SLACHTHUIS
m
t RaiHiHaiMi
j.80iia»»isp
VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT
OORZAKEN VERSJEZEN^
KOMMISSIE
AKTI EG RO E
SANERINGS
VOORSTELLEN!
- VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT - VIES OILSJT
Er is de jongste dagen nogal wat
te doen geweest om het Aalster-
se super-de-luxe slachthuis. De
vraag wassluiten of niet Wan
beheer, korruptie, gebrek aan
planning en ekonomische ex
pansie voerden het regelrecht
naar de afgrond. Andere vraag
was wat met het personeel in
geval van sluiting Speurneu
zen als wij zijn, zochten we naar
de oorzaken van het miljoenen-
verlies (ong. 10 miljoen per jaar
en dit ten koste van de brave
Aalstenaar).
Ruim 21 jaar nadat het in de
eerste gemeenteraad van 1951
besproken werd; werd het nieu
we slachthuis op 5 mei 1973
eindelijk geopend met veel tra-
laliere. En terecht. Want Aalst
beschikte nu over zowat het mo
dernste slachthuis van België,
maar de werken hadden dan ook
9jaar geduurd. Zodat de kost
prijs van gebouw en installaties
al met 40 opgelopen was en
de stad genoodzaakt was bijko
mende leningen aan te gaan.
Bij de oprichting bedroeg de to
tale kostprijs reeds 100 miljoen,
waarvan 56 miljoen eigen lenin
gen en44 miljoen subsidielenin
gen. Aanvankelijk stadsdienst,
werd het slachthuis per 1.1.74
als een gemeentelijke regie be
heerd. Voornaamste klanten
werden de Lokerse Vleesvei
ling en de GB-supermarkten.
Maar met de stijging van het
aantal slachtingen stegen ook
de netto-verliezen
Aantal
slachtingen
Jaar
Netto-verliezen
30.485
1973
Stadsdienst
67.804
1974
7.245.220 fr.
72.526
1975
8.055.462 fr.
66.753
1976
10.547.889 fr.
61.298
1977
+/- 12.000.000 fr.
Voor 1978 voorzag men 69.700
slachtingen met een netto-ver
lies van 145.651 fr. Ookvoorhet
eerste kwartaal van 1979 voor
zag men reeds een verlies dat op
het einde van het jaar 10 miljoen
zou bedragen.
Als oorzaken van de grote ver
liezen gaf men voornamelijk
op interestlasten (ong. 6 mil
joen), afschrijvingen (4,5 mil
joen), dure exploitatie van water,
stoom- en elektriciteitskosten
en natuurlijk de personeels
kosten.
Bij een nader onderzoek stelde
men vast dat de frigoruimten
voor het opslaan van het vlees
veel te klein waren om het aantal
slachtingen te kunnen opdrij
ven. Men schatte ze eventjes
50 te klein.
Anderzijds moest men vaststel
len dat de dure installaties op
zeer korte tijd verouderd waren.
Bijvoorbeeld het koelen van de
frigo's met water in plaats van
met lucht. Ook de tarieven van
water en elektriciteit waren de
zelfde als déze van de gewone
verbruiker.
Om de zaak grondig te onder
zoeken, werd dan op 21 decem
ber 1977 een kommissie sa
mengesteld „Biezondere kom
missie voor onderzoek".
Samenstelling de schepen van
de regie G. Van den Eede, de
nu s it v/irs
bedrijfsontvanger P. Wailly, de
boekhouder H. Lievens en direk-
teur Ermens, plus 2 deskundige
leden van de vier traditionele
partijen en 1 lid van de KP en 1
lid van „de groep Van Mossevel-
de".
Hun taken
1..de deficitaire toestand on
derzoeken vanaf het begin
tot heden
maatregelen vinden vooreen
efficiënter uitbating en
de nodige voorstellen doen
tot verdere uitbating of: slui
ting.
Kortom een praatgroep.
Na veel heen en weer gepraat
ontstond plots eën „Aktie-
groep" of „Komitee voor het be
houd van het slachthuis" en dit
pas op 21 maart jl. Onder leiding
van Frans Jansegers publiceer
de deze groep binnen de maand
twee studies. Eén over het so
ciaal belang en een uitgebreid
saneringsplan.
Het doel van deze aktiegroep is
duidelijk: dezelfstandingen, die
binnen hetslachthuis werken, te
verdedigen.
Wij citeren „in het-slachthuis
werkt bijna 50 man. Daarvan is
ongeveer 13 man stadsperso-
neel. Dat personeel kan bij slui
ting niet veel nuttigs gaan ver
richten in de reeds meer dan
overbevolkte stadsdiensten. De
rest zijn zelfstandigen met hun
personeel.
De zelfstandigen (meestal het
meest werkzame gedeelte van
de bevolking) komen voor zeer
grote problemen te staan. Daar
ze ook mensen zijn (nvdr. wat
anders mag dat ook wel eens
vermeld worden".
Einde citaat uit het eerste rap
port. Achteraf hoort men het
komitee toegeven dat er veel
misbruiken bestaan onder de
zelfstandigen.
Schepen van den Eede zal het
later nog scherper stellen de
misbruiken van de zelfstandigen
mogen zeker niet ten koste val
len van de ganse gemeenschap.
Bij onderzoek van de verschil
lende saneringsplannen blijkt
duidelijk dat men het slachthuis
wil behouden. „Maar", aldus
schepen Van den Eede „elk
nieuw plan brengt nieuwe in
vesteringen met zich die in de
miljoenen lopen". Dus worden
ze allemaal afgewezen.
Over de toekomst neemt nie
mand een duidelijk standpunt in
tot plots de PVBA Jan Goossens
uit Herzele komt opduiken. De
ze firma slacht zo'n 175.000 die
ren per jaar en is dringend aan
uitbreiding toe. Het is niet de
eerste keer dat de firma Goos
sens komt opdagen. Doch ze
heeft nu konkrete voorstellen
uitgewerkt, om een koncessie te
nemen op het Aalsterse slacht
huis.
Deze voorstellen zijn
1. het jaarlijks betalen van een
forfaitaire huurprijs van
4.000.000 fr. (geïndexeerd)
2. een op de door hem (Goos
sens) geïnde rechten, keur-
rechten
3. de firma zal zelf de nodige
investeringen doen voor
