NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Donderdag 18 Februari 1892, 10 centiemen per nummer 46ste Jaar, IV0 2647
Socialisten en Progressisten.
Referendum.
DE DENDERBODE.
ARONNEMENTPRIJS
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voo zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Kor te-Zouts traat,
N° 31, en m alle Postkantoren des lands.
ANNOiVtElVPRIJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reldamen, fr i,0O Vonnissen op
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond.De onkosten der kwitantiën door de Pos
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque «num.
AELST, 17 FEBRUAH1 1892
l'olitiek overzicht.
Frankhuk. De wet op de vereenigin-
gen.. Eene wet op de vrijheid van
vereeniging zou zeer gemakkelijk te
maken zijn, zeg', de Tempsindien enkel
de vrijheid zelf moest erkend en inge
richt worden. Maar nietegenstaande Jen
titel, die de wet van MM. Fallières en
Constans draagt,en waarvan de Fransche
bladen Vrijdag den leksi meêdeelden,is 't
duidelijk dal in dat alles iets anders ligt,
dan de zorg voor de vrijheid en de ont
wikkeling van het persoonlijk initiatiefin
Frankrijk.
De nieuwe wet beslaat eigenlijk uit
twee deelen in de eerste artikelen roept
men luide de vrijheid van vereeniging
uit eU Fransch burger is vrij zich met
andere burgers te vereenigen. Verder
komen er chter eene hcele serie maatre
gelen, welke behendig berekend zijn om
elke vereeniging onmachtig, 't is te zeg
gen nutteloos te maken, of die de ergste
bedreigingen bevatten legen hen, die van
hun recht zouden gebruik maken.
Het is al te duidelijk men heeft het
recht van vereeniging aan iedereen willen
toekennen, op zulke wijze echter dat de
katholieken er geen gebruik kunnen van
maken en al de godsdienstige vereer.igin-
gen er door ten onder moeten. Ziedaar
het duivelsch plan, dal de godsdienst
vervolgers met veel behendigheid hebben
gesmeed.
De voorwaarden van het bestaan der
kloostergemeenten zijn zoo nauw bere
kend, men bedreigt ze voor zoo veel
nietige redenen met ontbinding en aan
slag, dat het onmogelijk is voor een
klooster zes maanden te bestaan, zonder
onder de toepassing van een of ander
artikel der wet te vallen. Zoo groot is de
verbinding der godsdiensthaters, dal zij
niet eens bemerkt hebben dat die wette
lijke voorschriften ook op de wereldlijke
gestichten toepasselijk zijn. Maar wij
zullen zien gebeuren wat wij vroeger zoo
dikwijls zagen, namelijk dat men voor
deze laatste van de wet geene rekening
zal houden,
Het klericalism, ziedaar de vijand. De
vrijmetselaars vervolgen de religie niet...
o, neen, 't is katje.
Te Parijs hebben zij zondag eene ver
gadering gehouden, om de scheiding te
eischen van Kerk en Staat, bel opzeggen
van het concordaat, de afschaffing der
begrooting van eerediensten, de ontbin
ding van alle geestelijke gezelschappen,
enz., enz.
Die vriendelijke heeren vragen nog
zooveel niet.
Br.'. Huhbard, lid der Kamer, was
voorzitter, en het woord werd gevoerd
door Mad. Deraimes, eene razende pa-
Vervolg).
IIT Sla mij dsn toe, iti der kelder uwer overle
den oude vriendin eene mand wijn ter b-schikking
te stellen, zei M. Markus inet den deurknop in de
hand, terwijl liij op den dorpel bleef staan. Me-
1(jJ 'rouw uwe echtgenoot is om deze reden ook voor
langen lijd van de no. dige versterking beroofd cn
deze kleine verkwikking als een leste
llb»
len.
uit de hand liarcr vriendin niet twijfc-
ee* Hij verliet het huis en stapte met snelle slappen
50 over liet plein. Zoo Lang hij aan het bed hod geze
gd te°i kon hij er maar gccnen kop aan krijgen, dat
de meid zoo stug tegen hero, integendeel zoo be
reid was den armen drommel Ic helpen en bij te
•taan.
rS Voor dc poort was niemand tc zien. Do vreera
deling was met zijne twee penningen zeker verder
gt gesukkeld en bet meisje weer aan haar werk ge
vit gaan bij deze ontdekking baalde bij willekeurig
penvreetster, eu den afgeveerdigde Bau-
lard.
