Zondag 28 Mei 1893. 10 centiemen per nummer.
47sle Jaar N. 2779.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Herziening.
Politiek overzicht.
MIJNHEER JUDAS
Onderwij s-Schoolwet.
Godloochenaars.
LANDBOUW.
Aardappelplaag.
DE DENDERBODE.
ABONNEMENTPRUS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekenïng van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 trank 's jaars
fr. 3 25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop le betalen
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in hij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korle-Zoulstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
ADVERTENTIEPRIJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen hij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden met teruggestuurd.
lleeren notarissen moeten Imnne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich uitsluitend te wenden lot de Agencie Ilavas, te Brussel,3-2, Magdalena
Straat en te Parijs, 8 Beursplaals. (Paris, 8 Place de la Bourse.
Cuique suum.
Aalst, Mei 1893.
Frankrijk. Te veel Pretentie.
De Franschen beginnen te vinden dat hun
tegenwoordig ministerie te veel preteneie
heeften daar is wel iets van. Herhaal
delijk is het reeds door de oog van een
naald gekropen en niettemin stelt het zich
aan als ware 'l heer en meester over de
Kamer en over het volk.
M. Dupuy, minister-voorzitter, sprak
te Toulouse eene redevoering uit, die
moet denken dat de man boven op het
Kapitool is geraakt.
Met de ralliesde conservatieven die de
republiek zijn bijgetreden, drijft het bit
ter den spot.
Zij hebben zich den naam gegeven van
ralliés, ik noein hen de onderworpenen
résignêsWat kunnen zij nog doen nu
de republiek drie-en-twintig jaar heeft
bestaan Zij moesten wel buigen en zich
onderwerpen -
En dan de trotsche verklaring Ik
heb de verkiezingen genoemd. Hel tegen
woordige cabinet zal ze voorzitten!
Niemand nog heeft eene dergelijke stellige
verklaring durven geven, de premier
neemt ze voor zijne rekening Op grond
waarvan Dat weet hij ongetwijfeld zelf
niet.
M. Dupuy houdt de armen open voor
alle republiekeinen.in andere woorden hij
spot met ralliés als M. Piou en graaf de
Mun, die eerlijk de republiek willen ver
sterken, maar is vol vriendschap voor
socialisten als Basly en Ferroul, die niets
doen dan de republiek naar den afgrond
trekken.
M. Dupuy heeft ten slotte het regee-
ringsprogram uitgelegd, een program
waarvan de verwezenlijking zooveel mo
gelijk is als met uwe handen aan de maan
te reiken.
't Schijnt dat de kiezers van Toulouse
niet wisten, of ze zouden toejuichen ofwel
fluiten.
Veel genoegen heeft M. Dupuy van zijne
redevoering te Toulouse niet. Zelfs niet
bij de radicalen, die blijkbaar meer willen
hebben.
Dat alles zijn slechts woorden, zegt de
Lanteme van die onduidelijke woorden,
die eerst zin krijgen door de feitelijke ver
wezenlijking. Verscheidene bladen plagen
den minister met zijne verwaandheid.
De Temps oordeelt dat de minister niet
de gewoonte en den stijl heeft van eenen
diplomaat, dat hij wat zwaar op de hand
is tegenover zijne tegenstanders, en te
grove zinspelingen, te populaire aardig
heden uitkraamt, en om te toonen dat het
blad zelf wel den stijl van een diplomaat
heeft, ontleedt de Temps de rede op
meesteftijke wyze, in de meest hoffelyke
manieren.
Parijs, 25 Mei.
In den Figaro legt M. Delafosse de po
litiek uit van liet plebiscitair eomiteit.Het
streeft zoo dicht mogelijk de politiek der
regeering nabij.
Wij hebben, zegt hij, het land de tradi-
tioneele monarchie met den graaf van
Chambord.het grondwettelijk koninkdom
met den graat van Parijs, het keizerrijk
met prins Victor, het cesarism met gene
raai Boulanger aangeboden alle pogin
gen zijn mislukt en de nieuwe pogingen
in dien aard zouden weèr mislukken
Wat blijft er nog over? Het plebisciet,
zoodus het rechtaan het volk van zelf het
hoofd van den Staat te benoemen.
Italië. De crisis is afgeloopen.
