Militarisme. gp im Orgaan der iandelijkc'ederatie van vakbonden en deniokratische mlatschappelijke werken. Artikel 310. Aan onze Medewerkers ■HUO'IStuS 1 Eerst» J»r. bZIIN Slaaf noch bedelaar mag; de Arbeider zijn. Ondei bescherming der Christene Vr/kspartij Verschijnt eiken Zondag Mij moet een vrij en welvarend man in de samenleving wezen. Priester Oacns. Alle briefwisseling zenden tegen Dingdag aan RemiVAN DER SCHELDEN. 47, Waere- ghemstraat, DEERLIJK N. B.- Dringend verzoek maar op ééne zijde van het papier te schrijven. Eindelijk staan wij aan den vooravond der verdwijning van dat schandalig art., welke reeds zooveel eerlijke syndikalisien in de gevangenissen doen zuchten heeft, 'f ligt op sterven, geen politieke doctoors zijn nog machtig het te redden, alle vak- vereenigingen gelijk van welke politieke kleur zijn het eens zijne begraving toe Ie juiche". Edoch, bij dit afsterven is er eene leende aan te vullen, men moet iets an ders in de plaats zetten, en sinds weken is men daarvoor aan 't kijven en twisten. Men weet nog goed de tijden dat de katholieken alle macht alleen in handen hadden, en hoe zij alle andersdenkenden wisten te verdrukken en broodeloos te stellen, waartegen alle partijen op de krachtdadigste manier protesteerden ;allé partijen vroegen de vrijheid en eerbiedi ging voor de werklieden zich te vereerd gingen waar zij wilden, volgens hunne overtuiging en goeddunken, dat is recht en dat blijft recht. Maar wat ziet n en nu reeds De so- cialis'ische partij die sinds een zestal maanden drie ministerzetels veroverd heeft in een burgersministerie, zijn de eerste om dat recht en die vrijheid der werklieden te verknoeien. Ziehier hoe die menschen de vtijheid verstaan Dat is hun voorstelIn gelijk welk werkhuis waar eene vakvereeniging de meerderheid heeft van vereenigde,zou de patroon met deze vakvereeniging on derhandelen voor loonsbeweging en aan vaarding of afzetting van werklieden.»Hoe vindt ge die vrijheid, beste lezer nog nooit zou er meertiranie en verdrukking bestaan hebben dan dezè, en voornament- lijk wanneer men de socialistische poli tiekers van nabij kent. Zoolang zij in een werkhuis de groote mindeiheid zijn, zijn ze zoo zacht als lammekens, msar eens zij eene kleine macht bezitten, is het niets dan roepen en schelden op andersden kende, juist gelijk een charlatan op de markten dal vinden die mannen RECHT en VRIJHEID. Dertig jaren hoort men hunne voor mannen roepen en schreuwen, wij wil len Recht en Vrijheid voor gelijk wie, en £telen drie hunner hoofden in een bur- mnisferie, of men kent nog Vrijheid l^tmeer, al hunne schoone woor frooren tot het verl lieke veo Wanneer art. 310 afgeschaft i~ wat zult ge in de plaats zetten, zult <j ons. vragen, en we antwoorden u kor'eg wij hebben vanaf ons ontstaan Reet en Vrijheid voor gelijk welke overtiging gevraagd te doen eerbiedigen, dn om vinden wij het eenig rechtveerdig oor- stel het volgende Alle wettelijk er kende vakvereenigingen zullen ee ge mengd komiteit vormen per gemeenl of stad bij middel van 2 a 3 afgeveerdi den per vereeniging. Alle onderhandéli gen tusschen Patroons en Werklieden z Hen door dit komiteit moeten gericht en ge handeld worden. In geval van moei ijl heden kan de hulp ingeroepen zijn vat h^t ministerie van Nijverheid en Arbeid. Dat ware de eenige rechtvaardige fjg en daarbij de eerbiediging van alle pb tieke overtuigingen en syndikaten. Daarvoor strijden wij en we hopen V alle syndikaten ons daarin zullen steun om dit aitikel tot wet te zien maken, wit