mi.
Aalst, 4 Augustus.
A0 58.
Fr. 4-00
Fr. 4-75
VOOS VRIJHEID WAARHEID Elf RECHT.
y - -rcbisv
's jaars voor de stad.
15mcn den drukregel
nkondigiogen
VOORUIT
verschijnt wekelijks
den Donderdag
in den namiddag.
's jaars voor heel het
land.
De abonnementsprijs
is voorop betaalbaar.
De aankondigingen
verzoekt men uiterlijk
des Woensdags voor
6 uren namiddag te
zenden.
Compagnie Générale dePublicité Etrangère G. L. Daube et C!c. Paris, Londres, Frankfort s. M., Berlin, Vienne, Zurich ete
WIE DE ilAVER VERDIENT,
KRIJGT ZE NIET
Vriendelijk opgedragen aan de hee-
ren Controleurs en O ntvangers der
rechtstreeksche belastingen,accijnsen en
douanenalsook van het Enregistre-
ment, die om reden hunner onwankel
bare liberale opinie NOOIT geene wet
telijke verhooging konden bekomen tel-
l;ens de Klerikalen aan 't roer waren.
Zangwijze Femmes, voulez-vous
éprouveru?
1.
Getrouwe slaven dwer plicht,
Ge moogt het Eerekruis niet vragen
Dat springt heel aardig in 't gezicht,
Als men belet wie het mag dragen!
Broodroovers zijn gedecoreerd,
Zelfs ken ik Jesuieten-knechten,
Die, in het Orden geavanceerd.
Noch spotten durven met uw' rechten!
2.
Een hunner, onder 't zwart bestuur.
Deed u het allermeest verliezen
Hij kijkt nog altijd valsch en zuur
Op hen, die voor de Blauwen kiezen.
Ondanks het leed u aangedaan,
Werd hij tot Officier verheven
En zóó landt menig kruisje aan
Te veel lichtzinnig weggegeven (bis).
3.
Neen, liegen dat en gaat mij niet,
Daarom zing ik gebeurde zaken
In 't vlaamsch rechtuit, gelijk geziet,
Waar ik de proeve kan op maken.
Ik hóude van geen huichlaarspraat,
Zoo min in lied als in gazetten,
'k Min vlaamsch dat iedereen verstaat,
En de uitvoering van goede wetten.
[(bis).
4.
Gij schrijft en cijfert vroeg en laat,
Om haar en oogen te verliezen
In voordeel van Mijnheer den Staat.
Met 't recht van naar uw zin te kiezen.
Maar andere rechten hebt ge niet,
Geen stiel noch haodel moogt ge drij-
[ven,
En wat is 't loon dat gij geniet
Voor al uw schrijven en uw wrijven
[(bis.)
5
De wetten op 't avancement,
Ziet men bijna niet toe meer passen,
Dat schreeuwend onrecht is gekend,
Maar men is doof en laat u bassen.
Ware ik eens in de Kamer baas,
Ik zou u rap voldoening geven,
En de ouden kregen voor hun plaats
't Emiritaat om van te leven. (bis.)
6.
O liberaal Goevernement,
Waarom laat gij uw' kloekste steunen
Bijna gedompeld in ellend'
Wilt gij op dankbre vrienden leunen,
Verleen hun dan 't verdiende recht;
En, moet ge 't ook aan Tjeven geven,
Wij vinden 't hoegenaamd niet slecht
Dat gij die dutsen ook laat leven, (bis)
Lokeren 22 Juli 1881
MARIE G.
KLERIKALE ONVERDRAAGZAAM-
HE1D.
Alhoewel het reeds duizenden ma
len klaarblijkelijk bewezen is dat de
Kerk altijd en in alles het voorbeeld
van dwang onverdraagzaamheid ge
geven heeft, zoodanig dat die. onver
draagzaamheid spreekwoordelijk is
geworden, schamen de klerikalen
zich niet de liberalen te beschuldigen
van fouten die zij in zich zeiven niet
meer zien, omdat zij bij hen eene ge
woonte zijn geworden.
