NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN OE STAD EN T ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag 22 April 1888,
10 centiemen per nummer. -42ste Jaar, N° 2251.
Kiiiife#
ABONNEMENTPRIJS
ANNOIVCEIVPRIJS
Politiek overzicht.
Goed voorbeeld.
Dc vrijheid van geweten.
Eindelijk.
DE DENDERBODE.
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 3d December.
Men schrijdt in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Lange-Zoutslraat,
N° 10 nanij de Groote Markt, en in alle Postkantoren des lands.
ïTriv.»^.'
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklainen, Ir. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond.De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Cnlqnc Snum.
AKI. ST, 21 APRIL «888-
Frankrijk. Toestand in Frankrijk.
Inden Univers bespreekt M. Veuillol als
volgt de kiezing van verleden zondag
Generaal Boulanger is gekozen mei
90,000 stemmen meerderheid.
Indien MM. Carnot en Floquet, indien
al de handlangers der tegenwoordige
republiek niet gevoelen dat ze verpletterd
worden, dan is het dat ze niet meer rede
neeren o( gevoelen kunnen.
Men kan zich niet meer bedriegen het
boulangism, dat vroeger eene lachpartij
was. is nu, ofschoon er nog altijd een
kluchtig element in is, eene ernstige zaak
geworden. Frankrijk telt, zooal niet eene
nieuwe partij, dan toch eene werkende
macht meer, die voor een min of meer
langen tijd. op al de bestaande partijen
invloed zal uitoefenen.
Waar gaat die macht op af Wat zal cr
uit voortspruiten Niemand weet het, en
de man die haar bezield, weet voorzeker
zelf niet wat hij wil. Ilij is vertrokken
zonder te weten waarheen, en hij gaat
voort op een doel dat nog niet vaststaat,
langs eenen weg, dien hij in 't geheel
niet kent.
Bonapartisten van beide richtingen, de
Jeromisten en de Viclorianen, hevveeren
dat men in den zonderlingen bijval \an
Boulanger denzegepraal der plebiscitairen
moet zien
Neen, het is niet de zegepraal eener ge
dachte, die nu plaats heefthet is de be
hoefte tot verandering die zich bevestigt.
Het fransche volk, walgend van het
tegenwoordige stelsel, vraagt een moes
ter. Generaal Boulanger vraagt de plaats
iedereen stemt voor hem
Het is onder den indruk derzelfde ge
voelens, derzeltde gewaarwordingen dat
men in 1848 stemde voorLouisNopoleon.
De vijf of zes millioenfransche burgers
die, op dien dag, den doodslag brachten
aan de tweede fransche republiek, be
kommerden zich niet eens met de plebis-
citaire gedachten zij wildeneenen keizer
hebben en zij maakten er een.
De populaire verzuchting beantwoordt
vandaag aan denzelfden aandrang zij
wil eenen man hebben die ook zijn Dix-
huit Brumaire en zijn Deux Décembre
slage en de Kamers aan de deur zette.
Ziedaar de gedachte waaraan de kie
zersmassa gehoorzaamt. Het volk huilt
niet met den politieker, met den rede
naar het loopt mee met den generaal.
Het is niet zeker dat Boulanger den sabel
weet te gebruiken doch het volk geloolt
zulks, en dal is meer dan voldoende.
Alle redeneering is gevallen voor dit
genomen besluit. Wat heeft men al niet,
en met rede, tegen M. Boulanger inge
bracht Wie dan, tussehen de fransche
Historische Schets uit de ijzingwekkende
Jaren- Veertig
door P. P. DENYS.
((je Vervolg.)
Welaan, mijn zoon, geef, sprak de grijze.
En vooraleer liet antwoord was voleindigd,
vloog de jongeling naar de keuken, en kwam met
brood naar de deur. Maar eensklaps w ccrlioudt
hij zich in den gang, en zucht
Ach wat is een stuksken brood, daar waar
ziekten, honger en koude woeden
En na eene wijls denkens, rukt hij koortsig zijn
zilveren uurwerk uit den borstzak, stapt voort, cn
reikt alles der wecncndc vrouw toe, zeggende
Ziedaar brood, cn hier... verkoop ditver
schaf n het noodigc, en denk op ons in uwe ge
beden.
