m
4!ste Jaar.
Zondag27 December 1885.
ZV° 2050.
IJZERENWEG.VERTREKUREN UIT AELST NAAR
VERTREKUREN UIT DE VOLGENDE STATIËN
Het Staatsblad in beide
talen.
Het munt verbond.
Oorlog aan de priesters.
Alaamsche belangen.
DENDER-BODE.
ABONNEMENTPRIJS 6 FRANKS 'S JAARS. De inschrijving eindigt met 31 December.
ANN0NCENPR1JS, per drukregelGewone 20 cent. Reklamen fr. 1,00. Vonnissen op 3"1* bladz. 50 cent.
Gysegem, Audegem, Uendermonde, Zele en Lokeren 4-56
6-36 8-45 1 1-09 3-07 4-35 6-45 9-48.
Mechelen. 4-561 6-361 7-30d 8-ltd Exp. 1* 3* kl. 8-451
12-OOd t-04<f Exp. 1® 2'3® kl. 2-54d 3-071 6-45/
9-48.1 10-18d Exp. 1® 2® 3' kl.
\mw. 4-561 6-361 7-30d 8-HdExp. 3 kl. 8-451 1-04d Exp.
4® 2® 3® kl. 2-51 d 3-07/ 5-58d 6-45/ 9-481
40-48d Exp. i® 2® 3® kl.
rtrussel, langs Denderleeuw. 4 25 7-30 8-11 E3kl. 8-36
10-25 dir. 12-00 1-04 E 3 kl. 2-51 4-44 E 3* kl
5-18 des zond.) 5-58 en 8-49 direei9-19 10-48 6 3 kl.
Leuven, Thienen, Luik, Verviers 4-25d 4-56/6-36/8-Hd
E3 kl. 8-45/ 8-36d 12-0öd l-04d Exp. 4® 2® 3® kl.
2-5td 5-58d 849d direct 9-19d 10 18 E 3 kl.
Gent (5-00's vrijd 7-ü4dir.- 7-55 E3 kl. 8-45 9-41
42-21 12-40 0-00 dir. 3-08 3-37 E 3kl. 6-04 6-39
9-50 10-32 Exp 3 kl. en des zondags 12-39
(4) Nota. De letter 1 beteekeut langs Tcmonde eu de
Brugge, Oostende. 7-55 Exp. 3 kl. 9-44 42-24
12-40 0-00 dir. 3 08 E 4® 2* 3® kl. 6-38
Doornyk, Mouscron, Kortryk, Ryssel (langs Gend) 8-45
12-21 12-40 3-08 3-37 Exp. 6-01 6-39
Doorn. Mouse. Kortryk, Ryss. langs Ath) 5-52 7-30 8.41
E. 3 klas tot Denderleeuw 42-00 2-51 .5-58
Ninove, Geeraerdsbergcn, Lessen, Ath 5-52 7-30 8-11
E 3 kl. tol Denderleeuw 12-00 2-51 5-58 9-16
Bergen, Quiévrain 5-52 7-30 8-11 E 3 kl tot Denderleeuw
12-00 2-51 5-58
Enghien Braine, Manage, Charleroi, Nanmn langs Geeracrds-
bergen 5-52 7-30 8-11 E3 kl. tot Denderleeuw 12-00
2-51 0-00 5-58
Herzele, Sottegem, Nederbrakel en Ronsse, langs Erpe-
Meire. 4.58 7.35 12.18 6.03
Moorsel,Opwyck, Mechelen,Antwerpen 5,03 9,08 3,49 6,16
letter d langs Denderleeuw.
Calane Suum
RAAR AELST UIT
Ath 6.48 40.24 4.48 4.06 7.57 9.45
Antw. 5.15 6,29 9,43 E 3 kl. 9.53 40.50 E. 3 kl. 12-22
1.10 en 3-07 E.3 kl. 4.15 5.54 6.50 en 8-25 E. 3 kl.
