Zondag 17 Juli 1892.
10 centiemen per nummer.
46sU Jaar N. 2689.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
IN 'T IJS GEKLEMD
Politiek overzicht.
De herziening.
Verwereldlijking.
De aap komt uit de mouw
Een en ander.
DE DENDER-BODE.
ABONNEMENTPRIJS I
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betaien
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C- FAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 81, en in alle Postkantoren des lands.
ANNÖNCENPRIJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,01Vonnissen op
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door d® Post
ontvangen, ziji ten laste van den schuldenaar.
Cuique suura.
AALST, 16 JULI IS»Ï
Frankrijk. Sluiting der Kamers.
De Fransche Kamers zijn gesloten.
M. Loubet gaf lezing van het decreet in
de Kamer en M. Ricard, minister van
juslicie, deed hetzelfde in den Senaat.
14 Juli. De dag van 14 Juli is te
Parijs en in geheel Frankrijk rustig en
kalm afgeloopen; de regen was niet van
aard om den geestdrift aan te wakkeren.
Natuurlijk bleven de chauvinistische
betoogingen niet achter. Deroulède en zijne
mannen, later de Elzas-Lotharinger maat-
schappijen,hebben schoone kronen neèrge-
legd op 't gedenkteeken van Straatsburg.
Derouiède riep Leve onze Elzas iets
wat nog al gewaagd is I
Er hingen veel russische vlaggen uit en
de muziekkorpsen hebben overal beurte
lings de Marseillaise en het God behoe
de den czaar gespeeld.
M. en Mevr. Carnot woonden de groote
revue in Longschamps bij en dees mili
tair schouwspel was als naar gewoonte
zeer schoon.
Engeland. Algemeene kiezingen.
Zijn gekozen Conservatieve 243; uni
onisten 44, totaal ministerieelen.
Liberalen 235, nationalisten 51, par-
nellisten 7, totaal Ü293 gladstonianen.
De minis terieelen winnen *2, de glad
stonianen 76 zetels.
Oostenrijk. Oostenrijksche Ka
mer. Beursspel. In de Kamer te
Weenen heeft de antisemiet Hancke de
regeering geinterpelleerd over zekere spe
culaties ter graanbeurze en gevraagd of de
minister geneigd was een wetsontwerp in
te dienen, houdende verbod van den ter-
mijnhandel.
Waar de politiek in zit. De poli
tiek zal zich op den duur overal inneste
len
"Wil men haar nu ook niet mengen in
de verloving van Aartshertogin Marga-
retha van Oostenrijk met prins Albrecht
van Wurtemberg
Waarom Omdat zy heel katholiek is...
Haar bruidegom is ook katholiek en hij is
de vermoedelijke troonopvolger in Wur
temberg, aangezien met den tegenwoordi-
gen kinderloozen koning.de protestantsche
linie uitsterft.
Nu zeggen de politiekers dat de prins
eene veel te christelijke vrouw heeft ge
zocht om over een protestantsch land te
regeeren
'Ne mensch zal op den duur nog niet
▼ry zijn eene bruid te kiezen.
9* Vervolg.
VIII.
De matroos die op wacht stond opende dc buiten
deur. Daar nadèfden. dwars over de akelig witte
sneeuwvlakte, de officieren van de Zwerver de bul.
Daar kwamen ook, zich aftcckenend tegen den donke
ren hemei, groepen matrozen aan met de honden en
sleeén, wachtende op het commando dat hem zou ge-
laiten den gevaarvollen en wellicht nutteloezen tocht
te ondernemen.
Kapitein Helding van de Zwerver trad, door zijne
officieren vergezeld, de hut binnen, in vroolijke stem
ming, nu er vooruitzicht op verandering bestond
Achter hen stond afgezonderd, een man met een don
ker, barsch uitzicht en gefronste wenkbrauwen, die
langzaam de hut was binnengetreden. Hij sprak geen
woord en bood evenmin zijne hand aan iemand aan
hjj was de eenige onder al de aanwezigen, die vol
maakt onverschillig scheen te zijn omtrent liet lot,dat
hem ten deel zou vallen.
Dit was de man, die van zijne mede-offleieren den
bijnaam had gekregen van de Beer der éapeditie.
Met andere woorden Richard Wardour.