Dank dank goede jonkheer, God loonc u
ik zal op u deuken, stamelde de vrouw, wen zij
opstond, cn dc deur van den heer Groenlandt's
woning zag toeschuiven.
burgers die nog redeneeren kunnen, weet
niet dat M. Boulanger, wiens naam niets
zegt, geen de minste persoonlijke weerde
heeftdat zijne dienstenais soldaat enkel
middelmatig zijn dat hij niet schitterde
in Kamer dat zijne betrekkingen bewij
zen dat hij noch politiek program, noch
sociaal grondbeginsel lieeft
Neen, dat weet iedereen, en toch is hij
de populairste man van Frankrijk.
Wat geeft hel inderdaad dat de generaal
noch eene partij, noch een grondbegin
vertegenwoordige, indien de menigte
zijner aanhangers niets anders van hem
vraagt, dan dat hij het tegenwoordige
stelsel wegkeere?
Kan en zal hij dit welen te doen Dat
is eene andere vraag. Doch het is zeker,
dat dit zijn mandaat is.
Hij weet het en wij zullen hem aan
't werk zien om het te vervullen. Wat cr
ook van zij, het schouwspel zal belang
rijk en leerzaam zijn.
De gebeurtenissen zullen eens te meer
bewijzen dat, zoolang Frankrijk de revo
lutie niet verloochent, het nooit een red
der zal vinden.
Felix Pyat, die ook voor de herziening
der grondwet is, verklaart dat Boulanger
wel voor de herziening roept, maar die
wellicht ten eigen voordeele wenscht.
Hij is bevreesd voor den militair, die
door al zijne plebiscitaire woelingen het
land terugbrengt naar het keizerrijk.
Indien Boulanger in de eerste zitting
zijn program blootlegt, zal Felix Pyat
hem, zoo noodig op de tribuun bevech
ten.
De toestand is heel ernstig, besluit
Pyat, en de regeering kan zich niet ver
dedigen, omdat haar de macht ontbreekt.
Fransche Kamer. De groote dag van
donderdag is te Parijs rustig voorbijge
gaan.
Cesar-Boulanger is in de Kamer ge
treden, zonder gerucht te maken.
De socialisten hebben het goede ge
dacht gehad dat valt hen niet dikwijls
voor van de aangekondigde betooging
terzij te laten en, indien Boulangerbloe-
men en toejuichingen heelt vergaard, het
heeft hem ook niet ontbreken aan toe
roepingen die alles behalve vriendelijk
waren,
Het ministerie heeft met open kaart
gespeeld en eene stemming van vertrou
wen uitgelokt, die nog minder aange
naam zal zijn voor den brave général. Dit
was ook te verwachten.
Met 379 stemmen tegen 177 heeft de
republiekaansche meerderheid haar ver
trouwen in het kabinet-Floquet uitge
drukt.
Komt die plotselinge eensgzindheid
niet te laat De toekomst zal het ons
leeren.
Wie deze bedelares had kunnen naspeuren, zou
gezien hebben dat zij vlugger dan een gewone
noodlijdende vrouw, door dc duisternissen voort-
ijidc liij zou gehoord hebben dat zij den naam
Hendrik verscheidene keeren op zegepralen-
den toon herhaalde, cn dal zij in verrukking
zcidc
Het is vuige laster hem een ongevocligen cn
onmeédoogenden huichelaar te noemen Hendrik
is een goed hart, die de weldaad aan 's menschcn
hart verbergt, opdat zij te hoogcr hij den Algoedc
zou geschat worden Ja, Hendrik, ik zal op u
denken... Ik zal u beminnen en u gelukkig maken
al de dagen uws levens
V.
Het was omstreeks negen ure van den zaterdag
morgen. Hendrik Groenland! stond roerloos in dc
voorkamer zijner woning, de ellebogen op dc
vcnstcrplaat geleund, en staarde droomend door
de bevrozen ruiten. Dc zon, welke sinds eene uur
boven dc oosterkim was gerezen, schoot van tijd
tot lijd bare glinsterende stralen tussehen dc woe
lende sneeuwwolken op de eentonige natuur, als
wilde zij, door haren mildcn lach, dc ellendige
wereld nieuw leven cn hoop op hetere tijden in
spreken.
