IETSVANVROEGER
Dat er s_tieeds joviale en levenslustige kerels by de spuiters ge-
vv/weest zijn, belust op "vaartenbskkery"bewijst wat volgt
/x> "Een café" in de Vrijheidstraat was voor pompiers als Em. en Leo De
ff Wilde, Frans Ruyssinck, Adjudant De Vos, Sergeant Majoor Erosper Kep-
j pens en nog zovele andere, hun "stamcafé" bij uitstek, waar zy, onder het
drinken van een goed glaskoud bier van "De Gheest" het dagelijks nieuws
bespraken en menige mop vertelden.
Dit zijn gewoonte niet zijnde, trok deze handelswijze aanstonds de aan-
I |dacht van de baas, ook n'en pompier, en van de aanwezigen.
Ij Belangstellend vroegen deze hem wat er zoal in de krant stond, of er
;;weer een kalf met vijf poten ter wereld kwam, of"Wel nee, zegde de
Prosper, er staat hier'n aankondiging, waarbij oude violen te koop wor-
I den gevraagd, ik heb die man zyn volle geriefvanavond beantwoord ik nog
jde "annonce". - Wat dan ook geschiedde.
I Na enkele tijd - Prosper dacht er zelf niet meer aan zijne aanbieding,
I kwam een heer zich aanmelden op de C.O.O., Kattestraat, alwaar Prosper
j zijn bureel had, met het antwoord op de aankondiging werd hij op diens
I I bureel binnengeleid. Prospervroeg hem enkele minuten te wachten om "de
merchandise wat te laten opfrissen". Gauw verwruoigde hij de Zuster— Q—
I verste en maakte haar diets dat de opziener er was. De oude vrouwtjes
i werden sito gemobiliseerd en als alles kant en klaar was, trok Pros ach-
t ter de "antiquair", brachthem bij de oudjes en zegde t "Voilé, Mynheer,
ihier heb ik wat U zoekt, kies er de beste uit. En er zijn beroemde Stra
divariussen bij, waarsan U veel vreugde zult beleven als u er zult op
[tokkelen.
'Ij Merkende dat hij beetgenomen was, zag onze "kiekenfretter" er het nut-
teloze van in zich te ergeren en zijn enige reflexie was "Deze vlooien
•zijn oud, het zouden instrumenten moeten zijn van hoogstens 18 a £D jaar
die nog bespeelbaar zijn."
De bureeltijd juist ten einde zijnde trokken Prosper met zijn "Antiqu
air" richting Vrijheid n«ar eerst genoemde zijn "stamcafé" waar in beste
stemming vele glaszen oud bier de weg door "t keelgat vonden.
In 't begin noemde onze Brusselaar dit "thee", maar na enkele "thee's"
binnen te hebben, begon hij te zingen, werd slaperig en begon te dromen:
i "Les violons trient trop vieuxal wat ik drenk was thee.....
't zijn die ajuinen die me dat gelapt hebben.enz... enz...
j En later was men genoodzaakt de draagberrie van de pompiers te halen om
'hem naar de trein te brengen. Aldaar werd de slapende brusselaar aan de
treinwachter, ook een Aalsternaar, aanbevolen welke natuurlijk begreep en
i ;de zatte "Noë" vertrok naar Brussel.
Ij Enkele dagen later kreeg Pros een brief met gelukwensen voor de "uitste-
1.kende farce" en de brusselaar vertelde er met a eel omhaal in, hoe hij in
j Brussel geraakt was, zacht wiegend in de armen van Morpheus (deze maalde
■trein), alwaar de "thee" en de "Lion d'Or" hem nog danig in hun klauwen
i hadden, dat hij verplicht was een bank in de wachtzaal te gebruiken als
slaapstede en hem bij ieder "hik" nog steeds de goaie smaak van de uitge
lezen drank in zijn mond terugkwam en hem zijn gehemelte streelde.net of
er een engeltje op p....
J.V.M.
Oud Sergeant Fourier.
OP 'T FEEST DER ROCBAS GEHOORD
- Zeg Sergeant- bespeelt gij soms ook
een instrument
- Ja, thuis. De twede viool.
ioj ac.ii ii wiei oot tii t-txxdiib in 'ii aagDisa verdiept was#
