Problematiek van de militaire aankopen
Het Rafale/Falcon-dossier
Vlaamse
Executieve
maar wat met d
PW?
I. De gegevens
SP drie ministerportefeuilles
Willy Vernimmen
Europarlementair
De SP-Ministers
ililil!
ACE Rafale
Agile - Falcon
Bevoegdheden
Voorzitterschap
Vlaamse Raad
centrale
Redaktie - Administratie - Publiciteit:
Houtmarkt 1, 9300 AALST - Tel.: 053 70.51.51
Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 50 fr. - Jaarabonnement: 600 fr.
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 Aalst
Vrijdag 21 oktober 1988
50* jaargang nr. 41
Weekblad van de S.P
vervolg op bh. 6
iüi
De Belgische Luchtmacht beschikt
thans over 4 gevechtswings:
- de Eerste Jachtwing en de Tien
de Jagersbommenwerperswing
uitgerust met F-16 toestellen;
- de Tweede en Derde Tactische
Wing, met Mirage toestellen die
dateren van 1971.
Door de bijkomende aankoop van
F-16 vliegtuigen (contract van fe
bruari 1985 - levering vanaf '88)
wordt één van de beide Mirage
Wings eveneens met F-16 vlieg
tuigen uitgerust.
Er blijft dus na 1990 nog één Wing
met Mirage-5 toestellen.
Van de oorspronkelijke 106 zijn er
een 40-tal verloren gegaan.
Tevens zijn er een aantal «gekanni-
baliseerd» dermate dat er nog een
zestigtal overblijven. Deze zullen
worden samengebracht op de basis
van Bierset en gemoderniseerd.
De levensduur van een modern
gevechtsvliegtuig wordt geschat op
20 tot 30 jaar. De Mirage is onder
tussen 17-18 jaar. De vraag is of, en
zo ja, door welke vliegtuigen de
Mirage-5 toestellen tegen het jaar
2000 worden vervangen.
Twee kandidaten staan alleszins
klaar om de Belgische Mirages te
vervangen: de Franse ACE Rafale
(Avion de combat européen) en de
Amerikaanse Agile Falcon, afge
leid van de F-16.
Op 12 februari 1988 (en vervolle
digd in mei 1988) heeft het Frans
consortium ACE rond Dassault, na
goedkeuring door het Franse Mi
nisterie van Landsverdediging, aan
de Belgische regering haar aanbod
overhandigd.
België wordt uitgenodigd deel te
nemen aan de conceptie van de
Rafale van bij het prille begin
zónder zich te moeten verbinden
inzake aankoop, hoeveelheid of
datum. Alleen wordt gevraagd
dat België geen concurrerend
toestel zou aankopen zolang de
Rafale in serieproduktie is.
Het Belgische aandeel in Onder
zoek en Ontwikkeling wordt
Het Franse gevechtsvliegtuig Rafale: een van de kandidaten voor de vervanging van de Mirage.
vastgesteld op minimum 2,6 en
maximum 3,25 mia FF (waarde
juni 1986: ongeveer 23 miljard
BF) wat 8 a 10% is van de totale
ontwikkelingskosten en gespreid
is over ongeveer 8 jaar.
In ruil hiervoor zal in België 10%
worden geproduceerd van alle
Rafale's en dit in «source uni
que», dit wil zeggen dat er geen
andere productielijnen komen
voor datgene wat in België wordt
vervaardigd.
De Belgische deelname zal ge
beuren in alle onderdelen van het
toestel, zodat er sprake is van
een volledige transfer van tech
nologie.
Indien België besluit tot de aan
koop van 50 toestellen, garan
deert het consortium 100% com
pensaties, op de eerste plaats via
de productie van de onderdelen
onder de 10%-regeling. Valt de
verkoop tegen, dan worden indi
recte compensaties beloofd van
eenzelfdé technologisch niveau.
Wordt de Rafale verkocht aan
derde landen, dan blijft België
10% produceren zodat de beloof
de 100% compensaties over
schreden kunnen worden.
Het eerste voorstel van General
Dynamics dateert van juni 1987 en
voorzag de aankoop van Falcons
door de volgende landen:
- België 100 exemplaren
- Nederland 90 exemplaren
- Denemarken 45 exemplaren
- Noorwegen 25 exemplaren
In april-mei 1988 werden deze cij
fers herzien en werden voor België
54 toestellen voorzien.
De Belgische deelname in de ont
wikkelingskost van de Falcon wordt
begroot op 7,5% van het totaal,
met andere woorden 8 miljard BF
gespreid over 5 jaar vanaf 1990.
De stukprijs van de Falcon wordt
geschat op 920 miljard BF en de
kompensaties zouden oplopen tot
160% van de aankoopkosten.
