40ste Jaar.
Zondag7 December 1884.
/V° 1993.
DE ERFENIS.
IJZEREN WEG. VERTREKUREN UIT AELST NAAR
VERTREKUREN UIT DE VOLGENDE STATIËN
Nationaal Verbond
ENDER-BODE.
ABONNEMENTPRIJS6 FRANKS 'S JAARS. De inschrijving eindigt met 31 December.
ANNONCENPR1JS, per drukregel: Gewone 20 cent. Reklamen fr. 1,00. Vonnissen op Z'* bladz.50 eent.
Ooudermonde. 4-56 6-36 8-45 11-09 3-07 4-35 6-45 9-40
Lokeren. 4-56 6-36 8-45 11-09 3-07 4-35 6-45 9-40
Mechelen. 4-561 6-361 7-30d 8-12d Exp. 1®2e3®kl. 8-45/
12-UOi t-04d Exp. 4® 2® 3"kl. 2-51d 3-07/ 6-45/
9-40.1 i0-08d Exp. 1» 2" 3* kl.
\ntw. 4-561 6-36/ 7-30d 8-12efExp. 3 kl. 8-45/ l-04d
1» 2* 3® kl. 2-51d 3-07/ 5-58d 6-45/
10-08d Exp. 1® 2' 3® kl.
3 russel, langs Denderleeuw. 4 25 7-30 0-00 8-12 E
9-09 10-23 dir. 12-00 1-04 E Ski. 2-51 4-33 E
5-18 des 7,ond 5-58 en 8-49 direct 9-16 10-18 E 3 kl.
Leuven, Thienen, Luik, Verviers 4-2od 4-56/6-36/8
E 3 kl. 8-45/ ti-00d 9-09d 12-00d l-04d Exr.l®
kl. 2-51d 5-58d 849d direct 9-16ft 10 08 E 3 kl.
Exp.
9-40/
(1) Nota. De letter t beteekent langs Termonde en de
Gent, (5-00 's vrijd 7-04 dir. 7-56 E 3 kl. 8-45 9-41
12-21 12-40 0-00 dir. 3-08 3-37 E 3kl. 6-04 6-39
8.49 9-38 10-32 Exp 3 kl. en des zondags 12-39
Brugge, Oostende. 7-56 Exp. 3 kl. 9-41 12-21
12-40 0-00 dir. 3.08 E 1® 2® 3® kl. 6-38 8.49
Doornyk, Mouscron, Kortryk, Ryssel (langs Gend) 8-47
12-21 12-40 3-08 3-39 Exp. 6-04 6-38
Doom. Mouse. Kortryk, Ryss. (langs Ath) 5-55 8-12 E.
3 klas tot Denderleeuw 12-00 2-51 6-00
Ninove. Geeraerdsbergen, Lessen, Atb 5-55 7-30 8-12E.3 kl.
tot Denderl. 12-00 2-51 6-00 9-16
Bergen, Quiévrain 5-55 8-12 E tot Denderl. 12-002-51 5-58
Enghicn Braine, Manage, Charleroi, Namen langs Geeraerds
bergen 5-55 12-00 2-51 0-00 5-58
Sottegem, langs Erpe-Mcire. 6.05 (7-25 s zat12.30 6.02
Moorsel,Opvvyck,Mechelen,Antwerpen 5,07 9,11 3,21 6,07
letter d langs Denderleeuw.
Caique Saam.
RAAR AELST CIT
Ath 6.48 40.94 4.18 4.06 7.57 9.15
Antw. 5.15 6,30 9,13 9.50 10.50 E. 4- S- 3- kl. H-il
3-07 E. l-Ü-3- kl. 4.42 5.54 6.50 8-Ï5 E. 3- kl.
Brussel 6.20 direct 7.15 E 3 kl. 7.31 9.00 11.08
11.55 1-58 3.00 6 3 11. 4.4 3 5.58dir. 7.18 0-26 en
9.54 6. 3 kl. des zODdags 11.46
Dendermonde 5-09 'szaterd. 7.07 9.41 11.37 1.48
5.28 8.16 9.14.
