door hel voorgaande besluur verwezenllijkt. Ziel
gij van hier dien minister, die zieli niet doet iu-
liclitigen over wat hij hel eerst diende te weten
en die -na twee maanden deel van het bestuur
gemaakt te hebben, nog liet minste begrijp niet
heeft van een der belangrijkste takken van zijn
departement
En al de ministers zijn even sterk. Generaal
Guillaumc bevestigt in het vertoog der beweeg
redenen van het krediet voor de versterkingen
van den linker oever van Antwerpen, dat het
princiep der werken uit te voeren te Dcnder-
inondc, door de wetgeving is aangenomen ge
weest. De minister van oorlog had de eerste fonds
voor het maken van eene citadel gevraagd. Nu,
daar is niets van. Hei princiep der werken van
Dendermonde is nooit gedekreteerd geweest en
generaal Guillaume heeft moeten eindigen met
zulks te bekennen en die dwaling op rekening zij
ner geringe ondervinding te leggen. Dat is al wel
maar dit bewijst eens te meer met welke licht
zinnigheid of onbekwaamheid de ministers de za
ken onderzoeken.
De wijze waarop M. Jacobs zieh op de misle-
riëele bank verdedigt, verwondert zelfs zijne
vrienden. Zij hadden eene grootere gedachte van
zijn talent. Al. Jacobs moest schillerend de aan
vallen van hem afweeren; nu hij is verre beneden
hetgene men van hem verwachtte gebleven. Als
hij wal te veel in 't nauw wordt gebracht, ver
liest hij hel hoofd en zegt hij dingen, die coin-
promettant zijn voor zijne collegas.
Al. Alalou zelf, die men zoo slerk, zoo behen
dig dacht, is tot stilzwijgendheid veroordeeld, uit
hoofde der persoonlijke positie die hij bekleedt. De
tenor van het ministerie maakt deel van het be
stuur van niet min dar. twee-en-twintig verschil
lende industrieële of linantiëele maatschappijen.
De Algemeenc Maatschappij, die de grootste on
derneemster is van het land, heeft in niet min
dan 54 maatschappijen of nijverheidsgestichten
belang en is er om zoo te zeggen de bestuurster
van. Nu, daar AI. Alalou voorzitter isvandealge-
meene maatschappij en lenzelfden tijde deel
maakt van 't ministerie, zal hi j zieh meer dan eens
tegenover de belangen zijner maatschappij, die
hij moet voorstaan, vinden en tegenover de be
langen van hel land, die hij zou moeten verdedi
gen. Men ziet het, zijne positie is niet houdelijk
en hij moet het ministerie verlaten of hij moet
van zijne twee-en-twiniig w instgevende plaatsen
afzien.
Al AlNolhomb en de Liedekerke door de handels
rechtbank van Brussel in failliet verklaard, zijn
in de Kamer nimmer verschenen en zij zullen er
niet verschijnen zoolang zij in het bezit nietziju
teruggesteld van hunne burgerlijke en politieke
rechten. Doornaar de Kamer niet te komen, heb-
bi n zij een debat ontweken, dat onvermijdelijk
zou hebben plaatsgehad. Alen had in hunne aan
wezigheid inderdaad de kwestie opgeroepen of
een Volksvertegenwoordiger, in failliet verklaard
het recht heeft in de Kamer te zetelen. Het vonnis
der in bankroelverklaring gaat terstond aan het
beroepshof w orden onderw orpen, maar daar het
uitvoerbaer is, hebben de kurateurs de pliehten
vervuld die de wet hun oplegd. Zij zullen doen
overgaan lot hei opmaken van den inventaris van
hetmobilier van de hotels der heeren bestuurders.
WAAR BLIJVEN ZE NU
De vcldgn van Lorreinen en Champagne slor
pen stroomen bloeds in. Duizenden lijken van
fransche en duitsche jongelingen liggen er hein
de en ver verspreid.menigeen vruchteloos wach
tende ap een ellendig gtaf, verre van ouders en
bloedverwanten, verre van hunne haardsteden,
ten prooi aan de verrotting of aan de vraatzucht
der raven en andere bloeddorstige roofdieren.
Talrijke menschcnvrienden, meewarig om het
schrikkelijk lot der gevallene strijders, bevin
den zich daar, om die lijken zoo goed mogelijk
ter aarde te bestellen; talrijk zijn ze, inderdaad,
en van alle natiën, maar hoe talrijk en werk
zaam ook, kunnen zij niet voldoen aan de edele
taak, die zij op zich genomen hebben zij be
zwijken onder den last, onder den eindeloozen
arbeid.
