Voor Allen | 1988 | 2 december 1988 | pagina 1

Een politiek

vraagtekens

Onderwijs op nieuwe wegen

SP/CSC-Arrondissementsfederatie
Aalst

Tweejaarlijks politiek-
administratief arrondissementeel
congres

SP-Arrondissementsfederatie Aalst

Vergadering Arrondissementeel SP-Bestuur

35~f

Beknopte inhoud

Zaterdag 17 december 1988 om 13u30
Volkshuis, Markt 8 te Zottegem

De ARGO

in het Regeerakkoord

Willy VERNIMMEN

Chris VANCOPPENOLLE
Federaal SP-Secretaris

Hedaktie - Administratie - Publiciteit:

Houtmarkt 1, 930O AALST - Tel.: [phone]
Postrekeningnr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 50 fr. - Jaarabonnement: 600 fr
Verantwoordelijke uitgever: Willy Vernimmen, Houtmarkt 1, 9300 Aalst

Vrijdag 2 december 1988
50* jaargang nr. 47
Weekblad van de S.P

De Autonome Raad van
het Gemeensch

i

Op 9 november 11. werd op
het kabinet van de Staatsse
cretaris van Onderwijs, Kd.
Pierre Chevalier, het akkoord
over de Autonome Raad van
het Gemeenschapsonderwijs
ARGOondertekend door
de voorzitters van de SP,
CVP, VU en PW. Dit ak
koord is ongetwijfeld een
mijlpaal in de geschiedenis
van het onderwijs in ons land.
Het Rijksonderwijs vanaf 1
januari het Gemeenschapson
derwijs zal zich voluit en
zelfstandig kunnen ontwikke
len, zonder onderhevig te zijn
aan de wisseling van ministers
op dat departement. De AR
GO wordt in feite de inrich
tende macht.

Rijksonderwijs (ARRO, vanaf 1
januari 1989 dus ARGO) was eerst
en tot in een zeer recent verleden
dus de enige blauwdruk voor de
konkrete organisatie van het rijks
onderwijs. De installatie werd ech
ter door CVP en PW geboycot,
o.m. door een vertragingsmanau-
ver onder de vorm van de «voorlo
pige bestuurscommissie voor het
Rijksonderwijs».

De bestuursorganen van de ARRO
worden in het voorstel opgebouwd
vanuit de schoolraden van elke in
dividuele school. In deze schoolra
den zetelen de inrichtingshoofden

en de rechtstreeks verkozen ver
tegenwoordigers van ouders, perso
neel en voor wat betreft het
hoger secundair en het hoger on
derwijs van de leerlingen of
studenten. Vertegenwoordigers
van de ouders, leerlingen of studen
ten kunnen ook leden zijn van de
vriendenkring en/of leerlingen
bond. Ook kunnen zij los van deze
organizaties gekozen worden, om
wille van hun deskundigheid en hun
gehechtheid aan het Rijksonder
wijs. In het oorspronkelijk wets
voorstel worden per scholenge
meenschap ook bestuurskolleges
opgericht, die bestaan uit leden die
verkozen worden onder en door de
leden van de scholenraden uit de
inrichtingshoofden van de scholen
welke behoren tot de scholenge
meenschap. Zowel voor de school
raden als voor de bestuurskolleges
zouden afgevaardigden van ekono-
mische sociale en kulturele milieus
gekoöpteerd worden. De schoolra
den en de bestuurskolleges beko
men bij deze wet alle bevoegdhe
den, die uitsluitend invloed hebben
op de werking van de school zelf of
de scholengemeenschap zelf.
De leden van de bestuurskolleges
vormen volgens het SP wetsvoor
stel ook het kiescollege dat de le
den van de Raad kiest. Deze Raad
is de eigenlijke «inrichtende
macht» van het Rijksonderwijs.
Het lidmaatschap van de Raad is,
onverenigbaar met het lidmaat
schap van de nationale regering, de
Vlaamse Executieve, het Parle
ment, de Vlaamse Raad en de be
stendige deputatie. De kandidaat
stelling voor het lidmaatschap van
de Raad is open en steunt op kwali-

Donderdag 8 december 1988 om 20 uur
Volkshuis, Houtmarkt 1 te Aalst (vergaderzaal A)

Agenda

1. Goedkeuring verslag dd. 17/11/1988

2. "Voor Allen" - voorstel ABVV

3. Gemeenteraadsverkiezingen: bespreking uitslagen en
evaluatie

4. Financiën

5. Voorbereiding Administratief Congres

6. Allerlei - rondvraag

Leden die wegens een of andere omstandigheid geen uitnodiging
zouden ontvangen, worden verzocht bovenstaande als zodanig te
beschouwen.

