TONEEL
V
TRAKT
VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES.OILSJT - VIES OILSJT
Stadsschouwburg (Vre
deplein, Aalst).
ZATERDAG 4 MAART TE
20,30 u.
FRENZY.
ZATERDAG 1 APRM TE
20.30 u.
HEAT.
K.F.L. FILM
Donderdag 1 maart
DOKTER PULDER ZAAIT
PAPAVERS.
Donderdag 15 maart
PROVIDENCE.
VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT -
VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT
Met zijn jongste film Frenzy pikte
Alfred Hitchcock opnieuw aan met
wat bij hem een traditie was gewor
den een uitzonderlijk juist kombi-
neren van spanning en humor. Een
procedee dat hij verliet of althans
niet meer juist aanwendde sedert
Psychose.
Toch is de grootmeester van de
thriller inhoudelijk mee geëvo
lueerd met zijn tijd. Frenzy begint
immers met een pleidooi tegen de
bezoedeling van de Londense
Theems en merkwaardig genoeg is
Hitchcock verder in zijn film aan de
zogenoemde vierletterwoorden
toe. De vervuiling van de Theems
ironizeert Hitchcock door een naakt
vrouwenlijk te laten aanspoelen.
Meteen zitten we in een suspense-
story verwikkeld. De jonge vrouw is
het zoveelste slachtoffer van de
moordenaar met de das. Na de kij
ker een tijdlang in het ongewisse te
hebben gelaten-over de identiteit
van de dader (een eveneens klas
siek procedee bij Hitchcock), ziet
.men deze laatste aan het werk. De
onschuldige verdachte'moet nu al
les in het werk stellen om uit de
handen van het gerecht te blijven...
Met een waar meesterschap houdt
de regisseur de touwtjes van het
scenario in handen. Toch viert hij
die geregeld om enkele knipoogjes
naar het publiek te werpen. Zo ver
neemt men dat een periode van
moordaanslagen voordelig kan zijn
voor het toerisme... en leert men de
katastrofale gevolgen van het vol
gen van een kursus over de Franse
kookkunst-
Er zitten een paar van die oer-klas-
sieke en ietwat oubollige techni
sche kunstgrepen in Frenzy (het
gebruik van transparanten in de rit
ten door Londen b.v.),Hitchcock is
nooit een revolutionair geweest op
het gebied van filmtechniek, maar
sommige sekwensen groeiden uit
tot ware schoolvoorbeelden van
oordeelkundige filmgrammatica.
Ook in zijn jongste werk kan men
dergelijke passages aanwijzen. De
moord op de ex-echtgenote van
Blaney is ruw getekend en gaat
gepaard met een vinnige beeldwis
seling terwijl het vermoorden van
„Babs" (het liefje van Blaney) hele
maal niet wordt getoond. Door het
gebruik van een lange travelling -
tegengesteld aan de beweging van
Rusken „Babs" - is hetgruweleffekt
echter even sterk.
Voor wie graag op metafysische en
andere aspekten van een film in
gaat, heeft Hitchcock ook wat in
petto.
De kijker kan filozoferen over schijn
en wezen van een persoonlijkheid,
de onschuld die vervolgd wordt, de
strijd tussen goed en kwaad, enz.
Het belangrijkste is hier wel dat
Frenzy een film is die men zonderal
te veel bijgedachten kan gaan zien.
De film spreekt voor zichzelf en is
een.ware verademing tussen films
die zwanger lopen van de simboliek.
Daarom voor één keer leve de
kinema van „papa" Hitchcock.
Regie Alfred Hitchcock
Vertolking Jon Finch (Richard Bla
ney), Alec McCowen (Inspector Ox
ford), Barry Foster (Bob Rusk), Bar
bara Leigh-Hunt, Anna Massey, Vi
vien Merchant.
Produktie Alfred Hitchcock, Enge
land, .1972, 116 minuten.
Amerikaanse film in kleur van PAUL
MORISSEY- 1977.
ScenarioPaul Morisseyen John Ho
Powell met medewerking van ANDY
WARHOL.
Kamera Paul Morissey.
MuziekJohn C'ale.
Akteur Joe Dallessandro, Sylvia
Hiles, Andrea Feldman, Pat Ast e.a.
Deze film geeft op een satirische
manier enig. inzicht in het sociale en-
sexuele leven van enkele figuren
die deel uitmaken van de Holly-
woodse matras.
Hoofdpersonen zijn een ouder
wordende filmster die zich opwerpt
als beschermelinge van een ook al
vergeten tot ferme jongeling uitge
groeide kind-ster, haar dochter die
niet alleen bisexueel maar ook nog
een beetje getikt is, en de oer-lelijke
moteleigenares die haar flats best
tegen een lagere prijs wil verhuren
mits daar enige sexuele prestaties
van de huurders tegenoverworden
gesteld.
Wij krijgen in deze film, die ik in
weerwil van de titel een koele film
wil noemen alle ingrediënten voor
geschoteld die ook in eerdere War-
holfilms een belangrijke rol speel
den de nymfomane, de homose-
xuelen, lesbiennes en een willoos
verveeld jongmens dat alle sexuele
aktiviteit die er met en rond hem
bedreven wordt haast emotieloos
ondergaat.
