DE VLAAMSCHE STRIJD
ABON'NEMENTSPRIIS PER JAAR T~* CENTIEMEN.
Nnmmere teoren centiemea toi* dnilïljerij, Pollepelstraat, lö, Gent.
AANKONDIGINGEN «O CENTIEMEN PER REGEL.
BRIEVEN VOOR ADMINISTRATIE EN REDACIE POLLEPELSTRAAT, 18, GENT.
Wij eischen eene Vlaamsohe ïïoogesohool!
Twaalfde jaargang. Nr 4.
A-ïpril lj)()8.
GELIJKHEID! GELIJKHEID!
.Inhoud Lakschheid. Van Ilicr en Elders. I
Zonderlinge Vlaamschgccindheid. Prijsraadsel.
Lakschheid.
In de Kamer van Volksvertegenwoordigers is de
beraadslaging aangevangen over een der gewichtigste
pnnten, die ooit door het Belgische Parlement in behan
deling werden genomen de naasting van den Congo-
Voor Vlaanderen kan die overneming de ergste gevol
gen beliben niet alleen door den zwaren schuldenlast,
dien de regeering nit dankbetuiging voor eene zooge
naamde koninklijke weldaad op de schouders der belas
tingschuldigen wil schuiven, maar ook door de verster
king van het Waalsch-Fransche elm.ent, die ons in het
landsbestuur te wachten staat, indien de overneming
geschiedt zonder dat daarbjj levens gelet wordt op de
gelijkstelling der beide landstalen ia de nieuwe kolonie.
Nu worden er weliswaar naar de Kamer van Volks
verte ."enwoordigers adressen gezonden 'om te vragen dat"
men da naasting van den Congostaat niet zou aannemen,
indé n daarbij niet tevens doeltreffende maatregelen
worden genomen, om aan de thans bestaande uitsluiting
van alles wat Vlaamsch is uit bel beheer van dien staat
voorgoed een eindo te maken en aan onze taal. en bijge
volg ook aan ons volk ueljjke rechten als aan de Walen
te verzekeren. Maar van eene ernstige, eene krachtige
beweging is nog maar altjj I geene sprak", zoodat het
van nu af te voorzien is dat aan dio adr ssen hetzelfde
lot zal te beurt vallen als aan liet adies van het Natio
naal Vlaamsch Verbond over hetzelfde punt aau de
Koloniale Commissie, die zich niet eens verwaardigde
daarvan notitie te nemen.
Intusschon blijven de Vlamingen zich maar laten in
slaap wiegen door wat zij nu en dan eens te hooren
krjjgen over hetgeen zoo al gezegd wordt in do beruchte
commissio voor de verknoeiing van liet wets'oorstel
Coromans. Die brave lui hopen dat alles nog eens terecht
zal komen wij worden nog maar sedert bijna acht-en-
zoventig jaar vertrapt en geknecht en kunnen dus nog
wel wat wachten 1
Intussckcu ziet men het groote gevaar niet iu dat ons
door de overneming van dou Congostaat dreigt. Wordt
de thans bestaande toestand bestendigd door het hand
haven van een stelsel dat maar eenigszins gelijkt op de
thans aldaar heerschonde autocratie, dan zal onze stam
daardoor nog meer dan door do overrompeling van
Limburg door de Walen tengevolge der mijnontginning
in zijn bestaan ernstig bedreigd worden. Niet alleen
zullen de lasten der nieuwe Kolonie het zwaarst op de
VlamiDgeu drukken, zonder dat zij daarvoor nok maar
de germgste vergoeding kunnen verwachten, maar de
-loo machtige en alles ovorheerschende ministi-rieele
ambtenarij, waarvoor thatflöfjecds onzo volksverte
genwoordigers in het stof gebogen liggen, zal nog
meer aan kracht winnen, omdat Iraar leger in getal
sterkte alweer aanmorkelijk zal toenemen.
Ronduit gesproken, ik kan.de houding van do Vla
mingen maar niet begrijpen: Voor het wetsvoorstel -
Coremans, dat toch inaar een onderdeel van het Vlaam-
sche programma uitmaakt en dat voor bijna seven jaren
in het leven werd geroepen, misschien wel met het doel
om dio lcvensqnaestic dor VLamschu Bowegiag de
vervlaamsching der Gentschi hoogeschool van de
baan te schuiven, blijft men zich nog maar steeds afslo
ven en veel belangrijker zaken verwaarloozen. Voor geen
ander wetsvoorstel op Vlaam.-ehgezind gebied werden
ooit zoo vele landdagen gehou en en toch bekomt men
niets, omdat men in de politieke vereenigingen voor de
Vlamingen met de geringste vrees meer koestert, dank
zij het vervalschte stelsel van e jenredige vertegenwoordi
ging, waarbij de erge keus der kiesgerechtigden geheel
te niet wordt gedaan door de kiesclubs.
