en
verplaatsingen van maanden her
leid worden tot daguitstappen moet
elke burger kunnen reizen, werken,
leven... op elke hoek van onze
planeet en er kunnen participeren
aan het maatschappelijk leven van
die gemeenschap.
Elke immigratie moet dan ook uit
eindelijk kunnen leiden tot 'vol
waardig burgerschap' in de nieuwe
samenleving.
Begroting 1988
ziekenhuis afgevoerd:
CVP-PVV moet
huiswerk overdoen te
Aalst, pag. 2
Stadsbestuur bouwt
verder aan centrum
voor streekgeschiedenis
te Zotte gem, pag. 6
Hoefde Geraardsbergen
een nieuw wapen en een
nieuwe vlag: slot,pag. 4
Zeshonderd jaar
speelkaarten in de Lage
Landen, pag. 5
Nuttige nummers van de
R.T.T., pag. 8
Vanzelfsprekend dienen de modali
teiten om tot volwaardig burger
schap te komen op demokratische
wijze bepaald te worden door de
eigen bevolking, maar elk radikaal
afwijzen van het principe zelf is een
anachronisme dat met alle midde
len dient bekampt te worden.
De weg naar 'volwaardig burgerV
schap' loopt na een integratiepoli
tiek, waardoor aan de immigrant
wordt toegelaten stap voor stap, op
eigen snelheid, deel te nemen aan
het sociaal-ekonomisch-cultureel
én politiek leven van de gemeen
schap.
De ruggegraat van een integratie
politiek is het verlenen aan de im
migranten van een juridisch statuut
dat hen de bescherming en de rech
ten biedt die alle andere burgers
genieten.
Onder meer het Vlaams Overleg-
komité Migratie (VOCOM) is van
oordeel dat de toekenning van
stemrecht en verkiesbaarheidsrech
ten aan de immigranten een belang
rijk onderdeel zijn van dat juridisch
statuut.
Omdat een stapsgewijze politiek
wenselijk is op dat vlak, gelet op de
weerstanden van bepaalde eigen
bevolkingsgroepen, hebben een
groot aantal Europese landen
(Zweden, Denemarken, Noorwe
gen, Ierland, Nederland,...) geop
teerd om de toekenning van stem
recht in een eerste fase te beperken
tot de gemeenteverkiezingen.
Deze laatste opstelling, nl. het toe
kennen van stemrecht en verkies
baarheidsrechten, maakt sinds 1985
deel uit van het SP-programma,
sinds 1986 proberen de Volksverte
genwoordigers Sleeckx, Hancké en
Van Velthoven hier een wettelijke
basis aan te geven door initiatieven
te nemen in het Belgisch Parle
ment.
Meer dan ooit moet de SP, ook in
deze delikate materie, haar histori
sche rol en haar politiek-ideologi-
sche verantwoordelijkheid opne
men door blijvend werk te maken
van een zinvol integratiebeleid.
Een overtuigd beeld van de aktiviteiten aan de sporthal van Erembodegem. Rechts op de foto de
zeefinstallatie waarin de aangevoerde grond wordt gebruiksklaar gemaakt tot teelaarde. U ziet ook
hoezeer de straat is volgeslijkt. Rioolputten zijn helemaal niet afgeschermd en stikken nu reeds van de klei.
Schepen van Openbare Wer
ken De Maght heeft zich in de
gemeenteraad andermaal van
haar slechtste zijde getoond
op een interpellatie van Roger
D'Hondt. Toen aan de raads
leden werd gevraagd nivele-
ringswerken aan de sporthal
van Erembodegem goed te
keuren verklaarde het SP-
raadslid dat deze werken
reeds zijn aangevangen. Op
gewonden verdedigde de «ij
zeren dame» dat dit niet het
geval was en het raadslid zich
vergiste. Toen D'Hondt
openhartig aandrong met het
bewijs dat hij zichzelf ter
plaatse tot tweemaal toe had
vergewist, bleef de schepen
halstarrig weigeren haar on
waarheid te bekennen.
Ze trachtte ziCh als een doorwinter
de politica uit de slag te trekken
met de bewering dat de aangevoer
de grond «gratis» is en met de
woordspeling dat «niveleren» iets
anders is dan «gelijkmaken». Niet
alleen de raadsleden maar ook de
dikke van Dale probeerde De
Maght met dit maneuver te mis
leiden.
Roger D'Hondt had voor de ge
meenteraad van 6 oktober een dub
bele interpellatie ingeschreven.
