4881.
Aalst, 37 Maart.
A" 58.
Fr. 4-DO
Fit. 4-75
VOOR VRIJHEID WAARHEID EH RECHT.
'sjaarsvoor de stad.
aankondigingen
15mon den drukregel.
VOORUIT
verschijnt wekelijks
den Donderdag
in den namiddag.
s jaars voor heel het
land.
De abonnementsprijs
is voorop betaalbaar.
De aankondigingen
verzoekt men uiterlijk
des Woensdags voor
0 uren namiddag te
zenden.
Compagnie Générale deFoblicité Etrangère G. L. Daube et G*. Paris, Lcndres, Frankfort s. M., Berlin, Vienne, Zurich etc
DE KERKELIJKE GOEDEREN.
De bespreking der begrooting van
eerediensten heeft nog eens de aan
dacht geroepen op het vraagstuk van
het recht der kerk op de dusgenaam
de kerkelijke goederen. De thesis on
zer tegenstanders, ontwikkeld in het
verslag der middensectie, beweert,
dat de geestelijkheid in 1789 vol
strekt eigenaar was van alle de goede
ren, welke zij alsdan bezat dat de
Staat, welke die goederen ter zijner
beschikking heeft gesteld eene ware
berooving beging en dat de verplich
ting door hem aangenomen om be
zoldigingen aan de priesters te beta
len, niets anders is dan eene vergoe
ding, eene teruggave. Men begrijpt
terstond, dat, moest zulk stelsel ze-
genpralen de Staat ten eeuwigen dage
verplicht zou zijn, evenals een schul
denaar, 't zij de thans bestaande be-
grootingssommen te betalen, 't zij in
kapitaal al de vroeger genationaliseer
de kerkelijke goederen terug te geven.
Wanneer men in aanzien neemt dat
de roomsehe geestelijkheid in Franke-
rijk en Belgie voor 1789 er door aller
hande middelen, eerlijke en oneer
lijke, t.oegekomenwas bijna oneindige
eigendommen te bezitten en in zeke
re streken de twee derden van den
grond bezat, begrijpt men terstond
waartoe de clericale thesis heen wil,
maar men begrijpt even goed, door
het feit zelf, hoe onger'-jmd zij is.
De tegenovergestelde leering, met
veel talent door den heer Bara, mi
nister van justitie, ontwikkeld, houdt
staan, dat de geestelijkheid nooit den
vollen eigendom heeft bezeten der
door haar in gebruik gehouden goede
ren. Die eigendom heeft nooit opge
houden aan de maatschappij te bé-
hooren, die het recht had en nog het
recht heeft er altijd, volgens de ver
anderende noodzakelijk, over te be
schikken.
Die stelling kan niet ernstig bestre
den worden.
De geestelijkheid» de «kerk» zijn
geene zedelijke personen, die be
kwaam zijn eeni?e eigendommen te be
zitten; zij hebben er nooit kunnen be-
bezitten, en hadde het tegenoverstel
de kunnen plaats hebben, de Staat
hadde het recht gehad, in het belang
van het algemeen, voor de redding
der maatschappij, dien toestand te
veranderen.
Men berekene immers een oogen-
blik, wat er zou geworden zijn, had
de de Kerk nog eenige eeuwen lang
den vollen eigendom der door haar
verkregen goederen behouden en het
recht gehad die bezittingen alle dagen
te vermeerderen. Een oogenblik zou
komen, dat de kerk alles zou bezit
ten, dat de nationale bodem ten eeuwi
gen dage in zijn geheel zou toebehoo-
ren aan de kerk, dat noch staat noch
burger over een plekje gronds meer
zouden beschikken Dan ware er
geen staat meer, dan ware de kerk
souverein.
Ziedaar het noodzakelijk gevolg van
den klerikalen thesis. Hare onge
rijmdheid springt, meenen wij, in het
oog.
Domheer Bara heeft, door een an
der treffend voorbeeld, dezelfde on
gerijmdheid doen uitschijnen. Indien,
zeide hij. sedert het begin der wereld,
ieder mensch ten eeuwigen dage had
de mogen beschikken over de twee
meters grond onder de welke hij be
graven ligt, het tegenwoordige
menschdom zou geen plekje gronds
meer over hebben om er op te leven.
OnsloPzou[zijn uit te hongeren en te
sterven op de grafsteden onzer vade
ren. Een mensch kan dus ten eeuwi
ge dage over geene twee meters grond
beschikken, en de Kerk zou, ten
eeuwigen dage, den eigendom van de
gansche wereld kunnen hebben.
Waar zouden wij heden zijn,
vroeg de heer Bara, indien ons gansch
stoffelijk leven voor altijd ware gere
geld geworden door de besturen, die
ons zijn voorafgegaan, en zelfs door
min dan die overgroote eigendommen
hebben weggegeven, in ruiling van
diensten, welke alsdan nuttig konden
zijn en het nu niet meer zijn
Dus, omdat de Kerk, door de
zwakheid der vorsten, dnor "de ver
leidingen en de beloften, waarvan zij
de specialiteit heeft, den geheefen of
bijna den geheelen bodem van een
land zou ingepalmd hebben, omdat
bijvoorbeeld, in de tiende eeuw, zij
den volkeren beeft wijs gemaakt, dat
in het jaar 1000 de wereld zou ver
gaan en de lichtgeloovige zielen haar
alle hunne goederen zouden gegeven
hebben. zou de maatschappij voor
immer veroordeeld zijn zich te verge
noegen met een plekje van den bo
dem, waarop zij leeft, en de priesters,
erfgenamen door die zonderlinge han
del wijze, zouden ten eeuwigen dage
meesters zijn over alle de eigendom
men der wereld 7
Eene dergelijke theorie, zoo ein
digde de heer Bara, ware het einde
van het menschdom.
