Donderdag 26 Maart 1896. 5 centiemen per nummer. 30sle Jaar. 5070.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
DE TOEKOMST
TWEE LEVENS
De schilderkunst.
Het verbond te Brussel.
Ouderlingen.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
fdagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
Ivoor de Stad 5 frankmet de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
[maanden; fr. i-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
ieindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique huiim
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen oj.
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden jet teruggestuurd.
lleeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
üijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureel®
van dit blad.
Aalst, «ÖMaart 1896.
volgens het programma der socialisten.
Het programma der socialisten schrijft
voor, op politiële gebied :de republiek en
de gelijkheid van allen op huishoudkun
dige gebied de opbeffiug van allen bij-
zonderen eigendom en het bezit van alles
door de collectiviteit, 't is te zeggen, door
den Staatop zedelijk gebied de uit
roeiing van allen veropenbaarden Gods
dienst.
Wij willen heden het eerste punt van
dit programma behandelen en aantooneu
dat het eeue dwaasheid is die onmogelijk
kan verwezenlijkt worden.
Dus de socialisten eischen de repu-
jbliek en de verdwijning van alle politieke
en maatschappelijke ongelijkheid, 't gene
i in andere woorden zeggen wil Niemand
mag meer rechten en voordeden genieten
dan zijnen gebuur, of, allen gelijk aan
den dijk.
Maar waaruit spruit de politieke onge-
lijkheid voort
Natuurlijk uit den meerderen of min-
deren graad van gezag en macht, welke
deze of gene persoon iu de hedendaag-
l.sche maatschappij uitoefent. Die graad
Ivan gezag bereikt zijn hoogste punt in
'den persoon vau den Koning.
Opheffing der politieke ongelijkheid is
dus noch min noch meer dan opheffing
van alle politieke macht, opheffing van
alle gezag, opheffing of verdwijning van
Koniug, Ministers, Gouverneurs, Di-
striktcommissaiisseu, Rechters, Bis
schoppen, Priesters, Officiers van 't leger,
Burgemeesters, Schepen, Commissarissen
van politie tot de Veldwachters toe.
Dus om tot de politieke gelijkheid te
geraken mag niemand eeuig gezag, zelfs
geen greintje uitoefenen.
De opheffing van het gezag strijdt re
gelrecht tegen de wet van God, de bron
en de verleeuer van alle gezag. Zich te
gen liet gezag verheffen, is tegen God
tal
Nog meer, de opheffing of afschaffing
van alle gezag is niet alleeu goddeloos,
maar bovendien dwaas en ongerijmd.
Dwaas, omdat geene maatschappij
zonder gezag kan bestaan
Ongerijmd, omdat de natuur zelve de
ongelijkheid tusschen de menschcu ves
tigt. Immers de eene mensch bezit meer
lichamelijke krachten, meer geestcsver-
mogen dan de andere en die ongelijkheid
vertoont zich nog duidelijker naar mate
der ontwikkeling van deze krachten.
Dc gelijkheid van allen is dus eene van
die dwaze begrippen die alleeu in eeue
zieke hersenpan kunnen ontstaan, of die,
door zekere lieden worden vooruitgezet
«o»
34e VERVOLG.
J Toen zij baar echtgenoot aan het middagmaal weer
zegde een enkele oogopslag haar dat Nesdorff
hem het tusschen hen gevoerde gesprek had meègc-
deeld. Hij kwain er echter niet op terug eu zij zelve
onthield zich van elke zinspeling daarop. Zij had gc-
^®an wathaar macht stond aan te wenden meer
vermocht zij niet. Zoo hij haar niet lief genoeg had,
om haar boven het vaderland te verkiezen, dan moest
zich onderwerpen, zoowel aan zyn ondank, als aan
de nieuwe folteringen, die haar wachtten.
2'j ging intnsschen voort met hare aangevangen
taak en dat zonder zich te beklagen. Dikwijls, als zij
''gemat huiswaarts keerde van al het lijden, dat zij
opnieuw aanschouwd had, al de lessen, die zij had
i ontvangen, vroeg zij zich af
Waartoe Zal hy zelf niet alles in duigen wer
pen, zoodra ik het herstelde 1
Maar dan antwoordde onveranderlijk een slem in
haar hart
Om hel even Elke dag is winstelke dag
f: oreogt hem een weinig krachten weer. Zoo ik slechts
it- «og voor hem mag zorgen, heel lang, zal hij rois-
om 'f volk te verleiden en aldus tot eer en
ambt te geraken.