lie Vlaamsche pers, die trol wens geheel zonder in
vloed is; omdat rjj-ia dtz L zelfstandigheid
mist en naar de pijpen danst van de Bdgisch-Fransche
bladen, laat zich aan dat vraagstuk met gelegen, mis
schien omdat zjj er niets van b-grjjpt. Van het eenige
middel, dat den Vlaamschcn sirjjders thans nog ten
dienste staat en dat trouwens veel beter werkt dan al
hei geschrijf in dag- of weekbladen, van plakkaten,
waardoor de Vlamingen nit hun sluimer zouden kunnen
worden opgewekt, wordt ook in dit geval alweer geen
gebruik gemaakt. Men deukt zoo licht dat men al heel
veel voor dn Vlaamsche zaak heeft gedaan, als door het
bestuur van eene Vlaamschgezin ie vereeniging waarvan
men deel uitmaakt, een adres naar de Kamer van Volks
vertegenwoordigers werd gezonden voor het herstel van
d9 eene of andere taalgrief! Hoeft men zelf een dergelijk
stuk met zjjn naam ondortcekend, dun waant 111011 eene
daad te hebben verricht, waardoor men bijna aanspraak
zou verkijjgen op de erkentelijkheid van het nageslacht
tot in lengte van dagen.
Laat ik het maar onbewimpeld zeggen de Vlaamsche
Beweging is aan liet kwijnen geraakt en haar toestand
zal er zeker niet beter op worden, indien niet spoedig
doortastende middelen gebruikt worden. Eene der grootste
fonten, die tot nog toe werd begaan, is dat men te veel,
bjjna uitsluitend op den steun d'r zoogenaamd ontwik
kelden. der verstandsmenschen heeft gerekend en
men verwaarloosde een krachtig en aanhoudend beroep
te doen op ie medewerking van de menigte, van den
kleinen bnrgor, den boer en den werkman, omdat hier
nog een vruchtbare grond te bewerken valt, waarop het
goede zaad niet als bij de intellectueelen - vaak zal
verstikt worden door den noodlottigen invloed der vronw
en der naaste omgeving. Daartoe is het noodig dat tot
het volk worde gegaan, dat men het de oogen opene
over de oorzaken van zjjn achteruitgang, over het zedo-
delg'k en het stoffeljjk belang, dat voor hom gelegen is
in de volkomen erkenning zijnor taalrechten.
Anderzijds zon ook een omde inooton komen aan al
dat gesmeek en gebodol om eenige kleine toegevingen
op taalgebied zoodanig moeten do eischen der Vlamin
gen gesteld worden dat zjj aldus kunnen samengevat
worden In Vlaanderen alles door en in het
Vlaamsch Geene bevoorrechting meer voorde IValenl
Jan nr. Vmjb.
VAN HIER EN tLOERS.
Spoorverbinding tusschen Antwerpen
en Gent Bjj do behandeling der begrooting van
Spoorwegen heeft geen enkel Kamerlid uit Gent of nit
Antwerpen, zelfs niet de heer Brann, burgemeester van
Gent, die nochtans eene redevoering hield over andere
zaken, een woordje gerept overdo noodzakelijkheid cener
betere regeling van het spoorverkeer tusschen de beide
zustersteden. Welkeet.eg dsn toch de nfea ziju van dat
onbegrijpelijk stilzwijgen, waar het een zoo ernstig be
lang geldt? Zwjjgen zjj misschien, oindat zij bang zijn,
daardoor de aoti-Vlaamsche bnreelratten, van wie zij
soms gunstjes voor politieke vrienden gaan afbedeleD,
tegen zich in het harnas te jagen? Of is hnn onverschil
ligheid voor alles waar geen politiek achter steekt, zóó
groot geworden, dat die quaestie voor hen niet het ge
ringste belang oplevert
Z-kor i§ het dat men in het Walenland een derge-
Ijjken loestand geen maand zon dalden en hier danrt
hij reeds sinds jaren. Men zon wol de vraag mogen
stellen Hebben do Vlamingen nog echte vertogen-
woordigors in de Kamor
In den Senaat hcoft de hoer De Bast boter zjjn plicht
begrepen. Hg hoeft het verzoek van do Gontscho Kamer
van Koophandel tot .het bokoinon eenor botore dienst
regeling tusschen de beide steden krachtig gesteund.
Zon Minister Hellepntto, dio zelf con Gentenaar is,
en reeds bjj andere gelegenheden toonde dat hij niet als-
zijn voorganger met zich laat sollen door zjjn ambte
naren, niet eindeljjk begrijpen dat hot tijd wordt ook in
dit geval hun onwil to breken
Een Feodaal Stelsel. Naar aanleiding
van hetgeen wjj in ons vorig nummer mededeelden over
een artikel in hot Journal des 'I'ribunaux. waarin
werd beweerd dat niet do toepassing van het beginsel
In Vlaanderen Vlaamsch inon ons wil terugvoeren
naar het leenloerige of feodale stelsel, schrijft ons een
vakman het volgende
u Hoe komt dat het Journal des I'ribunaux vóór
eenige maanden geen woord van afkeuring over had
voor de benoeming tot notaris ter vervanging van wijlen
zijn broeder, van den Brusselschen advocaat Georges