Brussel 6.20 direct 7.18 E 3 kl. 7.31 9.00 11.08
11 55 1-56 3.00 E 3 kl. 4.53 5.58 dir. 7.19 8 40
9.52 E. 3 kl. (des zondags 41.46)
Dendermonde 4-10 'szaterd. 7.07 9.42 41.34 2.27
5.28 8.26 9.44.
Geeraerdsbergen 7.27 41.05 2.00 4.50 8.39 9.54
Gent 6 35 7.39 E 3 kl. 7-46 9.43 41.07 42.31 E Ski.
4 58 4 14 (4.39 's zondags) 5.06 8.11 dir. 8.26 9.45 E 3 kl.
Leasen 7.09 10.45 1.42 4.29 8.2* 9.35
Lokeren 6.33 8.43 10.57 1.46 4.44 7.55 8.45
Ninove 7.55 11.33 2.28 5.18 9.67 10.19
Oostende 5.35 6.20E.3 kl. 9.08 11.12 14.56 en 2.53 E 3 kl.
6.05
uit Gent waar
Moortzeele, Sottegem, Geeraerdb., Enghien, Braise-
le-Corate 5.52 8.12E 8.52 41.48 2.20 5.40 6.59
UIT GEERABRDSBERGBN naar
Maria-Lierde,Sotlegem, Moortzeele en Gent, 5.45 vry4.
7.24 8.35 dir. 9.54 11.58 4.48 5.50 E 8.54
uit Dbnderlbbuw naar
Haellert, Burst, Herzele, Sotteg. Audenaerde, ADsegem
Kortryk, 6.03 0.00 9.01 12.55 6.14 7.20 direct.
dit Sottegem langs denderleeuw naar Aalst
(5.38 's Zaterd.) 7.5C 12.06 1.28 5.00 7.54
Uit Sottegem langs Srpe-Meire. naar Aalst (5.33 *s z.
8.00 42,53 4.45 9.11
Uit Ronsse langs Nederbrakel, Sottegem, Herzele en
Erpe-Meire naar Aalst 6-59 12.00 3.40 8.05.
uit Antwerpen (zuid) naar Opwyck, Moortel cn
Aelst: 5,45 10,04 4,17 7,12
AELST, 26 DECEMBER 1885.
Zulks vragen wij omdat we de zelfde rech
ten willen voorde beide volken van ons land.
Wij begeeren denzelfden eerbied voor de beide
volkstalen. Noodwendig en reclitveerdig is
het dat alles wat in een tweevolkstammig
land door den Staat wordt afgekondigd in de
tale der beide volken verschijne.
Noodwendig is het omdat,zoowel't eene als
'tander volk, hoeft te verstaan wat door den
Staat aan hen beide te kennen wordt gebracht.
Wanneer eene afkondiging in het Staatsblad,
al is het nopens plaatselijke zaken, gedaan
wordt, dan dient zij in 't algemeen door 't
gansche volk verstaan te worden.
Vooreerst omdat zij voor 't algemeen voor
't gansche volk gedaan wordtten tweede
omdat er voor de vlaamsche zoowel als voor
de waalsche streken plaatselijke staatsbeslui-
ten genomen worden.
Recht is het dat tiet gansche Staatsblad in
de beide talen verschijne omdat,het eene volk
zooveel vrijheid en recht genietende als het
andere, geen vreemde tale dient aan te leeren
om de staatsbesluiteu te verstaan.
Uit dien hoofde hoeven wij, Vlamingen,
noch door leering, noch door dat onteerend
en opgedrongen gebruik dat men routine
noemt niets van de fransche tale te kennen.
Wij begeeren denzelfden eerbied voor de
beide volkstalen. Eigentaai bij een volk is de
waarborg zijner stoffelijke en zedelijke onaf
hankelijkheid 't is bet merkteeken van een
vrije volk daarom vragen wij, nu wij zoo vrij
bestaan als ooit een volk bestond, dat de Staat
onze tale in eer en gebruik bretige lijk men
bij het roemrijk voorgeslacht pleegde.