Zooals uit de telegrammen is gebleken,
wordt de lezing bewaarheid, volgens
welke het M. Giolilti geenszins om aftre
ding maar alleen om -de noodzakelijke
versterking van zijn bedreigd kabinet zou
zijn te doengeweest.
De groote moeilijkheid was genoegdoe
ning te geven aan den Senaat. M. Giolitti
moet dinsdag een lang onderhoud hebben
gehad met de hoofden der oppositie in dit
lichaam, en daarbij ten aanzien van de
pensioenwet beloften hebben gedaan, ten
gevolge van welke hij hoopte dat het hem
vergund zou worden de bankkweslie lot
eene oplossing te brengen.
Twee senateurs, de eerste president van
het hof van cassatie, Eula, als minister
van jusiicie. en M. Gagliardi, als minister
van financiën, hebben er nu in toege
stemd het ministerie aan te vullen.
Van de vele geruchten in de laatste
dagen vermeld, verdient melding de be
weering, dat M. Giolitti pogingen zou
hebben gedaan om zijnen meédinger,
Zanardelli in zijn kabinet eene plaats te
doen aannemen, maar dat Zardinelli zou
hebben geantwoord Jk wil wél u eene
plaats geven in het mijne... Echte
vrienden, voorwaar
Het zal nu moeten blijken of de keuze
van twee ministers uit zijn midden den
Senaat te vreden stelt. Hiermee alleen
toch zou het uitbreiden van de crisis over
het geheele gemotiveerd zijn.
39' Vervolg.
Voor hol oogenblik was het moeilijk Ie voorzien
welk het einde zou zijn voor Florry 's ziekte, daar de
crisis zich nog niet had voorgedaan en jengd, gei
heid en levenslust vochten allen wanhopig tegen de
schaduw der dood. De scbok, die Florry had oi
staan bij het vernemen der ontijdige dood van Mclstane
had hare hersen geraakt en de schaal aarzelde
tusschen gezondheid en ziekte, tusschen verstand en
zinneloosheid, tusschen leven cn dood.
Zij moest voortdurig bewaakt worden, want soms
en op de meest onverwachte manier, wilde zij uit haar
bed springen cn het vertrek verlaten, om eene fantas
tische reis te ondernemen, waarover zij aan het ijlen
was.
Andere malen lag zij vermoeid en machteloos, met
uitpuilende oogen en sprak als eene razende
Mclstane cn over liet geheim van Jarlchestcr.
Judith, die aan geenc betaalde hand de zorg van
het ongelukkig meisje wilde toevertrouwen, zat voort
durend aan de bedsponde der zieke, vol opocffring ais
eene liefdezuster, don koeldrank brengende aan hare
Het onderwijs is voorzeker een der be
langrijkste vraagpunten van onzen tijd.
Alwie zich met de toekomst eenigzins be
kommert, houdt er zich meè onledig.
Reeds van over meer dan dertig jaren,
heeft Denderbode geschreven dat de alge-
heele vrijheid van 't onderwijs de een ge
goede oplossing van het onderwijs-vraag-
punt zou wezen en men er eindelijk moest
toe komen.
koortsige lippen, ha.tr heet voorhoofd met koud water
besproeiende cn met eene liefderijke hand haar
gemakkelijk mogelijk leggende.
Het was reeds pijnlijk in den dag, te zitten in het
halfduister, hoorende naar de omsamcuhangende zin
nen, die over de blecke lippen der zieke kwamen
doch "s nachts was bet erger. De sombere schaduw,
die over alles hing, de flauwe schijn der lamp, dc
doodsche stilte van het huis en geen enkel gerucht
dan het oindelooze razen der zieke, haar schrik aan
jagend gelach, haar vervaarlijk gehuil.
Geen wonder dat Judith uitgeput was door het voort
durend waken hoe meer zij echter rust behoefde,
hoe minder zij haren moeilijken post aan de bedspon
de wilde afstaan cn zij bleef geheele dagen zitten,
waakzaam en tceder, slechts dan iemands hulp inroe
pende, wanneer de lijderes onderhevig was aan
vallen van woede en razernij.
Gedurende den nacht waaraan geen einde scheen
tc komen na het bezoek van Judas, had zij daar ge
zeten als een steencn beeld, in haren gepijnigden
geest alles overwegende wat Guinaud haar had gezegd,
D® morgend brak aan, donker cn grauw en dc meid
had haar aangezet toch ccn weinig rust te nemen.
