hij innige betrekkingen met ccnen officier en werd na een zeker avontuur uitliet leger weg gezonden, daar zijne zeden niet al te voorbeeldig warenzoodat hij niet dien roem en die fortuin verwierf waarvan hij gedroomd had. Zoo arm als Job kwam hij te Brussel terug, waar zijn bloedverwant Langrand-Hohrath hem bezigheid verschafte in de burcelen zijner verzekeringmaatschappij, in hoedanigheid van agent. Op 21 October 1847 huwde hij Rosalia iiumonceau, dochter eens kruideniers. 'T is van dit oogenbük af dat A. Langrand- Dumonceau zich toelegde op de machiavellis tische aancenknoopingen en de toeren van Robert Macaire, welke hem in de vergulde wereld brachten, en hem moesten toelaten later met miljoenen om te springen zoo als de goochelaars met de ringen, die zij hechten, ont hechten, in de lucht werpen en ten slotte steeds weder aan elkander verbinden. In 1884, op de wijze der engelsche maat schappijen, richtte hij eene levensverzekering maatschappij in: en eerstdaags bewerkte hij de bekcering van beide I.angrands die hevige voltairianen geweest warenin brandende en gloeiende katholijken, want in de uitgestrekte kalholijke inrichtingen zagen zij den uitweg om zich in de banknoten en het goud, zoo als de leeuwerik in hel zand, te kunnen wentelen. En ad majorem Dei gloriam wierp hij de grondvesten zijner op elkander gestapelde maat schappijen, waar hij, met het puik der Belgische ultramontanen en klerikalen, waarvan de oud ministers, reeds boven gemeld, de vertegenwoor digers waren, al de rechtgeloovige kapitalen naar toe trok onnoodig te zeggen dat zijne medehelpers hem spoedig zijnen grooten en kleinen ingang aan het hof van Wcenen en het Valikaan, deden bekomen. En zijn doel was bereiktnu kenden de geldslroomen tol zijne kassen geene palen meer, de miljoenen kwamen er binnen gevlogen en welk gebruik ervan ge maakt werd is ons ten decle ontvouwd geworden door het proces gericht legen den dagbladschrij ver, M. Mandel, den voorstaandcr der bclgische belangen en der w aarheid, door den procureur- generaal De Bavay en consoorten, die er zoo zui ver uitgekomen zijn als eene vischmande. Helaas! al die miljoenen hebben slechts gediend om eenigc behendige lieden te verrijken door de overigen te verarmen en ten gronde te storten. En wie kent Langrand niet, roept de Vlaam- sche Gazet van Brussel uit, hij die miljoenen heeft getruggeld uit de kas van onwetende men sehen De arme boeren der Vlaanderen kennen maar al Ie wel den sluwen en trouwloozen kerel (uiet de kerel van Vlaanderen, zooals Conscience ze kenmerkt), aan wicn zij op aanrading der geestelijken, hunne zuur gespaarde oordjes ge bracht hebben voor de eenem, zoo als bet den moedigen en weisprekenden verdediger van M. Mandel, M. Janson, het zegt, was het een som metje voor den ouden dag, voor anderen de bruidschat eencr docbler, en voor anderen nog 't geld dal zij verzameld hadden om hun kind van den krijgsdienst af te koopen. Op den dag van heden hebben die ongeluk- kigen, in ruiling van dit zoo duur verdiende geld, slechts eenige papieren zonder waarde. En wie is medeplichtig aan dat onmetelijk bedrog van lichlgeloovige burgers, wie anders dan de hoofden der klerikale partij, die men afschildert als zoo eerlijk en zoo weldadig voor het volk Is het nog mogelijk de kopstukken dier partij aan testellen tot ministers van het land, lot be waarders der openbare fortuin, als zij zich onbe schaamd en ongestraft hebben verrijkt met de spaarpenningen van boeren en arbeiders, van ii ij veraars en renteniers? En waar is nu de groote schurk Langrand? De aartsaftruggelaar, die door onzen onfaalbaren paus tot Graaf werd verheven Waar is hij met 't geld van die zoo menigvuldige gefopte men- sehen" Men weet niet waar Het is zeker en vast, dat men een grooten mis dadiger heeft laten