Nog iets ten slotte
D.e socialisten willen ook de rechtstreek-
sche wetgeving door het volk.
Voorwaar dit is een der punten van
't socialistisch programma, 't welk de
dwaasheid bewijst die in de afschaffing
van alle gezag is vervat.
Onbetwistbaar geldt het hier de oproe
ping van 't volk in referendum om zich
zelf wetteu te geven.
Wie zal 't volk tot dit referendum roe
pen
Niemand mag eenig gezag of macht be
zitten en wie dan
Nu men zal 't volk, gelijk iu de vorige
eeuwen, door trommel of klokgelui kun
nen verzamelen.
Dan moet er toch iemand gezag genoeg
bezitten om aan den trommelaar en den
klokluider de noodige bevelen te geven.
Maar als het volk nu zou verzameld
zijn om over de wetten te beraadslagen,
wie zal de beraadslagingen leiden
De voorzitter, hoor ik antwoorden.
Dus die voorzitter zal met gezag moeten
bekleed zijn men zal hem moeten ge
hoorzamen of anders zou de geschiedenis
van deu toren van Babel zich vernieu
wen, of liever, geraakt men nooit klaar,
'tis te zeggeu, zal't volk nooit wetteu
hebben en meu zal in regceriugloosheid
vervallen.
Eu dan die regceriugloosheid zal gelijk
staan met eene barbaarschheid nog bar-
baarscher dan bij de wildste en wreedste
volkstammen van het zwarte land.
Nu genoeg voor heden wij denken
genoegzaam bewezen te hebben dat de
verdwijning der politieke en sociale onge
lijkheid eene dwaasheid is die nooit kan
verwezenlijkt worden.
Indien de Muziekkunst de aangenaam
ste is en best geschikt om eikoen te vol
doen en aan te trekken, deze waarover
wij heden spieken heeft insgelijks hare
bevalligheid cn voldoet iu eene andere
maat. Even zooals de Muziekkunst niet
door allen verstaan en ten juiste geschat
wordt, maar niettemiu iedereen behaagt,
zóó moet de Schilderkunst ook niet iu
hare waarde begrepen worden om de
levendigste indrukken te maken. Is het
doek, immers, niet de weêrspiegeling, tot
in de hoogste nauwkeurigheid,van al wat
het penseel voorstelt. Maakt het doek
van den schilder ons niet bekend met de
vreemdste gewesten, wiens zichten ons
tot de verste werelddeelen overvoeren. Is
het ook niet het doek van den kunstenaar
dat, aan het nakomelingschap, de wezen
strekken eens geliefden bloedverwants,
in de levendigste kleuren afschildert.
schicn sterk genoeg ziju, om zelfs der gevangenis
weerstand te bicden.
Zoo verliepen de winter en het voorjaar, cn zjjzelve
begon in te zien, dat de zomerhitte te Nizza te afmat
tend voor haren echtgenoot zoo zyn, toen hij, op
zekeren dag van ccnc wandeling met vrienden huis
waarts keerende, op vrodijkeu toon zegde
En nu gaan wij toch zeker dit herstellingsoord
verlaten Ik verlang er naar weer het leven van een
gezond mensch te gaan leiden.
Gevoelt gy u dan zoo veel beter vroeg zy ver
heugd.
O Dank zij uwe zorgen, hen ik weer de oude
geworden.
Zij zag hem aan en haar hart werd beklemd. Veel
beter, ja, beter dan hij was toen zij hem voor het
eerst weer terugvond, uiaar de oude...? Zou zelfs hare
liefde dat wonder ooit kunnen volbrengen Hij
hoestte weinig meer, het bloedopgeven was gestaakt,
maar hoe zwak, hoe tenger zag hij er nog altijd uit.
Een enkele rukwind, cn het gebouw van al haar ho
pen, al haar zwoegen zou omvergcslingerd zyn.
Hebt gij er reeds over nagedachl, waar gij heen
zoudl willen vroeg zij zacht.
Ja, naar Parijs. Nu Polen my ontzegd is, dorst
ik er naar, mij op dat middenpunt tc bevinden. Gy
hebt er immers niets tegen
Zij dacht hoe veel liever zy met hem in de vrije
natuur zou hebben vertoefd op eene plek, ver van het
gewoel der wereld en ook van... alle samenzweringen
maar zij had geleerd, eigen wenschen als niets te
stellen, en verzekerde hem, dat zyn wil d< hare was.
