-
anders over dan hunne rechten voor de recht-
Danken ledoen gelden, maar dal is den aarden
pot tegen den ijzeren willen doen opwegen. Stel
lig zijn de belangen van Belgic in goede handen
Ik spreek van de zedelijke, politieke en stoffe
lijke belangen. Men gevoelt, dat de verpestenden
geest der Langründisten een bedorven invloed
op hen uitoefent.
liet is stellis dat SI. Wasseige niet gelukkig is
in zijne werkingen; alles keert tegen hem.
Hij heeft de uitgave der korrespondenlie-
kaarten aan 5 "entiemen lot op 1 januari ver-
•daagd. en ziedaar dat men onmiddeiijk een
middel vindt om ze in omloop Ie brengen, on
danks den minister en de post.
jNiels is eenvoudiger...
Gij schrijft op eene kaart waarop gij een post
zegel van o centiemen plakt.
Gij steekt die kaart in de hus.
De fafcteur gaal haar aanbieden, aan den per
soon voor wicn ze bestemd is en eischt twintig
centiemen voor onvoldoende frankeering.
De persoon werpt de oogen op de kaarl, leest
ze en geeft den faktrur e kaart terug, zeggen e
Ik weiger ze.
En de loer is gespeeld.
Arme M. Wasseige!
AFSCHAFFING DER CONSCRIPTIE.
Eer het klerikale miuislerie inet zijne parle
mentaire meerderheid aan het bewind kwam,
klonk hel in het kamp der schijnheilige piiari-
zeërs, als uil een mond Weg met de cons
criptie.
't Was een der groole middelen, waarvan de
klcrikalen zich bedienden, ten einde de kiezers
om den tuin te leiden, en velen lieten zich in
slaap wiegen.
De klerikale partij zegepraalde door dezen
.deloijalcn middel en meerandere deloijalc mid
delen.
Thans dat zij het Staatsroer in handen houdt,
is ook het oogenbiik van handelen gekomen, dat
is, hel vervullen der gedane beloften
Zulks brengt de klcrikalen in groote verlegen
heid, omdat er, in ai hunne beloften het kleinste
greintje rechtzinnigheid niet slak.
Om de gemoederen niet le veel in opschudding
te brengen, sp'egelde men hel publick met een
bedriegend brandglaasken de afschaffing der
conscriptie in de oogen.
Eerst sprak men er over op vastberaden toon
doch deze toon begon weldra te vei flauwen en
twijfelachtig te worden.
De zwarte partij gebruikte de poesjenel der
Kamer, zooals M. Coumans eens le Gheel werd
gedoopt, om deze twijfelachtigheid aan te kon
digen.
De vertegenwoordiger van het Turnhoutsche
Jesuielenncsl begon dan ook met in zijn blad
de Paix te schrijden
Dat binnen kort de kwestie van de afschaffing
der Conscriptie aan'de Kamer zou onderworpen
worden, en deze kwestie kan-, had van gestemd
le worden.
Het publiek bleef hopen tot op 't oogenbiik
dat het zw arte ministerie den tijd gekomen dacht,
om maar onbeschaamd weg het masker der
meineedigheid af te schudden.
Thans is dit masker gevallen.
Al de katholieke dagbladen, prediken als
getiouwe ministeriëclc slaven, den kruistocht
tegen de afschaffing der conscriptie.
'lis wel waar, zeggen zij, dat verscheidene
leden der Kamer de afschaffing der conscriptie
gaan vragendoch hel kabinet is het maar hoe
genaamd niet eens op dit punt.
Meu licht onder den panloeffei van M. den
minister' van oorlog, en men weet dat deze dag
en nacht droomt aan de uitbreiding van het
soldatenspel.
't Was immers M. de generaal Guillaume, die,
in 18G7, in de kommissie der militaire inrichting
verklaarde dat, in geval men de plaatsvervanging
en nummerverwisseling bij 't leger in voegen
hield, men bij de klassen der militie een jaar-
lijkscli contingent zou hebben moeten brengen,
niet van ÏO, maar wel van 14 tot 16 duizend
man.
In stede van de conscriptie af le schaffen, zou
M. de minister van oorlog het contingent met
3 a 4 duizend man willen zien verhoogen, en en
kel zou hij in de afschaffing der conscriptie toe
stemmen, op voorwaarde dat men liet pruisische
sijsiema de algemeene wapening aannam.