Men stelle dus in hel Staatsblad de Vlaam
sche taal geheel op den zelfden voet als de
Fransche, men late de Vlamingen het zelfde
recht wedervaren als de Walen.
Zulke kan niet anders als tusschen onze
beide volkstammen den waren vrede stichten
den band der ware eendracht versterken.
Immers de vereeniging van twee vrije volke
ren kan alleen goed staande blijven, wanneer
men alle mistevredenheid bestrijdt met beide
volkeren, naarmate der mogelijkheid, gelijk
rechtte scheuken. Dat men ons de rechther-
kenning geve die't gansche Vlaamsche volk
vraagt. Dat men zoo langzamerhand den on-
rechtigen toestand herstelle waarin het Vlaam
sche volk op taalgebied door tijden van beroer
ten gesteld werd en waaruit het, volgens alle
recht en rede en lot waarborg van volksrust
en vrede, dient op te staan.
Men kome van geene noodelooze kosten ge
wagen, wanneer het de noodige herkenning
van een volkrecht in aanzien van een gansche
land geldt.
De Grondwet schonk beide volken hetzelve
recht doch dien geest van gelijkheid en
volgde men niet.
Naar JAMES PAYN.
3® Vervolg.
Maar dat is niet mogelijk, riep mijne vrouw
verontwaardigd uit Gibbin zal zeker morgen komen,
en even onbeschaamd en harteloos zijn eigendom
terugoischen als Jones gedaan heeft. En als bij 't niet
doet, dan moeien wij eene oproepiDg in de courant
zetten Ook hebben de kinderen een koffer Als Gib
bin niet spoedig iets van zich laat booren, moeten
wij dien openen, en daarin zal toch zeker wel 't een
of ander zijn, dat ons licht geeft over hunne afkomst.
O, George, George, wat zal hel mij zwaar vallen de
kinderen weer af te staan
Uit dezeo smartelijken uitroep bleek mij, dat ook
mijne arme, kinderlooze Nelly die hartstochtelijke
liefde voor kinderen in haar gemoed gekoesterd had,
die bijna alle vrouwen gemeen hebben en zich bij
haar nu eensklaps op de beide vondelingen had ge
vestigd. In ditoogenbhk berouwde het mij bijna, de
kinderen medegenomen te hebben.
Mijn beste vrouwtje, zeide ik leeder, al beeft de
hemel ons kinderen ontzegd, zoo zijn wij in andere
opzichten toch ruimschoots gezegend, en als 't u aan
genaam kon zijn een kind te nemen.
Neen, neen, riep zij snikkend, dat wil ik niet 1
pn topb, is 'l met of de hemel ze(f ons deze kinderen
gezooden heeft 1 Eo dat nog wel op Kersiavoud 1 En
de kleine bengel, zeide Mama tegen mij, en sloeg
*ijne armjes om mijnen hals, alsof ik wezenlijk zijne
moeder was... en toch heeft hij de zijne nooit ge-
De verdrukking viel de Vlaamsche tale te
beurt. Wij vragen de rechte toepassing der
Grondwet, de gelijkheid tusschen beide vol
ken en beide talen.
Vlaamsche slrijdersbond van Loven.
Een nieuw muntverbond komt tusschen de
Staten genoemd L Union latine, te weten
tusschen Frankrijk, Zwitserland, Italië, Grie
kenland en België aangegaan le worden.
Dees verbond koml reeds door onze Wetge
vende Kamers goedgekeurd te worden.
De overeenkomst is gesloten voor eenen
termijn van vijfjaren, betrekkelijk het slagen
van munt en de aanvaarding in betaling der
muntspeciën uit ieder land.
Men weet in welken moeielijken toestand
ons land verkeerde voor de vernieuwing van
dit verbond. Door den afslag van het zilver en
ook omdat Belgie veel stukken van vijf franks
had laten slaan, wilde men ons land, zoo op
eens dwingen, zijne zilveren munt terug te
nemen.