Een over een verkeersas in de Ron-
sevaaldreef en de aanleg van het
voetbalveld achter de sporthal
Denderdal in Erembodegem. Op
merkelijk genoeg kwam dit laatste
deel ook als agendapunt van het
schepencollege aan bod. R.
D'Hondt vroeg zich dan ook af of
zijn interpellatie het schepencolle
ge had wakker geschud. Meer nog.
Hij onthulde: «Deze werken heb
ben reeds geruime tijd een aanvang
genomen en een groot deel van het
terrein is met aarde volgestort, zo
dat onze principiële goedkeuring in
zekere zin moet beschouwd worden
als een fait-divers voor het schepen
college. Het is niet de eerste keer
dat we dergelijke werkwijze moe
ten vaststellen. Ze is niet te vereen
zelvigen met een goed bestuur dat
het demokratische medezeggen
schap van de raadsleden respek-
teert, we zijn hier andermaal voor
schut gezet.»
Dat was uiteraard niet naar de wens
van de schepen die op de haar
bekende wijze een hoge toon aan
sloeg. De toehoorders in de zaal
weten inmiddels wel dat dit bete
kent dat de schepen haar ongelijk
verdedigd.
«U bewijst uzelf daarmee geen
diensten. Door omwonenden werd
er mijn aandacht op gevestigd, en
heb ik ter plaatse kunnen vaststel
len, dat er onvoldoende veiligheids
maatregelen werden getroffen om
de werf af te bakenen.
Vermits deze werken aanleiding ge
ven tot het vormen van kuilen en
grondverzakkingen lijkt het mij
meer dan noodzakelijk dat ter
voorkoming van ongevallen met
spelende kinderen voldoende waar
schuwingstekens worden aange
bracht», aldus Roger D'Hondt.
Het schepencollege beantwoordde
deze vraag positief.
De SP-fraktie keurde het agenda
punt goed wat echter geenszins be
tekent dat ze de werkwijze van het
schepencollege aanvaardt. In het
verleden heeft de SP-fraktie meer
maals beklemtoond dat de rechten
van de raadsleden gevrijwaard
moeten blijven. De SP wenst dat
het voetbalveld zo snel mogelijk ter
beschikking wordt gesteld van de
sportverenigingen maar dit mag de
beslissingsmacht van de gemeen
teraad niet omzeilen.
Lees door pag. 2
De regering Martens-Verhofstadt maakt momenteel sinds haar
bestaan, nu twee jaar. geleden, zware moeilijkheden door, en
dit ondanks de optimistische noot en de euforie van na het
begrotingsconclaaf. Vandaag bij de aanvang van het
parlementair jaar zit Wilfried Martens werkelijk in nesten. Het
regeringswerk ligt kwasi lam enerzijds door de jarenlange
hypotheek van de Voerense affaire, waarvoor de eerste-
minister nu een regeringsoplossing heeft aangekondigd als
gevolg van het CVP-ultimatum; maar anderzijds door de vele
geplande regeringsmaatregelen, die zowel in de coalitierangen
als bij de oppositie op zware tegenwind stuiten.
De met CVP-saus overgoten liberale belastingshervorming is
zo'n maatregel, die onder zeer hevige druk staat niet alleen
vanwege de oppositie-partijen maar ook vanwege de diverse
zustergroepen uit de meerderheid.
Zware kritiek hiertegen komt ook zowel van het Verbond der
Belgische Ondernemingen als van de
Middenstandsorganisaties, om redenen die natuurlijk anders
zijn dan deze van de kristen-demokraten en van de soeialisten.
In het hervormingsplan van de belastingen is onvoldoende
rekening gehouden met de verdelende rechtvaardigheid. Het
huidig plan heeft immers de bedoeling dat met belasting
bepaalde betere klassen worden bevoordeeld en andere - de
grote massa - benadeligd.hetgeën voor vele niet door de
beugel kan. Het standpunt van de SP is daarin heel duidelijk.
Ja voor belastingshervorming maar niet volgens dit neo
liberaal recept.
De blauwe FLITS-TREIN of T. G. V. van minister De Croo,
waarvoor de regering vorige vrijdag het licht op groen heeft
gezet, doet alom enorme negatieve reakties uitlokken. CVP-
voorzitter Swaelen heeft na zijn partijbureau aangekondigd
dat er geen sprake kan van zijn om deze supersnelle trein
(SST) op Vlaamse grond in een nieuwe bedding te laten rijden.
