WEEKOVERZICHT.
Aalst.
O'Neal
Stout gesproker» is
half gevochten
Woensdag 3 dezer heeft een
onderhandeling plaats tusschen de
afgevaardigden der vakvereeni-
gingen en de fabrikanten der deken
nijverheid. De werklieden vragen
vchooging van loon.
In de tichel- en pannenfabriek
van De Kegel-Mertêns waar de
werklieden veel te weinig verdie
nen, wordt ook loonsverhooging
gevraagd. Donderdag wordt er on
derhandeld.
De Raad van
Vlaanderen voor het
Gerecht-
als eerste plicht te waken en te beletten
dat ze van die parasieten van den arbeid
in hunne omgeving hebben, want zeker
is 't, zij zei ven zullen er de eerste slacht
offers van vallen.
Wij inogen ook nooit vergeten dat de
stof die we bewerken, onzen eigendom
niet is. en met het gedacht liggen dat het
niets en is, als we maar zelfs een
10 veröbberen van het goed van den
patroon. Elk het zijne, en dan hebben de
kwaden... niets.
Ja, werkbroeders, de praktijken van
ten tijde van den Duiisch moeten nu
voor goed gansch verdwenen zijn. Dan
was 't een eer en een plicbt zooveel
mogelijk te breken, weinig te werken, en
zooveel mogelijk Ie stelen 1 Ik herinner
mij nog met fierheid dat, ten tijde ik door
die mannen met de schup in de handen
gesteld wierd.ik voor de 3/4 van den dag
met een paar medeplichtigen achter hoek
af kant te kaarten zat
Maar nu moet dat ausgeslossen
zijn wanneer we werk aanvaarden,
maken wij kontrakt, en ieder kontrakt
moet eerlijk uitgevoerd worden.
Maar, ofschoön het gedacht verre van
mij is, iets of iemand te willen vleien, zal
ik er toch bijvoegen dat mijn raad veelal
overbodig is, maar de werklieden ge
woonlijk dapper en flink doorwerken als
ze maar redelijk betaald worden.
Dit kan men thans best gadeslaan bij
de spoorwegwrklieden. Ongelooflijk hoe
geneerig, gedienstig en voorkomend die
lieden zijn. Vraag maar aan den gilzwar-
ten stoker, hij mag nog aan 't stoken zijn
dat 't duivelt Mijn vriend waar gaat
gij en onmiddellijk staakt hij voor een
poos zijn lastigen arbeid en licht u in.
Spreek den eenvoudigsten losser aan en
dezelfde voorkomenheid, 't raadsel ligt
niet ver te zoeken, die lieden zijn thans
voldaan onder opzich' van loon, en doen
al het mogelijke voor het algemeene best.
Ja, probeer nu maar ook niet meer om
zonder kaartje te reizen I
En in de post dan komt nu nog een
enkel kaartjen, brief, of zelfs het minste
drukwerk te laat. Punktuee! al een voois-
fluitend, staat de fakteur daar geplant op
tijd en stond, voorzien van al 't i.oodige,
zijne konfraters, verlezers, werken nu
ook loffelijk. Dit raadsel werd nog niet
al te lang opgelost I
Een loon naar werken dus, en werk
naar loon.
R.
Zoo denken het de socialisten toch op
dit oogenblik.
Naar aanleiding van de menig"uldige
schandalen, die in den dienst van het
ministerie van bevoorrading aan 't licht
gekomen zijn, en waarrond er in de pers
nogal veel en heftig geschreven is ge
weest, is de socialistische volksvertegen
woordiger Hambursin van verontwaardi
ging recht gesprongen, niet om dè deug
nieten die deze schandalen pleegden te
schandvlekken, maar wel om de gazetten
die het waagden over die ploertenstreken
te spreken een muilband aan ie doen.
Ware ik minister Wauters zoo
schrijft Hambursin in Le Peuple ik
zou een socialistische advokaat. een
vriend, aan het ministerie van bevoorra
ding toevoegen,die dagelijks aide artikels
lezen zou, welke de bladen over den
dienst van mijn ministerie schrijven.»
(Hein waarom moet die advokaat een
socialist,een vriend van minister Wauters
zijn Uw angst komt tusschen de regels
door, jongen.)
Ik zou van mijn recht op antwoord
gebruik maken en van alle mij door de
wet toegestane pleegvormen, zonder een
regel af te staan om mijne vijanden te
laten antwoorden. En aan den prijs die
het papier nu staat zou dit mijne tegen
strevers wel eens doen nadenken.
(Pardaf 1 dat in ware niet slecht in dit
geval, als hij alles alleen zou mogen zeg
gen dan zou hij natuurlijk gelijk hebben.
Doch dit zou het volgende bewijzen dat
hij het antwoord, de bewijzen vreest.)