Hieruit zou een groot verlies gesproten
hebben en België weigerde. Het verlies was
20 ten honderd of een frank op ieder vijfirank-
sluk. En wat te bemerken valt, 't is dat Belgie
dit verlies zou hebben moeten ondergaan op
vijffrankstukken die, onder de liberale minis-
teriën, voor rekening van bezonderen, waren
geslagen. Had M. Malou, in de jaren 1870,
wanneer hij minister van financiën was, dit
onophoudend slaan van vijfïranstukken voor
bezonderen niet doen slaken, 't ware eene
ruïne voor de Belgische Schatkist geweest.
Trachten overeen le komen, wanneer de
voorwaarden niet al te schadelijk zouden zijn,
was 't beste wat men doen kon. Immers het
eindigen van de muntconventie zou den reeds
zou betreurlijken toestand van landbouw, han
del en nijverheid nog verergerd hebben.
Na langdurige onderhandelingen, met veel
wijsheid en kennis van zaken door M. M.
Beernaert en Pirmez geleid, werd eindelijk een
overeenkomst gesloten waarvan wij hier de
voornaamste bepalingen laten volgen
1° Bij 't eindigen van 't muntverbond moet
iedere Staat zijne vijffrankstukken terugnemen
aan volle waarde (nominale waarde) van vijf
franks.
2° Volgens schatting zijn er 200 millioen
Belgische vijffrankstukken in Frankrijk. De
helft dezer stukken zal Belgie, bij 't eindigen
of onderblijven van't verbond, moeten terug
nemen en legen Fransche vijffrankstukken,
goud of rentetitels mogen uitwisselen. De
andere helft zal naar hier terugkeeren langs
den gewoonlijken weg van den koophandel.
5* Belgie zal aan Zwitserland voor 6 millioen
vijffrankstukken moeten uitkeeren de overi
ge die in dit land mochten zijn, zullen bij
middel van den koophandel naar hier moeten
terugkeeren.
Voor de andere lnnden is er diesaangaande
niets bepaald geworden.
kend
Dit was een eebt vrouwelijke trek van liefde 'en
cverzuclilik waagde er mij niet aan, iets te ant
woorden. Ofschoon ik wel had kunnen zeggen Als
de hemel ons de kinderen gezonden heeft, zal hij ons
ook wel vergunnen ze le behouden, in weerwil van
alle Gibbins. Maar vrouwen laten zich zelden troos
ten door logische betoogen. Wal meer is, volgens
mijne ondervinding nemen velen 't zelfs kwalijk,
wanneer men ze op de bestieringen der Voorzienig
heid toepast.
't Nachts droomde ik dat ik een onderwijzer was,
en dat mijne vrouw aan 't hoofd van eene bewaar
school stood. Den volgenden morgen werd ik op
eene zonderlinge wijze gewekt. Ik meende door
hanengekraai en 't plassen van water.
Wat is dat, lieve vroeg ik. Hebben we klippen
en eenden in huis
Geen antwoord... mijn vrouw lag niet meer naast
me Maar aan 't kraaien en plassen kwam geen eind,
en weldra hoorde ik ook lachen 't scheen wel m de
kamer boven mij. Ik trok in allerijl mijn kamerjapon
aan, en ging zachtkens naar boven, 'l Tooneel, dat
mij hier wachtte, was zekor eenig in zijne soort.
Mijne vrouw en Lizzy waren bezig Tose in eene
badkuip die voor den aard stond, te baden, terwijl
Rose, in een flanelen morgenkleed gewikkeld, dat
haar veel te groot was, glimlacbeud van genoegen
bovenop dekens zat. Tose stond in bet water en heild
zig aan den rand vau de badkuip vast. Met luider
slem en op koddige wijze, scheen hij het woord te
richten tot eene denbeeldige vergadering. Af en toe
vermaakte zijn eigen geestigheid hem zoo, dal hij
zich achterover in 't water wierp, en de toejuichin
gen, door elk dezer kunslukken uitgelokt, streelden
hem blijkbaar zeer. Hij scheeu met zijne kleeren
allen wijsgeorigen ernst aan den kapstok gehangen
te hebben, en hoe meer water hij rondspatte,] hoe
beter het hem scheen te bevallen. Te oordeelen naar
de plassen op den grond, had hij hei hierin dan ook
Belgie moet gedurende vijf jaren, na het
eindigen van 't muntverbond, zijn nu bestaande
muntstelsel behouden, om aldus den terug
keer van zijne vijffrankstukken uit andere lan
den niet onmogelijk te maken. Noglhans is
Belgie gemachtigd de veranderingen na te
volgen die Frankrijk aan zijn muntstelsel zou
kunnen toebrengen.
