Arme broerkens
betalen.
W ij kennen op den builen winkelier*. her
bergiers, kleer-en schoenmakers en andere am
bachtslieden. waar vijf tol acht en meer kinde
ren zijn en welke jaarlijks eene som vs» ten
minste SO a 60 frank voor schoolgelden uitge-
ven. En zeggen dat «iie menschen niets ter
wereld bezitten dan hunne handen en hunnen
moed om te^en de moeilijkheden des levens te
wortelen.
Hot is de plicht der liberalen aan dien schreeti
wenden toestand een einde te stellen net is
onze plicht die lagere klassen te begunstigen en
van dien last te ontslaan het is de plicht der
liberaler, niet alleen op alle tonen te roepen dat
wij de vrienden der kleinen zijn, wij moeten
zulks ook door doden bewijzen.
Daarom vragen wij de breedste toepassing
van het princiep der kosteloosheid facultatieve
kosteloosheid, 't is te zeggen, het recht lot
kosleloozc bijwoning der scholen voor iedereen
die zijn' naam opgeeft de gemeentel» sturen
mogen daar niet over te beslissen hebben, zij
maken er al te dikwijls een politek wapen van.
Kosteloos fouderw i|s alleen kan onze steden
redden 'tis een rechtvaaidig wapen legen on
ze vijanden, omdat wij een %vaar nationaal oog
wit hedwele is eene ware democratische
maatregel, omdat wij daardoor een deel der
bevollking, da: hot meest onze belangstelling
wperdig is-, van eenen grooten last ontslaan
voor de liberale partij is 't een zeer doeltref
fend middel om de. kleine burgers, die morgen
groote burgers zullen zijn, aan de eenige na
tional': partij voorallijd vast te maken.
DE STRAFFENDE VINGER GODS.
Onder dien titelt vertelt de Rupelgalmeen cle-
rieaal weekt lad van Doom, de volgt nde onhebbe
lijkheid
Twee werklieden zijn, ten gevolge van over
matig den triomf der mechclsrhe geuzen te'ees
ten... naar de andere wereld geexpedieerd.
Men vertalt afgrijselijke bijzonderheden over
die twee personen.
Do eerste had de tong zoo zwart als pek had
die tong misschien te veel sehandige liederen uit
gebraakt, en wilde God eene zienbare wraak ne
men
Met den tweede gebeurde het volgende het
Ongediert der Papen huilende was hij tot
tweemaal toe gevallen. «Toe, sta op.» riep hem
ziin gezel toe. en zing nog maar eens Hij
stond inderdaad op, hij huilde nog eens het On-
gediert bet was de laatste maal hij viel en was
een lijk 1
Zijn dit twee zichtbare staffen, ja of neen
Wij weten het, men zal dit als kwezelarij
aanzien, maar wij troosten ons met de woorden
van den II. Geest: Der erbeeste mensch verstaat
genee geestelijke, zaken.
Wij voegen hier niets bij. Do klerikalen spelen
zoo onbehendig met den ringer Gods, indii n vij
hen wilden navolgen als er een ongeluk aan Imn
ne kopstukken voorvalt, men dit dikwijls zou
kunnen doen. Maar wij laten dit aan krapul«nze
schrijvers, als hierboven, over.
s7,i isschen, niemand in't land zou er
ook hunne schijven zouden vbrlhze». j
Wij, van onzen kan!, kuiwicn het gnuverne-Hau gedaclit nebben te vragen waarom Bara de
ment niet genoeg aansporen, alles in l Weik t uroeekeas wegzendt.
Men leest in de Stad Gent
DE KERKHOF-KWESTIE.