Er wordt in HEAT door de akteurs
geïmproviseerd. Zij hebben van
Paul Morissey de basisgegevens
gekregen en hebben verder maar
moeten zien wat ze ermee aanwil-
den. Dat is een manier van werken
die in Nederland ooit is toegepast
doorde VPRO-televisie en hetgeeft
een grote mate van authenticiteit en
herkenbaarheid want al is het dan
maar film, het zou allemaal ook best
werkelijkheid kunnen zijn.
HEAT valt ook makkelijkerte volgen
dan zijn roemruchte voorgangers
FLESH en TRASH.
Warhol, ooit de kroonprins van de
undergroundfilmers, heeft dan ook
direkt het verwijt gekregen dat hij op
de kommerciële toer is gegaan. Dat
mag waar zijn, maar zelfs dan valt
HEAT veel beter te verteren als die
grote stroom plastiekprodukten die
onder dezelfder verzamelnaam
„film" de bioskopen worden inge
jaagd.
(uit„De Volkskrant" 1-6-73).
(Ned. 1975/105 min.
Regie Bert HAANSTRA - met o.a.
Kees BRUSSE en Dora VAN DER
GROEN).
Tema de geschiedenis van een
man die onverwacht en laattijdig in
opstand komt tegen al de burger
lijkheid en landelijkheid waarin hij
zichzelf begraven heeft. Dr. Pulder,
een vereenzaamd man in een klein
provinciestadje ontvangt het be
zoek van een oude studiemakker,
nu een vermaard neurochirurg.
Deze laatste is echter verslaafd aan
morfine, verslaving waaraan hij later
bezwijkt. Pulder gaat op speurtocht
naar het verleden van de chirurg en
via de vroegere maïtresse van zijn
makker geraakt ook hij aan de drank
en in dé gevangenis. Bij zijn vrijla
ting is Mies al begraven, en dit
schijnt een schok te geven, die Pul
der zou kunnen bevrijden van zijn
zoeken naar een euforisch bestaan.
„...Praktisch alles is goed aan „Dok
ter Pulder"de fotografie is stemmig
en schilderachtig, het scenario ver
toont niet één zwakke plek... De
akteerprestaties zijn van een voor
Nederland zeldzaam overtuigende
kracht". (HtnB. in de Telegraaf)
(Fr.-Zwits. 1976/110 min.
Regie Alain R ESN AIS - met Dirk
BOGARDE, Ellen BURSTYN...)
Tema Providence gaat over
SCHULD, over het OORDEEL dat
mensen zich over elkaar aanmati
gen, over de vraag in hoeverre de
werkelijkheid verbeelding is en an
dersom, over alle vragen die het
LEVEN (dus ook de enige zekerheid
daarvan de DOOD) aangaan.
Scenario de film brengt het schep
pingsproces zoals het verloopt in de
geest van een schrijver, i.v.m. de
koortsdromen van een man in een
nirwana-achtige toestand als ge
volg van medicijnen- en alkoholge-
bruik. Laat door de reputatie van
Resnais als „moeilijk" kineast of
door enkele van de bovenstaande
formules nietterugschrikken I Provi
dence is geen intellektuele en her
metische puzzel, het is een.aangrij-
pende, boeiende en ontroerende
film vol humor en spontaneïteit.
Werd het eerste deel van het
neelseizoen T978-1979 overwe
gend opgevuld met stukken uit het
lichtere genre, dan komen in de
maand maart uitsluitend ernstiger
werken aan bod. Dus financieel
minder aantrekkelijke vooruitzich
ten voor de drie Aalsterse toneel
kringen die deze maand op de af
fiche staan inderdaad wordt de
keuze van een ernstig stuk nog
steeds „afgestraft" door ons Aal-'
sters-publiek, dat spijtig genoeg
eenzijdig gericht blijft op de kome
die, het blijspel of (liefst) de klucht.
„Arbeid en Kunst" brengt op 9, 10,
11 en 1.2 maart in de Stadsschouw
burg een modern Vlaams werk van
Luc Vilsen „Dansen op kristal",
waarin de auteur duidelijk de scha
duwkanten van én kommunisme én
kapitalisme hekelt. Het is gesi
tueerd in 1968 en speelt achtereen
volgens in Tsjechoslowakije (Praag
se lente) en België (contesterende
studentenbeweging).
Op 24,25 en 26 maart brengt't Land
van Riem, eveneens in de Stads
schouwburg, „De Sleutel" van Phi
lip Mackie. Met dit stuk neemt deze
kring deel aan het Renaat Ravijts-
tomooi.
„HogerOp" sluit de maand maart af
'met vijf opvoeringen van de. „De
heilige vlam" door Somerset Maug
ham, dit op 31 maart en vervolgens
op 1, 7, 8 en 9 april) telkens in de
Feestzaal van de Moorselbaan.
Alhoewel het nu niet bepaald als
M
een recent stuk kan omschreven
worden, behandelt het toch een nog
steeds actueel probleem, namelijk
de eutanasie.
Het lofwaardig streven van V.O. om)
tijdig te verschijnen, brengt met zichf"
mee dat de medewerkers hun tek-|
sten lang op voorhand moeten inle-c
veren, zodat ik hier enkel de voor-S
zienedataen stukken kan opgeven?
Mocht u geïnteresseerd zijn in ééng
van de hoger vernoemde opvoerin-i
gen, vergewis er U dan eerst van daf
er ondertussen geen wijziging in de
programmatie werd doorgevoerd.
Roland SCHOLLAER1