De vijffrankstukken die, door sleet, meer
dan één ten honderd van hun gewicht verlo
ren hebben, boven het minder gewicht door
de overeenkomst toegelaten, zullen moeten
ingetrokken worden.
Wij roepen hierop de bezondere aandacht
onzer lezers in.
Deze bepaling betreft bezonderlijk de oude vijf
frankstukken der eerste Fransche Republiek en
van Napoleon l. Dus opgepast wanneer deze
stukken zullen ingeroepen worden, want later
zullen zij wellicht maar eene waarde meer
hebben van 3 franks.
Indien het muntverbond nu binnen vijfjaren
onderblijft, dan heeft ons Land nu toch den
tijd om er zich op te bereiden. En het zal dan
nog alle zijne vijffrankstukken van de andere
landen niet in eens moeten terug aanveerden,
voor de tweede helft heeft het nog een twee
den termijn van vijf jaren.
Het verlies dat Belgie zal moeten ondergaan,
door de schuld der fijne liberale ministers, is
dus voor eenen ruimen tijd verschoven in-
tusschen kan men zijne voorzorgen nemen, en
wie weet dat, binnen vijf jaren, hel zilver niet
in waarde zal vermeerderd zijn
Het slagen van vijffrankstukken is, sedert
eenigeu lijd, in de landen der Union latine ge
staakt geworden.
Voortaan zal het iedere Staat vrijstaan zoo
veel vijffrankstukken te slagen als hij het be
geert, doch onder de uitdrukkelijke voorwaar
de van ten allen tijde bereid le zijn dezelve
tegen goudspeciën uit te wisselen en daarbij
de verbondene landen zullen deze stukken
nimmer als gangbaar moeten aannemen.
Sedert eenigen tijd ontmoet men hier in den
handel een aanzienelijk getal vreemde geld
stukken, gelijk van grootte en gewicht met
deze der Union latine.
Veel stukken van I, 2 en 9 franks van
Spanje, Rumenië, Peruw, enz., worden ont
moet. Het gouvernement heeft besloten dat
alle deze alhier niet gangbare geldmunten
door de Staatsontvangers en de Agenten der
Nationale Bank zullen in twee stukken ge
sneden worden wanneer zij hen in beta
ling aangeboden worden. De eigenaar ervan
zal ze dan kunnen verkoopen voor hunne
waarde in zilver. Wie deze stukken in zijn
bezit beeft, zal dus best haudelen dezelve met
gering verlies bij de wisselaars te gaan uit
wisselen.
Onze lezers hebben zeker nog niet vergeten,
hoe de geuzen-parlij van Frankrijk, over
eenige weken, tegen de priesters uitviel en
vrij ver gebracht. Toen hij mij gewaar werd, hief hij
ware zegekreten aan, en wierp zich daarop weder
achterover in het water, 't Was wezenlijk dwaas, dat
drie volwassen menschen en een kind zich zoo ge
heel door de grappen van den kleinen kerel lieten
beheerschen, maar wij lachten even hartelijk als hij.
Cupido zelf kon geen grooter macht over de men
schen uitoefenen, dat dit guitige naakte aardmanelje.
Juist op dat oogeblik begonnen de kerstklokken
op den naasten toren le luiden Tose hield zich met
een band aan deu rand van badkuip vast, terwijl hij
de andere met opgegeven wijsvinger in do hoogte
stak. Tegelijkertijd voelde ik iets aan mijn slaaprok
trekken, en mij omkeerende, bemerkte ik, dat Rose
met half geopende lippen tot mij opzag Zij lispelde
een vroolijke Kerstdag De engelen in den hemel
kunnen er niet liefrijker uitzien, wanneer zij elkan
der geluk wenschen.