Een werkman is komen vragen of die
heeren, mei hunne groote woorden, niet
beter zouden doen zulke vergaderingen
niei te beleggen, en een socialistische re
denaar verweet de inrichters de moor
denaars van Fourmies te zijn.
't Werd te warm voor de br.\ en de
vergadering werd onder veel gewoel ge
heven.
Zwitserland en Italië. De onder
handelingen over eene handelsovereen
komst tusschen Zwitserland en Italië zijn
zooals men weet, op eene afbreuk uiige-
loopen, die men niet voorzien had.
Italië vroeg van Zwitserland verminde
ring van hel tarief der wijnen, druiven
en varkens Zwitserland van zijnen kant
eisclite vermindering van de rechten
op de katoenen weefsels, borduursels en
kaas.
Op die punten is men niet overeenge
komen, en naar 't schijnt is Jat vooral
de schuld van de houding der Italianen.
Is het nu de gehechtheid aan de oude
fiscale overleveringenopzichiensde nabu
rige republiek, óf^el de machtbewust-
heid van het drievoudig verbond en het
nieuwe Zollverein dat de Italianen beziel
de Zeker is liet in alle geval, dat het
gouvernement van koning Humbert alles
wilde bekomen, maar niets toegeven.
De gevolgen zullen echter weêral voor
Italië niet voordeelig zijn.
Wij achten het noodzakelijk, gezien de
belangrijkheid der zaak, terug te komen
op de redevoeringen die gezel Anseele op
de meeting en 't banket der vereenigde
socialisten en progressisten heeft uitge
sproken.
Deze redevoeringen zeggen ons klaar
en duidelijk wat de socialisten in 'i schild
voeren, of liever, welk doel zij bereiken
willen.
Volgens 't verslag van Le Patriote
't welk door Vooruit niet wordt tegen
gesproken, zegde Anseele op de meeting
't volgende
De toestand van don werkman is ondrage
lijk geworden. Wij hebben niets meer te ver
liezen en men dwingt ons den oorlog te verkla
ren aan de burgerij. Indien, in dezen strijd, de
samenlevingde burgerij, onze rationaliteit, hel
kapitaal moeten bezwijken, hel sij zoo Wij kun
ntu den legenwoordigeii toestand niet langer
vordragen
Elke klas, die tot haro ontvoogding wil
geraken, moet het gouvernement bezitten.
Wij hebben niets, du3 wij hebben niets le
verliezen bij den klassenstrijd. Indien gij hem
wilt, wij nemen hem aan.
Dc beweging voor het algemeen stemrecht
was vreedzaam. Het algemeen stemrecht zal
de heerschappij van den vrede zijn.
Men beeft gesproken van verschil van
adem bespottelijk Wal ging het hem aan, cn
wat bad hij er in le zeggen, wanneer jong bloed,
een jongen cn een misjc uit liet volk, in den
vreemden elkander de behulpzame baud boden.
B|j zijnen terugkeer naar het huis, nam zijn oog
slag den voorgcrrl op. Mejuffrouw de gouvernante
had zich voor hem trruggetrokke i, wal hij haar
niet kwalijk nam, dewijl zij immers vernomen
ha l, dal tiij plan had voor haar uit den weg tc
gaan, waar hij maar kon. Hij gevoelde ook geen
verlangen, haar te zien, maar toch rustte dc ver
plichting op hem, zich tc behcerschen, om in den
persoonlijken omgang tc ontdekken, welks gecstcs
kind zij was. Het denkbeeld, baar tc schrijven,
\.as vroeger bij liern omgekomen, toen bij boos
nas ernstig kon hij dat niet willen.
Misschien ontdekte bij vuorloopig aan een der
vensters haar profiel of de omtrekken barer ge
stalte, bij moest, bij liet zien dezer vensters
lacheu.
Slech'.s drie waren eenigszins weerdig een hoog
moedig damcsgczicht tc omvatten het waren de
vensters van het woonvertrek met de witte gor
dijnen, die links van dc huisdeur lagen aan de
t -rh iiid werd het eene door een luik bedekt,
die schuins in de hengsels hing, en door de twee
andere zag men in eene bijna ledige ruimte, die
slechts eene groote kacb :l, eene tafel en ccnige
stoelen vau dennenhout bevatte.
meeniog over het Referendum. Indien er ver
schil is, wij zijn nochtans 't akkoord op een
punt, dal is zoo spoedig mogelijk hel koningdom
omver te werpen.