Ware ik minister Wauters, zoo
schrijft Hambürsin nog ik zou ir. de
Kamer een dagorde neerleggen die mijne
politiek goedkeur!, en bijaldien de.meer
derheid, zonder de minsle voorbehouding
mijne politiek niet goedkeurt, ik zou er
vanonder trekken, de deui achter mij
met een ruk toeklakkend. In zulke voor
waarden zouden de anders socialistische
ministers voigen, en waarschijnlijk ook
de rest van de regeering.
En dan dreigt hij met alles en nog wat.
Mij dunkt het dat dit nogal een beetje
naar de socialistische diktatuur riekt.
Weihoe na den suiker- en aardappel-
zwendel, komt het ook op de tong dat er
miljoenen kilogr. boter en vet liggen te
rotten, en daar zou nu niet mogen over
geschreven worden om plezier te doen
aan de heeren socialisten hunne al te
verregaande parlijdigheid in zake verkoop
en leveringen hunne in 't oogspringende
onbevoegdheid mag niet gekend zijn door
het volk de gazetten moeten zwijgen
of....
Welnu,moest er iets dergelijks gebeurd"
zijn in een niet socialistisch ministerie,de.'
socialisten zouden gehuid en getierd hetjj
ben dat hooren en zien verging, en df
betrokken minister zou geen vier en twin-1"
tig uur gebleven zijn, bijaldien hij niaU
uit eigen beweging ontslag nam.
Maar nu er van hun eigen mannen*
bewezen hebben niet opgewassen te zijn^
voor hunne taak, moet alleman zwijgen,
ofrevolutie.
Edoch, zoo stevig hebben ze ons nog
niet onder den knie,dat ze ons te zwijgen
kunnen opleggen... en hun bedreiging
met revolutie vreezen wij niet, omdat we
weten dat ze nu min dan ooit in staat
zijn om die uit te lokken. De werklieden
beginnen stilaan hun dwaling in te zien,
en, moest het nu kiezing zijn, de röoden
zouden aardig opkijken. Dit weten ze, en
daarom dreigen ze, met de gedachte
stout gesproken is half gevochten.
Maar dit faalt soms I
We zijn benieuwd te weten of minister
Wouters den raad van zijn vriend Ham
bursin volgen zal, en zooja, of onze
parlementsleden zich door een hoop
holklinkende bedreigingen zullen laten
afschrikken. O. V.
EEN NIEUW SCHANDAAL,
't Schijnt dat er in 't ministerie van
openbare werken ook iets niet juist in den
haak zitde afdelingsoverste Is gevanj
gen gezet. Klaarte, a. u. b. Wij hebben
het recht alles te weten.
O. V.
"W erk ersbelangen
Ook in de gist- en spiritusfabriek Le
Lion d'Or vragen de werklieden een
ho< ger loon. Van voor drie maanden reeds
hebben de socialisten daar, doch zonder
uitslag, eene loonsverhooging aange
vraagd.
Nu hebben de werklieden hunne
belangen toevertrouwd aan het gemengd
komiteit. Wij hopen deze week nog een
overeenkomst te kunnen treffen met den
heer de Hemptine.
Daar de kopij voor ons blad den
woensdag moet verzonden worden,
kunnen wij slechts toekomende week
over dit alles verslag geven.
De leden van den Raad van Vlaanderen
zijn, door het gerecht, naar den aard der
beschuldigingen tegen hen ingebracht, in
verschillende reeksen verdeeld en zullen
in drie of vier verschillende processen
gevonnist worden.
Zaterdag werd de behandeling aange
vat der zes afgevaardigden. De zevende,
Aug. Borms verscheen reeds vojj het
gerecht.
De beschuldigden zijn Tack P. L.
leeraar van Etterbeek Lambrichts, J.H.,
professor en koopman van Elsene Ver
hees E.H., gewezen staatsambtenaar van
Jë. L Woluwe Vernieuwe T.E.C.A J.C.
^tpwezen staatsbediende van Etterbeek
'Vanden Broeck F. C. J., gewezen advo-
Uiat van Brussel Dumon E. E-M. ge
neesheer van Brugge. Allen zijn voort
vluchtig.
^kNa beraadslaging veroordeelde het Hof
H^zes beschuldigden, bij verstek tot den
Woo i. DarenboVen, op eisch van de bur
gerlijke partij namens den Staat, werden
le vijf eerste beklaagden tot 100,000 fr.
'schadevergoeding veroordeeld en Dumon
tot 2 millioen, deze laatste beschuldigd
(zijnde handel gedreven te hebben met den
vijand.
De Kamer van Inbeschuldigingstelling
heeft naar het Assizenhof van Brabant
de leden van den Raad van Vlaanderen
verwezen, die deel uitmaakten van het
bureel van den Raad, van de Kommissie
der zaakgelastigden èn van de propagan-
dakommissie.
