De katholieke
SehijnÉinkratie.
DEDIJKGRAYEN
Orgaan de, Christene \oikfpa.-tii
vuil Gekonkel
Failliet
Zondag 2 WleisaZO.
J.:>fjs per nummer 10 cenuemen,
T\nae.-i" laar nr. 17
hikt- schrijver is c, antwoor
delijk voor zijr.e artikelen.
TOLK DER MAATSCHAPPELIJKE WERKEN.
Slaaf noch bedelaar
mag de Arbeider zijn.
Abonnementsprijs
Per jaar fr. 5,00
Per 6 maand fr. 2,60
Per 3 maand fr 1,40
Bureel en Redactie
R. VAN DER SCHELDEN,
DEERLIJK. West-Vl.
Aankondigingen
Kleine aanbondiglgeneenmaal
Verschijnend fr. 0,50
Andere volgens overeenkomst.
Hij moet een vrij en
welvarend man ;n de
samenleving v. ezen.
Priester Dae i s
RONSE.
Het VolH van Ronse, het zoogezegd
katholiek werkmansblad, tracht nu ook
eens te bewijzen dat de katholieke partij
meer en meer den weg der demokratie
opgaat, dat zij zich meer en meer inlaat
met den toestand der werkende klas, met
sociale werken, met vakverenigingen en
andere zoogezegde volksbonden.
Doch dat blad Iaat met opzet het doel
weg, of durft, of mag het ware doel niet
bekennen dat zijn partij in 't oog heeft
wanner zij raaskalt over demokratie
een woord dat voorzeker branden moet
op zijn lippen.
Toch, zegt het blad in kwestie, zijn er
nog zeer veel katholieken van den ouden
stempel, het is te zeggen tegenstanders
der demokratie, tegenstanders van alles
wat naar vodruitgang streeft, gekant te
gen alles wat hun lieer schappij eenigszins
zou kunnen ondermijnen, gekant tegen
alles wat het volk een sport hooger zou
brengen, zij zijn nog tegen hoog loonen,
tegen minimumwerkuren, zij zijn nog vij
anden van vrijheid en rechtvaardigheid
voor de kleinen en deze soort katholie
ken kraait nog boven.
Zijn het niet de groove koppen van de
katholieke partij die bestendig tegen eiken
vooruitgang opkomen. Zonder omwegen
zien wij den volkshater Woeste met zijn
aanhang alle demokratische gevoelens in
de kiem doen stikken. Hij gedoogt wel
dat men katholieke vakvereenigingen
sticht, hij wil wel dat men in schijn iets
doet voor de arbeidende klas, maar het
bijzonderste doeiwit moet zijn, wanneer
men iets sticht, dat het diene om alle de-
"mokratisch gevaar te weren.
Zoo spreekt hun paus Woeste en zoo
spreken alle katholieken die het goed
meenen en het verklaren durven zooals 't
door hun gedachten wordt ingegeven.
Sommige gaan nog verder.In fabrieken
en alle nijverheidsgestichten moeten be
stuurders aangesteld, die er voor zorgen
zullen dat er hoegenaamd geen demokra
tische propaganda worde gemaakt, die er
goed zullen voor zorgen dat al degenen
die er komen werken voorzien zijn van
een briefje geteekend door M. De Vogel,
den fameuzen leider van den kristenen
volksbond, dat deze werklieden goede
volksbonders worden, goed kunnen krui
pen, altijd braaf zijr., gehoorzaam, nooit
reklameeren, verduldig wezen, tevreden
zijn met een klein loon dus den buik
riem guèd toegespen kunnen. Kortom,
niets eischen noch doen vragen wat den
patroon zou derangeeren of hem onaange
naamheden berokkenen.
De katholieke demokratie is er dus
niet om de dringende sociale kwestLsop
te lossen of den werkersstand te vei hef
fen, wel, integendeel hoort men daar van
niet veel anders praten dan over het ge
vaar van het vervloekt Werkerswelzijn»
hoe het doelmatigst aan boord gelegd om
het demokratisch gevaar te bezweeren,
hoe men'c best in de wielen zal rijden van
ejnsfige vakvereenigingen en hoe men 't
op.de fijnste manier kan töonen dat men
ingenomen is met de vrienden der geld
en machthebbers.
Iets is waar in het geschrijf van Het
Volk van Ronse, 't is aar het blad zegt
dat de katholieken van den ouden stijl
zullen nnegaan met den tijd ofwel
veroordeeld worden.
Maar't geen waar is voor de mannen
van den ouden slenter is het nog meer
waar voor gansch de bewaarderspartij.
En de heeren weten het zoo goed, dat zij
gedurig en dagelijks hun programma zoo
regalen en met eene volksgezinde tint
omkransen, daar zij maar al te wel onder
vinden dat al alleen nog diegenen kunnen
blijven leven die meedoen aan demokratie.
De grooie knoop is, en blijft het ver
schil tusschen demokratie met de daad en
demokratie met woorden.
Elkeen die een weinig den strijd der
werkende klasse in den laatsten tijd heeft
meegeleefd en de werken dier fameuze
katholieke volksbonders heeft nagezien,
is overtuigd dat hun demokratie enkel
bestaat in schijn en op het papier.
Het werker.de volk heeft reeds lessen
genoeg opgedaan van onbeschaamde
schijnheiligheid der katholieke volksbe
driegers om er zich nog langer door te
la'en bedotten.