loopen het is zeker dat de beruchte Langrand een aftruggeJaar, een be drieger is Mandel heeft in zijn dagblad de rooverijen en schandelijke akten van den finantieman en zijne kristelijkc medeplichtigen in het licht gebracht. Indien het parket recht had gehandeld, dan zou de sluwe kerel en zijne katholieke kliek op de bank der misdadigers zitten, waar nu Mandel heeft gezeten. De Jurij heeft geantwoord, dat al de verwij- tingeu van Mandel waarheid zijq en bij gevolg het parket aan eenen grooten plicht is te kort gebleven. Dit merkwaardig proces zal ongetwijfeld eenen banvloek leggen op den naam van den ouden rondleurder Langrand en op dien van zijne katholieke aanhangeis. STUKKEN EN BROKKEN uit de zaak Mandel of de dieften en aflroggelarijen van Langrand en consoorten. Mgr Catanni, nuntius van den Paus, heeft eenen wijnpot ontvangen van 100,000 fr. of gulden te Amsterdam betaald door de Agricole. Is.) Langrand heeft geld ter leen gevraagd aan dertig per honderd. Reydt Ik dacht dal de aangekondigde 48 miljoen der Inter nationale ingezameld waren, en daarom was ik er op uit actiën te nemen ik verwaar loosde geen oogenblik om mijnen bloedverwanten er ook den aankoop van aan te raden en op die wijze zijn w ij leelijk bedrogen geworden Bicka oud-opzichter der Hypothécaire beige.) Men had schoon te zeggen dal de eigendommen van Hongarië meer dan hunnen intrest opaten, en de Hongaarsche bedienden af te zetten, Lan grand belette dezelve en stuurde depechen na SVeenen opdat er geen vervolg zou aan gegeven worden. [Bicka.) Nooit verzamelde zich de bestuurraad of de zoon van Dechamps vergezelde zijn vader hij ging naar de beurs en op'l zien van zijn neus, zegde eenieder men gaat koopen of verkoopen. (Bicka.) De zoon, oud zestien jaren, van M. Hody, procureur des konings, was bijgevoegde secre taris van Langrand met eene jaarwedde van 4000 Ir. Fan den Plas, bijzonderen secretaris van Langrand.) Gegaan zijnde naar het bureel van de Indus- iriel, waarvan ik actiën had, zegde M. de gene raal Ablay mij, dat alles voor mij verloren was; wij hebben met eenen hoop slechte kerels te doen gehad die ons op flesschen hebben getrok ken. ik voor eerst. Boviepolitie-commissaris te Waver.) Langrand heeft 200,000 fr. opgestreken voor de conventie van 1868; waarvan er 80.000 fr. te betalen stonden, op het oogenblik van zijn vertrek. Ablay Een jongman, in een woord een kind van 17 jaar,, teekende in 1868 voor de Agricole wissels op bankiers van Weenen, aamden International van Londen geëndosseerd beloopende tot 100,000 guld. (Hanicq, wisselagent en Bovie.) De directeur van het personeel der Agricole trok 40,000 fr.de secretaris-generaal 30,000 Ulhman 80,000: de comptabel 12,000 en de andere werden betaald in evenredigheid. (Id.) Door de schitterenstc beloften van Langrand en zijne administrateurs uitgelokt ben ik actionnaris en door die rooversbende bedrogen geworden. Bleeekaertadvokaat.) Men kocht en verkocht titels welke niet moch ten in den handel gebracht worden. Drouard wisselagent.) Administratieraad MM. Mercier, voorzitter, fr. Dechamps, onder-voorzitter, De Decker, administrateur, Graaf Du Val de Beaulieu, Langrand-Dumonceau, Komiteit van toezicht. MM. Baron Osy de Wycheur voor zitter fr. Gustave de Mevius, 984,070 631,130 739,946 906,000 1,004.000 84,360 74,210 MM. Jules Neef, fr. 88,826 Baron S. d'Olmen de Poederlé 92,480 Graaf d'Hane Steenhuyze, 180,000 Graaf Maurice de Robiano, 83,848 Boucqman, 70,180 Dumon, 73,398 De Burlin d'Esschenbeek, 72,180 Baron de Wyckersloodt, 130.238 P. Terrade, verslaggever, 102,224 Betwistbare zaken M. A. Nothomb, voorzitter, fr. 800,000 De bestuurders hebben 800,000 fr. boven hunne actiën gehad. llanique En wie zou op die w ijze op weinige tijden met geen gespan van zes paarden kunnen rijden en roote