Zwitserland. De onzijdigheid in
Zwitserland. Aan een banket, te Gla-
rus gehouden bij gelegenheid van den
federalen schietwedstrijd, heeft de presi
dent der confederatie eene redevoering
gehouden, waarin hij de onzijdigheid van
Zwitserland behandelde en de Italiaan-
sche brochuur, daarover onlangs versche
nen.
Wij zijn vast besloten, zegde de presi
dent, om in vrede te leven met al onze
buren en de plichten der onzijdigheid te
vervullen. Wij verwerpen elk verbonds-
ontwerp hoe het ook zij; wy hebben de
raadgevingen van buiten niet noodig om
te weten wat wij te doen hebben. Het is
niet voor niets, dat wij millioenen hebben
uitgegeven om de versterkingen in het
gebergte aan te brengen. Wij hebben den
vasten wil, met de wapens ons te verzet
ten tegen ieder die over de grenzen van
ons land zou willen trekken. Bij eenen
aanval zullen wij ons bondgenooten weten
te kiezen.
Sprekende over de onderhandelingen
aangaande de handelsovereenkomsten,
verklaarde de president, dat zij nog niet
met welslagen zijn bekroond. Wij twijfe
len zegde hij niet aan den goeden
wil der Fransche regeering, maar het pro
tectionism maakt de onderhandelingen
moeilijk; wij kunnen echter niet geloo-
ven dat Frankrijk, waarmeê wij altijd
zulke uitstekende betrekkingen hadden,
zich er aan zal willen blootstellen die te
zien ophouden door een afbreken der han
delsbetrekkingen.
Do buitengewone zittijd der grondwet
gevende Kamers zal van korten duur zijn;
ten uiterste zal hy tot de eerste dagen van
Augustus duren.
De grootste zaak zal de benoeming we
zen van eene Commissie gelast met het
onderzoek van de voorstellen der regeering
en leden aangaande de nieuwe artikels
of teksten die in de Grondwet moeten ge
schreven worden, 't Is met deze Commis
sie dat de regeering zal onderhandelen
vóór de openbare bespreking die in No
vember zal aanvangen.
Op 't oogenblik houdt men zich met de
samenstelling dezer Commissie onledig.
De regeering denkt het voordeelig, zelfs
noodzakelijk, dat deze Commissie niet al
leenlijk samengesteld worde uit leden der
rechter- en linkerzijde,maar dat ook leden
behoorende tot de verschillige Iractiën
van elke party er zouden bij vertegen
woordigd zijn.
Deze handelwijze toont aan dat de re
geering de hoop koestert de verschillige
fractiën zoo verre te brengen elkander
toegevingen te doen.
Crayford ging hen te gemoet om kapitein Helding
welkom te heeten. Gedachtig aan de vriendelijke
terechtwijzing, die hij zoo even ontvangen had, ging
Frank de andere officieren van de Zwerver voorbij en
deed blijkbaar zijn best Crayford's vriend beleefd te
behandelen.
Goeden morgen, mijnheer Wardour, zegde hjj,
wij mogen elkander wei gclukwcnschen nu wij de
kans hebben deze afschuwelijke plek te verlaten.
Gij moogt de plek afschuwelijk vinden, nas
Wardour's antwoord. Mij bevalt ze.
Bevalt ze u Lieve hemel Waarom T
Omdat er hier g«en vrouwen zijn.
Frank wendde zich nu tot de andere officieren, zon
der nog eene verdere poging te doen, Richard War
dour te naderen. De Beer der expeditie was onge
naakbaarder dan ooit.
Iutusscben had zich de hut gevuld met alle officie
ren en matrozen der beide schepen, die niet ziek la
gen. Kapitein Helding stond in hun midden met
Crayford nevens hem, en deelde hun het voornemen
mei om eene expeditie uit te lenden.
Hij begon in deze woorden.
Kameraden, officieren en manschappen van de
Zwerver en de Itemeeuw, het is mijn plicht u in
't kort de reden meé te deelcn, die kapitein Ebsworth
en mij hebben doen besluiten een gedeelte onzer man
nen uit te zenden om hulp te gaan zoeken. Ik hoef u
niet de tegenspoeden in herlnneriug te brengen, die
w|j gedurende de twee laatste jaren hebben ondervon-
Wat ons betreft, wy zeggen ijdele hoop.
