WIJ SCHREVEN HET AL TWiE MA»
OILSJT
-VIESOILSJT "Zvi^oTLSJT^rvi
VIES OILSJT - VIES OILSJT
- VIES OILSJT - VIES OILSJT
HET STEDELIJK!
FEESTCOMITÉ.!
HET AALSTERSEË31IE22
KAR NAVALVER BO NDIO
in elke culturele vereniging, die zich
zelf hoogschat, zit er wel ergens een
maatschappij-kritisch element dat
met. minachtende blik de vasten
avondfeesten veroordeelt als een uit
was van onze kapitalistische con
sumptiemaatschappij als uitlaat
klep van de gewone man, die eens
een paar dagen speciaal mag doen,
om 's anderendaags weer netjes in de
„rij" te lopen. Want met Karnaval
moogt ge eens uit de rij 't IS HET
FEEST VAN DE W A N O R D E.
Maar onze karnavalist is precies niet zó
allergisch aan sleurmet de regelmaat
van een kwaliteitsklok ondergaat hij
prinsenverkiezingen en andere jaarlijk
se feesten. Het inspiratieloos dansen op
„des Keizers" en andere voltreffers (met
nietszeggende teksten) wordt eentonig
en een ajuinworp wakkert massaal de
hebzucht aan van het publiek het ge
stamp en geduw van de grijpers doet
allerminst aan karnavalpret, leute en
plezier denken. Liedjesmakers en Voil
Janetten krijgen geen aandacht en geen
plaats meer.
Meer en meer vreemden, die van de
Aalsterse mentaliteit niets begrijpen,
overstelpen de cafés en de straten, zo
dat ge u op den duur op de. Brusselse
zomerfoorzoudt wagen, ware het niet zo
koud Allemaal op elkaar gestampt als
haringen, één dansje, één biertje, vol
gende cafeetje, idem...
Karnaval, 't feest van de orde
En' de kavalkade wordt wel eens een
serieus zoeken naar prestige door onze
„komische" groepen.
De topverenigingen, die er „geraakt"
zijn, en de kleine broertjes die ernaar
opkijken als een winkeliertje naar een
multinationalmet nijd en jaloezie, of in
blinde bewondering de maatschappe
lijke, karnavalladder. Zo is ook de stoet
een rij geworden, waarin iedereen zijn
plaats inneemt. De Aalsterse spot en
kritiek die folders en pers zo aanprijzen,
worden overrompeld door holle pracht
en praal van Arabische harems, Zigeu
nerhuwelijksfeesten, Karnavals in Rio, in
China, in Japan, in Fantasia, aan de
evenaar, en aan de noordpool.
Komt het in het hoofd van de nijverige
„wagenmakers" niet meerop, dat zij een
prachtgelegenheid laten voorbijgaan
om al het bedrog en de vuiligheid waar
over zij het ganse jaar door zo kankeren
en zagen op een doeltreffende manier te
tonen aan duizenden mensen en er nog
subsidies voor te krijgen óók
De lezer met het geheugen van een
computer zal zich nog wel de avon
turen herinneren van de Anarchiste
Ana en de liberaal Libeer, tijdens de
drie zotte dagen, 40 dagen vóór-
Pasen 1978.
Verzamelaars kunnen de belevenis
sen van deze twee eenzaten nog
terugvinden in het door hen zorg
vuldig bewaarde februarinummer
1978 van Vies Oilsjt. Slordigaards
kunnen zo'n nummernog verkrijgen
op ons redactieadres (gratis).
In elk geval, de diepzinnige karna-
valsmoraal en ondoorgrondelijke
achtergronden van dit Aalsters
feest, werden door onze helden
eens duchtig uit de doeken gedaan,
en in deze euforie van de nakende
draaikolk van zotternij is het goed
alles nog eens opnieuw door te le
zen, want Ana en Libeer zijn dit jaar
weer van de partij
Libeer heeft alweer een nieuw
clown-confectiepak met epauletten
en pailetten laten brengen uit zijn
karnavalartikelen-fabriek in Duits
land, en heeft zijn vrouw met bezoek
van naaste en verre familie vastge-
kluisterd aan den (open) haard,^om
eens IEMAND ANDERS TE ZIJN.
Ana heeft haar aluminium trechter
opgepoetst en voor de spiegel eens
gepast op haar kleine hoofdje. De
visgraat, haar scepter, moet nog
gehaald worden. Ze is weer klaar
om eens ZICHZELF TE ZIJN.
In dit nummer kijkt Ana eens achter
de schermen van de organisaties
die iets te maken hebben met het
grote feest.
Hoewel samengesteld op partijpoli
tieke grondslag, onderscheiden we
drie groepen
1) Politiekers, die toch ergens een
plaatsje moesten krijgen van hun
partij, en die van het schouwto
neel verdwijnen omdat er in. 't
feestcomité (gelukkig) weinig
aan politiek gedaan wordt.