ons alle waarborg van recht en vrijhe zal geven. Dan ook zal alras het overgroot geal onyereenigden tot zero dalen G. BUYSSCHAERT. Sedert ongeveer eene halve eeuw heb ben de groote mogendheden alle midde'en beraamd, om zooveel mogelijk hunne oorlogsmacht te versterken, ten einde elkaar te verdelgen, uit hebzucht en voor alleenheerschappij. Men belaadde het vclk met zware be lastingen, om met d'opbrengsten dezer, zeemonsters en helsche tuigen te bouwen, zoodat men op den gewenschten dag ge reed wezeom de zwakken en weerloozen aan te vallen, de kunstwerken 's men- scher s geest te vernietigen en in spaan ders te schieten. De grooten dreven, aan houdend, ieder jaar den werkmanszonen in kudden, 'lijk vee, naar de kazernen, die school van barbaarschheid en verderf, waar elk een nummer kreeg om alzoo eenieders persoonlijkheid te doen ver dwijnen, en de samenstelling te verge makkelijken van de zoovele stuks voor kanonnenvoedsel. Dat heette men den vredestijd, waarvan de rijken gebruik mikken om van hunne weekelingen, niets- doende en vetbetaalde sabelslepers te m2ken, die den arme in bedwang hielden en als een ondergeschikte boven het hoofd keken. Niettegenstaande bijna alle Europee- sche naties, door militarism uitgeknaagd wierden, zooals de wormen die de forsche boomen het groeien en 't bloeien beletten, scheen iedereen verbaasd,^fcte, toen in eens, op een teeken^ui^^^^Mlige grillige vorste tegen el 'ij mensch opgejaagd onder den strijdkreet God is met ons, vooruit voor eer en beschaving om te worstelen, te kap- Vpen, te kerven, te slachten, te branden en hun weelderigen en vruchtb'ren bodem te he scheppen in eene zee van modder en bloed Het schoone land van weleer, kon aldus niet meer door den dichter be zongen worden ailes lag in puinen en asch de stevige fotsche boomen die Ungs de wentelende wegen prijkten en die schenen de steunpilaren te zijn van den tempel der natuur, onder wiens blau wen koepel alles leefde, joelde en bewoog, zijn door kogelstormen in flenten ge scheurd, waaraan de schotspeezen, vol gens de grillen der wind hangen te flad deren. De frissche groenten, vruchten en de veelkleurige geurverspreidende bloe men, die eertijds het landschap zoo be kootlijk en vervoerend mieken, zijn nu vÊrtrappeld, en met menschenbloed tot slijk vergaan. Geen vogel kweelt zijn morgend noch avondliedje meer, tenzij de krassende raven, aangetrokken door 't smeltende rot die in zwarmen op en neer vliegen op zoek naar voedsel voor hunne rooversmaag hun geschreeuw vermengt zich met het gekerm der ge wonden en stervelingen die ommekomen van Honger en dorst, terwijl anderen nog in waanzijn gebracht, en vooraleer d'eeu- wigheid in te stappen, hun huisje zien van een prieeltje omringd, daar tegen de kabbelende beek, die haar helder watei, langs struik en dal henen spoelt, de gade die het doomende middagmaal bereid, voor 's mans thuiskomst de jollige blo zende guiten, die alreeds aan 't smoffeien zijn, en in de straat op wacht staan om vader, bij 't eerste zicht te gemoet te snellenEene verstikkende gaswolk zweeft over het slagveld en stilt de kla- genden en de dróomers... De beschaving en den vooruitgang in wetenschap hebben hun werk gedaan... voor God en Va.ier- derland, en 't wezijn van 't ntenschdom En nogtans als men die baldadigheden met gezonden geest overweegt, kan iemand dan nog dweepen met patrotism of snoeverijen van dien aard Mag men dan nog beweren hooger te staan dan de wilden en de dieren Men vergeve den primitieven hunne losbandigheden orndat