6vV>
i
wUMMunnMonMiMntwimMnuavwiMiHtMii
4n&) oiCsjfc
mm
'\jWi f&oefrieci tdmd&x,
pwiklom. J ten lAezafit &p
i(JM 3^ oJL MM.J MW.,
WsfettóL 4*1 tkrtuu -
Wt j
ftwioevLj fyjJr anéefofe,. ÓQaJl wwi 1
iPczfyH epdüz jS
ABONNEMENT
ti (fi fö'MMMiïeed. by-Zofool&sx
p&Mi "'WAL OMl&Q
&AMWL ülcwJï ex. "5
eex omxJbvf -ttt <vjvvyi~ ex
2o eexi
(Plfav&UO k&M CArk. 'fëfrC
L 'ATiyldMl
Uju ^mxai ójöJcdx
■Z&iujjUi. 0 5 1
Cm&r j|
ÓÜJUM&Mi {JtUi <t%
éW
STADSKRANT .BURCHTSTRAAT 20 9300 AALST
TEL. 053/ 70.28.71 na 19.00 u.
Losnummer 20 fr.
Abonnement 200 fr.
Rek. 001-0476202-08
van Stadskrant
Burchtstraat 20
9300 Aalst
OPEN REDAKTIERAAD
Vies Oilsjt wil een blad zijn voor iedereen die zinnige din
gen over het leven in onze stad te vertellen heeft. Ook uw
medewerking wordt gewaardeerd. Om een volkstoeloop te
vermijden, is het echter nodig dat u vooraf kontakt op-
'neemt met het sekretariaat 053/ 70.28.71 (vanaf 1 9.00 u.
niet op maandag I
KOPIJ
Alle^opi^oo^ir
1978.
oinnen zijn vóór 15 september
Wanneer je deze lijnen onder ogen krijgt, weet de snuggere
lezer allang wie de nieuwe b/oemenfee of „Ambassadrice" van
onze Keizerlijke Stede geworden is. Op het ogenblik weten wij
dit nog niet. Nora of Margot Het zal ons wel een zorg wezen,
maar wat we wel weten is wie het worden zal, maar we mogen
het nog niet weten omdat we het nog niet weten. Volg je nog...
Nora is dus van Aalst, en Margot komt ergens van ginder ach
ter, we bedoelen van buiten Aalst, dus... wij houden alleen ons
hart vast dat niemand het in zijn hoofd krijgt één van de twee,
jawel twee, kandidaten te schaken, want dan zou het pas mooi
worden. Oilsjt zonder Blommenteef Het is niet om aan te
denken
Nog eens zo'n lot deelneemsters en het feestkomitee kan kop
of letter gooien. Anderzijds hebben we een knappe tip voor
Frans Wouters en zijn ploeg Kies volgend jaar de Bloemen fee
uit het aanwezige publiek. Plak ieder meisken bij het binnen
komen van de Ha/Ie een nummer op haar rug en laat dan een
paar raadsleden zich ongemerkt onder het publiek mengen.
Wedden dat ze er allemaal één zullen vinden. Maar kondig dan
liefst die avond niet aan of er zit alleen maar mannenvolk in
het publiek I
Maar dit jaar zijn we dus toch nog zeker van één Bloemenfee
en één ere-dame.
Waar zijn de heugelijke dagen dat we ten minste uit een zestal
feeën konden kiezen, die allemaal dat éénzelfde doel hadden
van Aalst één grote bloemenstad maken omdat zij toch alle
maal zo dol waren op bloemen. Stuk voor stuk waren ze ook
allemaal knap belezen en op de hoogte van de modernste lite-
ratuur. We hebben er zelfs eentje gekend die niks dan omni-
bussen las, alleen vond ze telkens de hoofdstukken te lang en
onbegrijpelijk onsamenhangend. Het brave kind was prompt
haar uit het hoofd geleerde tekst vergeten.
Hobby's hadden ze ook allemaal bloemen, en bloemen
schenken, vooral dan aan de ouden van dagen. Want dat staat
zo mooi.
Zélf hebben we nog een Bloemenfee helpen verkiezen. Wij
noemden haar dan ook de Boemelfee, want de verkiezing had
ons vele nachten snode plannen laten smeden om de andere
kandidaten uit te schakelen. Wij slaagden er zelfs in meer stem
briefjes te verzamelen dan er volk was in de halle van de Jaar
beurs die toen nog in de Schoolstraat gehouden werd. De
leutige boert kon in die weken gewoon niet op. Of ze gewon
nen was, natuurlijk had ze dat, want onze toenmalige karnaval-
groep stond als één man achter haar. De andere kandidaten
hadden gewoon geen schijn van kans gehad. Als we ons niet
vergissen dierf er zelfs eentje de planken niet meer op. Dat
waren leuke dingen voor de mensen I Dat was een tijd
Toen we later in de joernalistiek terecht kwamen, amuzeerden
we ons telkens weer met een portret te maken van de gekozen
Bloemenfee, aan de hand van vlijmscherpe interviews. Keihard
als het ware I Maar van allemaal hebben we hetzelfde onthou
den ze zouden bloemen schenken aan de ouden van dagen,
ze waren min of meer mannequin, Aalst moest en zou een
bloemenstad worden, en allen hielden ze ontzettend veel van
bloemen. Je moet al een slapjanus zijn om niet van bloemen te
houden.
Wij zijn er dan maar mee gestopt. Want elke Bloemenfee leek
identiek op de voorgaande. Je kon op den duur zo'n portret
op voorhand schrijven om dan de avond van de verkiezing
enkel nog de naam in te vullen.
Allen hadden blijkbaar weken geoefend om steeds dezelfde,
klassieke antwoorden af te dreunen.
Voor de rest van het jaar kregen we de bloemenfee enkel nog
te zien met Karnaval en bij haar afscheid. Daarmee hadden we
het dan meestal gehad.
Moeten wij nu echt altijd besluiten met een Aalst krijgt ten
slotte de Bloemenfee die de stad verdient. Dat kan toch niet
Er zijn toch nog schone meiskens genoeg zeker. Waarom
denken wij nu ineens aan Janis Nee, niet JopUn, maar de
jongens uit t Fabrieksken kennen ze wel... en die weten toch
van wanten
Jan Raap.