Geeraerdsbergen 7.27 11.05 2.00 4.50 8.39 9.51
Gent 6 35 7.39 6 3 kl. 8.18 9.43 11.07 11.34 E Ski.
4.55 4 04 (4.39 's zondags) 5.05 8.11 dir. 8.23 9.45 E 3 kl.
Le3Sen 7.09 10.45 1.44 4.29 8.24 9.35
Lokeren 6.33 9.14 10.57 1.46 4.44 7.55
Ninove 7.55 11.33 2.28 5.18 9.07 10.19
Oostende 6.04 6.436.3 kl. 9.03 tl.12 en 2.43 6 3 kl.6.05
dit Gent naar
Moortzeele, Sottegem, Geeraerdb.,Enghien, Braine-le-
Comte 5.47 8.12E 8.52 11.18 2.20 5.40 6.59
DIT GBKRABRDSBBROIN tik AR
Maria-Lierde, Sottegem, Moortzeele en Gent, 5.15 vrjrd.
7.24 8.35 dir. 9.54 11.58 4.48 5.50 E 8.51
DIT DENDERLEEUW MAAR
Haeltert, Burst, Herzele, Sotteg. Audenaerde, Amegeni
Kortryk, 6.12 0.00 9.01 12.55 6.11 7.20 direct.
DIT SOTTEGBM LANGS DENDERLEEUW NAAR
Aelst, (5.38 's Zaterd.) 7.5C 12.06 1.28 5.00 7.48
dit Antwerpbn naar St. Nibolars, Lokersn in Gent
4.40 7.12 8.62 10.55 2.05 3.45 5.13 E 3 kl. (-38 8-08
9-tO E
dit Gent naar Lokkren, St. Nikolabs en Antwerpen
4.40 7.08 8.00E 9.22 10.50 2.20 4-15 E 2kl.5.25 7,19
Uit Sottegem langs Erpe-Meire. (5.38 *s zaterd.) 7.8#
1.40 7.48
dit Antwerpen (2uid) naar Opwyck, Meorsel en
Aelst: 5,45 10,04 4,17 7,12
AELST, 6 DECEMBER 1884.
voor het herstellen onzer miskende
rechten.
Het Bestuur van 't Nationaal Verbond zond
ons dezer dagen met verzoek van afkondiging
een hoogst belangrijk stuk toe.
Welwillend voldoen wij aan dit verzoek en
deelen het aan onze geëerde lezers meè.
Deze vertoogen zijn in eene krachtdadige
maar tevens eerbiedige bewoording opgesteld;
't is het vrije volk 't welk tot zijnen vrijen
Vorst spreekt met die openhartigheid welke de
Belgen in alle eeuwen kenschetste en waarvan
onze vaderlandsclie geschiedenis zoo veel
treffende voorbeelden aanstipt bezonderlijk in
de middeleeuwen.
Ongetwijfeld zullen deze Eerbiedige VerUw-
gen, in ons Land en ook, wij hopen het, in
hoogere sferen, grooten weerklank vinden.
Het Nationaal Verbond, men weet het, telt dui
zenden en duizenden leden ganscli 'l land door
verspreid, en zijne stem is dus deze niet van
eene enkele vereeniging of kring maar wel de
stem van de overgroote meerderheid van t
Belgische volk.
Ziethier dus het stuk op 't welk wij de erns
tige aandacht onzer vrienden inroepen. Wij
verzoeken hen hel te onderteekenen en aan
Z. M. den Koning toetesturen
Eerbiedige vertoogen van liet Belgisch volk aan
Zijne Majesteit Leopold II.
SIRE,
Altijd zijn onze voorouders het koningdom
verkleefd geweestdat zijn wij niet minder.
In al de tijdvakken onzer nationale geschie
denis hebben zij zich doen onderscheiden door
hunne getrouwheid aan de vorsten die de
Voorzienigheid hun gaf. Doch deze getrouw
heid ging gepaard met de rechtzinnigste open
hartigheid en met eene vurige liefde voor hunne
vrijheden.