2) Mensen uit de randgemeenten,
die iets willen doen voor hun
gemeente, en dus ook spoedig
thuisblijven omdat de opdracht
van het feestcomité (hen gege
ven door het stadsbestuur) al
leen volgende feesten omvat
karnaval
jaarbeurs
21 juli
St-Maarten
De twee eerstgenoemde zijn ty
pisch Aalsters en de wijkkermis-
sen vallen onderde bevoegdheid
van de Dienst Feestelijkheden
van de Schepen, Een feestcomi
télid uit Moorsel, Hubert De Ne
ve, verwarde de twee diensten
en kloeg het feestcomité aan op
een persconferentie i.p.v. de
dienst feestelijkheden, die niets
doet voor de deelgemeenten.
3) Karnavalisten die, los van een
(hun) partij iets willen doen voor
kütnaval (en voor de jaarbeurs,
omdat daar de centen gehaald
worden).
Reglementen, voorstellen,
enz. worden slechts opper
vlakkig besproken mét „afge
vaardigden" van de karnaval-
groepen, nl. het Karnavalver-
bond. Maar omdat voorzitter
Frans Wauters de jongste tijd
nogal goed overeenkomt
schrik heeft met de voorzit
ter van het karnavalverbond
(Kamiel Sergant), zijn er wei
nig strubbelingen. Vroeger
waren genoemde verenigin
gen nochtans geen twee han
den op één buik.
Het embleem van de karna-
valmedaille werd alweer (gra
tis) ontworpen door voorzitter
Wauters. Ze moest klaar zijn
voor het driekoningenfeest.
Nochtans was beslist hetzelf
de embleem voor affiche, me
daille, vlagje enz. te gebrui
ken.
Fanfares in de stoet moeten
van Groot-Aalst zijn. Zo krij
gen wij (misschien) de Herder-
semse fanfare met majoret-
ten, die ons verleden jaar liet
stikken en uitgesloten werd.
Maar onder druk van feestco
mité Van Steenhoudt (voorzit
ter Verbond Aalsterse Muziek
verenigingen) weer toegela
ten werd. Een goedkoop,
groot Frans korps werd ge
weerd. Ge kunt immers geen
vreemden toelaten als uw ei
gen groepen niet elders mo
gen gaan.
Vroeger het „Verbond der Komi
sche Groepen" maar sinds het stre
ven naar grote praal is de komiek
eraf gevallen. Als voorzitter Keizer
Kamiel Sergant, de man die het zich
allemaal aantrekt.
Het verbond ontstond als actie
groep, met een eisenprogramma
(november 1970) waaruit we vol
gende punten lichten, die nog
steeds niet ingewilligd werden
Subsidies aan Aalsterse ko
mische groepen geven vóór
Karnaval.
Algeméne verzekering voor de
wagens en groepen in de stoet.
- Een vaste werkplaats voor kar-
navalwagens.
En met dat laatste punt heeft het
verbond zijn grootste toegeving ge
daan. Ze richtten een V.Z.W. op om
het feestcomité een zware last van
de schouder te nemen ze zorgden
zélf voor een halle, en werden dus
mede-organisator, in plaats van
„syndicaat". Met alle financiële
moeilijkheden erbij elke groep
geeft nu 2.000 fr. extra uit aan loten,
die ze dan maar moeten kwijtraken,
terwijl ze vroeger in de stadshallen
der Schoolstraat, gratis onderdak
hadden. Verleden jaar stonden ook
al mensen van het verbond te arm
zwaaien op de markt, met banden
rond de armwil het AKV de taak van
het feestcomité overnemen
Het verbond eiste ook inspraak in 't
feestcomité, wat ze uiteindelijk kre
gen, zij het na aandringen. Maar
ondertussen hebben de groepen
niet veel meer te vertellen in hun
„vakbond". De keizer-voorzitter
heeft het wel altijd over democratie,
maar die democratie beperkt zich
tot eens luisteren naar wat een
groep te vertellen heeft zoals het
besluit van AKV en Feestcomité, dat
de groepen niet meer „op een an
der" mogen gaan toen daarrond op
een algemene vergadering een ge
animeerde discussie „dreigde" te
ontstaan, greep de voorzitter naar
een demagogische speech en over
donderde gans de zaal (zo van
„doe 't zelf, als ge het beter weet")
om, na ook nog een sentimentele
huilbui, een stemming eroverte ont
lopen. Een van zijn argumenten om
de groepen niet naar andere stoe
ten te laten gaan, was, dat hij dan
telkens voor de sleutel van de werk-
halle moest zorgen, en dat er na
karnaval daar nog electriciteit ver
bruikt wordt. Alsof daar geen prak
tische regeling voor te vinden is,
want inderdaad het is verkeerd al
die praktische beslommeringen op
één man af te,schuiven. Ook over
het al of niet pousseren van de groe
pen door commerciële firma's met