Rustzulke weelde kende zij niet Ju.eer. Want waar
zij ook hel hoofd neerlegde, steeds werden hare her
sens ge narteld door dc gedachte aan Judas en voor
haren geest rezen duizende schrikbeelden op.
Ten slotte sliep zjj een weinig, doch het was die
verfrisschcnde sluimer niet die hulp aanbrengt.
een, niets dan droomen, vreemde vrceselijkc
Wij herinneren ons nog zeer wel hoe
men alsdan ons voorstel als eene dwaas
heid, als een stelsel dat onmogelijk te
verwezenlijken was, voorgaf.
De tijden en ook de gedachten zijn ver
anderd en thans begrijpen alle vooruit
ziende katholieken, dat, in tegenwoor
digheid van den nieuwen slaat van zaken
welken uit de herziening gaat geboren
worden, de algeheele vrijheid van onder
wijs zich in 't belang der bewarende leer
stelsels opdringt.
Mgr Harlez.leeraar aan de iloogescliool
van Leuven,besprak dezer laatste weken,
de algeheele vrijheid van onderwijs mits
toelagen gegund aan alle scholen zonder
onderscheid en in evenredigheid van 't
getal der leerlingen.
M.Feron, een der radikale leiders, wel
ke reeds vroeger in een bijzonder gesprek
de onzijdige school veroordeeld had, sluit
zich aan, in La Rèformebij het stelsel
der algeheele vrijheid met vergoeding aan
de scholen.
De doctrinairs of oude pruiken integen
deel willen de onzijdige school behouden
en hunne organen ChroniqueLiberie,
Flandre libérale, enz., enz,, verstooten
dan ook het voorstel van Mgr Harlez.
Die houding der doctrinairen is immers
goed te begrijpen onder dat bedriegelijk
woord onzijdig, kan men den oorlog ver
bergen dien men tegen den R. K. Gods
dienst voert. Die doctrinaire of liberale
valschaards kunnen aldus hypokrietelijk
de kinderzielen naar hunnen geest vormen
en bijgevolg rooven.
La Rèforme waarschuwt de oude
pruiken dat de katholieken zeer klaar en
duidelijk hun spel zien cn begrijpen. De
onzijdige school, zegt het, zal de oorlog
van 1879 opnieuw doen woeden en de
oflicieele scholen andermaal doen ont
vluchten.
En voegt La Rèforme er by, dc katho
lieken hebben gelijk, to onzijdige
seliool kan onmogelijk be
staan.
De radikalen van La Réfoi'me verstooten
ook de onzijdige school,daar zij tnenschen
zonder overtuiging vormt zij willen, ge
lijk Mgr Harlez, katholieke, liberale, pro-
testantsche of joodsche scholen, doch
iedere school die aan de voorwaarden der
wet beantwoordt, zou door den Staat
geldelijk ondersteund worden.
De katholieken ouders zullen alsdan
hunne kinderen eene opvoeding en een
onderwijs kunnen laten geven die met
hunne overtuiging gepaard gaat de libe
rale ouders enz. zullen het zelfde recht
hebben. Dus de algeheele vrijheid van
onderwijs gelijk Denderbode het altijd
heeft voorgestaan,
Men moet het masker afwerpen, zeggen
de radikalen, en ophouden gedurig geld
uit de algemeene kas te putten voor het
partij onderwijs.
Het vraagpunt van 't onderwijs is voor
ons, katholieken, van het allergrootste
helang en 't is de plicht van elkeen er
zich meè bezig te houden meer dan ooit
moeten wij aan ons, katholiek onderwijs
houden en het zoeken zoo stevig mogelijk
te vestigen.
Een der hatelijkste en walgelijkste leer
stelsels van het socialism is wel zeker
zijne godloochening.
Wanneer wjj de levensgeschiedenissen
der groote mannen doorbladeren, vinden
wij bij hen allen dit onwankelbaar ver
trouwen in een Opperwezen, die het goede
loont en het kwade straft.
Ziehier ten andere eenige voorbeelden,
met opzet gekozen uit de lijst der bestrij
ders van 't katholicism
1. Victor Hugo, de groote Fransche
schrijver sloot zijn testament met de
regelen - Ik geloof in God.
2. Darwin, de Engelsche materialist,
durft in zijn Descent of man de God
heid niet loochenen.
