hij innige betrekkingen met ccnen officier en
werd na een zeker avontuur uitliet leger weg
gezonden, daar zijne zeden niet al te voorbeeldig
warenzoodat hij niet dien roem en die
fortuin verwierf waarvan hij gedroomd had.
Zoo arm als Job kwam hij te Brussel terug,
waar zijn bloedverwant Langrand-Hohrath hem
bezigheid verschafte in de burcelen zijner
verzekeringmaatschappij, in hoedanigheid van
agent. Op 21 October 1847 huwde hij Rosalia
iiumonceau, dochter eens kruideniers.
'T is van dit oogenbük af dat A. Langrand-
Dumonceau zich toelegde op de machiavellis
tische aancenknoopingen en de toeren van
Robert Macaire, welke hem in de vergulde
wereld brachten, en hem moesten toelaten
later met miljoenen om te springen zoo als de
goochelaars met de ringen, die zij hechten, ont
hechten, in de lucht werpen en ten slotte steeds
weder aan elkander verbinden.
In 1884, op de wijze der engelsche maat
schappijen, richtte hij eene levensverzekering
maatschappij in: en eerstdaags bewerkte hij de
bekcering van beide I.angrands die hevige
voltairianen geweest warenin brandende en
gloeiende katholijken, want in de uitgestrekte
kalholijke inrichtingen zagen zij den uitweg om
zich in de banknoten en het goud, zoo als de
leeuwerik in hel zand, te kunnen wentelen.
En ad majorem Dei gloriam wierp hij de
grondvesten zijner op elkander gestapelde maat
schappijen, waar hij, met het puik der Belgische
ultramontanen en klerikalen, waarvan de oud
ministers, reeds boven gemeld, de vertegenwoor
digers waren, al de rechtgeloovige kapitalen
naar toe trok onnoodig te zeggen dat zijne
medehelpers hem spoedig zijnen grooten en
kleinen ingang aan het hof van Wcenen en het
Valikaan, deden bekomen. En zijn doel was
bereiktnu kenden de geldslroomen tol zijne
kassen geene palen meer, de miljoenen kwamen
er binnen gevlogen en welk gebruik ervan ge
maakt werd is ons ten decle ontvouwd geworden
door het proces gericht legen den dagbladschrij
ver, M. Mandel, den voorstaandcr der bclgische
belangen en der w aarheid, door den procureur-
generaal De Bavay en consoorten, die er zoo zui
ver uitgekomen zijn als eene vischmande. Helaas!
al die miljoenen hebben slechts gediend om
eenigc behendige lieden te verrijken door de
overigen te verarmen en ten gronde te storten.
En wie kent Langrand niet, roept de Vlaam-
sche Gazet van Brussel uit, hij die miljoenen
heeft getruggeld uit de kas van onwetende men
sehen De arme boeren der Vlaanderen kennen
maar al Ie wel den sluwen en trouwloozen kerel
(uiet de kerel van Vlaanderen, zooals Conscience
ze kenmerkt), aan wicn zij op aanrading der
geestelijken, hunne zuur gespaarde oordjes ge
bracht hebben voor de eenem, zoo als bet den
moedigen en weisprekenden verdediger van M.
Mandel, M. Janson, het zegt, was het een som
metje voor den ouden dag, voor anderen de
bruidschat eencr docbler, en voor anderen nog
't geld dal zij verzameld hadden om hun kind
van den krijgsdienst af te koopen.
Op den dag van heden hebben die ongeluk-
kigen, in ruiling van dit zoo duur verdiende
geld, slechts eenige papieren zonder waarde.
En wie is medeplichtig aan dat onmetelijk
bedrog van lichlgeloovige burgers, wie anders
dan de hoofden der klerikale partij, die men
afschildert als zoo eerlijk en zoo weldadig voor
het volk
Is het nog mogelijk de kopstukken dier partij
aan testellen tot ministers van het land, lot be
waarders der openbare fortuin, als zij zich onbe
schaamd en ongestraft hebben verrijkt met de
spaarpenningen van boeren en arbeiders, van
ii ij veraars en renteniers?
En waar is nu de groote schurk Langrand?
De aartsaftruggelaar, die door onzen onfaalbaren
paus tot Graaf werd verheven Waar is hij met
't geld van die zoo menigvuldige gefopte men-
sehen" Men weet niet waar
Het is zeker en vast, dat men een grooten mis
dadiger heeft laten loopen het is zeker dat de
beruchte Langrand een aftruggeJaar, een be
drieger is
Mandel heeft in zijn dagblad de rooverijen en
schandelijke akten van den finantieman en zijne
kristelijkc medeplichtigen in het licht gebracht.