Ook liggen in die voorheen weelderige en rijke,
thans verwoeste en smart inboezemende ge
westen, duizendenen duizende gekwetsten, ker
mend en jammerend om hulp en verpleging,
voor velen, helaas! vergeefs,
Alenigcen, God, weel hoevelen die nog zou
den kunnen gered worden, sterven bij gemis
aan tijdige hulp eenen echten marteldood, insge-
gelijks ver van de hunnen, beroofd van eene
vriendenhand, beroofd van een troostwoord.
Hartverscheurend, afgrijselijk moelende too-
neelenzijn, die daarginds opdien van menschen-
bloed doorweekten en rookende grond voorval
len. Geen menschelijk brein kan in slaat w ezen
zich daar een denkbeeld van te maken.
En wat doen, terwijl ontelbare burgerskinde
ren, broeders van ons allen, daar zonder hulp
liggen, daar van een graf verstoken blijven, ter
wijl de hemel er weergalmt van jammer en ge-
klag en verpest wordt door de ontbondene lij
ken, wal doen, zeggen wij, de ontelbare scha
ren van kapucienen en paters van alle soort en
allen aard waarvan Belgie tegenw oordig zoo op
gepropt is
Zij blijven gerust, koelbloedig in hunne
kloosters, die echte paleizen zijn, al de wellus
ten der wereld genielende, lui en vadsig levende
soms op de kosten van het algemeen zonder te
denken aan de ontzaggelijke rampen, die op
Frankrijk's bodem voorvallen, zonder te den
ken aan de menigte lijders die vruchteloos om
hulp en verzorging smeeken en kermen.
En nochtans, in dezen oogenblik, meer dan
ooit, zoud n zij, die beweeren het heil des
menschdoms te wezen, moeten toonen dat zij
toch eens voor iels nuttig zijn: hnn hart, hunne
godsdienst, indien het geene huichelarij is, moe
ten hun toeroepen, dat hunne plaats niet meer
is in de kloosters, in de weelde, maar ginds op
hel veld des oorlogs. daar waar het menschdom
Jijdt en sterft.
Zoo toch handeld en de kloosterlingen der vc-
rigetijden, zoo ook moeten die van dezen tijd te
werk gaan en dan, dan zullen zij den lof, den
eerbied van ieder rechtschapen mensch verwer
ven en verdienen.
Naar Frankrijk dus naar de velden waar
rampen en dood heerschen waar hulpen troost
te brengen is sta op, paters en kapucienen, rn
begeef u waar de plicht het u gebiedt, in den
naam van den algemeenen God in naam van
het lijdende menschdom t Kooph
Op het huidige oogenblik doet zich in ons land
een schandelijk komediespel voor.
Al wat dient lot de versterking van ons land
tot de bevestiging onzer onzijdigheid, tot de hand
having van ons onafhankelijk bestaan, is door de
liberalen tot stand gebracht.
Dit alles werd vroeger door de klerikalen be-
stieden.
En denkt ge, dat ze nu getrouw blijven aan
het princiep, welk zij vroeger bcstieden, toen
de klerikalen niet aan het bestuur waren prin
ciep, dat zij toen als een ongeluk voor het land
aanzagen
In t geheei nietde klerikalen. leger- en for
ten afbrekers, stemmen nu voor alles wat voor
de verdediging geviaagd wordt.
En waarom
AV el omdat ze nu aan 't gouvernement zijn
daarom verloochenen zij thans hun princiep van
vroeger, Al. Victor Jacobs heeft het immers in
volle kamer gezegd
Is dit geen hatelijk komediespel.
Die ontzaggelijke gewapende massa's welke
men op heden tegenover elkander stelt, schijnen
tot doel te hebben den ouden vorm van zegepra
len geheel en al te veranderen. De overwonnene
zal diegene zijn welke eerst het vermoorden zal
moe zijn, de overwinnaar, diegene welke het
talrijkst kanonnenvleesch zal kunnen leveren.
In die nieuwe manier van oorlogen, ofsc oon
men de doodenbij honderd duizend telt. ofschoon
de meer en meer moorddadige werktuigen alle
dagen op'dikkere en meer gesloten massa's schie
ten en er aldus weinig hoop is te ontsnappen, in
de nieuwe krijgskunde, zeggen wij, gebeurt de
schrikkelijkste inoorderij niet binst den slag,
maar voor den slag en na den slag.
Onmogelijk kan men die beide natiën, op
cenigc mijlen gronds saamgeprest, bevoorraden,
voc ien, laven.
Onmogelijk kan men de gekwetslen, op orden
telijke wijze vervoeren en verzorgen. Alles zal
wel uitkomen, en dan zal men zich eigenlijk
een gedacht kunnen vormen over de krijgsad-
minislatie en hare geheimen. Nog zaterdag
laatst kwam een fransche minister aan het Wet
gevend Korps verklaren dat hij 100.000 ge-
weeren ontdekt had 100,000 gewecren die
daar maar alzoo liggen en de minister einde-
delijk ontdektWij dringen niet aan en laten
hel aan de bedenkingen onzer lezers over.
