EINDELIJK EEN PÖZlTIEF STUK
m
WlflOTWI1(IBlll%SJ1SWEII[J3fVLT1f!M!lH\l(.,5KIEI17J5tvr.1S1IIHll(lBJraiü/llWaW
I m
ABONNEMENT
|H3
i
STADSKRANT .BURCHTSTRAAT 20 9300 AALST
TEL. 053/70.28.71 na 19.00 u.
Losnummer 20 fr.
Abonnement 200 fr.
Rek. 001-0476202-08
van Stadskrant
Burchtstraat 20
9300 Aalst
OPEN REDAKTIERAAD
Vies Oilsjt wil een blad zijn voor iedereen die zinnige din
gen over het leven in onze stad te vertellen heeft. Ook uw
medewerking wordt gewaardeerd. Om een volkstoeloop te
vermijden, is het echter nodig dat u vooraf kontakt op-
Teemt met het sekretariaat 053/ 70.28.71 (vanaf 19.00 u.
'niet op maandag I
KOPIJ
Alle kopij voor nr. 9 moet binnen zijn vóór 10 auqustus
1978.
Jan Raap.
\0tm0ÊÊÊÊÊ
Er wordt mij, uw aller Jan Raapverweten dat ik onze maat
schappij veel te donker Inzie. Dat ik het altijd maar opnieuw
„niet meer zie zitten" en dat ik een fanaat 18de eeuws anti
klerikalisme in mijn waarschijnlijk rode vlag voer. Nou, moe
Dat is bepaald een ganse mond vol en misschien kan dat alle
maal wel best wezen. Maar we vinden het toch nogal kras uit
gedrukt.
Een feit is dat wij inderdaad niet blij huppelend door dit leven
gaan. Dat zal dan wel een stuk aan onszelf liggen. Vele geestes
genoten stierven al vrij vroeg, anderen kozen bewust voor een
,Mop de wereld, ik wil eraf". Leiders waar we naar opkeken,
werden koudweg vermoord of gewoon gezelfmoord. Ergens zal
dat wel aljemaal op ons gemoed inwerken. Vandaar...
Maar dat neemt toch niet weg dat wij het een boeiend en fas
cinerend en schoon leven blijven vinden. Anders hadden wij
onze tikmachine allang verkocht en de centen gewoon opge
dronken, maar dat brengt dan weer ook alleen maar doffe el
lende.
Dus schrijven we nu een pozitief stuk. Als het ware. In de
overtuiging dat mijn stukjes toch nog altijd in Vies Oilsjt mo
gen. Wat dan toch één pozitief aspekt is van onze Kristen
Demokratische Kapitalistische Maatschappijstruktuur. Al
schieten die stukjes bij sommigen dan wel eens in het verkeer
de keelgat.
En ik kan mijn beste vriend M. verzekeren dat ik dergelijke
stukjes niet zou moeten schrijven waar hij mij situeert. Je weet
wel, ginder achter het Grote IJzeren Gordijn. Want dan waren
er twee mogelijkheden ofwel zat ik nu patatten te planten in
Buiten-Mongolië ofwel was ik nu een gevierd dissident hier in
het Westen, die biezonder veel poen op een Zwitserse Bank
had staan. Ik zou dan misschien ook om de haverklap gevraagd
worden als sprekerd in de rijke rechtse klubjes om met een
weemoedige blik, smachtend van heimwee, over het Grote
Koncentratiekamp te vertellen dat mijn moeder- soit vaderland
wel is.
Nu ben ik helaas geen gevierd dissident maar aanzien sommi
gen mij als een Rode Mol in het Vies Oilsjterse nest. Nou moe,
sorry hoor, maar ik voel me in de eerste plaats een vrijdenker
en eis dan ook het recht op vrij te blijven denken. Sommigen
zijn het daar blijkbaar volmondig mee eens zolang het maar bij
„denken" blijft. Gaat men dat denken op papier zetten dan,
hola maar, wordt men alras een rooie rakker. Mais depuis Mai
'68, on restera toujours Ie Gauchist de quelq'un, nespa I
En wat dat 18de eeuwse anti-k/erika/isme betreft, nou ja, je be
kijkt het maar hoe je het wil. Maar een geloof of een overtui
ging is voor ons een strikt persoonlijke zaak die iedereen maar
voor zichzelf moet uitmaken. Het kan mij niet bommen met
wie ik praat al is dat nu een Zhen-Boedist of een katholiek les
bische negerhoer. Daar maak ik geen punt van. Zolang ze mij
maar niet willen bekeren. Ik sta op mijn vrije meningsuiting en
heb ook niet de pretentie mijn mening in dat soort zaken aan
iemand op te dringen. Dan nog liever een vrije rooie rakker dan
een kristen demokratische... jawel I
En dét is nu zo pozitief aan Vies Oilsjt dat iedereen er met
zijn mening terecht kan. Al zoeken sommigen dan ook spijkers
op biezonder laag water. En als wij het toevallig allemaal niet
zo goed zien zitten dan is dat onze zaak. Trouwens ik daag
iedereen uit me een lijstje te sturen met al dat goede in onze
maatschappij.
Nu hoor ik weeral iemand zeggen „Als het op een ander -en
je weet wel waar- toch allemaal zo goed is, waarom ga je er dan
niet wonen" Een toogargument waar we trouwens niet op in
gaan. Er is hier immers nog zoveel te doen.
Konk/uzie wij vinden het biezonder pozitief dat we er in Vies
Oilsjt nog niet uitgeschopt zijn. Wij kennen vele plaatsen waar
dat met „vrij-denkers" wel gebeurd is en zou gebeuren.
Wij strijden dus dapper voort met de enige wapens die wij ken
nen de papborstel en ons tikmachientje. En laat ons tenminste
nog vrij onze mening te zeggen in een vrij stadskrantje, waar
iedereen met zijn problemen terecht kan. Meer eisen wij niet
meer van deze rot, pardon, van deze maatschappij. Laat ons
als/eblieft zoeken naar een eenheidsplatform waar de progres
sieve geesten nog kunnen aan bod komen. In Vies Oilsjt kan
dat, en laat ons daarom strijden.
De geest van mei '68 mag niet teloor gaan. Wij dertigers die het
allemaal meegemaakt hebben, en bewust meegemaakt hebben,
kunnen die vri/e gedachten niet meer uit ons hoofd bannen.
Wij hebben dan ook de verdomde plicht in die zin verder te
weiken en de kreatieve geest van Mei '68 over te dragen op
de generaties die na ons komen, want Ie fond de fair is nog
altijd rouge.