De Voorzitter,
VYVernimmen

De Secretaris,

C. Vancoppenolle

Agenda

1. Welkomstwoord

2. Arrondissementeel werkingsverslag 1986-1987

3. Financieel verslag

4. Verkiezingen:

- Arrondissementeel SP-Bestuur

- Arrondissementele SP-voorzitter

- Leden Algemene Raad

- Kandidaten Partijbureau en Administratieve
Commissie

5. Bespreking nationaal werkingsverslag en

6. Amendementen ontwerpresolutie

7. Slottoespraak

De aanwezigheid van elke militant wordt verwacht.

Houd deze datum vr(j

tatieve gronden. Zij houdt de be
reidheid in om de engagementsver
klaring te ondertekenen, die aan
het lidmaatschap van de Raad
voorafgaat. Binnen deze vrij een
voudige struktuur worden alle be
voegdheden van de minister als
«inrichtende macht» van het Rijks
onderwijs verdeeld over de drie
verschillende bestuursniveaus van
da Autonome Raad. Deze nieuwe
bevoegdheidsverdeling tussen de
minister van Onderwijs enerzijds
en de ARRO anderzijds garan
deert:

- kontinuïteit in het beheer van
het Rijksonderwijs,

- dat het Rijksonderwijs beheerd
wordt door mensen die het genegen
zijn,

- een konsekwente belangenbe
hartiging van het Rijksonderwijs
door meer mensen te betrekken bij
het bestuur.

De Autonome Raad voor het
Rijksonderwijs was vóór de ver
kiezingen van 1987 al het voorwerp
van een geheim akkoord tussen
CVP en PW, waarin die partijen,
uiteraard zonder de .SP erbij te
betrekken, de beheersmandaten op
een onaanvaardbare wijze politiek
verdeelden vanuit de optie om een
CVP-PW meerderheid te kunnen
bestendigen in de Raad. Dat de SP
dit akkoord verwierp ligt voor de
hand. Onderhandelingen over een
ander akkoord bij de regeringsvor
ming, gekoppeld aan een grond
wetswijziging noodzakelijk voor de
communautarisering van het onder

wijs, werden door de SP hard ge
voerd en met resultaat. Er kwam
tevens een einde aan de systemati
sche bezuinigingen. Het spreekt
vanzelf, dat met de overdracht van
bevoegdheden van het Rijk naar de
Gemeenschappen men nu spreekt
over een «Autonome Raad voor
het

GEMEENSCHAPS
ONDERWIJS

De Socialisten hebben er reeds
naar gestreefd een school te krijgen
waar iedereen op zijn plaats is en
iedereen zich ten volle kan ont
plooien. Vandaar het jarenlange
ijveren voor de pluralistische
school. Maar het Rijk of de Ge
meenschap kunnen niet de inrich
tende macht voor een pluralistische
school zijn. Niettemin kan het Ge
meenschapsonderwijs aan iedereen
de kans bieden om in een sfeer van
respect voor ieders filosofische en
ideologische overtuiging onderwijs
te genieten.

Het VSO was al een stap in de
goede richting, maar kwam meer
dan eens in de verdrukking wegens
de beleidswisselingan en de tegen
elkaar indruisende opvattingen van
diverse onderwijsministers. Het
werd dus de hoogste tijd om ook op
pedagogisch gebied autonomie
voor het Rijksonderwijs te krijgen.
Vandaar uiteraard de noodzaak
van de Autonome Raad.
De democratische samenstelling
van de beheersorganen van de Au
tonome Raad worden gewaar
borgd. Verkozen vertegenwoordi
gers van de ouders, coöptatie van

Vervolg op blz. 6

Naar aanleiding van het uitrustingsplan voor de installatie van
nieuwe elektriciteitscentrales, onderstreepte het ABW in haar
advies aan het Controle-comité en het Nationaal Comité voor
de Energie, haar verzet tegen de nucleaire energie.
We drukken hieronder graag de tekst van het advies af. Dit
advies werd toegelicht op een persconferentie door A. Vanden
Broucke, voorzitter van het ABW en Rudy De Leeuw, die
het energie-dossier voor het ABW opvolgt.

worden).

3. Op basis van de gegevens en
hypothesen van het BCEO is de
fundamentele keuze in 1988, wat de
uitrusting van het park voor elektri
sche produktie betreft: de bestel
ling van een achtste nucleaire cen
trale of de bestelling van een reeks
gaseenheden, met enkelvoudige of
gekombineerde cyclus (gas en
stoom).

De gaseenheden zijn kompetitiever
dan een achtste nucleaire centrale.
De keuze hangt enkel af van de
mogelijkheid om een kontrakt op
lange termijn af te sluiten, voor de
aankoop van een hoeveelheid gas
bestemd voor de elektriciteitspro-
duktie van de gaseenheden, op ba
sis van een prijs geïndexeerd op de
kolenprijs of op basis van een vol
doende kompetitieve gasprijs.