Hendrik scheen die hcmclbcwegingcn aandach
tig gade te slaan, als begreep hij dc gelijkenis,
welke dit natuurschouwspel met zijnen toestand
De kleur van Boulanger. Boulangcr's
peerden, zegt Figaro, droegen roode en
groene kokarden, zijn koetsier en zijn
groom roode anjelieren.
Napoleon III had. toen hij nog preten
dent was, hel viooltje als zinnebeeld.
Bij zijnen terugkeer in het Louvre Hotel,
vond Boulanger twee schoone ruikers op
zijne tafel.
Hij is zeer tevreden over zijn triomf
tocht door Parijs.
Door in open rijtuig uil te gaan, heeft
hij willen toonen niet bevreesd te zijn
voor dc revolutionnairen cn dc bedrei
gingen van Joffrin.
Duitschland. De kansel ierskrisis is
onder de bedrijven der lesledagen geheel
en al op den achtergrond geraakt.
De gouvernementeelen zouden nu wel
wenschen dat zij reeds in het vergeethoek
ware gekomen maar dat is geenszins
het geval.
Van alle kanten hoort men nog stem
men opgaan van personen, die zich erge
ren aan het anti monarchistische schan
daal der vorige week.
De Bismark-pers wijdt thans dagelijks
vele lieve woorden aan het adres van den
keizer cn zelfs aan dat van de keizerin,
en is blijhaar met de zaak verlegen.
Moet men die bladen nu gelooven, dan
bestond er zelfs in het geheel geen krisis
Toen keizer Frederik zaterdag vóór Paa-
sclien aan Bismark de komst van den
Bottenberger meedeelde, tegelijk met het
plan tot diens dekoreering pour Ie mérite
en diens benoeming tot bevelhebber eener
afdeeling te Kassei, vroeg hij zelf om
Bismarks meening, en boog terstond het
hoofd voor dc politieke opwerpingen van
den kanselier.
Hij schreef op een stukje papier, dat
voorloopig van het huwelijksplan niet
verder spraak zou wezen, en liet Alexan
ders bezoek aftelegrafeeren. Toch vond
Bismark het noodig een \&ng memorandum
te schrijven over de mogelijke gevolgen
dezer verloving en bevordering, en er
zelfs een soort van bedreiging aan vast
te knoopen.
De keizer echter sprak er niet meer
van. En ook de keizerirtniet want toen
zij dinsdag der vorige week, twee uren
lang met hem onderhandelden, werd er
enkel gesproken over de nalatenschap
van keizer Wilhelm en de regeling van
financieele vraagpunten.
Dit alles vindt men nu in dezelfde pers,
welke verleden week, dag voor dag, de
keizerin en zelfs den keizer beleedigde.
Men seint uit Berlijn aan den Figaro,
dat de keizer zondag lest bij een onder
houd met den hofpredikant de volgende
woorden op eene lei schreef Vraag
gemeens had. Ook was voor hem uit den donke
ren nacht eene zon opgestaan, sinds hij eene arme
vrouw getroost, geholpen, cn misschien van den
bitteren dood had gered... .Tiaar ook dreven don
kere nevelen voor de lichtstralen zijns geeslcs
dc laster hij hel volk, dc onzekerheid zijner toe
komst... misschien vergetelheid cn armoede Op
ecus laat hij zijnen blik op straat vallen hij ziet
ccnc arme vrouw zijne woning naderen, hij wordt
bleek cn begint in de kamer been cn weer Ic wan
delen, terwijl hij bewegingen met hel hoofd maakt,
als om pijnlijke gepeinzen te verjagen.
Die vrouw is Rozina Rooseboom, welke over
ecnige dagen door zijnen vader van dc deur werd
weggezonden. Hendrik had ze erkend, cn het her
denken aan deze wreede daad bedroefde zijne ziel.
Men belt... het is wel Rozina... Hendrik gaat dc
deur openen, cn dc deur medelijdend beziende,
keert hij zich weer om, zeggende
Terstond, arme vrouw
Eene wijl later reikte de jongeling Rozina brood
over, terwijl zij hem vol geheime dankbaarheid
zegde God zal u lootten, Mijnheer cn zoo
henen ging.
Omstreeks een uur later helde dc briefdrager
aan hel huis van den heer Grocnlandt, cn bestelde
den jongeling, die open deed, ccn schrift, opzijn
persoonlijken naam gestuurd. Hendrik werd als
door den bliksem gctrolTcn hij kende het schrift.