Daarmede worden bedoeld De Vreeze
De Clercq, Dekeersmaeker, Van Roy,
Plancquaerl, Maesfranck, Vlamynck, De-
pla, Martens, Mommaerts. van Ziegesar,
Faignaert, De Cneudt en Prenau.
Zij zullen bij verstek gevonnist worden.
Mengelwerk. 5.
De menscbheid is in dat tijdperk harer
eerste jeugd niet meer, waarin driestheid
en geweld en kracht der spieren den voor
rang gaven aan geest, wetenschap en
noeste vlijt behoort thans het rijk der
wereld dit tijdvak is niet meer, waarin
de gehechtheid aan den geboortegrond,
aan den volksstam, aan de moedertaal de
hoi.gstverhevene deugden waren de be
schaving en de grootste ontdekkingen,
die de Algoede, de Alwijze in den loop
destijds den menschen heeft geschonken,
hebben die enge betrekkingen der samen
leving oneindig verwijd. Wij moeten niet
langer Kelten of Teutonen zijn wij
zijn menschen, en kunnen onder alle
luchtstreken broeders vinden, met alle
volken der aarde ten gemeenen nutte, tot
uitbreiding van verstand en deugd, in de
maatschappij treden. En moest dan ook
de naam en taai van Erin vergaan wat
nood kortzichtigen, die wij zijn, wij
hadden toch voorouders, eer Galis of
IN DE KAMER
Ter vergadering van Dinsdag j.l. werd
de interpellatie Hubin over de activis
tische en oragistische propaganda voort
gezet. Namen het woord K. Huysmans,
Pierard, Marck en Helleputte.
Huysmans schetste op treffende wijze
den toestand in Vlaanderen Eenerzijds
de Viaamsch-voelende (alhoewel nog
onbewust. Red.) arbeidende klasse,
anderzijds de junkers van Vlaanderen.
Hij verklaarde zich tegen zelfbestuur al
hoewel hij geen ernstig argument tegen
zelfbestuur inbracht. Hij zegde ook dat
in Vlaanderen 90 menschen zijn voor
de vervlaarnsching van Gent.
Het schijnt ons zonderling dat vlaamsch-
gezinde kamerleden ais Huysmans, Van
Cauwelaert en Marcke allen iets te ver
wijten hebben aan de Frontpartij. Die
menschen hebben zeker al vergeten wat
ze aan hun kiezers beloofd hebben vóór
de verkiezingen
Het elegant meneerken Pierard sprak
ook over de orangistische en activisti
sche propaganda. Zijn ellenlange rede
was slechts een herhaling van al de vui
ligheid reeds door Hubin uitgekraamd
over activisten, over de koningin van
Holland enz. enz. Het salon-socialistje
komt dan aandraven met lasterlijke praat
jes over de Vlaamsche beweging. Kortom't
weeral was storm in de Kamer.
BEG1E en HOLLAND
Wilson in een van zijn 14 punten wilde
de afschaffing der geheime diplomatie.
Dusgeene geheime onderhandelingen
meer
Toch weien we tot nu toe om zoo te
zeggen niets over de Hollandsche-Bel-
gische onderhandelingen nopens de her
ziening der traktaten van 1839.
Men is reeds ma.»ndelang aan 't onder
handelen en toch is er nog geen beslissing
genomen.
Integendeel, zoo zegt de Morning
Post een Engelsch dagblad
In tegenstelling met de berichten ver
schenen in de Belgische pers, waarin
wordt gemeld dat de hangende vraag
stukken tusschen beide landen weldra tot
een oplossing zullen gebracht worden,
Holland en België op sommige ponten
lijnrecht tegenover mekaar staan. Dat
kortelings een beslissing zou vallen
schijnt heel onzeker.
Hoelang zal dat spel nog duren
Kimris waren bekend, eer dit afgelegen
eiland zijne eerste bewoners kreeg I Wel
nu, hun oorsprong, hunne daden, dat
alles is reeds verslonden door den tijd,
die, als de orkaan, met zijne onverbidde
lijke baren het verleden bedekt, naarmate
het gebied der toekomst voor ons oog
zichtbaar wordt.
Mac'Nea! luisterde in tweestrijd met
zich zeiven, wanneer dicht bij het venster
een stil, doch, schel gefluit werd gehoord
De jongeling sprong op, opende half de
deur en men hoorde iemand zeggen
Men wacht u op het kerkhof van
Morklou, en het is hier niet langer vei
lig.
Mac'Neal gaf hem een wenk om een te
gaan, keerde in huis terug en vroeg met
bewogen stem en mannelijken ernst den
zegen zijns vaders. Jutah smolt in tranen
O'Neal, verrast en verteederd sprak
Mijn eenige zoon, God zeegen I Ik
onderwerp mij aan zijnen heiligen wil
langs wegen die ons oog niet opspeurt,
leidt hij ten goede, al is het ook niet aan
deze zijde des grafs.
De jongeling kuste de hand van zijnen