Onze machtigste vorsten, graven van Vlaan
deren, hertogen van Brabant, koningen en
keizers hebben meer dan eens 's lands ver
toogen gehoord. Deze groote overleveringen
getrouw, sterk door onze verkleefdheid aan
het koningdom, verstouten wij ons, Sire, u
met de zelfde vrijmoedigheid toe te spreken.
De omwenteling dreigt Belgie met eenen
nakenden ondergang. De Vrijmetselarij is er
de opstoker, het liberalismus de uitvoerder
Zoo het land nog weerstaat, den katholieken
is het dank te wijten. Tegen de omwerping
onzer nationale instellingen zijn wij nog de
eenige schutsmacht.
Zij waren de onzen, Sire, de meesten der
uitstekende mannen die ons land hebben ge
sticht en uw stamhuis gevestigd.Tusschen ons
vindt men nog heden de waakzaamste onder
steuners van ons nationaal vorstenhuis ook
onze tegenstrevers blijven hunne overleverin
gen getrouw; zij waren, zij zijn nog de partij
des vreemden.
Den dag dat gij op dien troon geklommen
zijt, door de wijsheid en onverzettelijke kracht
dadigheid van uwen vader, onzen eersten
koning, zoo opgeluisterd, hebt gij, Sire, onder
de toejuichingen van den ganschen lande, in
eene echt koninklijke taal beloofd tusschen de
Belgen nooit een onderscheid te maken.
Onlangs hebt gij op nieuw beloofd aan deze
verbintenis getrouw te blijven. Doch, Sire, wij
bestatigen het met bittere smart, met eene
angstige onrust die wij u niet verbergen, gij
behandelt uwe ministers, naar de meerder
heid die zij voorstellen, op eene gansch ver-
schillige wijze. Tegen de katholieke ministers
alleen hebt gij gebruik gemaakt van de voor
rechten, door de grondwet u verleend. Vijf
jaren gedurende hebben wij, Sire, de liberalen
aan 't bewind, gebruik eu misbruik van het
gezag zien maken, om ons in alles, in onze
belangen, in onze rechten, in onze vrijheden,
in ons geloof te verdrukken.Straffeloos hebben
zij 's lands financiën mogen vernietigen, de
onpartijdige rechtbanken door partijzucht ont
aarden, de uitdrukking van den wil des lands,
door arglistige kieswetten vervalschen, onze
provincie-en gemeente-vrijheden ketenen, eene
staatsdwingelandij inrichten waarvan alleen in
de slechtste dagen onzer geschiedenis een
voorbeeld te vinden is, een genadeloozen
strijd voeren tegen dien katholieken Gods
dienst, waaraan wij uit het diepste onzer
zielen verkleefd zijn, en dien wij, het is vast
besloten, niet beweegloos zullen laten belee-
digen.
Overal, tot in het kleinste gehucht, hebben
zij onder den dekmantel hunner gevloekte
schoolwel, door dwang en geweld uitgevoerd,
verwarring, tweedracht en haat mogen zaaien.
Met geduld hebben wij den dag gewacht dat
de regelmatige loop onzer instellingen op
nieuw in de handen onzer vrienden, het be
stuur zou leveren. Hij is verschenen die dag,
en, wij mochten rekenen dat eene weêrgalooze
meerderheid," in Kamer en Senaat, ons een
tijdvak van herstelling en rechtvaardigheid zou
erzekerd hebben.
Waarom zijn wij te leur gesteld? Het katho
liek ministerie, de wettige uitdrukking van den
wil des lands, heeft moeten buigen voor het
sluipverbond der logiën, voor den oproer dei-
straat, voor minder zelfs, voor enkele bedrei
ging van muiterij.
Indien het echter waar is, dat de koning
voor het volk, niet het volk voor den koning
bestaat, zoo mochten wij, wettelijke meerder
heid, vragen dat Uwe Majesteit ons het behoud
onzer rechten zou verzekeren, dat zij niet zou
toegeven aan de bedreigingen eener woelige
minderheid. Zoo gij nochtans, Sire, den uit
slag der gemeentekiezingen tegen ons inroept,
wij moeten u doen opmerken dat deze, voor
ons, een zegepraal zijn geweest, dal wij onze
tegenstrevers uitdagen u den volledigen uit
slag dier kiezingen, door gansch het land, voor
oogen te durven leggen.