3. Lamartine, Rousseau, Voltaire, en
eene menigte andere vrijdenkers, zij allen
bogen de knieën voor Hem die was, die
is, en eeuwig wezen zal
En wat zien wij op onze dagen
Schijn- en halfgeleerden. twistzoekers,
oproermakers en af brekers kerels met
meer verwaandheid dan met verstand,
verderfelijke grootsprekers durven open
lijk de Godheid loochenen, versmaden en
belasteren
Wie heeft er God gemaakt Zoo
schreeuwen ze hatelijk....
Maar zegt eens, godloochenaars, wie
gaf aan de heerlijkste genieën der aarde
een onwankelbaar betrouwen in God Zij
vroegen niet van wien God voortkwam
zij zagen zijne Almacht, zoowel in 't nede
rig wormpje als in den reusachtigen
leeuw. De schoonheden der natuur, de
zucht naar het onbekekende deed hun des
te vaster gelooven, hopen en beminnen,en
dit maakte hen in 't ongeluk zelfs nog
gelukkig.
De natuur is de God der schepping
zeggen de socialisten, maar van waar of
van wat de natuur is voortgekomen, wie
haar leven en kracht geeft,daar antwoor
den zij niet op.
Men ziet uit deze weinige regelen tot
welke verderfelijke leerstelsels de socialis
ten hunne toevlucht nemen.
Aan ons, katholieken, aan ons, geloo-
vige christenen, den strijd te voeren tegen
die godloochenaars om bunne leerstelsels
in den grond tc boren 1
droom-n, waarvan in alles Judas.wrced en ongenadig,
dc hoofdpersoon was. Wanhopig eenige rust tc vinden
ging zjj in den namiddag terug hare plaats aan dc zijde
van Florry innemen.
Ten 4 ure werd haar eene kaart gebracht, dragende
den naan van Roger Axton en waarop een paar regels
geschreven stonden, waarin hjj baaronmiddelijk vroeg
te spreken. Het was alsof al haar bloed zich omkeer
de Was Judas dan reeds bij Axton geweest om deze
iets te gaan zeggen Doch zich herinnerende dat voor
Judas het stilzwijgen zoo noodzakkelijk was als voor
haar, verjoeg zij hare vrees en begaf zich naar bene
den.
In het salon bevond zich Roger. Als een opgesloten
leeuw ging hij rusteloos op eu neder, doch wanneer
zij binnentrad bleef hij stilstaan en aanzag
scherp, toen zij hem naderde in haar zwart kleed.
Beide onrustigd cn gejaagd, beide anstigd en bevreesd
geleken zy aan twee misdadigers die elkaar voor de
eerste maal ontmoeten, nahet plegen van ccn
schelmstuk.
Toen zij Roger's verwilderd gelaat bemerkte, bleef
ook Ju lith sti'staan en henitaaiistaren, met wijd fgeo-
pendc oogen. die den schrik haars harten weer spie
gelden.Zoo stonden zij daar, stilzwijgend malkaar
aanschouwende.overeen, doch in dit oogenblik voel
den zij een lijden, dat voor een geheel leven genoeg
was.
Ten slotte sprak Roger op stillen, nauw hoorbaren
loon, als of de woorden tegen zijnen wil over de koude
lippen kwamen
De commissie der XXI uit de Kamer
vergaderde dezen morgend lot onderzoek
der artikel*, betreffende de herinrichting
van den Senaat.
Na eene lnngdurige beraadslaging, ge
durende welke M. Woeste zich krachtda
dig tegen het ontwerp der XXI van den
Senaat verzette, ging men over tot de
stemming.
Het kiesrecht op 35 jaar werd aange
nomen met 8 stemmen tegen 7 en 3 ont
houdingen.
De kiezing in twee graden, aangenomen
door het gouvernement, werd verworpen
met 11 stemmen tegen 4 en 3 onthoudin
gen.
Hetaanwijzen van het aantal Senateurs,
die minstens de twee-derden van hot
aantal Kamerleden mogen zijn, werd ver
worpen met 11 stemmen tegen 4 en 2
onthoudingen.
Neen, neen Ik kan het niet gelooven, ik wil het
niet gelooven
Die enkele woorden braken de toovermacht, dut
Judith als aan den grond hield genageld cn vooruitre-
dende raakte zij hem licht de sohouders aan op liet
oogenblik dat hij zich liet neerzakken op eenen stoel
cn zjjn aangezicht in de handen verborg-
Roger
Geen antwoord. Men hoorde slechts de snelle
korte ademhaling van den man cn het zachte geruisch
van hot kleed der vrouw.