Immers de beraadslagingen van gister
vrijdag hebben bewezen, dat onze heden-
aagseha doctrinairs en radikalen sectaris-
sen zijn bij wien men onmogelijk, dien
edelmoedigen geest van verzoening gelijk
bij de liberalen-unionisten van 1830, zal
ontmoeten.
Be haat en wrok die zij tegen de katho
lieken voeden, sedert dat zij van het zoo
geliefd staatsgeldschotelken werden weg
gejaagd zijn niet te bedaren.
Ten andere die houding is eene taktiek
van den kant vooral der doctrinairs. Door
hunne weigering van allo verzoening of
accoord der pariyen, willen zij de regee
ring, daar hare meerderheid de 2/3 niet
bereikt, in de onmogelijkheid stellen de
herziening tot een goed einde te brengen
en haar eindelijk gedwongen te zien een
nieuw beroep bij 't kiezerskorps te doen,
in andere woorden, de Kamers andermaal
te ontbinden.
En die nieuwe ontbinding, zoo hopen
de liberalen, zou hen de meerderheid kun
nen meêbrengen.
Nogthans de vrees van het algemeen
stemrecht zou misschien de doctrinairs
kunnen aanzetten zich met de regeering
en hare meerderheid te verstaan.
Het algemeen stemrecht komt voorzeker
met de wenschen der regeering niet over
een, en nog veel min met deze der katho
lieke meerderheid, doch indien de doctri
nairs in hunne weigering van alle accoord
blijven volherden.dan zal er geen anderen
uitweg dan het algemeen stemrecht over
blijven, want van eene nieuwe ontbinding
der Kamers kan er geen spraak zijn.
Nu, indien de katholieke meerderheid
gedwongen wordt het algemeen stemrecht
voor te stellen, dan zal het onbetwistbaar
gestemd worden met met de medewer
king der radikalen.
En wie zal dan het eerste slachtoffer
wezen van zijne hardnekkigheid
Het doclrinarism daar het weldra zal
veroordeeld wezen om van het politiek
tooneel te verdwijnen.
De strijd zal dan alleen nog bestaan
tusschen de katholieken en de verbondene
radikalen en socialisten.
Dien stryd voeren wy reeds en zullen
wij blijven voeren, want,naar de getuige-
uit van hetJournal de Gand - een
Gentsch liberaal dagblad, is de R. K.
Kerk alleen bij machte om aan 't socialis-
mus het hoofd te bieden.
Men heeft in de Fransche Kamer zoo
wat over de verkwistingen in de gast
huizen gesproken.
M. Després, de gekende geneesheer,
afgevaardigde van Parijs, die, ofschoon
vrijdenker, de warmste verdediger der
gasthuisnonnen is, heeft niet gevreesd al
zijne republikeinsche vrienden tegen hem
op te jagen.
Sprekende over de diefstallen en geld-
ontvreemdingen, in de laatste tijden, in
verschillende gasthuizen van Parijs door
personen van 't bestuur gepleegd, wierp
MDesprés de meerderheid den volgenden
steen naar 't hoofd
Van waar komt het kwaad? Gij weet
het wel ik heb het u reeds gezegd en ik
ben hier om het te zeggen door de
zusters uit de gasthuizen te verwijde
ren, hebt gij er de eerlijkheid uit ver
jaagd.
M. Montaut. Verwarde twee kwesties
niet met elkander.
M. Després. Zijn er zulk® feiten voor
gevallen in St-Louis of in 't Hotel Dieu f
Neen, de zusiers zyn er nog. Daar, waar
de zusters waren, gaven zij nog het voor
beeld van opoffering en iedereen verstond,
dat hij niet bediende in een gasthuis was
om zijne zaken te drijven, maar wel om
achting en eerbied te verwerven door
goed te doen.
Vandaag hebt gij dit alles vernield
niemand is nog bang van iemand.
Het liberalism is onsterfelijk, zegde on
langs M. Frère.
De geuzenbladen drukken van tijd tot
tijd diezelfde zinsnede.
Het liberalism is onsterfelijk.