Fridolin stond te boek voor den braafsten jongen
van het dorp. Zij moeder was lang dood, en zijn
vader die daar even den kleinen Jozel op zijne knieën
wiegde, had een klein landgoedje in zijn bezit
Al had hij, jaar in jaar uil, van den morgen lot den
avond, geslaafd en gewerkt, nooit toch was hij iets
wat welhebbend geworden. Zijn landgoed was
mager en onvruchtbaar, en daarenboven met zware
schulden belast. Slechte jaren, mislukte oogsten cn
hagelbuien waren elkander opgevolgddaarbij was
de Rhijn meermalen het veld komen overstroomen,
en had hel, met plaatsen, met kiezel-en zeezand
overdekt. En de arme scliaffelboer, zoo hielen hem
de dorpelingen, was blij het een6 eindeken des
jaars aan het andere te kunnen knoopen, zonder
huis-en pachthoef te moeten verlaten.
Ook stond hij geeine zijn meesterschap af, toen
Fridolin met Notelken de pacht betrok vaders han
den, dacht hij, zouden vader nog wel kost cn bestaan
verkrijgen.
Ik weet het, velen aanzien den arbeid als een
vloek op hun leven. Het is waar, hij kende, de schuf-
felboer, het zure van werken en zwoegen maar toch
hij beminde den arbeid, hij hield hem voor eenen
loon, eenen zegen des hemels, en aanzag hem voor
eene bijzondere schikking der Voorzienigheid.
Daarom ook was hij altijd blij en opgeruimd, en vol
hoop in de toekomst.
Fridolin en Notelken leefden met elkander in ge
lukkigen echt ie. samen. Hij bracht der. ganschen
dag over op het veld, in de schuur of in den stal
zij integendeel zat in het stille huiskamerken te
Daarbij, Sire, heeft de Grondwet de Kamer
en den Senaat met de wetgeving belast. Zij
heelt bepaald van welke kiezers zij hunne
macht ontvangen zouden.
Hun recht te doen buigen voor de meerder
heid der gemeentekiezers, en dit wel in eenige
sleden, waar de hevigste denkwijzen de over
hand hebben, is in waarheid, niets anders dan
de Grondwet verbreken en herzien.
De ondergeteekenden. uwe getrouwe onder
danen, hebben het recht zich over hunnen
toestand te beklagen. Zij kunnen er niet toe
besluiten hem gelaten aan te nemen. Daarom
wenden zij zich tot Uwe Majesteit, overtuigd
dat zij hunne rechtmatige klachten zal aanhoo-
ren, hnn kommer zal stillen en voor de toe
komst hun zulke waarborgen geven zal, zonder
welke zij niet langer in hun Vaderland gelukkig
kunnen leven.
God verhoede, dit zeggen zij U gelijk hunne
voorvaders tol hunne vorsten spraken, God
verhoede, Sire, dat in de jaarboeken uwer
regering zou geschreven worden dat uwe ge-
trouwste onderdanen, tot belooniug zoo veler
diensten, het land en het koningdom bewezen,
hunne heiligste rechten hebben miskend ge
zien.
Gelieve Uwe Majesteit overtuigd te wezen,
dat wij hare zeer getrouwe en zeer verkleefde
onderdanen zijn.
Waarom
Weet gij, geëerde lezers, waarom de libera
len schreeuwen, huilen en tieren om er de
ooren doen van te bersten, van uitgehongerde
en van gebrek verkwijnende schoolmeesters?..
Velen zullen ons antwoorden uit liefde en
genegenheid voor hunnen evenmensch.
Neen, heeren, mis zijt ge.... Uitgehongerde
of van gebrek verkwijnende schoolmeesters
bestaan er niet. Immers alle de schoolmees
ters die meest al van hunne bediening worden
ontheven, omdat zij geene ol weinige leerlin
gen in hunne school telden, ontvangen een
wachtgeld berekend volgens hunne jaren
dienst, eu niet een enkel mag min dan
(luizend franks ontvangen....