Nieuwe Vlaamse
Executieve samengesteld
Sinds dinsdag laatstleden is
de Vlaamse Executieve, die
sinds de vorige parlements
verkiezingen (december van
vorig jaar) bestond uit 9
CVP-PW-ministers vervan
gen door een nieuwe rege
ringsploeg. Deze bestaat
thans uit 11 ministers en werd
proportioneel samengesteld
uit vertegenwoordigers van
CVP, SP, VU en PW.
CVP'er Gaston Geens wordt
voor de vierde maal voorzit
ter. Het begint er trouwens
aardig op te lijken dat hij,
"premier van Vlaanderen",
qua nummertjes in Martens'
voetsporen aan het treden is.
Zoals tijdens de nationale rege
ringsonderhandelingen werd over
eengekomen, dit onder felle druk
van de SP, dat de Vlaamse Execu
tieve de eerstvolgende vier jaar
proportioneel zou worden samen
gesteld. Een logische verruimings
operatie dus gezien de weerspiege
ling van de nationale regering voor
een groot stuk en het daarmee
verijdelen van contradictorische
beslissingen. "Pure inbraak" vol
gens de PW, die dan ook op alle
mogelijke manieren dwars ging lig
gen, zodanig zelfs dat de belang
rijkste ministerportefeuille van on
derwijs zomaar naar de CVP toege
speeld werd. Waren de liberalen
indertijd niet de - zelfverklaar
de? - grote verdedigers van het
rijksonderwijs?
De eerder gevormde CVP-PW-
Executieve moest dan ook uitge
breid worden met SP en VU (Aga-
lev en Vlaams Blok zijn op basis
van aantal verkozenen geen echte
fractie in de Vlaamse Raad).
Aangezien de PW weigerde te
onderhandelen over de diverse be
voegdheidspakketten, werden die
gisteren op de eerste vergadering
van de Vlaamse Executieve ver
deeld volgens de in de wet vastge
legde volgorde. Tussen CVP, SP en
VU bestond al eerder een akkoord
over de verdeling der mandaten en
over de oprichting van speciale cel
len (of "schaduwkabinetten") voor
onderwijs en cultuur. Beide depar
tementen mochten ook niet in
CVP-handen terechtkomen.
Uiteindelijk werden onderstaande
bevoegdheden verdeeld:
- CVP (keuze 1, 4, 7, 10 en 11):
Onderwijs (Coens), Welzijn en
Gezin (Lenssens), Financiën
(Geens), Leefmilieu (Weckx),
Gezondheidsbeleid (Kelchter-
mans).
- SP (keuze 2, 5 en 9): Economie,
Energie en Middenstand (De
Batselier), Binnenlandse Zaken
en Openbaar Ambt (Van den
Bossche), Tewerkstelling (De
Wulf).
- PW (keuze 3 en 8): Kuituur
(Dewael), Ruimtelijke Ordening
en Huisvesting (Waltniel)
- VU (keuze 6): Openbare Wer
ken en Verkeer (Sauwens).
Gaston Geens wordt opnieuw voor
zitter, Norbert De Batselier vice-
voorzitter. Luc Van den Bossche
leidt anderzijds de SP-cel voor On
derwijs en Cultuur, Johan Sauwens
doet hetzelfde voor de VU.
De Brugse SP-volksvertegenwoor-
diger Pierre Chevalier, eerder prin
cipieel getipt als Vlaams Minister
verhuist naar de nationale regering
en vervangt Van den Bossche op
het departement Onderwijs.
Eveneens dinsdag laatstleden ver
koos de Vlaamse Raad SP-Volks-
vertegenwoordiger Louis Van Vel-
thoven tot nieuwe voorzitter. Hij
kreeg 105 stemmen tegenover 32
voor de uittredende voorzitter Jan
Pede (PW). Er waren 21 onthou
dingen In zijn maidenspeech
benadrukte Kd. Van Velthoven
o.m. de uitdaging die de Staatsher
vorming vormt voor de Vlaamse
Raad die een volwaardig Vlaams
parlement moet worden en onze
plicht Vlaanderen uit te bouwen tot
een samenleving waar iedereen zich
thuis kan voelen.
(c.v.)
Herman De Loor werd verkozen tot
sekretaris.
Kattwrtraot
De nieuwe Vlaamse Executieve, proportioneel samengesteld,
dus met deelname van SP en VU, legde dus vorige dinsdag
eindelijk de eed af.