Laat ons onderscheid maken Is libe
ralism in den zin van 't kwaad genomen,
't
Kwaad kruid bederft niet cn do Kerk
had immer hare bestrijders en zal eeuwig
hare bekampers hebben Zij is de strij
dende Kerk.
Maar valsch mag het heeten, als het
woord moet toegepast worden op de par
tij, die jaren het bewind had over Bel-
genland, voor dit liberalism, dat als oj>-
perhoofd M. Frère heeft
De Luiksche pacha moet geene begoo
cheling koesteren. Hij heeft zijnen tijd
gehad, want zijne partij is verre (gesmol
ten. Wie luistert nog naar hem in de strij
dende geuzenpartij Het is een generaal,
maar het getal zyner getrouwe ;soldaten
is bitter klein geworden.
Gelijk alle dwalingen, die vroeger be
staan hebben, draagt het liberalism zijne
veroordeeling meè, en zal het tusschen
hier en eenen tijd niet meer bestaan.
Het radicalism en het socialism, die
reeds overal den kop op steken, zullen in
zijne plaats de dwalingen zijn, die den
strijd zullen voeren tegen de H. Kerk.
Die niet ziende blind is of met droom
beelden behebt, gevoelt dien ommekeer
die in de geuzenpartij plaats grijpt.
Het blad der Gentsche radicalen, le
Journal de Gand, zegt te recht.
Men hebbe geene begoochelingen
liet verlies eerst van het eene, toen van het
andere schip den dood van eenige onzer beste en
dapperste kameraden den vergecfschcn strijd dien
wij met het ijs en dc sneeuw gevoerd hebben de on
verstoorbare eenzaamheid in deze ongastvrije streken.
Ik zal daarbij dan ook niet stilstaan, maar het is mijn
plicht u er op te wijzen dat deze plek, waar wij een
toevluchtsoord gezocht hebben, ver builen den weg
ligt door vroegere expedities betreden, en dat derhalve
de kans dat onze verblijfplaats ontdekt zal worden
door hulptroepen, wellicht uitgezonden om ons op te
sporen, op zijn minst genomen, eene zeer onzekere
is. Zijt gij het zoover met mij eens, mijno hecrcn
De officieren (met uitzondering van Wardour, die
in sombere stilzwijgendheid alleen stond) stemden
allen het gesprokene toe.
De kapitein ging daarop voort
Daarom is liet dringend noodzakelijk dat vrij
nogmaals en waarschijnlijk eene laatste poging doen
ter onzer bevrijding. De winter is niet ver verwijderd,
't wild wordt hoe langer hce sehaarscbcr, onze voor
raad levensmiddelen begint te verminderen en het ge
tal zieken en het doet mij leed het te moeten ver
klaren, vooral van die in dc hut van de Zwerver
neemt dag aan dag toe. Wij moeten voor ons eigen
leren zorgen cn voor het leven van ben, die van ons
afhangsn en wij hebben geenen tqd te verliezen.
De officieren stemden van harte met die woorden
in.
Zoo is het Zoo ls het. Wij lubben geenen tijd
te verliezen.
Kapitein Helding kwam tot het einde van zijne aan
spraak.
Het plan dat wij voorstellen is, dat een gedeelte
van onze gezonde officieren en manschappen nog heden
vertreiken, en nogmaals ceue poging doen om de be
woonde plaatsen te bereiken, dis hel dichtst bij ons
zijn gelegen en van waar hulp en levensmiddelen aan
de achterblijvende!) kunnen worden gezonden Do
nieuwe richting, die men moet inslaan en de voorzor
gen die men moet inachtncmcn, zijn reeds vastgesteld.
De eenige vraag die nog beantwoord moet worden is
deze wie zal hier blijven en wie zal dcu tocht met
maken.
Uit één mond klouk het antwoord der officieren ja,
ja, vrijwilligers
Wardour bleet zijn somber stilzwijgen bewaren.
Crayford merkte op dat hij zeer afgezonderd van de
overigen stond en vroeg hem dearom wat hij er over
dacht.
Hebt gij niets tc zeggen T vroeg h|j.
Niets, antwoordde Wardour. Of ik ga of blijf,
't is mij volkomen onverschillig.
Dat kunt ge toch niet meenen zegde Cray
ford.
Het is de waarheid.
Dan spijt het mij dit le hooren, Wardour.