Eu dit wachtgeld wordt hen uitbetaald zonder
er iets moeten voor te verrichten en tot dat zij
eene andere bediening verkrijgen die hen
zooveel opbrengen zal dan het wachtgeld...
Wij herhalen hetdie uitgehongerde en van
gebrek verkwijnende schoolmeesters bestaan
niet zij zijn weêr door de liberalen uitgevon
den met het doel het katholieke ministerie bij
't volk hatelijk te maken
Welke is de oorzaak dan die de liberalen
over de afzetting van zekere rentenierende
schoolmeesters zoo hard doet schreeuwen
Wel eenvoudig omdat de officieele school
meesters meestal de agenten, ol liever, de
liandlaugers der logie zijn, door de algemeene
schatkist betaald....'t Zijn de anti-pastors in
hunne gemeente... Zij prediken er de liberale
princiepen aan, zij verspreiden er de liberale
of logie-schrilten, zij spioeneeren de pastors
naaien en te braeien, dal er baar de oogen soms van
zeer deden, of van vermoeienis toevielen.
Het zorgen voor keuken en kelder was voor haar
als eene verandering, die zij voor een waar geluk
aanschouwde. Do schoonste eendracht bestond er
tusschen de twee jonge echtelingen beiden hadden
het verstand elkanders kleine zwakheden te verdra
gen, en in alles elkanders verlangens te voorkomen.
Die wederzijdsche band werd nog inniger en ster
ker, toen God hun den kleinen Jozef, als pand van
beider liefde en trouw kwam schenken. Twee ach
ter een volgende kinderen waren reeds kortelings
na hunne geboorte gestorven alsof zij de aarde
maar eens kwamen groeten, waren zij, na den hei
ligen doop, als engelen tot God in den hemel wéér
gekeerd.
Zoo ging het goed en wel, vier jaren lang. God
zegende den arbeid van Fridolin en den naad van
Notelken, en, in de toekomst, mochten zij een loven
te gemoet zien, dat van zorgen en werken vrij zou
zijn.
Den 11 November, op St Marten, was hel jaar
markt in het dorp Het was een killige, een donkere,
duistere dag, een echte winterdag. Sedert lang al
had Fridolin op die jaarmarkt gerekend en er zich
ook wel op voorzienhij had veel te koopen en te
verkoopen. Vroeg ook was hij dien morgend te
been, en was van de eersten op de wijde dorps-
plein.
Rond den middag kwam hij naar huis, om eens
eventjes bij de noentafel aan te schuiven, en dan
weêr naar het marktvolk terug te keeren. Edoch, hij
was niet wel, Fridolin, ondervlogen dacht men. Men
bekreunde crzich toch weinig om de rood gloeien
de kachel, de warme spijzen zouden hem haast her
stellen.
Notelken wenschte wel dat hij maar thuis bleef,
maar, toen zij het hem bescheiden voorstelde, begon
hij te schertsen en zegde haar lachend Ge weet,
Notelkon, ik kan wal verdragen daarbij mijne taak
is niet ten einde, eenige kleinigheden moet ik nog
afdoen. Er is wel niet veel voor mij te verkoopen,
en voorname katholieken en klagen ze bij de
logieraad aan, zij nemen inlichtingen voor de
liberale Associatiën, immers zij [gebruiken den
tijd dien zij aan hunne konijnenkweekerij niet
besteden, ten voordeele van 't gansche logie-
gespan...
En dat spel is nu uit. Vele officieele logie-
slaven zijn reeds verdwenen en andere nog
gaan verdwijnen en, men begrijpt, dat kunnen
de truweelgasten niet verkroppen.... Zietdaar
eene der reden waarom zij brullen gelijk ware
bezetenen en gedurig 't straatvaagsel tegen
het katholieke ministerie ophitsen
Begrijpt gij het nu, geëerde lezers
Hongerlijders.
Van de 140 onderwijzers in de Normaalscho
len, zijn er reeds 75 herplaatst.
