12. GESPNEKJS AAN DE 3AA. Het was een stille tar. Beetje triestig zelfs. De verlichting was er helemaal aangepast aan de mensen die er niet zaten. Het regende. Had het sedert de bevrijding ooit anders gedaan Een man kwam binnen zonder het advertentieblad in de hand maar jé zag dat zijn vrouw dood was, en dat hij het een paar jaar geprobeerd had, zonder er tegenop te kunnen. Hij droeg een zonne-bril. De rest was weduwnaar. Hij ging bovenaan op een barstoeltje zitten en bestelde een filter met een boterham zonder boter. "Hm", zei hij. "Zingt U vroeg ik. Voor het gesprek begint kun je al een beetje prestige opbouwen. "Nog niet", zei hij. Misschien was zijn gitaar al met de trein verzonden. Met de klankinstal latie. Ik maakte een gobaar met de vingers. Iets dat op techniek moest duiden. "U vertoont films veronderstelde ik. "Ook niet", zei hij gul. Dan schoot er niet zoveel meer over. Of wilde hij mij in een hinderlaag lokken. "Och kom", zei hij op bittere toon (Hij moest aan gal lijden). "Laat, ik mij oven voorstellen", "Dank U", zei ik. Had ik een pet op gehad ik had er tegen getikt. "U moet weten dat ik gehuwd ben met een weduwe, die oen dochter heeft. Mijn vader ik gohuwd met dit meisje. Dus, mijn vader is mijn schoonzoon, omdat hij de dochter van mijn vrouw gehuwd heeft en door dit feit is mijn dochter mijn stiefmoeder geworden. Mijn vrouw en ik hebben oen zoon. Dit kind is dus de zoon van de moeder van de vrouw van mijn vador, dus mijn oom. Wat nu do vrouw van mijn va- dor betreft, ze heeft een zoon die mijn kleinzoon is. Mijn dochter is mijn moeder omdat ze de vrouw geworden is van mijn vader en bijgevolg ben ik de broer van mijn kleinzoon. Ik bon dus de vader van do moeder van eon persoon, en dat ben ik, zodus ben ik mijn eigen grootvader." "Als ik het goed verstaan heb, bont U niet bij hot legor geweest", zei ik. "Juist, knikte hij. Ik heb het voorrecht mogen hebben terug naar mijn haarstede to worden ge zonden omdat u wol begrijpt dat de wet niet toelaat dat oen Grootvader, oon vader, oen zoon en een kleinzoon tegelijk onder do wapens zijn. "U toestand is wol eenvoudig uitoen te zetten..., Hm,... 2ïïli=SiISi=ihl2S'IIIit Onlangs hoeft weer een vriend ons verlaten. VICTOR VAN IMPE, een gekende onder de oudere brandweermannen is niet meer. Wij vergeten hem niet en zullen voor zijn zielehoil bidden. Wij zeggen geen vaarwel maar tot weerziens. Aan do betreurde familie bieden wij onze innige deelneming aan, voor het grote verlies dat U komt te treffen.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Aalsterse Spuiter | 1973 | | pagina 12