Indien het parket recht had gehandeld, dan zou
de sluwe kerel en zijne katholieke kliek op de
bank der misdadigers zitten, waar nu Mandel
heeft gezeten.
De Jurij heeft geantwoord, dat al de verwij-
tingeu van Mandel waarheid zijq en bij gevolg
het parket aan eenen grooten plicht is te kort
gebleven.
Dit merkwaardig proces zal ongetwijfeld eenen
banvloek leggen op den naam van den ouden
rondleurder Langrand en op dien van zijne
katholieke aanhangeis.
STUKKEN EN BROKKEN
uit de zaak Mandel of de
dieften en aflroggelarijen van Langrand
en consoorten.
Mgr Catanni, nuntius van den Paus, heeft
eenen wijnpot ontvangen van 100,000 fr. of
gulden te Amsterdam betaald door de Agricole.
Is.)
Langrand heeft geld ter leen gevraagd aan
dertig per honderd. Reydt
Ik dacht dal de aangekondigde 48 miljoen der
Inter nationale ingezameld waren, en daarom
was ik er op uit actiën te nemen ik verwaar
loosde geen oogenblik om mijnen bloedverwanten
er ook den aankoop van aan te raden en op die
wijze zijn w ij leelijk bedrogen geworden Bicka
oud-opzichter der Hypothécaire beige.)
Men had schoon te zeggen dal de eigendommen
van Hongarië meer dan hunnen intrest opaten,
en de Hongaarsche bedienden af te zetten, Lan
grand belette dezelve en stuurde depechen na
SVeenen opdat er geen vervolg zou aan gegeven
worden. [Bicka.)
Nooit verzamelde zich de bestuurraad of de
zoon van Dechamps vergezelde zijn vader hij
ging naar de beurs en op'l zien van zijn neus,
zegde eenieder men gaat koopen of verkoopen.
(Bicka.)
De zoon, oud zestien jaren, van M. Hody,
procureur des konings, was bijgevoegde secre
taris van Langrand met eene jaarwedde van
4000 Ir. Fan den Plas, bijzonderen secretaris
van Langrand.)
Gegaan zijnde naar het bureel van de Indus-
iriel, waarvan ik actiën had, zegde M. de gene
raal Ablay mij, dat alles voor mij verloren was;
wij hebben met eenen hoop slechte kerels te
doen gehad die ons op flesschen hebben getrok
ken. ik voor eerst. Boviepolitie-commissaris
te Waver.)
Langrand heeft 200,000 fr. opgestreken voor
de conventie van 1868; waarvan er 80.000 fr.
te betalen stonden, op het oogenblik van zijn
vertrek. Ablay
Een jongman, in een woord een kind van 17
jaar,, teekende in 1868 voor de Agricole wissels
op bankiers van Weenen, aamden International
van Londen geëndosseerd beloopende tot
100,000 guld. (Hanicq, wisselagent en Bovie.)
De directeur van het personeel der Agricole
trok 40,000 fr.de secretaris-generaal 30,000
Ulhman 80,000: de comptabel 12,000 en de
andere werden betaald in evenredigheid. (Id.)
Door de schitterenstc beloften van Langrand en
zijne administrateurs uitgelokt ben ik actionnaris
en door die rooversbende bedrogen geworden.
Bleeekaertadvokaat.)
Men kocht en verkocht titels welke niet moch
ten in den handel gebracht worden. Drouard
wisselagent.)
Administratieraad
MM. Mercier, voorzitter, fr.
Dechamps, onder-voorzitter,
De Decker, administrateur,
Graaf Du Val de Beaulieu,
Langrand-Dumonceau,
Komiteit van toezicht.
MM. Baron Osy de Wycheur voor
zitter fr.
Gustave de Mevius,
984,070
631,130
739,946
906,000
1,004.000
84,360
74,210
MM. Jules Neef, fr. 88,826
Baron S. d'Olmen de Poederlé 92,480
Graaf d'Hane Steenhuyze, 180,000
Graaf Maurice de Robiano, 83,848
Boucqman, 70,180
Dumon, 73,398
De Burlin d'Esschenbeek, 72,180
Baron de Wyckersloodt, 130.238
P. Terrade, verslaggever, 102,224
Betwistbare zaken
M. A. Nothomb, voorzitter, fr. 800,000
De bestuurders hebben 800,000 fr. boven
hunne actiën gehad. llanique
En wie zou op die w ijze op weinige tijden met
geen gespan van zes paarden kunnen rijden en
roote schatten vergaren? Hebben is hebben voor
hen en krijgen is de kunst.