De 65, die nog nog moeten geplaatst wor
den, lijdeneilaas, honger
Een dezer heeft 6600 fr. wachtgeld een
tweede 6800 Ir.; een professor van gymas
5500 fr.; een vierde 5600 fr.; eene professoriu
van beleefdheid 3355 fr.enz., enz.
Van 1200 fr. wachtgeld zijn er maar heel
weinig.
Pleurons mes frères laat ons grijzen, broe
ders, over zooveel armoe, over zooveel hon
ger
HANDELEN NIJVERHEID
Vreemd vleesch. Wij trokken uit de nieuwe
uitgave van het Handboek der landbouwkundige
scheikunde, door M. Proost, leeraar der katho
lieke Iloogeschool van Leuven, een merkweer-
lig overzicht aangaande den invoer van
reemde granen. Wij handelen vandaag, naar
dezelfde bron, over het vreemd vleesch.
Niet Amerika, maar Nieuw-Zeeland en Aus
tralië sturen ons het meeste vleesch.
De moeielijkheid van het vervoer is wegge
ruimd, sedert dat eene machien van 70 peerden
kracht in de binnenkiel van de schepen eene
temperatuur van 60 graden Fahrenheit onder
zero onderhoudt.
Zoo vervoert men in eene enkele kamer tot
10,000 bevrozen schapen of 250 ton vleesch.
Australië levert in middengetal 22 millioen
schapen per jaar op, waarvan de helft voor
het buitenland.
Het te kort aan vleesch, dat in Europa jaar
lijks tot 793,000 tonnen beloopt, werd tot
hiertoe aangevuld door Noord - en Zuid-Ame-
rika.
Met den aangroei der bevolking, zal die
invoer ook jaarlijks vermeerderen.
Chicago is het middenpunt, waar de over
groote kudden ossen, uit al de streken van
Amerika, van Texas tot aan het Rotsgebergte,
bijeen komen.
In Chicago kost een os naar keus van 750
kilogr. in middengetal, 50 centimen
per kilogr. of Fr. 375
Zijn vervoer van Chicago naar
New-York 15
want goed besteden doen de kooplién niet; maar om
in te koopen, daar is hel de tijd voor, de kramers
zijn niet moeielijk. Zoo sprak Fridolin, en hij
ging.
Om vijf uren kwam hij weêr Hij zag er bleek uit
en neerslachtig. Hij kreeg huiveringen, kloeg van
eenen steek in de zijde. Om aan het verzoek zijner
vrouw te voldoen, ging hij dan, geerne zelfs, te bed
liggen Ondanks alle middelen, nam de koude koorts
al meer en meer toe, en pijnlijker werd de steek in
de zijde. In den nacht nog riep Notburga der. genees
heer. Hij onderzocht den zieke hel was, zoo meen
de hij deu beginne, maar eene kleine verkoudheid
hij eiken stond nogthans verried zijn aangezicht
meer achteidocht en bedenkelijkheid. De zieke be
geerde bescheid, ol er, ja of neen, gevaar was, Op
eenen heel eigenaardigen toon nog niet,ant
woordde de geneesheer, maar hel spoedig en zorg
vuldig gebruik der modecijnen is hoogst noodzake
lijk.
Daarna gaf hij aan Notelken eenige voorschriften.
Deze verlangde nog meer te weten nopens den aard
der ziekte. De doktor ontweek een rechlslreeksch
antwoord en zeide ten leste er kan eene gevaar
lijke longontsteking uit volgen. Doch de middelen
dio we gaan aanwenden zullen de ziekte overwin
nen. i)
Notburga deed natuurlijk al wat zij doen en zorgen
kon; aan een ernstig gevaar en dacht ze nog niet.
Fridolin eventwcl nam zelf zijne onpasselijkheid
niet ligt op, en dit maakte Notelken meest mistroos
tig. Edoch, van dien kant ook overwon zij alle be
denken, haar man immers was altijd sterk van ge
zondheid en krachtig van lichaamsgesteltenis. Zij
wist niet, de brave vrouw, dat het juist die sterke
naturen zijn die dikwijls ncdervallen en bezwijken,
omdat de ziekten, die ze aangrijpen, gewoonlijk
erger en heviger zijn.