Het werkende vulk ontloopt aan die
heeren en dat is hun val Loopen zij niet
mee, dan moeten zij naar den afgrond cm
er nooit meer uit te komen.
HECTOR.
Er wordt nog altijd gehoord van oorlog
en veldtochten, De Russische witte lei
ders, dat zijn de partijgangers van het
oude Tzaristische regiem, willen eene
nieuwe poging ondernemen, om een
grooten veldtocht tegen de bolsjewieki
te organiseeren.
Dat kan niet gebeuren, dan met behulp
der Verbondenen, want die alleen kun
nen aan de witte bandieten geld ver
strekken voor hun strooptochten.
Semenof tracht in Kharbin zijn leger
te herstellen generaal Glasenapp werkt
te Londen Wladimiroff te Parijs en
Krasnef te Berlijn
Geheime konkelarij op heel de linie
Was he. niet gizegd dat die moest uit
zijn
Heeft men wel eens nagedacht, dat Je
versch.llende volken, moesten zij geraad
pleegd worden, zich zouden uitspreken
tegen zulke ondernemingen, welke hei
herstel van het Tzaiisme voor gevolg
zouden hebben En zij_i diegenen, weike
daar:an medewerken, niet de gevaarlijk
ste vijanden vaa denEuropeeschen vrede?
Wanneer wordt aan al dat geknoei een
einde gesteld
Nu de Arr.erikaansche bankiers, die
onSj eenige tntllioeuen dollars hebben
geleend, aan 9 1/2 percent interest, Je
brave menschen, hun geld opvorderen,
zitten, wij in een rare positie.
Teruggeven kunnen we nietmen vindt
zoo maar geen 30 millioen dollars in een
uitgeput land.
We zijn dus failliet... Het zenden van
een paar financiers naar Amerika, om de
tusschenkomst van M. Hoover in te roe
pen, verandert niets aen den toestand.
Daarbij komt nog het weinig verheit
gend feit, dat men ons verboden heeft in
Amerika een andere leening te sluiten,
zonder toelating vat: de brave menschen
die ons eerst hebben geholpen...,
De regeerders, die ons in zulken toe
stand hebben gebracht zijn alles behalve
lir.ancieeie genies.
Zou het voorzichtig zijn, hen nog lan
ger met onze kas le laten spelen
Of dringt een radikale wijziging onzer
poüiiek zich niet op
PARABEL.
Zoodra het volk weg was, begonnen
de dijkgraven opnieuw aarde te smelten.
Goud moesten ze hebben... veel, veel
goud... Dat hun goud slechts gesmolten
aarde was, dat gaf niets. Het blonk, het
rinkelde... Niemand zou ooit luiken dat
het dijkaarde was.
De vloed steeg immer
Dat ze door 't smelten van aarde de
dijken verzwakten.dat bedachten de dijk
graven nietze waren verblind... ze ken
den slechts één zaak, één doet goud...
goud-immer goud
En allen :e saam liepen ze naar de dij
ken en groeven de aarde weg... nog... en
smolten... smolten
En de vloed steeg... de w inden huikienl
Wat was dat 'n scheur in den dijk
Sijpelde daar geen water door
Roep het volk uit de dalen opdat het
kome helpen om de scheur dicht te ma
ken. God verhoede de ramp
En 't vofk kwam toegesneld en'i werkie
dapper om 't onheil af ie weren.
En als de scheur dicht was. ketrde het
volk huiswaarts en begon opni uw te
aibeiden, want de tijd die ze aan de «dj
ken verspild hadden, moesien zij inwin
nen, anders mochten de dijkgraven boos
worden.
De vloed steeg nog 1..
Maar de dijkgraven gingen voort met
aarde smelten... immer aarde van den
dijk.
Weer sijpelde water door... meer... nog
meer... 't werd nis een fceck die naar :t
dal vloeide.
De dijkgraven werden onrusiig-
Laten wij 't volk uit de dalen tog
eens roepen om 't «vater te heipen stop
pen.
En wijl zij 't volk opnieuw opriepen,
groeven allen nog een siuk aarde weg en
liepen ermee naar huis om te smeller.
De vloed steeg
't Volk kwam niet
Hu'p kreten de dijkgraven.
't Volk kw3m niet
Hulp 1 De springvloed dreigt De
dijken zijn te zwak I Hulp
't Volk kwam niet
Het water dat reeds als ten beek naar
't dal vloeide, had aan 't volk verteld hoe
de dijkgraven dag aan dag de aarde van
den diik hadden weggenomen om tot
goud te smelten het water murmelde van
vrijheid. gelijkheid.. recht.en moe
derlijkheid.... en zoovele andere wondere
dingen het fluisterde van de wandaad
der dijkgraven. En opeens zag het volk
klaar... het begreep hoe het bedrogen,
gefopt en bestolen was..
c Hulp Hulp 1... De dijken bre
ken klonk het over de wereld.
't Volk kwam niet-meer
En dan.
Een vreeselijk gekraak.... gehuil,...
vloeken... hulpgeroep.... doodskreten
De dijken waren gebroken, 't water
drong met onweerstaanbaar geweld over
't land en vernietigde genadeloos de dijk
graven die woonden langs de dijken.
Nu scheen alles vernietigd. De oogst
was niet in de schuren, 'c vee was ver
dronken, dé raderen lagen stil, verroest..-
de maagdekens zongen niet meer...
Die dag was er veel onheil in dë ialen.
Doch des anderdaags blonk een rozige
dag in het oosten. De wateren waren ver-
