UIT AALST HET FANATISME. HET FANATISME. Minister Rey ontvangt het N.V.W. Wij herhalen wat wij reeds verleden week hebben geschreven De C.V.P. heeft tot heden noch de nodige tijd, noch de nodige plaats gevonden om aan te kondigen dat Burgemeester Nichels gestorven en begra ven is. De eenvoudige rede ligt te vinden in het feit dat M. Nichels zich burgerlijk heeft laten begraven. - Dat is zijn volle recht. - Hij is gestorven, eenvoudig, zoals hij zijn ganse leven heeft geleefd. Hij was GEEN muilentrekker. De katholieken wisten wie Nichels was. Toen hij burgemeester was hebben honderde en honderde katholieken niet nagelaten om bij die slechte mens, bij die afgod gaan diensten en hulp te vragen, ja zelfs muilen trekker te gaan spelen, beloften te doen en allerhande. Maar wat wilt gij. Dat is juist het groot verschil.,. De vrijheid, ja de vrijheid maar ook met inbegrip DE VRIJHEID VAN DENKEN Wat de C.V.P. thans gedaan heeft met Nichels, hebben de Katholieken gedaan jaren terug met de voorzitter van de Liberale Partij, toen ik sekretaris geworden ben in de Libe rale Partij, in 1924, met Mijnheer ARTHUR DRUCK. - Mijnheer Arthur Druck was lid van de Commissie van den Openbaren Onder stand en had onder zijn speciaal toezicht de Ouderlingen en de Wezen. Hij had, met zijn eigen geld, in tijden van nood en vooral in de oorlogsperiode van 1914-18, eten gekocht voor al die mensen en kinderen. Er was maar EEN liberaal in die kommissie. Er waren 6 of 7 rijke katholieken. Geen enkele van hen heeft nen cent uit zijn kas gehaald, zelfs geen voorschot gedaan. Het was de Liberaal Arthur Druck. Bij zijn burgerlijke begrafenis, in 1925, werden al de venster luiken, van al de Godshuizen in de Katte- straat, langswaar de begrafenis met de Oude Garde voorbij trok, dicht en vastge maakt. De kinderen en de ouderlingen moch ten niet eens het stoffelijk overschot gaan groeten, maar zij hadden in elk geval van M. Arthur Druk mogen profiteren. Ook bij de socialisten. - Bomon stak al de vlaggen der socialistische groeperingen weg. De rouwvlag aan het lokaal mocht niet uit hangen. Rond de middag kwam een telegram en werden zij verplicht, van Brussel uit, de vlag in den namiddag toch uit te hangen. Bomon ging zelf die vlag inhalen te 4 uur. Dat is fanatisme en haat in eigen rangen en eigen midden. G.D.S. Van zodra de samenstelling van de nieuwe Regering bekend gemaakt werd, heeft het Nationaal Secretariaat de mogelijkheid onder zocht om zo vlug mogelijk in contact te treden met de heer Jean REY, Minister van Wederopbouw, onder wiens bevoegdheid de gedeporteerden, werkweigeraars en pensioe nen voor burgerlijke slachtoffers vallen. Een afvaardiging van het Nationaal Secre tariaat, bestaande uit de h.h. Rocseler, De Ridder en Delhaye, werd op Zaterdag 27 Augustus door de heer Minister in audiëntie ontvangen. De pers heeft kennis gegeven van deze audiëntie. De toekomst zal ons ten andere gelegen heid geven op de uitslag van dit onderhoud terug te komen, daar de heer Minister de wens uitdrukte het N.V.W. rond half Septem ber opnieuw te ontvangen. Een eenvoudige opsomming van de punten welke behandeld werden, laat toe de belang rijkheid van deze eerste contactname te toetsen toepassing van het statuut der gedepor teerden toepassing van het statuut der werk weigeraars criteria v. erkenning als gedeporteerde criteria v. erkenning als werkweigeraar inhoud van het wetsvoorstel 295 toestand van de behoeftige ex-gedepor teerden en werkweigeraars pensioen aan de invaliden en rechtheb-r benden van gedeporteerden. Wij houden er aan te doen opmerken dat deze contactname een bemoedigende indruk gelaten heeft. Wij bevonden ons bij een minister die op de hoogte was van hetgeen wij gingen bespre ken. Het is niet te verwonderen, daar de heer Rey sinds de bevrijding, zich met deze pro blemen heeft bezig gehouden. Als reserve officier krijgsgevangene zijnde te Lubbeek gaven de geallieerden de heer Rey als Parle mentair, de opdracht de Belgische Burgers van de streek van Lubbeek te groeperen. Dit gaf hem de gelegenheid de kampen der gede porteerden te bezoeken en ter plaatse onder zoek te doen in de barakken en de lagers. Eindelijk iemand die gezien en beleefd heeft over hetgeen wij hem kwamen spreken

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Waarheid | 1949 | | pagina 2