Ter gelegenheid der verbreking van de be
slissing des gemcentcraads van Rinldevoorde.
die den pastoor geheel meesier liet het kerkhof
te verdeden in zooveel kompuriimenlen als hij
wil. in andere woorden, zooveel verdoemde
hoeken te maken als hel dien priester ran ere-
de toelaat, heffen de klerikale kreten aan, als
werden zij vermoord. Aan het kerkhof komen,
dat is de grootste heiligschennis die men kan
uitdenken
En waarom
Omdat bet de dooden en het kerkhof zijr. die
hunne kassen gestadig voorzien en dat zij vree
zen. als zij niet meer meesier zijn de men
schen, voor hun geld. naar den hemd of de hel
te zenden, zij niet alleen hunnen invloed maar
stellen, wat mogelijk is, om te doen verdwijnen
al wat de menschen na hunne dood van elkan
der kan doen scheiden, om ipden dat zij gedu
rende hun leven, wal de eene of andere religie
betreft, van het zelfde gfdacht niet waren.
Wij zijn hier tegenwoordig te dikwijls getui
gen van de ongeboeide drukking, welke de
ges steiijkheid op de menschen uitoefent, om ze
de li,k> n aftetroggelen en die naar een verw ij
derd kerkhof te vervoeren, onder voorwendsel
ze in gewilde aarde ie begraven. Zij maken ge
bruik van de droefheid en gebrek aan kracht
dadigheid van sommige familiën, om die lieden
eene daad te doen begaan, die zij zich meest al
korten tijd nadien, beklagen.
Indien het een of ander reglement daar in kon
voorzien, zou men een grooten dienst aan onze
bevolking bewijzen, die daardoor van eene pijn
lijke drukking en van aanzienlijke kosten zou
ontslagen zijn.
De lijkroovers handelen niet om de ziel te
verlossen, neen. maar voor het geld dat de ziel
hun kan opbrengen en als de overheid die «pe-
kulalie kan beletten is het haren plicht zulks te
doen.
De twee besluiten betrekkelijk Jette-St-Pie-
ter en Kuddervoorde. doen eens te meer zien
dat het gouvernement ijverig waakt op de na
koming der beslaande wetten op de kerkhoven.
ZIJ ZIJN BOVEN DE WET.
Wij lezen het volgende in den Bun public en
andere klerikale dagbladen
c De Patrie verzekert dat, ondanks het onnet-
tig besluit van den minister van binnenlandsehe
zaken, niet een persoon, die den katholieken gods
dienst niet bel jdt, zal begraven worden op den
gewijden grond van het kerkhof, te Ruddervoor-
de. Dc krachtdadigheid van het gemeentebestuur,
zijnen cerbietLvoor,de vrijheid van godsdiensten
voor de wet, laten toe te verzekeren dat de pro-
kureur der provincie en de minister niets zullen
winnen met hunne moeite van haarklieverijen.
Bravo Indien de katholieken zooveel moed
aan den dag legden als de heer Van Outryve d Y-
dewalle, burgemeester van Ruddevoorde, zoude
heer Rolin wel spoedig kunnen ondervinden dat
hij zoo min gelukt, in het afschaffen van de wet
als ie het afstellen der gouverneurs.
Gij zjet hot, lezers, die mannen, welke zich
conservateurs durven noemen, roepen bravo als
enn hunner mannen opentlijk do wet durft over
treden.
Maar wij denken dat de heer Van Ontryve
d'Ydewalle, burgemeester van Ruddevoorde en
volksvertegenwoordiger, het zoo ver niet zal dur
ven drijven en het enkel de fanatieke bladen zijn
die dat zeggen. Dijusdag aanstaande worden de
kamers geopend en er zal wel een lid zijn, die hem
daarover zal ondervragen.
Indien M. de burgemeester houdt staan dat hij,
het koninklijk besluit, in een woord de wet niet
•>al eerbiedigen, dan zal het ministerie weten wat
het moet doen en het zal er niet lang over moe
ten denken. M. Outryve zal niet alWn onmoge
lijk zijn als burgemeester, maar zou zelfs in de
Kamer niet kunnen blijven zetelen, daar hij zij
nen eed van getrouwheid aan de Grondwet en aan
de instellingen des lands, zou te buiten gaan.