Enerzijds kunnen we verheugd zijn over het feit dat de SP nu,
naast nationaal, nu ook op Vlaams vlak
beleidsvreantwoordelijkheid kan opnemen. Anderzijds
moeten we ons hoeden voor al te veel en te vroegtijdig
optimisme: de konkrete samenwerking zal vermoedelijk niet te
vlot verlopen. Logisch misschien, aangezien de PW,
nationaal toch in een oppositie gedwongen, in de Vlaamse
Executieve mee aan de regeringstafel zit en systematisch
stokken in de wielen zal pogen te steken, alle oproepen en
intenties zoals geuit door de nieuwbakken SP-voorzitter van
de Vlaamse Raad Louis Van Velthoven ten spijt. We
herinneren ons trouwens nog best de in het dagblad "De
Morgen gepubliceerde uitgelekte nota van uit het kabinet van
Gemeenschapsminister Louis Waltniel over de politieke opties
van de PW na de verruimingsoperatie. Er dient dus ons
inziens weinig gehoopt te worden op een hechte en
constructieve samenwerking tussen de verschillende politieke
families in de Executieve. Voor het imago en de efficiëntie van
de nieuwe Vlaamse regering alleszins een zware hypotheek.
Met de nieuwe wet op de staatshervorming zijn haar
bevoegdheden nochtans enorm toegenomen, zodat een
minimum aan coherentie zeker noodzakelijk is.
Vraag is wat er zal gebeuren met het regeerprogramma. De
PW blijft halstarrig zweren bij het eerder tussen CVP en PVV
afgesloten akkoord onmiddellijk na de
parlementsverkiezingen van december 1987, en weigert
zodoende te onderhandelen over een nieuw programma.
Wellicht kan er daar nog een mouw aan gepast worden tegen
de tijd (1 januari) dat de overheveling van de nieuwe
bevoegdheden naar de Executieve een feit is. Maar dat zal nog
veel onderhandelingswerk vergen.
Op één punt heeft de "spelbrekerij" van de PW al vruchten
opgeleverd. Bij gebrek aan een consensus (de PW
weigerde zelfs maar te onderhandelen) m.b.t. de te verdelen
bevoegdheden indien aan het eerdere regeerprogramma iets
werd veranderd), diende de wettelijke prioriteitenrangorde
gerespecteerd. Aangezien de CVP de eerste keuze had,
opteerde ze voor het belangrijkste pakket, met name
Ónderwijs. En dat voor een Daniël Coens, wiens beleid
destijds in het rijksonderwijs veel kwaad bloed gezet heeft. Het
zal voor een aantal militanten van de SP ongelooflijk,
misschien onaanvaardbaar overkomen dat de partij de cruciale
post Onderwijs laten schieten heeft, maar dat is
noodgedwongen en enkel en alleen maar te wijten aan het spel
van de PW in de Vlaamse Executieve. Dergelijke politiek kan
niet dik genoeg in de verf gezet worden.
Norbert De Batselier
Ondervoorzitter, Ekonomie, Energie en Middenstand. De 41-jarige
De Batselier is via de studiedienst bij het ABW en een post als
kabinetschef bij Mare Galle de politiek binnengerold. Hij komt uit
een generatie Jongsocialisten (voorzitter in '73-'74) die naar de SP-
top doorstootte. Hij werd volksvertegenwoordiger in '82 en is in de
huidige nationale regering staatssekretaris voor Institutionele Her
vorming. In de Vlaamse regering wordt hij verantwoordelijk voor
het ekonomisch beleid, ook een geregionaliseerde materie.
Roger De Wulf
Tewerkstelling. Roger De Wulf (1929), ook een 'ancien' in het
regeringswerk, heeft deze keer lang geduld moeten uitoefenen
alvorens hij terug een ministerpost kreeg. Na enkele jaren ambtena
rij en enkele kabinetten werd hij volksvertegenwoordiger (SP) voor
Brussel-Halle-Vilvoorde. Van '77 tot '79 was hij staatssekretaris
voor Ekonomische en Sociale Zaken, de twee daarop volgende
jaren was hij minister van Tewerkstelling en Arbeid en nam daarna
plaats op de stoel van de gemeenschapsminister van Gezondheids
beleid.
Luc Van den Bossche
Binnenlandse Zaken en Openbaar Ambt. De aftredende staatsse
kretaris van Onderwijs was voorzitter van de Jongsocialisten van '74
tot '77 en werd bijna geschorst als BSP-lid omdat hij de aanwezig
heid van een delegatie van de Zaïrese eenheidspartij zwaar veroor
deelde. In '81 werd hij verkozen tot volksvertegenwoordiger en
legde zich toe op justitie, migranten en media. Dat laatste zal hij nu
ook kunnen volgen vanuit de SP-kultuur en -onderwijscel waarvoor
hij bevoegd wordt.
(Bron: De Morgen, 18.10.1988)