De maatschappijen van Langrand zijn wel
ingerichte aftroggelarijmiddels waarop Lan
grand antwoorde dat ik gelijk had, er bijvoegen
de ik ben omringd van dievenmaar ik ben
zelf geen dief. Precelle een der grootste aclion-
narissen.)
Mandel speculeerde op de actiën Langrand
niet, op het oogenblik dat hij zijne klacht indien
de. Uansaertwisselagent.)
M. Mandel is van een weinig hevig karakter
maar zijne deftig- en eerbaarheid zijn ontegen
sprekelijk. (Dansaerl.)
Pcrsoonen heel vreemd aan de-maatschappij
op den dag der versmiliing van de Hypothécaire
met de International, hebben mede gestemd.
[P. De Deckeroud-minister, staatsminister,
oud-bestuurder der Hypothécaire beige en van
de International.]
Ik heb aan bloedverwanten en leden van mijne
familie actiën ter hand gesteld opdat zij zouden
konnen medestemmen. [De Decker.]
Zulke handelwijze was niet ernstig. [De
voorzitter.)
De bestuurders der International en der
Hypothécaire hebben zich zeiven genoemd en
de smilting der twee maatschappijen, smilling
die hun 800,000 fr. winst heeft doen inpalmen,
gestemd.
Ik heb seffens 360.000 fr. in speciën ontvangen
en den overschot in de sijndicaat gestort, om
mijne ontvangsten in geval van w inst nog te
vermeerderen. [De Decker
Zoo dat het sijndicaat was ingericht om op
de actiën der maatschappij te speculeren
Als men titels voor afgelegd doet doorgaan die
niet afgelegd zijn, gelijk de International hel
gedaan l eeft, dan kan men zonder een centiem
te handelen of te verleggen maatschappijen ten
kapitale van honderd miljoen slichten?
Dat kan geschieden. [De Decker
Ik verklaar op mijne eer en mijn geweten dat
Langrand en zijne bestuurders groote plichtigen
zijn. [A. Peeters, pastoor te Meulebeke en ge
wezen actionnaris.
Men vroeg fonds ofschoon men stellig ver
zekerd had in de vorige omzendbrieven dat er
geene zouden geeischt worden. [Peeters.]
Van de eerste oogenblikken af werd er ons
eene maatschappij voorgesteld met aandeelne
ming association de parts en participation
waar ik mij tegen verzette omdat zij onregelmatig
was. (Pan Acker, advokaat.)
Men stemde een adres aan Langrand, ik was
de eenigste die het afkeurde. (Iel.)
Eenigc goede zaken zijn verricht geworden,
maar degenen die de maatschappijen konden red
den zijn verwaarloosd geweest. (Id.)
De bestuurders hadden zoo weinig betrouwen
in hunne titels dat zij zich schier van allen
ontmaakten; er is sterk gespekuleerd geworden;
men betaalde eene devidende van 20 fr. (Id.)
Als likwidaleur moet ik zeggen dat wij alle
slach van moeilijkheden zijn tegengekomen,
men heeft ons noch boeken, noch andere stukken
te Parijs willen mededeelen, het verbod kwam
van hooger hand, de toestand der bank is zeer
jammerlijk. (Id.)
Men heeft ons een geheim dossier geweigerd.
Men is van Parijs gekomen om ons de fondsen
aan te bieden die er noodig waren voor den
Industriel en International op voorwaarden
dat wij likwideerders, er in toestemden, uit het
dossier, die in handen is van den prins de Chimai,
de stukken te laten wegnemen die compromit-
lecrend zijn voor den prins de Lalour en Taxis
en voor M. Von Beust, eerste minister van den
Keizer van Oostenrijk. (Id.)
De prins de Chimai in persoon heeft ons dit
aanbod gedaan. (Id.)
■k
Op de lijst der kiesbaren voor den Senaat, woonachtig
inde provintie Braband, jaar 1870vindt men den
naam van M. André_ Langrand. Hij betaald voor fr.
2,229-40 belastingen.
En zeggen dat bij over eenige jaren klerk was in eene
assurancie-compagnie.
Men verzekert dat Langrand, drij weken geleden naar
Brussel zijn aandeel eener russische maatschappij heeft
komen inpalmen beloopende tot een miljoen acht hon
derd duizend franken.