Gesteld, het is de schuld van het hooger bestuur
niet. Waar blijft het, in alle geval dat. indien
men zich met maanden en jaren tegen alles in
gereedheid stelt, men schrikkelijke lessen ont
vangt.
Inderdaad, achter een leger van SOO.OOO man
zou er een ander leger van geueesheeren en
ziekedienaars moeten zijn en achter eiken veld
slag, eene gansche stad hospitalen.
Fe solferino bleven fransche gekwetsten vijf
dagen lang zonder hulp liggen en te solferino
waren de Franschen overwinnaars.
Ook sterven er, in die redelooze, in die onl-
menschte, in die helschc oorlogen, meer mannen
van honger, dorst, vermoeinis, uitgeputheid
ziekten, wonden slecht of te Iaat geheeld dan er
vallen onder de scheuten van die werktuigen
welke men zoo dierlijk en zoo wreed heeft ver
beterd, dat de geneeskunst, dat de wetenschap
der bevoorrading en der hulp hen niet, in die
heillooze verbeteringen, hebben kunnen voet
In den laa (sten tijd zijher groole partijen levens"
middelen, vooral rijsl en vee,uit Belgie naar Frankrijk ge.
zouden, dat is zoo natuurlijk dewijl de uitvoer van die
voor werpen niet verboden is; maar wal niet natuurlijk-
is,is dat de franschen kompngniën onze waggons achter
houden, om er zich van te bedienen. Men schat het ge
tal van die waggons op 2500, en alle pogingen om ze te
rug te bekomen, zijn tot nu toe vruchteloos gebleven.
Als een bewijs der spioenen-vrees in Frankrijk wordt
hel volgende gemeld Een Nederlander, Ie Celebes gebo
ren, die in Zwitserland op kostschool had gelegen, werd
opden boulevard te Parijs aangesproken. Gij zijlvreem
deling? Ja, mijnheer. Wat zegt ge van de za
ken «Ik zeg niets, want ik ben vreemdelingmaar
de Franschen hadden den oorlog wel wat later kunnen
beginnen.» —De onbekende verwijde de zich: doch
dadelijk daarop werd de Hollander door twee lieden op
genomen en, óndanks zijn verzet, naar 't politiebureau
vervoerden onder boeven opgesloten. Den eersten dag
kreeg hij geen voedsel, den tweede oneetbare soep en
brood. De nachten waren vreeselijk. Men kwam hem in
't oor fluisteren Neem dienst in 't vreemde legioen
voor Algerië, en gij zijt vrij,De Hollander bedankte.
Verscheide personen heeft men op die wijze tot dienstne-
men overgehaald. De tusschenkorast van gezanten baatte
niet. Alleen door een advocaat te nemen is de Nederlan
der uit de klauwen van de Afrikaansche wervers gered.
^u-M/WiAIWWv
Opdat het land niet zou uitgestroodt of bedrogen
worden en ora dat aüe de burgers op den zelfden voet
zouden staan, hebben de treffelijke gouvernementen het
stelsel van openbare aanbesteding ingevoerd.
Dat is nu bij ons ook al veranderd. Het ministerie der
Langrandisten h< eft voorgesteld en de bisschoppelijke
meerderheid heeft gestemd, dat het gouvernement voor
taan uit der hand de leveringen zal mogen aanbesteden.
Voor het oogenblik heeft het gouvernement zeer veel
metalen voorwerpen noodig. Nu de heer Malou, voogd
van bet ministerie, is bestuurder van een zeer groot me-
.taalgeslicht en bij gevolg zal hij zijne eigene zaken kun
nen behartigen, zooveel hij er maar lust toe heefi.
En dat die lust hem niet ontbreekt, dat weet men se
dert reel jaren.
Toen in 1847 het ministerie der res Malons door het
verbitterd volk omverre geworpen werd, bleef de heer
Malou, ondanks dit plechtig Tonnis, nog zes weken me-
nister.
En wil men weten waarom Destijds bestond er eone
wet, die een pensioen gaf van zes duizend frank aan al
egenen, die gedurende twee jaren minister geweest
waren. Welnu toen de heer Malou door het volk ver
oordeeld werd, had hij nog zes weken ministerschap van
noode, om het pensioen van 6000 frank voor geheel zijn
leveu te mogen opstrijken.
De Kamer van vacatiën van 'l beroepshof van Brussel
zal, bij hoogdringendheid, op vrijdag 18 September, zich
bezig houden met het beroep legen bet vonnis, uitge
bracht door de handelsrechtbank dezer stad, waardoor
MM. Langrand, Nothomb, de Liederkcrke en kcnsoorlen
in failliet verklaard zijn.