Roger, zeg me wat is er
Hij zag plotselings op, met door pijn krampachtig
vertrokken wezenstrekken.
Men... men heelt mij iets gezegd.
Men Die Franschman zeker.
-Ja
Ja, aan mii en ook aan Fanks.
Aan den detective
Met concn wilden schreeuw verborg zij liet gelaat
in hare handen. Neen. dat was geen plichtigeen Roger
plots aan al dc opwellingen van zijn hart gehoor
gevende, sprong recht en knielde nevens haar neer.
Judith, lieve, sprak hij ontroerd, gy zijl onschul
dig, ik «eet het.
Ik TjOnschuldig
Zij zag op hein neêrmet eene uitdrukking van. on
beschrijfelijke verbazing op liet aangezicht, waarvan
de schoonheid thans verduister werd door tranen,
achterdocht en \erdriel.
Ja. Ik zou voor Gvd durven zweeren dat gij die
De grondeigendom doorloopt in België
eendroevigen toestand.
In 1840 had de landelijke grondeigen
dom eene weerde van tien milliards en
stelde een huurweerde voor van 300 mil-
lioen. Hedendaags is zij maar zeven mil
liards meer weerd, brengt geen 700 mil-
lioen op, en heeft geene 200 millioen
huurweerde meer.
In 1840 bezigde de landbouw meer dan
één millioen mannen die eigendom be
hoorde toe aan meer dan 900,000 eige
naars. Niet aangemoedigd zooals hij het
zou moeten zijn, en ter wille van den
vrijen invoer van vreemd graan, zoowel
als uit oorzaak van het monometallisinus,
heeft de landbouw meer dan 3 milliards
kapitaal verloren, meer dan 300 millioen
rente, meer dan honderd millioen zuiver
inkomen, huurweerde. Deze cijfers zijn
onweerlegbaar.
Men heeft uitgeroepenMaakt weiden
en bosschen Men heeft dien raad ge
volgd. Uitslag: aanzienlijke vermindering
van landbouwwerk. De landwerklieden
zijn gedwongen geweest werk te zoeken
in de steden, of in de nijverheidsplaatsen,
zich in een ander midden neder te zetten;
soms hunne familie te verlaten.
En wat zijn zij in hunne verwachting
bedrogen
Op ccn budget van 250 millioen zijn
2,500 000 fr. besteed aan onzen ongeluk-
kigen landbouw. En dit. omdat hem de
eenheid ontbreekt van werking, van ver-
ceniging, van invloed en van kiezers.
De landbouw lijdt omdat hij te veel
lasten betaalt, omdat hij to weinig met
geld aangemoedigd wordt en omdat de
inzender in betere voorwaarden is dan de
kweeker; hij betaalt geene lasten hij
geniet een voordeelig verzendingstarief
hij ziet voor hem de deur open der bank
huizen welke voor den kweeker gesloten
blijvpn, hij vindt bij ons goed in betaling
en elders besteedt hij zelf zilver, hetgeen
hem eene ongelooflijke winst geeft.
Geene bescherming voor den land
bouw Men mag het volk niet uithonge
ren
Maar, alzoo rekenende, zou de werk
man nooit zoo gelukkig geweest zijn als
in 1893, dewijl de levensmiddelen zoo
goedkoop zijn dat men ze nooit goedkoo-
per kende. Hoe komt het dat onze werk
lieden van België naar Frankrijk ver
trekken waar de tarwe nogtans duurder
is dan in België (5 fr. de 100 kilogram)"!
Het schijnt ons redelijk den vreemde
zooveel te doen betalen als wij zei ven
geven moeten om 100 kilogr. graan ter
markt te bregen.
Bestond de vrijhandel algemeen, in alle
landen, dan kon men hem als een voor
uitgang aanzien. Is het anders, dan zijn
wij geen beschermgezinde. Het princiep
moet buigen voor de spaarzame zake
welke deze is de landbouwer kan zijne
voortbrengsels niet verkoopen aan eenen
prijs die winstgevend genoeg is de land-
erkman is zonder werk.
Voor ons land, is de vrijhandel vernie
tiging van de belangrijkste vaderlandsche
nijverheid ten voordeele van den vreem
den invoer. Gazelle van Korlrijk).