schatten vergaren? Hebben is hebben voor hen en krijgen is de kunst. De maatschappijen van Langrand zijn wel ingerichte aftroggelarijmiddels waarop Lan grand antwoorde dat ik gelijk had, er bijvoegen de ik ben omringd van dievenmaar ik ben zelf geen dief. Precelle een der grootste aclion- narissen.) Mandel speculeerde op de actiën Langrand niet, op het oogenblik dat hij zijne klacht indien de. Uansaertwisselagent.) M. Mandel is van een weinig hevig karakter maar zijne deftig- en eerbaarheid zijn ontegen sprekelijk. (Dansaerl.) Pcrsoonen heel vreemd aan de-maatschappij op den dag der versmiliing van de Hypothécaire met de International, hebben mede gestemd. [P. De Deckeroud-minister, staatsminister, oud-bestuurder der Hypothécaire beige en van de International.] Ik heb aan bloedverwanten en leden van mijne familie actiën ter hand gesteld opdat zij zouden konnen medestemmen. [De Decker.] Zulke handelwijze was niet ernstig. [De voorzitter.) De bestuurders der International en der Hypothécaire hebben zich zeiven genoemd en de smilting der twee maatschappijen, smilling die hun 800,000 fr. winst heeft doen inpalmen, gestemd. Ik heb seffens 360.000 fr. in speciën ontvangen en den overschot in de sijndicaat gestort, om mijne ontvangsten in geval van w inst nog te vermeerderen. [De Decker Zoo dat het sijndicaat was ingericht om op de actiën der maatschappij te speculeren Als men titels voor afgelegd doet doorgaan die niet afgelegd zijn, gelijk de International hel gedaan l eeft, dan kan men zonder een centiem te handelen of te verleggen maatschappijen ten kapitale van honderd miljoen slichten? Dat kan geschieden. [De Decker Ik verklaar op mijne eer en mijn geweten dat Langrand en zijne bestuurders groote plichtigen zijn. [A. Peeters, pastoor te Meulebeke en ge wezen actionnaris. Men vroeg fonds ofschoon men stellig ver zekerd had in de vorige omzendbrieven dat er geene zouden geeischt worden. [Peeters.] Van de eerste oogenblikken af werd er ons eene maatschappij voorgesteld met aandeelne ming association de parts en participation waar ik mij tegen verzette omdat zij onregelmatig was. (Pan Acker, advokaat.) Men stemde een adres aan Langrand, ik was de eenigste die het afkeurde. (Iel.) Eenigc goede zaken zijn verricht geworden, maar degenen die de maatschappijen konden red den zijn verwaarloosd geweest. (Id.) De bestuurders hadden zoo weinig betrouwen in hunne titels dat zij zich schier van allen ontmaakten; er is sterk gespekuleerd geworden; men betaalde eene devidende van 20 fr. (Id.) Als likwidaleur moet ik zeggen dat wij alle slach van moeilijkheden zijn tegengekomen, men heeft ons noch boeken, noch andere stukken te Parijs willen mededeelen, het verbod kwam van hooger hand, de toestand der bank is zeer jammerlijk. (Id.) Men heeft ons een geheim dossier geweigerd. Men is van Parijs gekomen om ons de fondsen aan te bieden die er noodig waren voor den Industriel en International op voorwaarden dat wij likwideerders, er in toestemden, uit het dossier, die in handen is van den prins de Chimai, de stukken te laten wegnemen die compromit- lecrend zijn voor den prins de Lalour en Taxis en voor M. Von Beust, eerste minister van den Keizer van Oostenrijk. (Id.) De prins de Chimai in persoon heeft ons dit aanbod gedaan. (Id.) ■k Op de lijst der kiesbaren voor den Senaat, woonachtig inde provintie Braband, jaar 1870vindt men den naam van M. André_ Langrand. Hij betaald voor fr. 2,229-40 belastingen. En zeggen dat bij over eenige jaren klerk was in eene assurancie-compagnie. Men verzekert dat Langrand, drij weken geleden naar Brussel zijn aandeel eener russische maatschappij heeft komen inpalmen beloopende tot een miljoen acht hon derd duizend franken.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Den Yker | 1870 | | pagina 2