Kapitein Helding beantwoordde dien algemesnen
roep om vrijwilligers aan te nemen met eens vraag,
die onmiddellijk de geeitdrifir van de aanwezigen be-
Op ekonomisch gebied zal de strijd gele-
verd worden I uHscIieii «Ie wer-
- kermpnrtij («oeiaslism) cn
de Kerk. Alleen de Kerk is mach-
tig genoeg om tegen de werkersparty
(socialism), den strijd aan te gaan. Er
zijn daarvoor twee redens de eerste is
dat zij, evenals de werkerspartij (socia-
- lismi, eene wederlandsche inrichting
heeftten tweede is dat zij aan de wer-
kers de vertroostingen aanbiedt van een
toekomende leven, die alleen hen kun-
nen aansporen om de voorwaarden van
beslaan te lijden, waarin de tegen-
woordige samenleving hen plaats.
Alwie niet met de Kerk wil gaan,
zal dus moeten een verbond sluiten met
de Werkerspartij het socialism).
En het brusselsch blad der socialisten,
Le Peuple, getuigt
Al heigeen het liberalism verliest,
wordt gewonnen door het socialism en
het zal tusschen de klerikale partij
en de werkerspartij (socialism) zijn,
dat de groote strijd der toekomst zal
geleverd worden.
Het hoofdpunt van het programma, dat
de katholieken verdedigen, is de Gods
dienst.
Op dit gebied zijn hunne nieuwe vijan
den nog erger gesteld als hunne vaders,
de docirinairen.
Het oud liberaal program, in zijn ge-
heel, zegt het Journal de Gand,
n is in het program der radikalen begre-
pen. Verplichtend onderwijs, gelijkheid
der krijgslasten, afschaffing van de
n voorrechten der Kerk, dat alles is op
het vooruitstrevende program inge-
schreven. Op het laatste punt dcii
strijd tegen de Kerk keuren
n onze vrienden, bij de oude liberalen,
n niets anders af dan de zwak-
Iiedenende toegevingen,
welke ze in minachting hebben doen
i vallen.
Dus, waren de liberalen somtijds zwak
in hunnen strijd tegen de Kerk, tegen het
geloof, de radikalen en socialisten zullen
het niet zijn hun strijd zal aanhoudend
en onverbiddelijk zijn.
Een der eerste gevolgen van die veran
dering der partijen is klaar de oude libe
ralen, die nog gelooven in God en zijne
Kerk, zullen de verblindheid verliezen,
die schijnt den waren weg aan hunne
oogen te onttrekken, en zullen naar den
kant van 't goede, van de katholieken
komen.
Dit mogen wij vast verwachtende zijn,
krachtens de onloochenbare waarheid.die
het Journal de Gand geschreven heeft.
Alwie NIET MET I»E
KEIAK wil gaan, moet
zich amiiHluiten BIJ HET
SOCIALISM.
koelde.
Zoo, zegde hij. Geiteld eens dat wij dat middel
te baal nemen. Wie verlangt dan uit vrijen wil hier
tt blijven.
Eene doodelijke stilte hecrschte nu eensklaps. De
officieren cn manschappen zagen elkander verlegen
aan. De kapitein ging voort.
G(j ziet dus dat wij met vrijwilligers niet veel
verder komen. Allen wilt gij gaan. leder onzer, die
zijn bcencn tot zijn dienst heed, wensclit te gaan.
Maar wat mod cr dan van hen geworden die hunne
bcencn niet tot hunnen dienst hebben 1 Eenige onzer
moeten bier blijven en de zó ken verzorgen.
Allen erkenden dat dit moest geschieden.
Wij kamen dus weer terug op de oude vraag,
vervolgde dc kapitein. Wie van de gezonden moeten
gaan Wie moeten blijven Kapitein Ebsworth en ik
zeggen laat bet lot beslissen Hier zijn dobbelstee-
ncn. Twaalf is het hoogst de tw ee zessen, leder
die onder de zes gooit, gaat. Officiers van de
Zwerver en de Zeemeeuw, vindt gij het goed dat wij
op die wijze de moeilijkheid ontgaan
Al de officiers gaven een teeken van goedkeuring,
behalve Wardour, die nog het stilzwijgen bleef bewa
ren.