Wie heelt u geleerd, dat te zeggen Rose, mijn
lieveling vroeg ik, terwijl ik me neerboog om haar
te kussen.
Dodo.
Wie is Dodo
Maar geen der beide kinderen konden ons hier om
trent inlichting geven. Dodo was Dodo Eu dat wij
niet bekenden, was wel een bewijs van oze onwe
tendheid.
De regeling, volgens welke het postbureel den eer
sten kerstdag gesloten blijfi, droeg althans dezen
morgen mijne volkomen goedkeuring weg. Er was
alzoe geene vrees voor een brief, die eene scheiding
van onze kleine gasten ten gevolge kon hebben Zoo
dikwijls evenwel de huisschel zich booren deed,
klopte T hart van mijn vrouw, zooals ze mij bekende-
uil vrees dal Gibbin daar mocht zijn En 'i was niet
zonder tegenstribbelen van baren kam dat ik eene
oproeping voor de Times schreef, waarin ik bekend
maakte dat twee kinderen. Rose en Tose genaamd,
onder ons dak waren opgenomen, in afwachting dat
hunne betrekkingen hen weder opeischen.
hun een echten vervolgingsoorlog aandeed,
omdat zij de geloovigen ingelicht hadden over
de algemeene kiezingen, die in dat land gingen
plaats grijpen.
Een lid der Fransche Kamers, M. de Baudry
d'Asson, die in 't geheel geen heilige is, maar
een rechtzinnig man, sprak verleden dijnsdag
over die vervolging, en zegde onder anderen
het volgende nopens hel gedrag der fransche
priesters
De geestelijkheid, aangevallen en vervolgd
door de Fransche Repubiiek, heeft volkomen
't recht zich te verdedigenja, volgens mij,
heeft zij niet slechts het recht, maar 't is haar
plicht. Ik zeg dat een priester die zich niet met
de verkiezinyen bezig houdtniet genoegzaam
van zijne plichten doordrongen is, en de zen-
ding niet verstaat, welke hem door God werd
toevertrouwd.
Wat de heer de Baudry d'Asson van de
Fransche priesters zegt, past alleszins ook op
de Belgische. Hier, gelijk in Frankrijk, moet
de priester in de kiezingen strijden omdat,
niet de zoo gezegde politiek, maar de belangen
van den godsdienst, de belangen der zielen in
het spel zijn. De liberalen of geuzen, opgeleid
door de vrijmetselarij, willen vau geenen gods
dienst zij hebben hem eenen eeuwigen haat
toegezworen omdat hij hunne schanddaden
veroordeelt. Met dit opzicht joegen zij den
priester uit de school en de zusters uit de
godshuizen; met dit inzicht spuwt de liberale
drukpers dagelijks in de wereld duizenden
boeken en gazetten waarin al wat heiligen
eerbiedwaardig is door het slijk getrokken
wordt; met dit inzicht verspreidt en hangt
men openbaar ten toon de zedelooste printen
en schilderijen met dit inzicht richt men
overal volksbedervende feestelijkheden in en
doet men voordrachten geven, die, onderden
naam van wetenschap, de goddeloosheid, de
vrijdenkerij en vervolgens de vrijleverij als
toppunt van beschaving aanpreken. Nog met
hetzelfde inzicht trachten zij wetten uit te
brengen om aan de christene jongelingen
het aanvaarden van deu geestelijken staat on
mogelijk te maken en de betaling te beletten
die jaarlijks aan de catholieke priesters gedaan
wordt, in vergoeding der gestolen kerkgoe
deren in 1790. En de priesters, die als schild
wachten in Godskerk aangesteld en met hare
belangen belast zijn, zouden met de armen
overeen en zonder de slem te laten hooren,
den vijand moeien zien naderen en de zielen,
hun toevertrouwd, laten oirtrooven Neen dit
kunnen, dit zullen, dit mogen zij niet. Het is
hun recht, 't is hun plicht gelijk de
a Baudry d'Asson het nog zegt—al hunnen
invloed op de geloovigen te gebruiken om
stemmen te winnen voor camlidaten, die in
de Kamers den godsdienst en de rechten der
geestelijkheid zullen voorstaan.K,
Het verslag van M. Stroobant, betreffende de
wijzigingen aan de wet van 17 Augustus 1873,
op het gebruik der Vlaamsche taal, is belang
rijk en raakt de volgende punten aan
Mijn vrouw beweerde namelijk, dat ik geuoeg had
gedaan den statieoverste mijn adres te geven, daar
Gibbin zich toch zeker lot hem zou wenden, als het
in zijne bedoelingen lag ooit weer iets van de kinde
ren te vernemen.