Marckegliem. Verleden
Zondag was het hier vergadering van den
Boerenbond, In Vlaandrens Gasthof,
bij Henri Van Laeke. Ondanks het vlaag
achtig weèr waren een groot getal land
bouwers der streek opgekomen, zoodat
de zaal proppens vol stak. Ook was't er
zoo heet als in 'nen gewonen bakoven.
Aan het bureel namen plaats de heeren
Adolf Vanougstrate, Eerevoorzitter en
Paul Peèrs, Voorzitter.
De lieer Voorzitter wenschte dc aan
wezige leden welkom en sprak eenige
woorden over de verschillige punten, die
in de bijeenkomst moesten behandeld wor
den. Hij stelde vervolgens de heeren Conr.
Boddin.als Schrijver enCyrilleVan Wam-
beke, als Schatbewaarder-zaakvoerder
der Bonds voor. Die heeren werden met
eenparigheid van stemmen aanveerd. Al
de artikels van 't reglement werden dan
achtereenvolgens afgelezen, besproken en
goedgekeurd,
Hierna gaf de Schrijver eene korte
voordracht over de aardappelplaag. *t Is
die schrikkelijke ziekte die in de jaren
1845-48 ons land zoo wreed teisterde,
zooveel schade en ellende teweegbracht,
ja, zelfs menigen Belg den hongerdood
deed sterven, 't Is ook die ziekte, welke
reeds zoo dikwerf duurte in de levens-
misdaad niet gedaan hebt.
Misdaad Wat 1
De moord op Mclstane.
Ik Dc moord op Melstane schreeuwde
zij, opringendc, zich in al hare hoogte verheffende-
Wie durft mij daarvan beschuldigen
Judas
Die schurk t
Ja. Doch gij zijt onplichtig. Ik «eet dal gij on
schuldig zijl.
Waarom
Omdat ge goed zijt, Judith, omdat ik u lief heb.
Zij zag andermaal neer op hem, met eeccn blik van
eikcntclijkhcid in de oogen.
Beste Roger, hoe trouw gij zijtGij gelooft in
in mijne onschuld, ofschoon ik niets ontkend hch.
Ja, ik geloof daarin.
Zij zat ncér, zegde niets, maar met een hart vol
erkentelijkheid hield zij zijne hand in dc hare geklemd.
Plots voelde hij een licetc traan hem op dc hand
vallen en. opziende,zag hij dat zjj weende, onhoorbaar
doch overvloedig,
Judith, riep hjj, weer beangst gij weent
Ja, Moge God aan iedereen in het ongeluk zulke
trouwe harten schenken als het uwe.
Zou iktdan uwe lieflc wcetdig zijn, indien ik u
niet geloofde, veeleer dan zulk een kerel'als Judas?
i Helaas
i Doch, gij kunt alles uitleggen, Judith daar ben
ik zeker van.
lk kan uitleggingen geven als ik.uw verhaal ken-
Nu weet ik niets dan dal Judas mij beticht heeft van
ne lage misdaad.
Roger verhaalde haar nu alles wat hij van Fanks
d vernomen cn. toen hij gedaan had, verwachtte hij
angstig hare ontkenning,
Zjj zegde niets, doch zat in somber stilzwijgen. met
hare oogen van hem afgekeerd,
Judith smeekte hjj wanhopig, hoort gij dan niet
wat ik zeg Die schurk beweert dat gij Mclstane
's avonds hebt bezocht cugy die twee pillen in de doos
hebt gelegd, met het doe) hem te vergiftigen.
Noch sprak zij niet cn Roger voelde ccn gevoel van
afgrijzen in zijn gemoed opstijgen, toen zag naar haar
aangezicht, zou koud, zou ijzig, zoo onbewegelijk
Hij heeft uwe zakdoek in zijn bezit, Judith, om
te bewijzen dat gij daar waart. Spreek dan toch.
Nu kwam er een straal van leven in het doosche
gelaat cn met een ruwe kreet trok zij hare hand uit dc
zfjne on sprong recht.
Roger
Hij zelf had haar voorbeeld gevolgd en met smec-
kende blikken samengevrouwen handen, trad hjj op
haar toe.
Zwijg I Zwijg smeekte zij zich arhtcruitdin-
gend tot tegen den muur.
Spreek Spreek Gjj moet sprekcu en die be
schuldiging loochenen.
Ik.. Ik kan niet.
Judith I
lk kan niet.
(Wordt voortgezet;