Onze lezers zullen h»t ons niet ten
kwade duiden dat we vandaag op dien
tekst nog eens terugkomen, want al
is het algemeen bekend, dagelijks vin
den wij nieuwe bewijzen,die onze te
genstrevers niet ophouden ons goed
willig ter hand te stellen.
Sedert lang worden de Joden in
Rusland op .strenge wijze vervolgd,
en die vervolging breidt zich tegen
woordig uit in de naburige landen.
In bijna gansch net Zuidoostelijk
deel van Europa groeit de baad aan,
welke bij de Christenen te^en het Jo
dendom ingeworteld is.
In volle negentiende eeuw blijven
de leerstelsels der godheid van Chri
stus de voordurende ooizaak van de
schrikkelijke vervolgingen, die zij ten
allen tijde hebben voortgebracht.
Sedert de Kerkvergadering van
Nicea worden de beschuldigingen te
gen het Jodendom gestadig vernieuwd
Keizer Constantiiius werweet hun het
eerst de schrikkelijkste der vader
moorden begaan te hebben.
Na hem werden zij door de heiligen,
door de pausen en door de verschil-
lige Kerkvergaderingen aan de open
bare verachting blootgesteld.
Pe heilige Joannes Chrisostomus
schrijft onder andere van de Joden.
liet is omdat zij eene misdaad
zonder naam beginsen dat zijt tot eene
eeuwige ballingschap, tot. een eeuwig
boeten veroordeeld werden. Hun on
geluk is onherstelbaar, omdat hunne
misda id onderstelbaar is.
ilunne tempels zijn huizen van
den duivel, kuilen van baanstroopers.
holen van wilde dieren, plaatsen van
ontucht.
De heilige Ambrosius zegt dat de
Joden zonen zijn van Satan en slechter
dan Satan zelf, en de heilige Hyroni-
mus hekent dat hij altijd voor hen
eenen buitengewonen afkeer gekoe
sterd heeft.
En dat zijn noatans A'erkvaders,
die 't goede voorbeeld (.'even en de
woorden van Christus indachtig zijn:
Bemint uwen naaste als u zeiven.
Door de Kerkvergaderingen worden
de Joden niet min onbarmhartig be
handeld. In deze vergaderingen ne
men de bisschoppen maatregelen, om
de geloovigen van het gedoemd volk,
zoo als zij de Joden noemen, af te
zonderen.
In het Concilie van Elvire wordt
aan de Christenen verboden met Jo
den aan dezelve tafel te zitten,op straf
van in den ban der heilige Kerk ge
slagen te worden.
«Met Joden eten is een schandvlek.
Deze onnelukkigen zijn zelf niet
waardig deel te maken van de burger
lijke samenleving, of de eenvoudigste
rechten te genieten, welke aan de
hoedanigheid van menschen gehecht
zijn.
In een synode van Parijs wordt aan
de Christenen verbod opgeletid met
de Joden koop- of verkoopkontrakten
te sluiten.
Is het dus niet licht te begrijpen
dat hun alle openbare bediening ie-
weigord werd
In het algemeen Concilie van La-
tranen wordt hunne uitsluiting tot alle
ambten of bedieningen als eene wet
aangenomen
Het is al te belachelijkzenden
de bisschoppen, dat zij,die dennaam
van Christus blasphemeeren, eenin
stezag op de Christenen hebben zou
den
Sommige pausen scqijnen eenig
medelijden met de Joden gehad te
hebben allen no dans waren jegens
hen onreclitveerdui. Nooit hielden /.ij
op de Joden voor te stellen als aan
eeuwigen afkeer onderworpen.
Men kon niet hopen de gewelddadig
heden, waaraan het Jodendom bloot
gesteld was,tegen te houden, wanneer
men opentlijk verklaarde dat zij de
slaven der Christenen moesten zijn, en
aan eeuwige slavernij onderworpen
waren.