Halrozen van de Zwerver en de Zeemeeuw, uwe
officiers vinden het goed het lot te laten beslissen.
Stemt gij daar ook in toe
Dc matrozen keurden het eenstemmig goed. Cray
ford reikte het bord en de dobbelstcenen aan kapitein
Volgens een liberaal blad zijn de boeren
tc dom om voor den duivel te dansen, ze
kennen niets buiten den kleinen Catechis
mus I
De kiezing is voorbij, ziet ge I
Wat er ook van zij, ze hadden toch ge
noeg verstand om op 14 Juni vrienden uit
vijanden te onderscheiden
Dit zegt bliksems veel in deze eeuw van
geuzen bedrog en liberale huichelarij.
De 3* afdeeling van den Hoogeren Ar
beidsraad heeft dijnsdag morgend eene
zitting gehouden onder voorzitterschap
van M. Beco. Zij heeft de volgende beslui
ten aangenomen voor den duur van den
kinderarbeid in de bouwwerken.
Het werk van kinderen van 12 tot 16
jaar zou in den winter niet meer dan 7,
en in den zomer niet meer dan 9 ure mo
gen bedragen.
Voor de meubelnijverheid wordt de ar
beidsuur voor kinderen bepaald op 9 ure
's winters en 10 ure 's zomers.
Landbouw. De Raad onzer
Provincie heeft in zitting van 12 juli de
verplichtende veeverzekering verworpen.
Eene Commissie werd benoemd gelast
met de kwestie der herverzekering te
bestude#ren.
In den provincialen raad van Limburg
heeft men den wensch uitgedrukt dat het
stelsel worde aangenomen, waarbij de
algemeene en provinciale kiezingen plaats
zouden hebben in de gemeenten.
Tot dat stelsel zal men noodzakelijk
moeten komen.
Het is zeker reclitveerdig dat men de
buitenkiezers niet meer dwinge tot het
afleggen van verre reizen, zooals de be
staande kieswetten doen, terwijl de
stadskiezer naast zijne deur gaat stem
men.
In «Ie Rclinduw van een
groot man. Leven in de schaduw
van een groot man, dit schijnt dc droom
van den nieuwen brusselschen vertegen
woordiger Richald te zijn. Hy had dan
ook in de Kamer zijne plaats gekozen
nevens die van M. Janson.
Maar ongelukkiglijk is dat sedert jaren
den zetel van M. d'Andrimont en deze
wilde hem niet afstaan. Maar aan de an
dere zy was nog een zetel, wel te ver
slaan van M. Janson gescheiden door een
gangske.Doch deze komt nu uit recht van
ouderdom toe aan M. Flechet.
Wat nu gedaan Van den nood eene
deugd gemaakt en zelf een zetel gekocht 1
Helding over.
Gij werpt het eerst, mijnheer. Onder de zes be-
teekent blijven boven de zesgaan.
Kapitein Helding wierp met de dobbelstcenen do
oppervlakte der ton deed als tafeldienst. H|j wierp
zeven.
Gaan, zegde Crayford. Ik wensch u geluk, mijn
heer. Nu is de beurt aan mij. Hij schudde de steenen
in zijn beker. Drie Blijtcn Ook goed als ik mijn
plicht kan doen cn anderen hulp kan bieden, doet
het er weinig toe of ik ga of blijf. Wardour't is uwe
beurt, hij afwezigheid van uw eersten luitenant.
Wardour stond op 't punt dc steeneu tc werpen,
zonder ze vooraf te schudden.
Schud dan toch, man! riep Crayford uit. Laat
die kans van geluk niet voorbijgaan
Wardour stoorde zich niet aan die woorden achte
loos liet h|j de steenen neervallen, zooals zij in dca
beker lagen.
- Voor mij nietmompelde hij in zichzelf. Ik heb
niets meer van 't geluk te wachten. Na die woorden
gesproken te hebben, wierp bij den ledigen beker
neder cn ging op eene kist in de nabijheid zitten,
zonder er naar te zien hoe de dobbelsteenen waren
gevallen.
Crayford beug ze. Zes riep bij uit. Ziet ge nn,
ondanks u zelf, hebt ge nu een tweede kans. Gij zijl
er evenmin boren als ouder gij moet nogmaals
werpen,
(Wordt voortgezet.)