Wij zullen zien. heeren klerikalen, wat gij zult
durven
j Maar nu dal de papengazetten hunnen bek
t roeren, betft hel publiek loul gerokeu en....
Ie pot aux roses- is ontdekt.
De broerkens van St- Hubert zijn weggezon
den. Dat is eene gedane zaak.
Maar de papengazetten verzwijgen zorgvul
dig waarom.
Dc waarom is niet moeielijk om raden.
Waarom kan een brijerken strafbaar zijn?
waarom kan een broerken verdienen van
weggezonden te worden waarom geraken er
zooveel broei keus op '1 banksken der assisen
en van het correctioneel
Een kind zou op die vraag kunnen antwoor
den.
Vooi al dekinders, ongelukkkiglijk
Onze lezers, die goede verstaanders zijn,
zullen nu die zaak begrijpen.
Maar, laat ons eens veronderstellen dat die
reden, die wij niet moeten noemen, omdat ie
dereen ze vat; niet beslaat.
Zou men dan ongelijk hebben de broerkens
weg te zenden uiteen gesticht van den staat
Bij lange niet
Een geslicht gelijk dat van St-Hubert, heeft
meer dan alle andere, behoefte aan zeer bekwa
me, uilgelezene professors.
Bezitten de broerkens de noodige bekwaam
heid, de vereischte hoedanigheden
Neen neen duizengmaal neen
De papenKazclten storten krokodillentranen
over hef lol der arme broerkens, die door den
antichrist Bara uit het verbeteringsgeslichl van
St-l!ubert gezonden zijn.
Nu gelijk in de meeste omstandigheden, heb
ben die gazetten eene schoone gelegenheid om
te zwijgen laten voorbijgaan.
Hadden ze nu van niets gebaard en gezwe-
ln den tijd heb ik bij de broerkens school
geweest. In de voorhoogste t3") klas eerste di
visie, zat cr als leerling nen duts van oen jon
gen. Zijn vader was rondleurder in Haringen,
garnaal en karrakolen. De jongen was een mod-
del van domheid.
In de derde klas van gemelde school leert
men lezen, schrijven, de cijferkunst (optellen,
aftrekken, vermenigvuldigen en doelen zonder
breuken) de aardrijkskunde zich bepalende tot
tiet van buiten heren der negen provinlien van
Belsrie met de steden, siroomen rivieren en
ijzeren wegen en vooral de kalekismus en
d'heilige geschiedenis.
Geen ander ouderwijs heeft de jongen geno
ten.
Een jaar later zaü ik onzen dwazen duts, met
den langen brocrkensiok om hel lijf en het lede
ren schotelken op het noofd, als kok werkzaam
in 't zelfde gestichtwaar hij leerling geweest was.
Na een paar jaren paffcten gepeld, hut»enpot
en fricassée voor de broerkens gereed gemaakt
te hebben, werd onze vogel professor.
Wal denkt u daarvan, beste lezer*
Is 't niet om uit te roepen Kus gij mij 'tpro.
fessorken
Kan en mag men vertrouwen stellen in een
onderwijzerskorps aldus saamgerakeld
Mag het gouvernement aan zou eeu korps het
onderwijs toevertrouwen
Het gezond oordeel zal antwoorden met een
krachtig Neen Neen Dat kan, dat mag niet
zijn i
Eigo dus. dat anlochrist Bara cr kort spel
mee make en al de gestichten van den staat van
de broerkens zuiveren.
Van 't ongediert der broerkens verlost onze
kinderen.
LIBERALE BETOOGING TE LOKEREN.
De betooging welke zondag laatst te Lokeren
plaast greep Ier gelegenheid van denschitterenden
zegepraal dien do liberale partij in de sinds aren
den klerikalen verslaafde stad behaald had, heeft