Wij zijn rcpubliekeinen en zullen het blijven.
De/.e verklaringen zijn denken wij klaar
genoeg en niemand onder de progres
sisten liet een woord van protest er tegen
hooren.
Doelt later aan 't banket was dit echter
't geval met, wanneer zijne roode maje
steit zijn toast uitsprak.
Met den beker in de hand sprak Anseele
als volgt
Wij verraden daarom het progaam van het
wederlandscb socialism niet alleenlijk zijl
gij de progressisten beter dan in de
andere ondun.
Wij willen hel algemeen stemrecht, gij moet
het weten, om die burgerij tot welke gij behoort
en hare voorrechten te bevechten.
Indien gij niet bereid zijt om afstand te
deen, aan ons de plaats
Het algemeen stemrecht is voor ons het
doel niet, maar het middel
Indien wij u dit hier durven zoggen, 'l is
dat wij de toekomst en do macht zijn.
Ik heb meer gedronken dan gewoonlijk, maar
de geest blijft niettemin gezond
Wij willen geen banket als dit voor het volk,
aar hel brood verzekerd
Aien moet. om deze cconomischo hervor
mingen te voltrekken, van drn overvloed
afnemen om te geven waar er te kort is
Eens het algemeen stemrecht bekomen,
zullen wij den ecouomischen strijd begtonon.
Daar de werkende klas do meerderhaid
zijn zal, zoo zal hij, die haar de meest
waarheden zal zeggen, het beheer van België
hebben
Indien gij in 't vervolg, iets wiU zijn in hel
gouvernement, 'I is onder de roode vlag dat gij u
ll moeten scharen.
Binnen een jaar zal het algemeen stemrecht
verkregen zijn en gij zult zien dat alles wat ik
thans zeg de waarheid is.
Kan men nu beter doen uitschijnen
wat de socialisten in 't schild voeren
welk doel zij bereiken willen
De revolutie, de staatsmacht in han
den der socialisten, de omverwerping
van 't koningdom, dc oorlog aan de bur
gerij, de vernietiging der huidige samen
leving, ziedaar het doel dat de roode
partij bij middel van het algemeen stem
recht wil bereiken
Janson heeft wel is waar, tegen de
woorden van Anseele geprotesteerd en
verklaard dat hij den klassenstrijd ver
stoot en zich onder de roode vlag niet
scharen wil en MM. Volders en Féron
hebben wel vruchteloos gepoogd aan
woorden van den rooden hoofdman
eene verbloemde uitlegging ie geven,
het zal voor alle ordelievende en
vaderlandsminnende Belgen, niet te
min bewezen blijven, dat de libera
len of progressisten niet de bondge
noten, maar wel de gevangenen der
socialisten zijn en dat indien de progres
sisten in den socialistischen slaat der
Dit was zeker het dienslbod'n vertrek, bet
verblijf der dienstmeid wanneer zij eens tijd vond
van haar werk uit tc rusten, of misschien dc
vermaarde eetzaal met bare ougcteldc zilveren le
pels
Een wit, zicli bewegend voorwerp, deed bcm
eensklaps naar hrtlagcduk opzien. Uit liet dak
venster boven de huisdeur werd eene loshangende
g.rdijn door den wind opgeblazen op de venster
bank bloeiden sclioone rozen, en aan den binnen
wand der diepe nissen hingen schilderijen. Daar
resideerde zeker mejuffrouw de gouvernante.
Nu, zij mocht voor bet oogcnblik in hare kluis
blijven, bij verkeerde niet iu eene stemming, om
schoone volzinnen te maken, zooals dc goede toon
eisclite in de kringen, waar juffrouw blauwkous
geleefd cn gewerkt had.
Al. Markus trad wrér in het voorhuis, op het
witte zand dal dun over den lermcn vloer gestrooid
lag. Dc deur van dc keuken stond open men kon
«le geplaveide ruini'c overzien, welker vensters op
het dennenboscli uitzagen. Dc heldere keuken van
juffrouw üriebel kon nauwelqks hier in vergelijk
komen, waarin de lrste overblijfsels van liet tinnen
en koperen keukengereedschap; dat uit den rijken
(jelsunger inboedi I gered was, onberispelijk flon
kerde, en al liet bouten vaatwerk wil geschuurd
aan de a uren stond.
Mevrouw Franz had geen ongelijk gehad, toen
toekomst iets willen wezen, zij moeten
dansen gelijk de socialisten schuifelen.