De oplossing van de afschaffing der conscrip
tie zal dus bestaan in de oplossing van het vraag
stuk
Zal men van Belgie eene groolere of eene alge-
inecne kazerne maken?
De beide kwestien zullen in de Kamer weinige
partijgangers vinden.
Men zal nogmaals de builenlandsche gebeur
tenissen Ier hulp roepen als beschermengel der
valsche beloften, welke de klerikale partij den
kiezers als lokaas heeft toegesmeten, en niets
beters vinden dan zich maar vast te klampen aan
den huidigen zakcutoesland.
En zoo zal de afschaffing der conscriptie, of
eene meer rechtvaardige en billijke gelijkheid
voor den bloedimpost begraven blijven, even
als al de groole hervormingen, waardoor de bis
schoppelijke partij hel belgisehe liberalism heeft
aan de galg poogeu le knoopen.
EEN TREURIG GEVOLG.
N oor 't assisenhof der provincie Brabant is
eene zaak gevonnisd geworden, welke waarlijk
betreurenswaardig is, en de aandacht van den
wetgever moet vestigen. Wij bedoelen, name
lijk, de zaak Jansscns, w aarover w ij de volgende
juiste bemerkingen in den Lierenaar aantreffen
Te IJiest leefde een rijke oom, die zoo wat
125 duizend frank bezat.
Zijne nalatenschap kwam toe aan de kin
deren zijner twee broeders.
Doch op den dag van de opening van In t
testament blijkt het, dat bijna de geheele nala
tenschap overgaat aan de twee zonen van eenen
broeder, een avoué te Leuven en een onderpas
toor le Geldenaken.
Van daar een onverzoenlijke haat der uit-
geslotene neven tegen hunne bevoordeelde
kozijns, een haat zoo levendig, dal een der be
roofden le Brussel den avoué met eeueii revol
ver geschoten, en hem gevaarlijk gekwetst heeft.
De eene kozijn zit nu voor het hof van
assisen, de andere is lijdend ten gevolge der
wonden, en zal misschien nooil zijn geheele
gezondheid terug krijgen.
Ziedaar de treurige gevolgen van het testa
ment van menonkel.
Er is hier geen politiek in bemoeit, zoodat
wij kunnen redeneeren zonder dat men ons van
partijgeest beschuldige.
Maar voor dees geval en voor al de ande
ren, zeggen wij dat niets noodlottiger of gevaar
lijker is voor de samenlevingen voorde familiën,
dan de ontervingen
Op honderd testamenten, die iemand uit
sluiten, zijn er negen en negentig, die gemaakt
zijn op de laatste oogenblikken. door oude men-
schen, die aan kleine vleijerijen of onbeschaamde
laagheden toegeven, en dan onrechtveerdighcden
begaan, welke zij met hun volle versland zouden
verstoeten hebben.
De wet moest maatregelen nemen, om dit
kwaad uil te roeien, want de samenleving heeft
er belang bij de eendracht der familien te hand
haven, en feiten gelijk dit van Brussel le voor
komen.
>i Zeker moet een stervende macht genoeg
hebben over zijn goed, om bewezenc diensten te
kunnen beloonen. goede zorgen le betalen.
Maar zie al de zaken van erfenissen na, 'I is
nooil tegen dusdanige legaten, dat de erfgenamen
opkomen, en die giften zijn gw oonlijk zoo klein,
dat er niets op le zeggen valt.
Du telegraaf spe<It tegenwoordig vieze rollen; hij staat
heel mi ul onder den dwang van M. Wasseige, nieester-
Lifecht van den hertog Fertian Nunez Hij de laatste kie
zingen werden alleen de telegrammen verzonden, die
aan het ministerie behaagden. Al de telegrammen die
spraken over volksontroeringen, over de verontweerdi-
ging der verstandige kiezers tegen de papen-slaven van
den buiten, werden omueêdoogend terzijde geschoven.
Thans gaat het er nog erger naartoe. Men laat naar
Duilschland telegrammen overmaken, welke men on-
meêdoogend voor Frankrijk weigert.Een brusselsch blad
riep hierop de algemeene aandacht. De Monileur logen
strafte de bewering Uet brusselsch blad hield alles staan
wat het gezegd had. VYeèr kwam de Monitcur met eene
logenstraffing op. Fn woensdag nogtans, in antwoord op
eene interpellatie, moest Wasseige bekennen dat hét
feil waar was... maar hel en was zijne schuld niet... het
was deschul i van den telegrafist... en 't en zal niet meer
gebeuren...