Waarin mijne vrouw in dit opzicht wat rekbare
grondbeginselen aan den dag legde, zoo was ze van
den anderen kant des te nauwgezetter, waar bet de
verpleging der kinderen betrof Ook liep zij terstond
bij onze buurvrouw om wat speelgoed voor de klei
nen vragen.
In den namiddag reed ik naar de spoorstalie,
onder voorwendsel bericht omlret de hoedendoos in
te winnen. Maar mijn eigen doel was le welen te
te komen, of Gibbin iets van zich had laten hooren.
Mijn vriend de statieoverste scbudde hel hoofd, en
verklaarde dat hij de geheele geschiedenis voor eene
behendige manier hield, om zich van de kinderen le
ontdoen.
Gij zult last van hen hebbeu, mijnheer Tenzij
gij verkiezen moogt ze naar het weeshuis te zenden.
Gelooft gij dat werkelijk vroeg ik.
Ik ben er bijna van overtuigd, antwoordde bij
verdrietig, 't niet de eerste keer, dat zoo iets gebeurt
sedert ik.ambtenaar ben. Maar u is werkelijk meer
dan goed, mijnheer
Spreek daar nie' van, zei ik Het is Kerstdag, en
gij hebt veel last van mij gehad. Vaarwel
Maar gij vergeet de doos, mijnheer
Hij had gelijk. Wat ging mij de doos aan ik voel
de dal mijne vrouw moeilijk weer van Tose zou kun
nen scheiden, en wat de kleine Rose betrof, zoo
moet ik bekennen, dat het lieve kind zich zoo iu mijn
hart had wettan te nestellen, dal ik er niet kon aan
denken, ze weer af le staan, allerminst aan menschen
die getoond hadden zoo weinig besef van hunne ver
antwoordelijkheid te hebben.
Nelly ontving mijn Kerstgeschenk, eu 't was nog
I wel een hoed, dankbaar, maar zonder opgologon-
I heid. Een voldoend bewijs hoezeer hare gedachten
Sedert de wet van 47 Augustus 4873, moeten
de rechtplegingen in liet Vlaamsch gedeelte
van Brabant en in al de Vlaamsche provinciën
in 't Vlaamsch geschieden, doch het is toege
laten, dat die in 'i Fransch geschieden, zelfs
in het Vlaamsche land wanneer een beschul
digde dit vraagt.
De tweede uitzondering is toepasselijk in het
geval dat de verdachten of beschuldigden niet
allen die taal zouden verstaan. In dit geval
wordt de keus van een der twee talen aan den
rechter overgelaten, behoudens de toestem
ming van den beschuldigde, voor wat de taal
betreft in welke de pleidooien moeten plaats
hebben, (art. 7 en 8).
Ongetwijfeld erkent deze wet in grondbegin
aan de Vlaamsche bevolking hel recht in hare
taal geoordeeld te worden, maar de pleegvor
men en bepalingen, die er tot de uitoefening
dier rechten noodig zijn eu het gemak dat er
gegeven wordt om die ter zij te stellen zijn
zoodanig, dat in waarheid de wet geene ge
voelige wijzigingen aangebracht heeft.