De geneesmiddels schenen ictswat, doch weinig
verlichting bij te zetten, 's Anderdaags, bij het eerste
bezoek, waren de woorden des dokters een beetje
geruststellend, zoo scheen het toch, 's Avonds bij
Scheepsvracht en verzekering van
New-York naar Liverpool. 87
Verlies van gewicht 30 kilos, aan 1 fr. 30
Fr. 507
Die prijs is reeds verminderd sedert dat de
stoombooten de reis van Liverpool naar New-
York op 7 dagen afleggen, hetgeen eene winst
van twee dagen op het voedsel, of 10 fr. per
kop voorstelt.
Op minder dan 6 maanden tijd, kwamen er
meer dan 85,000 beesten te Liverpool aan.
Amerika legt zich op het kweeken van het
vee toe en gelukt er in. Op 2 jaar wordt een
os voor de slachting bekwaam gemaakt*
In Frankrijk kost het voedsel van eenen os
fr. 1,03 per dag, in den Texas slechts 7 centi
men het voedsel van een schaap in Fran
krijk beloopt tot 12 cent. en in Texas slechts
tot 2 cent. Het is zoo met alles in dezelfde
evenredigheid.
Chicago zout ieder jaar millioenen varkens.
Die varkens, geslacht, gezouten en verdeeld
kosten aan den verzender geen 20 fr. per stuk,
hetgeen uitlegt hoe het komst dat dit vleesch.
welk in Europa aan 120 fr. verkocht werd, is
kunnen dalen tot min dan 60 fr.
Moet men na dat alles verwonderd zijn, dat
de langverhuizing der landbouwers naar die
streken toeneemt Verleden jaar beliep het
getal landverhuizers, in de Vereenigde-Staten
ontscheept, tot een millioen.
Wat kwaad doet toch een gouvernement,
dat de stoffelijke belangen van het land ver
waarloost, om zich uitsluitelijk met politiek,
en anders niet dan met politiek, bezig te hou
den.
Amerika handelt geheel anders en Amerika
onderhoudt geen bestendig leger, dat de le
venskracht en de kapitalen der natie uitput.
Voegen wij ten slotte bij die merkweerdige
regelen dat het katholiek ministerie, welk
vandaag over ons land heerscht, vast besloten
heeft, door alle mogelijke, doelmatige enkrach-
dadige middelen, den landbouw en de nijver
heid ter hulp te komen.
De leste omzendbrieven van M. Beernaert,
hoofd des kabinels, geven ons daarvan eene
zekere waarborg.
Moge ons vaderland zijne eigene, zijne in
nigste belangen wel begrijpen, zich niet lan
ger met politieke dwaasheden laten bedriegen
en het ministerie van zaken aan het bewind
houden, dat beloofd zich vooral op de stoffe
lijke welvaart der natie toe te leggen.
Moeshovenierderij. In eene redevoering,
over eenige jaren door den koning, te Gent,
uitgesproken, werd de uitbreiding der moes
hovenierderij aangewezen, als een middel om
aan de landbouwkrisis hulp toe te brengen.
Z. M. deed aanmerken dat Engeland een uit
muntende uitweg is voor de voorbrengsels
dier kweekerij.
De minister van landbouw, op die koninklijke
gedachte terugkomende, heeft eenen ambte
naar van zijn departement, M. Amelie, naar
Londeu gezonden, om de hulpmiddelen te
het tweede bezoek, mocht men niet meer uitstellen, aangezicht leesbaar, maar naarmate hare oogen op-
meende bij, den zieke te laten berechten. De lijdende hielden met weenen, trok de smert dieper haar herte
schikte zich oaar des dokters verlangen hij trachtte in. En met de droefheid over den afgestorven echt-
zelfs en snakte naar de laatste sakramenteu. genoot, mengde zich de zorg, de angstige kommer
Voor Notelken was die tijding een donderslag. Zij der droefheid.
