Nog iets in dien zin.
Wij herhalen. - Wij hernieuwen.
Zij zijn het roerend eens.
gique,,"De Standaard,, "Het Volk,, "Het
Nieuwsblad,, en ook "La Rélève,, lezen, het
zou heel goed kunnen gebeuren dat, zoals
zovele andere mensen die sedert 1946 voor
de C.V.P. hebben gekozen en zich door de
Leopoldkwestie hebben laten misleiden, dat
hij ook de rangen van de C.V.P. zou verlaten
en zich richten tot de Liberale Partij.
Hij spreekt van volksvertegenwoordiger
Lahaye, die voor de onvoorwaardelijke terug
keer van de Koning stemde. Maar hij zegt niet
dat diezelfde LAHAYE al de C.V.P. volks
vertegenwoordigers grauw en blauw heeft
verweten omdat zij niet alleen hun partij,
niet alleen hun kiezers, maar de Koning
zelf verraden hebben. De C.V.P. heeft het
land verraden, beste meneer "LEO,,.
Ik doe aan U voor de zoveelste maal het
voorstel, alhoewel gij een onbekende schrij
ver zijtdebat en volledige uitleg over de
Koningskwestie. Wat Lahaye aan de C.V.P.
verweten heeft, de muilentrekkerij van de
C.V.P. afgevaardigden waaronder de voorzit
ter Van de Straeten-Waillet, enz. - ALLES
ALLES kunnen wij daar bespreken en de
toehoorders kunnen zelf dan uitmaken WIE
de verraders geweest zijn:
Voor wanneer uw antwoord
In een ander blad van de C.V.P., datum 29
September 1950, lezen wij wat hier volgt
MET GESLOTEN DEUREN.
De wijze waarop de C.V.P.-secretariaten
de toegangskaarten tot het buitengewoon
congres van vorige week-end hebben uitge
deeld is ongetwijfeld enig in de geschiedenis
van de partij. Op enkele zeldzame uitzonde
ringen na werden binnen de kaders zelf alleen
toegangskaarten uitgereikt aan afgevaardigden
waarvan men bij voorbaat wist dat zij "veilig
waren. Aan vertegenwoordigers van de Ko
ningsgezinde groeperingen werd niettegen
staande herhaalde beloften ten slotte de toe
gang geweigerd. Hoezeer men deze, bij de
verkiezingen, ook in het gevlei wist te komen,
zó brutaal werden ze nu op zij gezet.
Mannen van het eerste uur, zoals Professor
Marcel De Corte, van de Universiteit van
Luik, die tot nog toe op elk C.V.P.-Congres
zijn woord te zeggen had, heeft men ditmaal
buiten gehouden, omdat men wist dat hij niet
ja zou knikken. Aan hr. F. Van Dorpe werd
van meerdere zijden een kaart beloofd, maar
ten slotte toch niet verkregen. Op 't eind
heette het... dat er geen plaats meer was.
't Zal beteren, als er weer eens verkiezingen
in aantocht zijn.
Maar ons weekblad met onze pijpekoppen
was wel degelijk present, want onze Brusselse
propagandisten hebben meer dan acht hon
derd nummers uitgedeeld aan de ingang van
de zaal.
Het blad vergeet er opzettelijk aan toe te
voegen dat de H. Professor De Corte dik
over dun, in zeer prachtig geschreven artikels
in De Libre Belgique de terugkeer van de
Koning verdedigde. - Gedurende maanden en
jaren liepen de C.V.P.ers zeer hoog op met de
Heer De Corte en zijn proza. - Vooral na de
verkiezingen van 4 juni 1950, als de C.V.P. de
meerderheid behaalde en dat de terugkeer
van Leopold III als een vaststaand feit moest
worden beschouwd, waren de artikels van
de Heer De Corte een riem onder het hart
van de C.V.P.ers.
Thans krijgt hij DE DEUR
Heren van de C.V.P., wanneer gaat gij ons
voorstel aanvaarden om een tegensprekelijk
debat te houden over de Koningskwestie en
de vorming van de homogene C.V.P. regering
Pholien. Ook de houding van de Aalsterse
C.V.P.ers in verband met de vorming van die
regering.
Wij hebben reeds meer dan eens laten uit
schijnen dat de grootste misnoegdheid en het
grootste wantrouwen heerst in de C. V. P.
rangen. Hunne verkiezingscampagnen zijn
steeds gesteund op volksmisleiding en boe
renbedrog. In vroegere jaren De ziel van
't kind en dan in 1946, 1949 en 1950 De
Leopoldkwestie
Door de onbegrijpelijke houding van de
harden en het verraad van de zwakke
hebben zij het land in een onbegrijpelijke toe
stand gebracht. Niet alleen is het vertrouwen
in die partij totaal zoek geraakt maar hebben
de C.V.P.ers ook geen vertrouwen in eigen
rangen.
Wij lezen eens te meer in een C.V.P.-blad
van 18 October 1950
"Standaard,, Woensdag 18-10-50.
De Samenstelling van de Nationale
Raad van de C.V.P.
De Nationale Raad van een grote partij als
de C.V.P. zou kunnen een zeer gezaghebbend
lichaam zijn met een diepe invloed zowel op
de partijinstanties als op 's lands zaken.