Da liberalen hebben hel en aarde be
wogen om den slechten indruk der woor
den van Anseele te keer gaan. La Chro-
nique ging zelfs zoo verre te beweren
dat Anseele, zoo wat boven wind, of lie
ver, chikker was. Maar ware dit nog zoo
geweest hel spreekwoord immers zegt
In vino Veritas. Een zatte mond spreekt
's harten grond.
De waarheid dezer spreuk zou dan
ook eens te meer bevestigd zijn.
Vooruitvan woensdag wanneer
Anseele, loch zeker wel nuchter was)
deelt zijnen toast van 's zondags meê en
liet bewijst ons dat hij goed weet wat hij
gezegd heelt.
Wij laten 't woord aan Anseele en
zeggen tot de burgers, tot liberalen en
kaïholieken, ziedaar wat u te wachten
staat
Do bezittende klasse zag dat zij te doen
had met het volk. sterk georganiseerd,
bewust van zijn recht en gereed er alles
voor te offeren en van dan af is zij beginnen
toegeven.
En zoo zal zij op elke hervorming maar
toegeven, als zij den machtigen arm der
kende klasse dreigend voor zich zal zien
M. Janson antwoordde aan Anseele Wij
willen geen klassenstrijd
Woorden, woorden, woorden,antwoordde
deze, gelijk Hamlet bitter kloeg.
Niemand heeft te willen, allen moeien hem
voeren of ondergaan dien klassenstrijd, onver-
mijdelijk gevolg van hel persoonlijk bezit,
dat de klassen van bezitters en nietbezitters
scherpt, vijandig aan elkander, omdat hunne
belangen vijandig zijn.
Geen klassenstrijd willen, 't is gelijk of
men zou zeggen Wij willen niet dat het
regent.
M. Feron zegde dat de progessislen
roode vlag niet zullen volgen
Willen zij in den grooien strijd, die dage-
1 ijk8 toeneemt, op 't balkon blijven, gelijk
tijdens de betooging van 18R0, ditis hunne
zaak.
Maar wij meenen dat zij diep genoeg
zullen doordenken, stout genoeg zullen
durven handelen, om ook in dien strijd het
balkon le verlaten en in de rangen «Ier
werklieden, als lid der werkliedenpartij, den
grooien maatscbappelijken strijd, meé le
voeren.
Weet, beeren van Brussel, dal uwe han-
dels- en wecldeslad eene uitzondering is in
oos land van groot-nijverheid en groot-
grondbezit.
Laai het algemeen stemrecht daar zijn,
laat ons de zuivere economicke werkersvor-
deringen op den voorgrond plaatsen en gau
wer dan waar ook, zal ic België de groe-
peering geschieden van twee groote
partijen die der armen en die der rijken.
Gij vleit u met de hoop sis tampon tus-
schen beiden le kunnen dienen die boop
pleit meer voor uwe edelmoedigheid dan
voor uw politiek doorzicht.
Wilt gij waarlijk nuttig zijn voor de werk-
heden cn kleine burgers in oos land, dan
zul. gij bij ons komen, of gij zult ecDe groep
i blijven, gewantrouwd door de armen.
zij over het ontoereikende van 'l middageten
sprak een kleine soepketel dampte in drn liccrd,
en twee duifjes lagen gereed om in de pan gelegd
tc worden maar deze hand was cr niethet was
zoo slit in de keuken, dat men hel gegons van een
bommel kon hooren, die herhaaldelijk den kop
legen de ruiten stiet. Nu, l.ct sprak ook van zelf,
dat dc getrouwe dienares, die één van hart en
één van ziel met hare meesteres was, liet onwel
kom bezoek ontweek als de beleedigdc bewoonster
der zolderkamer.
Toen bjj in de woonkamer terugkeerde, bemerk
te bij tranen op het zachte vrouwengelaat achter
dc bedgordijnen, lerwyl de schout in dc weer was,
drie of vier Havanna-sigaren liet overschot van
«Ic kutjes, die met den verkoop van den kant
moesten betaald worden op renen standaard le
zetten.
Nu, waar zit de sinjeur met zijn langen
baard 1 riep hij M. Alarkus toe.
Dc aangesprokene antwoordde dat dc joDgc man
zeker zijnen weg had voortgezet, cn nam zgoe
plaats aan bet bed der zieke weer in.