kloeg en weende, en was als buiten haar zeiven
Na het ontvangen der heilige Teerspijs was de
zieke, een langen tijd, stil en rustig daarna volgde
eene plotselinge verandering. Hij werd opgelicht uit
zijn bed, wit schuim dreef hem van de lippen, bij
begon wild en verward dooreen te spreken, en ver
loor weldra bewustzijn en verstand zoo lag hij nog
twee dagen lang op zijn pijnbed. Dan alleen, als de
dood naderde, en zijne laatste krachten brak en
knakte, dan werd hij kalmer, en den derden dag 's
morgends sliep hij in.
Het was Zondag Donderdaags had de verkoudheid
den doodskiem in zijn hert gelegd, Dijnsdags daarna
werd hij in het graf gelegd.
Arme Notburga Te vergeefs zocht zij naar troost
en kalmte. Terwijl Fridolin buiten kennis daar te
bedde lag, woü zij geenen oogenblik van zijne zijde
gaan zij zag en spiedde de minste bewegiug des
zieken af, of hij soms nog tot het bewustzijn komen
mocht; zij had hem, zegde zij, nog iels gewichtigs
mede tc deelen Te vergeefs De zieke kreeg het
gebruik der zinnen niet meer weder Als hij dood
was, cn zielloos daar voor haar lag,'dan brak op
nieuw hare smerte los geerne, zuchtte zij, zou
ik mij troosten, baddo ik maar, het leste wat ik op
bel herte heb, hem mogeo zeggen.
Wat was het Zij zeide het aan grootvader lk
heb hem, zei ze, geene vergiffenis mogen vragen
ik ben, jegens hem nogthans zoo dikwijls plichtig
geweest En dan ik woü hem ook verzoeken mij eu
ons kiudje welhaast bij hem te halen.
Ge moet daarom niet treuren, zei grootvader,
Fridolin en gij, ge waart altijd een hert en eene ziel
voor het overige, laten we God daar voor zorgen, Hij
weel beter dan wij, wat ons dient.
Notelken nochtans was daardoor mei getroost.
Do droefheid allengskens werd wel minder op haar
Zoo zien wij Notelken, in den namiddag, na de
begrafenis van Fridolin in de eenzame kamer zitten
ze, Notburga, de saamgevouwen handen in den
schoot, grootvader met kleinen Jozef op de armen.
lk ook, ik ben nog daar, bad grootvader ge
zegd, 64 om u te helpen, waar ik kan.
Er volgde een lang stilzwijgen, dat Notelken ein
delijk brak.
Ja. zef ze, als dal kon Als gij bij ons
wildet komen, en samen met ons wildet inwonen.
Gij zoudt bevelen, en wij. we zouden u verzorgen,
u bijstaan, u beminnen, alsof gij onze eigen vader
waart
Als Fridolin u, door den echt, mijne schoon
dochter maakte, zei grootvader, toen stond ik
voor u mijn landgoed af, en vertrok uit den huize,
om niemand iD den weg te loopen. Ik weel het, ik
zou zeer goed bij u geweest zijn, maar toch, ik ging.
Maar de zaken zijn veranderd, en uw oude vader zou
misschien nog dienstig aan het huishouden kunnen
zijn. lk koom bij u, gelijk gij hel wensebt. Gij zult
naaien te huis, ik zal werken op het veld, zoo blijft
alles gelijk vroeger. Voor mij, ik vraag niets, dan
kost en kleeding lk tel al vier-en-zestig jaar, nog
een tiental jaren, als't God belieft, en dan is Jozef
groot genoeg om mij stillekens aan te helpen
i God vergelde het u, vader, snikte Notburga
nu is de steen van mijn hert. Van heden af blijft ge
bij ons.
Neen, Notelken, vandaag nog niet. Deze nacht
en morgen, gaat ge u nog eens wel bedenken over-
morgen zuil ge zeggen of....,
i m Toch en verander ik van gedacht niet, groolva-
I dermaar als ge 't zoo wilt, tot morgen vroeg dan.
j (W*rét vwtgtul.)