In art. 40 is eene niet betreurenswaardige
bepaling besloten, namelijk die welke voor de
korrektionrieele kamers van Brussel en het
assisenhof van Brabant het grondbegin der
wet zelf opheft, ofschoon de groote meerder
heid der bevolking van hun rechtsgebeid
Vlaamsch is.
Hieruit vloeit voort, zooals de verslaggever
te recht aanmerkt, dat een deel der artikels
dier wet meest altijd als eene doode letter kan
beschouwd worden. Een aantal magistraten in
het Vlaamsche land zijn nog totaal onbekend
met de Vlaamsche taal.
Het is dus meer dan tijd, te eischen dat, ten
minste in het Vlaamsch land, de magistraten
de taal des volks kennen, zooals men eischt
dat de rechters die zich naar Egypte begeven,
de taal des lands kennen, zooals het hollandsch
gouvernement eischt dat de magistraten die in
Java willen zetelen, hetarabisch,het javaansch
of het maleidsch kennen.
De wet van 4873 op het gebruik van
't Vlaamsch in strafzaken, zooals zij door de
beraadslagingen der Kamer gevormd is, eischt
dus noodzakelijke en ernstige wijzigingen.
Het is met dit doel dat het voorstel, door
het parlementaire recht van MM. Coremans,
De Laet, Van Wambeke, Vandenpeereboom en
Eug. de KeFkhove daargesteld, onder andere
een grondige kennis van het Vlaamsch in
rechtzaken vereischt.
In een der sektiën waar men het wetsont
werp onderzocht, heeft een lid zich onthouden
de opheffing van art. 8 der wet vau 4873 te
stemmen volgens welk artikel het den verde
diger vrijstond met toestemming van den be
schuldigde, de verdediging in het fransch of in
het vlaamsch voor te dragen.
Het zelfde lid onthield zich ook bij art. 7 vau
het ontwerp,, volgens welk men de taal der
meerderheid van de getuigen of betichten
moest gebruiken, en in geval van gelijkheid,
van het vlaamsch,
De middensectie, inziende dat de opheffing
van art. 8 en de veranderingen aan art. 7 toe
le brengen, eenigermate den inhoud der voor
gestelde wijzigingen wettigen, en oordeelende
door iets anders ingenomen waren
Hartelijk dank, lieve man, zei ze. Maar hebt ge
wat van Gibbin gehoord
Ik achtte het nu werkelijk hoog lijd haar eens te
onderhouden over de ijdelheid van menschelijke
weDscben in 't algemeen, en over de onwaarschijn
lijkheid, dat haar wensch in dit opzicht bevredigd
zou worden, in 't bijzonder Ik hield baar voor oogen
hoe weinig reden ze had te verwachten hetgeen ze
hoopte, en voerde alle denbare bewijsgronden aan
om dit 16 betoogen, maar had ten slotte de voldoe
ning, dat ze van al mijne redeneeringen niets wilde
weten.
Niet waar, Tose wil altijd bij Mama blijven
vroeg ze aan 't kind, wel wat onverstandig, moet
ik erkennen.
Tose zag haar aen oogenblik met grooten ernst
aan, eu antwoordde toen metal de waardigheid van
een magistraatspersoon.
Altijd
En le gelijker tijd stak Rose hare kleine band in de
mijne, terwijl ze fluisterde
Ose wil ook blijven.
Zoo Gibben op dit oogenblik met eene protest
was tusschen beide gekomen, geloof ik dat ik hem
met koelen bloede in de waterton geslodt had.
Maar lieve Nelly, zuchtte ik, de koffer
Ik wou dat bij verloren was gegaan, zooals
mijne hoedendoos, zei mijne vrouw verdrietig.
Maar nu. daar hij er is, moeten wij hem openen
om le onderzoeken of hij ons ook eenig licht kan
geven omtrent de familliebelrekkmgen van onze gas
jes. En hel is beter niet te lang hiermeê wachten,
want het zal u hoe langer zwaarder vallen hen te
verliezen.
(Wordt voortgetel).