Hij kwam van Lenora. iftj beefde, cn eene diepe
ontroering verwarde zijne zinnen. Hij liep in de
niet aan God dat hij mij geneze, maar
dat hij mij zoo spoedig mogelijk verlosse!
De Reichsanzeiger bevat het volgende
bulletijn, gedagteekend van 19 april, half
tien
De keizer heeft gedurende den dag
een weinig minder de koorts gehad, en
heeft een weinig krachtig voedsel geno
men. De wonde zuivert en de ademhaling
is kalmer geworden.
Engeland. Men seint uit Berlijn aan
den Times
Eene ontlasting van stoffen heeft langs
de luchtbuis plaats gehad, waardoor de
keizer gemakkelijker kon ademhalen.
In het las'.enkoliier voor de onderne
ming van de werken der Maasfoitcn is
de volgende voorwaarde door den mi
nister Ponlus uitdrukkelijk bepaald
De aannemer mag zonder geschrevene en
bijzondere toelating van dentoezichtofficier
geen werk laten verrichten buiten de ge
wone uren, noch op de zondagen en wettige
feestdagen
Wanneer gezegde officier deze toela
ting gegeven heeft, voor het verrichten
van eenig werk gedurende den nacht of
op zon- of feestdagen, zal er den bevel
hebber der genie, en deze onmiddelijk
den rainisier er van verwittigen.
Dit is een goed voorbeeld dat, wij
denken het, zal nagevolgd worden.
Een ultra-liberaal blad van Parijs, dc
XIX9 Siècle, meldt bet volgende
Gelijk in de andere hospitalen heelt
men zich te Lariboisière gevveerdigd, de
zieken niet te dwingen vleesch te derven
op Goeden Vrijdag. Uien dag kregen zij
rundvleesch maar 's anderdaags, den
zaterdag, gaf men hun niets anders dan...
haring.
Zij kregen zelfs maar elf haringen voor
dertien zieken
Ziedaar de gewetensvrijheid in de ver
wereldlijkte hospitalen gehuldigd. De
zieken mogen of liever moeten op Goe
den Vrijdag vleesch eten, maar 's ander
daags moeten zij zicli te vreden stellen
met nog niet elk eenen haring.
En, 't is dal stelsel, behalve de andere
schandalen waar de dagbladen vol van
staan, dat de liberalen zoo geern in ons
land zouden invoeren.
Leve de vrijheid van geweten
eo»
Dikwerf heeft men zich afgevraagd
welk doel het laatste maeonnick ministe
rie bereiken wilde, wanneer men liet,
kamer, opende het papier en las
Goede Hendrik,
t Ik weet dal droeve gedachten u ongelukkig
maken. Ik mag niet langer wacliicn ilie pijnlijke
gcpcizcn van u Ie verdrijven, want ik ken cr de
oorzaak van. Zoo het zijn mag, Hendrik, gelief
dezen voormiddag, rond 11 ure, te komen. Ontstel
u niet, Hendrik, want deugd is geluk cn zalig
heid Lenora,
Dc ontroerde jongeling las cn herlas dit schrift»
wreef zich het voorhoofd, ondervroeg andermaa'
het papier, als twijfelde hij nog aan hetgeen hij
zag, en verdween koorLsig als een zinnelooze
langs dc nevendeur van den gang.
VI.
Uit den Imogen toren van Sinle-Micliiolskcrk
zond de klok elf slagen boven Roeselarc, welke in
de verte als zoo vele treurgalmen wegstierven.
Hendrik Grocnlandt stapt over de urootc Merkt
dc Oostraat in.
Aan zijne gebaren kon men zien dat bij in zalige
gedachten verslonden was. Hij scheen den indruk
der algcmccne neerslachtigheid niet te oudergaan,
want op zijn gelaat kou men nieuw leven, hoop en
vreugde lezen. Aan de woning van mevrouw Man
dei viiet gekomen, stond hij >til, wreef de bevrozene
waterdropjes van zijne zwierige krollen, sehrccpte
dc sneeuw van zijne iaarzen, en ging klinken.
Dc jongeling moest door verlangende blikken
tegen alle redelijkheid in en tot ruïne
oer financiën van menige stad en ge
meente, de oprichting zag hevelen van
talrijke nuttelooze sclioolpaleizen...