4. a) Het gasalternatief kan nog
interessanter worden, indien geop
teerd wordt voor een doorgedreven
installatie van de gaseenheden, met
gekombineerde cyclus, de zgn.
STEG-eenheden.

Deze eenheden zijn aantrekkelij
ker dan de enkelvoudige gaseenhe
den door hun hoger rendement,
door hun modulair karakter in de
opbouw, door een voordeel van het
schaaleffekt.

De beslissing over de installatie van
een eerste proto-type in België van
300 MW zou dan ook zo snel moge
lijk moeten overwogen worden,
b) Het mogelijk monovalent ka
rakter van de gaseenheden, kan op
termijn doorbroken worden, door
de ontwikkeling van de technologie

1. Het ABW herinnert aan het
algemeen kader waarin het voorlig
gend plan tot stand is gekomen.
De regering vroeg aan het BCEO
om een nieuw uitrustingsplan voor
de elektrische energie 1988-1998 op
te stellen, om rekening houdend
met een REV-beleid en mogelijke
andere aspekten, met voorrang
voor het niet-nucleaire scenario,
een brede waaier van scenario's te
onderzoeken.

De beoordeling van het plan op
basis van de kriteria bepaald door
de regering is haar verantwoorde
lijkheid.

Toch vindt het ABW dat het voor
liggend plan te weinig rekening
houdt met het algemeen evaluatie
kader zoals vastgelegd in het regee
rakkoord.

2. Bovendien stelt het ABW vast
dat het huidig plan bepaalde struk-
turele veranderingen, die zich in de
komende maanden en jaren zullen
voordoen, niet ernstig onderzoekt,
in het bijzonder(

de internationale en nationale
tendenzen om de veiligheidsaan-
pak van de nucleaire centrales
aanzienlijk te verbeteren;

het vooruitzicht van één Europe
se markt, voor de energiesektor
en de industriesektor van de
elektrische uitrustingen (niet al
leen na 1992 maar ook in de
direkte toekomst wanneer de
Europese markt voor de inve
steringen van de "publieke" sek-
tor - voor een deel de investerin
gen in de elektriciteitssektor om
vattend - zal ééngemaakt

Vorige week publiceerde het weekblad «HUMO» een lang
vraaggesprek met Karei Van Miert, naar aanleiding van zijn
afscheid als nationaal SP-voorzitter begin volgend jaar. Een
politiek testament, zoals het artikel genoemd wordt.

Niemand zal ooit, zelfs niet in de geringste mate, kunnen noch
durven betwijfelen dat de jarenlange impact van de voorzitter
hij was dit bijna 12 jaar op de socialistische partij erg
groot is geweest. Onder zijn dynamische leiding werd het
imago van de partij opgekrikt, werd de verjonging en grotere
inbreng van vrouwen doorgedreven, en bovenal, hij voerde de
SP naar een aantal electorale successen, met als hoogtepunt de
Europese verkiezingen van 1984. Hij verdient dus met recht en
reden ieders waardering, en onderstaande opmerkingen doen
dan ook in het geheel daaraan geen afbreuk. In een democrati
sche partij is opbouwende kritiek nu eenmaal op haar plaats.
In bewust interview, een aanrader om te lezen voor zover dat
nog niet gebeurde, staan immers een aantal passages, die
menig SP-militant allicht de wenkbrauwen zullen doen fron
sen. We citeren bijvoorbeeld uit de conclusie: «De moderne
sociaal-democratie moet de grootst mogelijke individuele vrij
heid aanvaarden en beschermen. Als u dat centrumpolitiek wil
noemen, voor mij niet gelaten. Dan staat de SP voortaan maar
in het politieke centrum. Ik heb daar geen moeite mee». Wij
wel. Een sociaal-demokratische partij naar Nederlands of
Scandinavisch model kan dan wel organisatorisch en vooral
elektoraal rendabel zijn, we kunnen ons toch niet herinneren
dat ooit besloten werd af te stappen van het inkse socialisme
en om te switchen tot een centrumpartijSociaal-democratie
betekent immers de explicite verzoening met het kapitalisme,
het meer en meer inspelen op individualisme gegroeid uit de nu
reedsjarenlang meeslepende crisis.

Ons inziens werd de «klassenstrijd» nooit afgeschaft of
gebannen uit onze socialistische ideologie. Teruggrijpende
naar de brochure van het Ideologisch Congres van 1974
voor zover wij weten nog steeds de handleiding op ideologisch
vlak citeren we uit de bij die gelegenheid nog speciaal
opgepoetste Beginselverklaring van Quaregnon «Dat in hun
kamp tegen de kapitalistische klasse de werklieden moeten
strijden met alle middelen die in hun macht zijn en, namelijk,
met de politieke, economische, syndikale, coöperatieve, mu-
tualistische, opvoedende actie, de ontwikkeling der vrije
vereniging en de onophoudende verspreiding der socialistische
grondbeginselen». Einde citaat.