Zoo gaat het altijd. Als de minister eene domme streek
heeft begaan, die strijdt tegen al de plichten welke ons
de onzijdigheid oplegt, dan en is het nooit zijne schuld.
Hij vindt altijd den eenen of anderen beambte, dien hij
als de bok van Israël vooruitzet en die dan moet boelen
voor de zonden door de verregaande onnoozelheid en
wi pelieurigheid van den minister bedreven.
Een redelijk lange theoretische woordenstrijd heeft
plaats gehad over de Koophandelkamers. Dit vraagstuk
is nog bij lutge niet opgelost; wij zullen dus nog «neer
dai) eens gelegenheid hebben er op weder te koeren.
Om het beloofde stelsel van bezuinigheid te bekrach
tigen, is de jaarwedde van het persooneel der bureelen
van het ministerie van biiilenlaiidsche zaken met
10,000 fr. vermeerderd.
Men ziel dat M d'Anetfcan gezorgd heeft voorden
klaas van zijne onderhoorigen. Hij geeft dien uit den
zak der burgers. E sempere bene.
GROOTE 0PSCHUDDING IN HET DEPARTEMENT
VAN OPENBARE YYERKEN.
M. Wasseige, de minister van openbare werken, beeft
d juscing morgeud eene correspondentie-kaart ontvangen,
met een postzegel an vijf centiemen gefrankeerd, het
volgende behelzende:
De hertog van Fernan-Nuncz, verzoekt M. Wasseige
zich heden, zonder fout, naar zijn hotel te begeven.
Bij hel lezen van die uitnoodiging, die eerst door de
handen zijner bedienden moest passeeren, is Zijne Ex.
M Wasseige, bijna in onmacht gevallen.
Maar hij houdLzich in en loopt hij zijnen vriend Cor-
nesse, om hem te verzoeken den persoon te \ervolgen,
die niet hem 7.00 den spot wil houden.
M. Corr.esse heeft alle de moeite van de wereld gehad,
om den intendent van den hertog Fernan-Nunez te stil
len, met hem te beloven dat hij een onderzoek zal doen.
CORFÏ ESPON DEN TI E- K A A R TEN.
Men weet hoe M. Wasseige, de intendent van M
wij willen zeggen de nieuwe minister van openbare
werken, de wet op de correspondentie-kaarten, onder
de voelen heeft vertrappel'!, hoe stoutmoedig hij zich
boven de uitvoering der wet heeft geplaatst.
Men weet hoe stoutmoedig hij in de Kamer zegde:
Ik lach met de uitvoering der wetik zal u de cor
respondentie-kaarten voor een nieuwjaarsgeschenk ge-
ten.
Belanghebbenden willen echter niet wachten op den
nieuwsjaarsboek van den intendent van M..., wij willen
zeggen van M. den minister van openbare werken.
Daarom dan ook heeft een der belanghebbenden hem
op voorhand een Sint-i\iholaas te huis gezonden, be
staande in een gezegeld papier.
In den persoon van M. Wasseige, is dan ook aan den
Staat eene citatie gezonden geworden, ten einde op za
terdag aanstaande, 10 december voor den vrederechter
te verschijnen, ten einde hem te zien veroordeelen tot
zekere schadeloosstellingen, om de wel van 15 mei 1870
op de correspondentie-kaarten, welke op 15 november
1870 in uitvoering moest worden gebracht, in de kartons
te hebben laten rusten.
Wij wachten op den uilslag der zaak.
M. MALOÜ.
Allo, proficiat.
Ons fameus ministerie is gespaand en nog meer, het
kan alleen loopen.
M. Malou heeft zijne demissie gegeven van lid van den
Ministerraad
En zij is aanvaard geworden door Z. M., tegengetee-
kend M de baron d'Anethan.
M. Malou heeft eindelijk verstaan dat hij die de hand
beeft in wel vijftig maatschappijen, die allen met hel
Gouvernement onderhandelen, niet langer deel van dat
zelfde Gouvernement mocht maken.
Of is het misschien dal hij verkregen heeft wat hij
wilde
Ofwel moet hij iets verkrijgen dat te hard zon doen
schreeuwen, indien liet Land er de hand van M. Malou
in zage
't Eindeke zal 't uitwijzen.
In afwachting is het miuislerie gespaand en kan liet
alleen loopen.
