Daarvoor had koning Michael da hoogste Russische onderscheiding
ontvangen? de ©rde van Verdiendte.
Michaë'x vertrouwde er ©p, dat hij toch op wat dankbaarheid van
wege Stalin zou kunnen rekenen»
Tr. Maar... andere duistere machten kwamen in het spel en dwongen
Michael zijn troonafstand te onderschrijven.
Stalin niet niet van zich horen...
Michael is thans op de dompel en in Roemenië is alles reeds
op zijn Russisch geschoteld.
Ik behandel hier niet de koningskwestie van Roemenie? ik wil
alleen maar aantonen dat bij de communisten iedereen»- hoe hoog hij
oox staat og hoe groot zijn verdiensten ook zijn- slechts een een
voudig schakel vormt in het communistisch spel.
HARDS WAARHEDEN.
De socialisten en de katholieken, die thans de regering vormen
zien met lede ogen hoe het liberalisme in ons land aanhoudend veld
wint, en hoe de bezadigd-denkende elementen van ons volk het rode
zowel als het gele fanatisme de rug toekeren. Ze trachten dan ook
de liberale partij te vereenzelvigen met een achteruitkruipend ul-
trakapitalisme, dat reeds lang tot het verleden behoort, en waarvan
de laatste overblijfselen alleen nog te vinden zijn in het conser
vatieve deel van de C.V.P. zelf. De bladen der beide regeringspar
tijen zijn vooral kittelorig» wanneer een liberaal het aandurft zijn
mening te zeggen over de sociale politiek der regering en tevens
zijn eigen sociale-politieke opvattingen durft verdedigen.
De C.V.P. en de B.S.P. eisen beide voor zich zelf het uitslui
tend bezit op van het onfeilbaar sociaal evangelie. Bij de C.V.P.
is het tex vinden in het Rerum-Novarumbij de socialisten in de
lering van Karl Marx. Van die onfeilbaarheid zijn ze niet helemaal
overtuigd; want de evolutie der tijden heeft beide leringen reeds
voorbijgestreefd} en eens te meer is het bewezen dat alle verstar
de dogma's zeer relatief zijn in hun onfeilbare stellingen,.
liberalisme integendeel bezondigt zich niet aan het uitkramen
van dergelijke sociale dogma's. Liberalisme is een eeuwige aanpasei
Sxng van de Vrijheidsleer aan de levensmogelijkheden van de tijd
en een eeuwig streven om beter levensvoorwaarden te scheppen.
Liberalisme wil dat ieder menselijk wezen een menswaardig be
staan kunne leiden en dat ieder menselijk schepsel zoveel mogelijk
geniete van het levensgeluk} dat ten slotte toch de drijfveer is
van al ons persoonlijk streven. Dat geluk is niet het product van
oen klassenstrijd tussen werklieden en patroons»- die voor de vorm
hier bestempeld worden met de naam van kapitalist,- evenals het niet
het product is van een enggeestig geloofsfanatisme. Het levensgeluk
voor een volk kan alleen te vinden zijn in een innige samenwerking
van alle mensen van goede wil met eerbiediging van elke individuali
teit.
Ik heb het rodig geoordeeld bovenstaande lijnen neer te pennen,
cm te laten blijken, dat wij, liberalen» die steeds gestreden heb
ben tegen het achteruitkruipend conservatisme, heel en al in onze
lijn blijven, wanneer wij het aandurvensociale vraagstukken te be
lichten, Dat hierbij sommige feiten worden voorgebracht» die onze
tegenstrevers niet aangenaam zijn, dat raakt ons niet, ma; r al hun
gekras en gehuil zijn niet bij machte ons te doen zwijgen.