De hardnekkigheid om zijne bevelen
onder dit opzicht vooral te doen uitvoe
ren, waren onbegrijpelijk.
Eens dal het door Pietje Van Humbeek
besloten was dat eene nieuwe school
zou gebouwd worden, T moest gebeu
ren kost was kost
Men bekommerde zich niet met de be
merkingen der gemeentebestuurders dat
er geene nieuwe school noodzakelijk was
daar de bestaande schoolgebouwen in
alle de noodwendigheden voorzagen of
dat de financiën het niet toelieten, neen,
er was niet te bidden of te smeeken een
schoolpaleis moest gebouwd worden
Thans kennen wij de reden die het
maconniek ministerie aldus deed hande
len. Ja, nu weten wij waarom men al die
schoolpaleizen bouwde.
T Is het Journal de Gand die het
ons zegtDe logiën willen de kerk door
de school verpletteren.
Luistert wat het gentsche maconniek
blad hierover meedeelt:
o Thans bestaan onze bijzonderste mo-
numenten uit kerken. De geestelijkheid
bekommerd om al wat den luister van
den katholieken eeredienst kan verhef-
feu en willende openbaarlijk de macht
van T godsdienstig gevoel verkondigen,
heeft van de Openbare Besturen groote
toelagen verkregen om tempels aan
de klerikale dommigheid toegewijd, te
doen bouwen en onderhouden.
De zelfde reden moeten ons geleiden
om van onze scholen monumenten te
maken, geschikt om iu de oogen der
massa's het belang te doen uitschijnen,
dat de liberale partij aan het volkson
derwijs geeft
De school moet dus de kerk, die tem
pels der klerikale dommigheid verplette
ren
En de onderwijzer moet in elke parochie
de anti-pastoor of de zendeling der vrij
metselarij en van het liberalismus wezen
Dus geëerde lezers, indien de libera
len terug 't bewind in handen krijgen
dan zal dit bevel dor logie wederom ten
uitvoer gebracht worden.
De schooloorlog en inkwisitie zullen
opnieuw tot in 'i verst afgelegen dorp
woeden en dit met meer hevigheid nog
dan vroeger.
Hieraan immers val niet to twijfelen
want Bara, de luitenant van pacha Frère,
heeft er ons katholieken reeds van op
hot parlementair spreekgestoelte van ver
wittigd
Maar of 't land zich hiertoe zal gene
gen toonen, dat schijnt ons onmogelijk
te wezen. Immers de Belgen zullen toch
zoo dwaas niet wezen van den thans
heerschenden vrede legen eenen alles
doodenden broederoorlog te verruilen
afgewacht zijn want, vooraleer hij het heiijzer
had aangeraakt, .schoof dc huisdeur open, cn
Lenora, met eenen gullen glimlach op 't gebat,
wenschtc hern welkom.
Hendrik stamelde ecnige woorden in zalige ont
roering, en volgde liet beminnelijk meisje naar
ccnc rijke cn verwarmde kamer.
Daar zal mevrouw Mandelvlict bij ccnc gloeiende
stoof. Zij was zoo rond de vijftig jaar, eenvoudig
van klceding cn bleek, maarzoet en welwillend
van gelaat. Zij was bezig incl kinderkousen te
breien, welke zij zelf tol ccn liefdadig werk zou
beschikken.
Zoohaast Hendrik met hare dochter de kamer
binnentrad, legde zij baar werk op dc tafel neder
cn groette minzaam den jongeling terwijl Lenora
eenen leunstoel nadcrschonf, welken zij heui smeek
te te willen aanvaarden.
't Zij dat mevrouw Mandelvlict niet veel van
omwegen maakte, 't zij dat ze zulks niet noodig
dacht, gebood zij Lenora aan liet ovcreinde der
tafel te gaan ncderziltcn, cn, den jongeling zoet-
lacliend beziende, sprak zij
Hendrik, gij licbt veel geleden, niet waar 7
I.rnora's woorden en hare ongewone handelwijs
hebben u diep bedroefd maar ik bad baar alles
bevolen, cn nu lieeft zij alles vergeven en vergelen.
Ja, mevrouw, «prak dc jongeling, ik heb veel
geleden, zelfs gewanhoopt. Men beeft mij gelasterd,
niet waar mevrouw? niet waar Lenora
Wordt Voortgezet.