«Zij hebben het verdiend, schreef
paus Innocentius III door hunne
ellendigen toestand moeten zij be
wijzen dat het bloed van Christus op
hen en hun nageslacht drukt.
In den srond waren de gevoelens
der pausen dus even barbaarsch en
onrechtveerdig als die hunner tijdge-
nooten.
Indien zij met het minste begrip
van recht of billijkheid bezield
geweest waren, zouden zij zich, om
de onderwerping van een gansch ge
slacht te verrechtveerdigen, niet met
de^e drogrede bevredigd hebben
Zij verdiende de slavernij om
dengene siedood te hébben, die vrij
heid bracht aan iedereen.
Die reden kan voldoende zijn voor
eenen onfaatbaren persoon, maar de
eenvoudigste de stervelingen zal er
noch logiek, noch gezond oordeel in
vinden.
De Christenen zeiven hebben ver
geten wat Jesus zegde, toen hij aan
het kruis hing en op het punt was
zijnen geest te geven
Vader vergeeft het hun, want zij
welen niet wat zij doen
Dit woord van liefde en vergiffenis
werd nooit begrepen door hen, die er
zich op roemen de discipelen te zijn
van den godelijken Meester.
De erf/onde deed de ongehoor
zaamheid van Adam op al zijne nako
melingen vallen. Voor de Joden vond
men eene tweede soort van erfzonden
uit, die geheel het Joodsche geslacht
bevlekte.
Die veroordeeling in massa berust
te nogtans niet op eenige uitlegging
van het Evangelie, want Jesus zelf
schonk vergifenis aan hen die hem ter
dcfod brachten en hij vroeg hunne
veroordeeling of baliinschap niet.
Zij ontstond slechts uit een gevoel
van wraakzucht, door hel welk heiligen
en pausen zich lieten beheerschen als
de domste der schepselen.
Hoe is het overigens mogelijk een
gansch geslacht te doemen en te ver
volgen, omdat eenigen hst bloed van
Christus vergoten Al de Hebreeuwen
waren niet të'Jeiruzalem gedurende de
dagen, waarop Christus leed en ge-
vonnisd werd.
Allen namen geen deel aan het
bloedige drama dat op den Calvarie
berg eindigde
Heden nog duurt die vervolging
voort en zij die zich de volgelin
gen noemen van dien zelfden Jesus,
die stervende zijne moordenaars ver
gaf, zij schijnen de vergiffenis, die hij
hun schonk, niet te kennen en... de
vervoljdnj; duurt voort.
Zoo ging het vroeger in de Kerk,
zoo gaat het heden nog en zoo zal
het immer gaan want een ingeboren
en onoverwinbaar gevoel van haad be
zielt en kenmerkt al de dienaaren der
Kerk, van den hoogste tot den laagste,
vooral in die landen, waar hel volks
onderwijs non niet volledig is inge
richt en waar het volk dus nog niet
genoeg verlicht is om allen dwang af
te schudden.
EENE VERGELIJKING.
Het is de moeite weerd na te gaan
hoe partijdig de klerikale dagbladen
alles beoordeelen. Al wat hunne be
langen betreft is goed en eerlijk, maar
eens dat de klerikale partij er niets bij
te winnen heeft of,als men aan haren
winkel raakt oh dan is* het arelii-
slecht.
Ziehier nog een voorbeeld onder
duizenden. Wij lezen in de tolk der
Broederkens onzer stad
Eenige razende geuzen hebben
in den provincialen raad van Brabant
voorgesteld de hulpgelden afteschaf-
fen welke aan de gemeenten verleend
worden, ten einde de kerkfabrieken
te helpen hunne kerken herstellen en
onderhouden.
Dit voorstel, gedaan met het doel
de kerken een voor een in puin te z en
vallen, is echter met eene groove
meerderheid verworpen, daar een ge-
dielte der lii-erale leden met de ka-
t ïolieken hebben tegengestemd
OORUIT