Anti-kapitalistische structuurhervormingen blijven in onze
samenleving essentieel en kunnen ons inziens enkel met kans
op slagen gevoerd worden door de partij in samenwerking met
de vakbond en de mutualiteit. Structuurhervormingen implice
ren echter wel enige ideologische vorming en die hoeft
geenszins als «doordrammerij» afgedaan te worden.

Vandaar ook dat we de bindingen met onze kameraden van
ABVV en de socialistische mutualiteit niet enkel «niet willen
doorknippen», maar intengedeel zelfs veel sterker willen
aanhalen, net zoals wij over de taalgrens heen efficiëntere
kontakten en afspraken dienen te organiseren. Wie zei trou
wens ooit «dat hij liever met een Waalse arbeider dan met een
Vlaamse patroon sprak»?

Er is anderzijds ook nog de uitspraak dat «de SP af moet van
de volkshuizenmentaliteit». Persoonlijk hebben we deze
«volkshuizenmentaliteit steeds met hart en ziel verdedigd. Er is
trouwens niets pejoratiefs aan. Zou men aan de andere kant
ook niet kunnen gewagen van een vorm van «yuppie-mentali
teit» binnen zekere SP-kringen?

En wat betreft de weerslag van de fameuze «volkshuizenmen
taliteit» op de kiesuitslagen, kan onze federatie, waar in het
verleden in sterke mate en thans gelukkig, in de mate van de
geslonken mogelijkheden, toch ook nog onmogelijk als
slecht voorbeeld gesteld worden. Al jarenlang scoort de partij
uitstekend, veelal met eigen SP-mensen, SP-programma's en
medewerking van de Socialistische Gemeenschappelijke Actie.
We zijn fier op onze «volkshuizenmentaliteit», ons sociali
stisch verleden, onze socialistische tradities, verre van het
politieke centrum. Een ander voorbeeldje. Iets meer respons in
die zin en het hele socialistische jeugdwerk was niet teloor
gegaan, dat ook met latere electorale gevolgen en het ontbre
ken van van jongsaf aan ideologisch geschoolde basismilitan
ten. Allemaal niet meer nodig in een moderne partij. Ach, kom
nou.

Men zal ons misschien verwijten teveel aan gevoelssocialisme
te doen. Allicht klopt dat, maar oude(?) waarden moeten niet
zomaar opzij gezet worden. We zijn er trouwens van overtuigd
dat een zeer groot aantal militanten op identieke manier zullen
reageren.

Uiteraard moeten we oog hebben voor nieuwe maatschappelij
ke gegevens en uitdagigngen en er als partij dan ook op
inspelen. Operaties als «Doorbraak» het idee zelf is niet
nieuw en PAKS, waren en zijn in deze optiek terecht,
niettegenstaande over de impact ervan nog een hele discussie
kan opgezet worden. Een pragmatische combinatie van een
aantal strategoeën lijkt zinvoller. Maar dan wel met een
duidelijke linkse anti-kapitalistische lijn wars van alle centrum-
gedoe en mét respect voor de «volkshuizenmentaliteit» eigen
aan een doorgedreven S.G.A.

Federaal SP-Voorzitter
Europarlementair

van de steenkoolvergassing. In Bel
gië moeten tevens de nodige beslis
singen genomen worden om de ver
gassingstechnologie industrieel te
valoriseren.

5. a) De kernenergie is binnen de
bovengeschetste hypothesen niet
alleen minder kompetitief dan de
gastechniek, bovendien is een prijs
vergelijking met andere produktie-
technieken op dit ogenblik onmo
gelijk.

De besluiten van de parlemen
taire kommissie over de nucleai
re veiligheid (Tsjernobyl) en het
eraan verbonden parlementaire
debat zullen een invloed hebben
op het niveau van de produktie-
kosten van de sektor en de door
de gemeenschap gedragen kos
ten.

Dat de kosten veroorzaakt door
het nucleaire afval en de ont
manteling van kerncentrales
hoog oplopen, bewijzen de fak-
turen voorgelegd aan de regering
en gekend onder de naam "BUP
2000" (SCK-Mol, Euro-
chemic...).

Bepaalde reële kosten van de
kernenergie worden doorbere
kend op alle kWh (financiële
lasten,...), andere indirekte kos
ten (nucleaire afval, ontmante
ling...) worden slechts in de toe
komst geboekt of worden hele
maal niet verrekend. Dit maakt
een korrekte vergelijkende ana
lyse van de kostprijs van de mo
gelijke technologieën onmoge
lijk.

Vervolg op blz. 6