Wanneer in 1789 de Assemblee
constituante de goederen, door de
Kerk bezeten, heeft genomon, heeft
zij slechts gebruik gemaakt van het
souvereine recht, dat aan de natie
toebehoort om, volgens hare belangen
en hare behoeften, de burgelijke per
sonen en hare goederen te regelen,
en dit souvereine recht is onver
vreemdbaar, het behoort aan alle
volkeren op alle oogenblikken van
hun bestaan.
Het zal deze gelegenheid niet on-
aaidig zijn eens eenen oogslag te
werpen op zekere van die zonder
linge handelwijzen door welke in
vroegere tijden de kerk er toe gekom
en is die ontzaglijke eigendommen in
te palmen. De kamerdebatten hebben
dat punt niet aangeraakt; maar het kan
nuttig zijn dat eens te herinneren.
Wij zullen daaraan een volgend num
mer besteden.
deze
leggen
huis niet te laten klauteren, als
van Brugge aan den dag zullen
om ze er uit te borstelen.
Wat ervan zij, onze complimenten
aan de Journal de Bruxelles voor zijn
zoo slim als onuitvoerbaar gedacht,
en die niet slecht gelijkt aan de raad
geving van den vos aan den geitenhok
toen deze in den waterput stond niet
wetende hoe er uit geraken, na de
vos langs zijne groote hoorns op den
oever te hebben laten klimmen.
EEN AARDIG GEDACHT.
De klerikale gazetten als zij in geene
woedende razernij liggen te spartelen,
worden somwijlen in hunne voorstel
len vrij kluchtig. Dat men eens oor-
deele binnen eenige weken wordt het
kieskorps van Brussel opgeroepen om
den keus te doen van twee gemeente
raadsleden. De Journal de Bruxelles
stelt aan de Echo du Parlement voor
van het stelsel der verdegenwoordi
ging van de minderheid in voege te
brengen door, aan het klerikaal blad,
een betrekkelijk deel in de kiezing te
laten.
De Journal de Bruxelles dit vraagt
de Journal de Bruges, zou ons we
mogeu zeggen zoo zijn voorstel enke
Brussel betreft of zoo zijne liefde
voor de rechten der minderheid zich
uitstrekt tot andere plaatsen waar,
gelijk Brugge, de kleiikalen heer-
schen zonder te deelen met een an
der en waar, volgens het stelsel van
toegevendheid uit welke het blad der
hoofstad voordeel wil trekken, de
Journal de Bruges het recht zou heb
ben van de Patrie te eischen hem
een betrekkelijk deel toe te staan in
de gemeentekiezingön der maand
October.
Eiwelinweêrwil dat het gedacht
aardig en zonderling is en de hoog
moed der drukpers moet strelen door
de gazetten de plaats te geven van
het kieskorps, erkennen wij zonder
moeite nog den voorkeur te geven
aan het kieskorps in onze goede stad
Brugge voor het te doene werk; gelijk
de kiezers van Brussel hunnen plicht
zullen doen, zeker als wij zijn dat zij
te Brussel zich zoo ijverig zullen
toonen om de klerikalen op het stad
ERFENIS.
Te B. stierven onlangs twee rijke
onkheden en lieten eene goede for
tuin achter. De pastoors zullen nu
voor de. katholieke school niet meer
moeten schooien, want deze is in bei
de testamenten niet vergeten.
Kozijntjes en familie, leg voortaan
uwe beenen niet meer te week op
eene fortuin, die u door familieband
of burgerlijke wetten toekomt De
nonnekens, pastoors, en Catholieke
school, wat later het klooster zul
len daar wel voor zorgen, en de for
tuinen, beter dan gij, weten te bestu
ren.
Zouden de burgers, en zelfs de
werkmenschen, eindelijk de oogen
niet openen 7.. Ja, toch maar mis
schien, wanneer het te laat zal zijn
DE OORLOGS-SCIIOOL.
De heer Jacobs, vertegenwoordiger
van het huis van Antwerpen, heeft in
de hoogeschool van Leuven eene
voordracht gehouden, waarin hij on
der ander verklaard heeft dat
de Alma mater van Leuven, de oor-
logs-scliool is van het Belgisch cleri
calism.
Verder heeft hij gezegd dat on-
gelukkig de belgische aristocratie,
die zulke groote plichten te vervul-
len heeft, zich meer en meer uit het
politiek leven verwijdert.
Dat zijn twee bekentenissen die
goud weerd zijn. Voortaan zullen de
ouders weten, die hunne kinderen
naar de hoogeschool van Leuven zen
den, dat zij ze aan eene oorlogschool
toevertrouwen, waarvan de rektor, de
generaal is, die de.leerlingen tot den
politieleen strijd moet opleiden.
En de stad Leuven en de provintie
Brabant, verleent zulke groote voor-
deelen aan de oorlogsschool.
DE ST-PIETERSPENNING.
De Sint-Pieterspenning krabt ach-
OORUIT