Wist zij dan niet tc zeggen, wa-ir hij heen
gegaan was f vroeg dc schout, die nog altijd met
de sigaren bezig w.is en niet ecus opzag.
- O, bedoelt gij de meid Ik heb haar niet ge.
zien.
Zoo, zoo, zij zal het druk hebben met het
omdat gij le weinig doet en door de groo-
ten, omdat gij te veel doet.
Oorlog aan de burgerij onder de roode
vlag, dit maakt 't programma der socia
listen en progressisten uit. En zonder dit
programma geen bondgenootschap, zeg-
geu de socialisten I
En nu ten slotte nog een schrijven van
Vooruit laten wij hier volgen, 't welk eene
bekrachtiging verleent aan't bondgenoot
schap dat onze liberalen, doctrinairs en
progressisten,met de roode partij hebben
aangegaan.
Men herinnert het zich: eenige weken
geleden, pleegden de anarchisten, te
Xères in Spanje, eenen aanslag tegen het
leven en den eigendom van burgers die
vreedzaam uit uene schouwburgzaal
huiswaarts keerden.
Vier dezer moordenaars hebben de
doodstraf ondergaan. Vooruit en Reforme
zingen lofliederen voor die schurken en
vervloeken de rechters die hen ter dood
veroordeelden en ook de koningin die
het vonnis bekrachtigde.
Wij schrijven letterlijk over
Alles is volbracht
De vier arbeiders die ter dood veroordeeld
werden door de burgerrechtbank, zijn te
Xères als konijnenden nek omgewrongen.
Het warende mijnwerkersBrisigri.Zarguella,
Zanella en Lebritano
Geen het minste incident bad plaats. De ver
slagenheid was al te groot, de verslagenheid
was te algemeen.
De slachtoffers der klassenjustitie zijn ge
wurgd, de klassenmoord is voltrokken, do
bourgeoisie heeft in bloedige letters oog eene
bladzijde volgeschreven op haar reeds zoo
lijvig schuldboek, dal eens zal vereffend
worden
De helden zijn gesneuveld op het veld des
roemshunne gedachten leven voort, hun
voorbeeld zal strekken, hunüe dood zal het
leven schenken aan duizenden nieuwe aanhan
gers
Zij is gewroken, de laffe rijkeobende, die
le armen geen brood kan geven al schoppen
ij overvloed.
Maar talrijker en woedender wordt het
leger, die heden of morgen weerwraak cal
uitoefenen op eene rotlo, vervallene klasse
van parasieten
Rust in vrede I lotgenooten, maar de groote
dag der heilige wraak nadert met reuzen
schreden
Medeburgers, overweegt en oordeelt.
Men weet dat de Rechterzijden van
Senaat en Kamer in eene eerste vergade
ring niet 't accoord geraakten met het
ministerie aangaande het Referendum eu
dat eene tweede vergadering des ande-
rettdags gehouden werd.
Wat gebeurde er intusschen, 'tis te
zeggen, tusschen de eerste en de tweede
vergadering
De antwoord treffen wij aan in de
bijzondere briefwisseling uit Brussel aan
liet Handelsblad van Antwerpen
Hij bood zijnen bezoeker de sigaren aan, waar
▼oor deze echter vriendelijk bedankte.
Al. Markus zag, hoe de oude dame terzij oog
maats een traan van de oogen wischte. Waar
schijnlijk wist zij van de kostbare kant, die mis
schien op dit oogeoblik tot geld gemaakt weid.
Wie weet, of het niet het leste erfstuk was, waar-
haar heer en meester het bedrag in rook had
doen opvliegen.
Een gevoel van verontweerdiging tegen den
ivcrbcterlijken ouden mau kwam in hem op
bij had voor geen geld van dc wereld ccnc der
sigaren aangeroerd.
Een schilderachtige bloemtuil I sprak hij om
de gedachte der zieke vau het thema af te wendeo,
terwijl hij naar het bouquet en den kristallen kelk
wees.
Dat geloof ik, zeg 'c de schout. Maar het s(jn
ook kunstenaarshanden, die do bloemen geschikt
hrbtx-n. Mijne nicht, die tcgenwooniig bij mij in
huis is, is eene bloemenseliilderes, die baars gelijke
zoekt. Wij hebbeu veel plezier van haar, cn het
kapitaal, dat ik aau hare opleiding besteed beb,
is niet verloren zooals menig stuk sclioou geld, dat
oor gewaande talenten uit hel venster gewor
pen heb.
(Wordt voortgezet.)