zij onwetend waren maar nu in een tijd perk dat nten het toppunt van kunde en kennis schijnt bereikt te hebben Heden in de twintigste eeuw handelt de militaire geest even als d'oorspronkelijke wereld bewoners maar met meer volmaakte tui gen, om de menschen in grootere massas te verdelgen. Intusscnen, slaven en zwoe gen de werkers dag in dag uit, ten eerste om een deftig bestaan te winnen, en de noodwendigheden voor vrouw en kinde ren te kunnen aanschaffen ter. tweede om met hun loon en bloed nog de elarijen der iosbollen en staatsgieri- etalen nu weer eene vrede beko rs hebben gefeest en n, met d'over- joeste wonin- 'ij maarschal- benoemd ers ben gelegd, op de kosten van den Staat, of liever van het volk, in veiligheid voor honger, hun leven zullen kunnen slijten, terwijl de verminkte soldalen tot bedelen zullen gedwongen zijn, om_brood en schuilplaats te vinden Het groote werelddrama, pas afge speeld, wilt het leste zijn, zegt men Dairom houdt men zich overal van nu af aan op hoede voor d'aanstaande herop voering I De regeeringen in plaats van kannonnen, in werktuigen en klinkende munt 't herschapen, om de wereldkrisis op te helderen, hebben er integendeel na men van steden en dorpen doen opschrij ven om maar gedurig te doen herinneren wèar men 't meeste heeft in brokken ge kogeld De aanvoerders bewaren zorg- vuld.g hunne dienstkleeding die ze bont opsmukken met allerhande, gekleurde lintjes en snoeren, om zoo netjes mogelijk als weerdige afstammelingen van Caïn of zoogenoemde helden te kunnen para deeren en den werker met misprijzing te bekijken. Nogtans heeft deze die der. kruiwa gen uitvond niet meer gedaan voor be schaving dan een Maxim of een Krupp 1 Daarom, gij allen, die een steen hebt bij gebracht, tot t'opbouwen van den grooten wereldvredestempel heil aan u Geene conventionale grenzen sluiten u af van uwe werkbroeders die alomme ver spreid zijn. 't Heelal staat voor u open en gij zult overal welkom zijn en noch haat noch smaad vinden waar er een harte klopt van naastenliefde Gij zijt de macht, - de gloriekrans der schepping en de wijde wereld is uw vaderland I Geene landafteekeningen kunnen uwen gevleugelden scheppingsgeest belemme ren, tenzij van dezen wiens verstands vermogen te bekrompen is om buiten de gestelde palen te gaan. Hebben de groote denkers, hunne ideën enkel voor ééne klas van inenschenuitgebracht.De geniale kunstenaars schiepen zij hunne meester stukken alleenlijk voor koningen en prin sen Maar hoe kan de huidige heersch- zuchtige maatschappij, verslaafd aan 't materieeie, besef hebben van 't geestelijk schoone Haar eenig doel is schatten op te stapelen, de minderen in bedwang ta houden om des te gemakke.lijker een gemeen en ijdel bestaan te genieten. En deze die nu de landen besturen, waar willen zij naartoe met hunne dwaze prin ciepen er. wetten. Men spreekt van vrij heid, en 's met.schenwelzijn en onder voorwendsel van beschaving wordt er gefolterd, uitgehongerd en gemoord, met al de listen eigen aan baansiroopers tn rr.enschenetersDe dweepers noemen dat den heiligen strijd voor God, Eer en Vaderland Maar hoe kunnen dezen die beweren in den waren God te gelooven, zoo met hunne gedachte in een treffenden tegen strijd zijn, met aan te nemen dat het rechtveerdig is den evenmensch van kant te brengen, wanneer Christus zegde Niet doodslaan Bemin uwen evennaaste 'lijk U zelve Den heiligen strij^ daar een midde1 verlangens tej^ om hm

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Werkerswelzijn | 1919 | | pagina 1