Hierbij sluit hij zich aan bij eerder ingenomen standpunten van
de groenen en van de Vlaamse Socialisten, die zulks op hun
kongres van vorige zondag nog eens krachtdadig hebben
onderlijnd.
Vernoemde tegenstellingen tussen katolieken en liberalen zijn,
naast hun meningsverschillen en twisten rond het wetsvoorstel
over abortus, de onderwijskwesties, de hervorming van de
sociale zekerheid met als uitloper het financieel beheer van de
Ziekenbonden, de onfrisse aankooppraktijken bij Defensie, de
onderzoekskommissie over de groene gordel van Brussel en
noem maar op, niet van aard om de serene sfeer in de schoot
van de regering te herstellen, die onontbeerlijk is voor een
efficiënt en dynamisch regeringsbeleid.
Politieke waarnemers denken dan ook dat het Voerense-egeltje
tenslotte de druppel zal zijn die de emmer doet overlopen om
uiteindelijk deze zwaar verdeelde koalitie doen uiteen te
vallen.
Het is uitkijken geblazen of premier Mariens toch nog een wit
konijn uit zijn hoed zal toveren om aldus zijn regeringsploeg
nog een beetje respijt te gunnen.
Zijn roemruchte stijl om zaken te "arrangeren" zou andermaal
tot gevolg kunnen hebben dat met de wettelijkheid en de
rechtsstaat weer een loopje wordt genomen.
Wij zijn benieuwd om te weten of zijn coalitiepartners maar
vooral zijn eigen partijgenoten in dit geval zijn "arrangement"
zullen nemen?
Hoe dan ook, deze week of de komende dagen valt het verdict
over Happart of Martens
Paul Van der Niepen
Senator
Pas hebben we het SP-aktua-
liteitskongres achter de rug of
het kongres over de Sociale
Zekerheid staat al voor de
deur.
We gaan een aktief politiek
jaar tegemoet, niet alleen om
wille van de Kongressen maar
ook ten gevolge van de aktue-
le politieke problemen en de
gemeenteraadsverkiezingen.
Van alle mandatarissen, op elk ni
veau, kan verwacht worden dat ze
aan deze politieke projekten aktief
zullen meewerken.
Een politiek SP-kongres samenvat
ten of evalueren in een artikel in
«Voor Allen» is quasi onmogelijk.
Als deelnemer kan je wel belangrij
ke impressies weergeven of accen
ten, die in het Kongres werden
gelegd, nogmaals belichten.
De SP nam zaterdag niet alleen de
handschoen op, het Kongres was
tevens een pleidooi voor doorzich
tigheid.
Vandaar als we schrijven «een gla
zen huis» dan heeft dit zowel be
trekking op de partij, de gemeen
schappelijke aktie, de overheidsad
ministratie als de politieke besluit
vorming.
De vele smeergeld—affaires van de
PVV komen in de verschillende
media aan bod, maar in het geknoei
met gewestplannen is het de CVP
De hypokrisie van deze partij van
alle standen kan niet genoeg door
onze militanten beklemtoond
worden.
Rond abortus wordt getracht met
allerlei truks om Middeleeuwse
toestanden te bestendigen.
Ons land geeft de indruk, op etisch
vlak, het meest achterlijke land van
Europa te zijn.
Op het vlak van de TGV drijft de
CVP - volgens Louis Tobback, de
hypokrisie ten top.
Op kop lopen in alle betogingen,
maar intussen mag De Croo van de
CVP-ministers de onderhandelin
gen met Frankrijk starten.
Om niet in herhaling te vallen,
zwijgen we over de zaak «H».
Een glazen huis moet ook de over
heidsadministratie worden.
Van Miert had een duidelijk voor
stel om de depolitisering te realise
ren. Geen enkele bevordering zou
nog mogelijk zijn zonder advies,
liefst dwingend advies van een
«commissie van personaliteiten».
Nogmaals: al is de CVP kampioen
van de politisering van de admini
stratie alleen al door haar voort
durende, bijna onafgebroken rege
ringsdeelname sinds WO II toch
wordt de SP bezwaard met het
beeld van de politieke benoemer
bij uitstek.
Een glazen huis moet ook de ge
meenschappelijke aktie worden.
«Ik moet mijn tanden op elkaar
houden» was de letterlijke uit
spraak van Willy Claes, die hier
mee de vinger in de zere wonde
stak.
De resolutie die de kongressisten
terzake goedkeurden was duidelijk,
die meer de betrokken partij is.
Lees door pag. 8