Het lichtprinten is eene heerlijke ver
beelding, doch niets overtreft dc kunst-
schilderiog.
Er bestaat bij den mensch eene natuur
lijke ueiging voor de schilderkunst. Hij
vindt in de verscheidenheid der vormen
en kleuren eene onuitsprekelijke bron
van vermaken. De barbaarstc zooals de
beschaafste volkeren, hebben hunne
toevlucht genomen tot de schilderkunst
om hunue huizen en hunne tempels te
versieren en om de standbeelden hunner
Goden te verrijken. In de oudheid was de
schildering het bijzonderste versiersel
der Grieksche en Romeinschc kerken, zij
helderde de muren op van het Boven-
Egypte en 2800 jaar vóór onze tijdreke
ning deed Sémiramis ingebeelde dieren
schilderen op do brug vau het hoóvaar-
digc Babylouië. Later vindt men de schil
derkunst in de grafkelders der eerste
kristenen, en in do hoofdkerken der mid
deneeuwen. Wij zien zc veréenigd met
het goud in de afgodentempels der
Indianen, en met eenen leveudigen glans
schitteren in dc Moskeen der Turken en
der Araben. Van onze dageu is zij nog
het schoonste sieraad onzer kerken en
Paleizen.
De schildering heeft eerst maar bestaan
in een enkele trek men bepaalde zich
met het aanwijzen des omtreks van het
voorwerp, zonder er van do verheven
deelcn noch de kleur uit te drukken.
Dc Perzen hebben dc schilderkunst ge
kend, tot bewijs hunue vermaarde tapij
ten, welke met menschenverbeeldingen
versierd waren. Niettemin is er geen een
naam van hunne schilders gekend.
De volkeren die in de oude tijden zich
in de kunst hebben doen uitschijnen, zijn
bijzonderlijk de Grieken eu de Romeinen.
Men zegt de Italiaansche school, de
Spaansche school, de Duitsche school, de
Vlaamsche school, de Hollandscho school,
de Fransche school. Door het woord
school, verstaat men de verecniging der
schilders die hunne kunst aandeuzelfden
meester geleerd of wel de grondregels
gevolgd hebben .gegeven door den eersten
Meester, stichter der school. Do groote
scholen dragen gemeenlijk den naam dor
streken waar de schilders hunne kunst
uitgeoefend hebben. De Engslschc school
wiens karakter gansch bijzonder is, werd
enkelijk sedert eene eeuw gevormd.
Het begin der Vlaamsche school is niet
gekend.Men kent geene namen van schil
ders die ouder zijn dan de vermaarde Van
Eyck.
Jan Memling was tijdgenoot en mede
dinger van Vau Eyck. Ilij wilde nooit
gebruik maken der olie-schildering.
Daarop volgen Rubens, Petrus-Paulus;
Otto Voenius of Octavius -Vau Veen
Antoon Van Dyck de vermaardsto der
leerlingen van Rubens.
Aalst bezit meesterstukken, van Otto
Venius, Rubbens, Crayer, en eene merk-
weerdigen Kruisweg geschilderd door on
zen beroemden stadsgenoot, den heer
Joseph Mcganck, welke vele jaren te
Brussel verbleef en weinige jaren gele
den hier tc Aalst overleed.
Gy zyt een lief, goed kind, sprok hij teór, in
zijn blydscliap geen tegenstand te ontmoeten, wij
zullen reeds spoedig vertrekken, zoo gij bet goedvindt.
Wanneer wilt gij
Rond het eind dezer week. Wij zullen begin
nen, door onzen intrek in een hotel tc nemen en van
daaruit zoeken naar eeue geschikte woning.
Zij beieverde zich, in alles zijne wenschen te vol
brengen en bepaalde er zicb toe, haar leermeester te
vragen om eene aanbeveling voor een zijner parysche
collega's, onder wiens leiding zy bare studies hoopte
voort te zetten.
Gelooft gij nu, dat ik over de ziekte zal zege
vieren vroeg zij, hem doordringend aanziende.
De reeds door u verkregen uitslag is zoo won
derbaar, gaf de geneesheer haar in alle oprechtheid
ten antwoord dat ik bijna toestemmend zou durven
antwoorden, maar laat u door geen begin van over -
winning misleiden. Indien gij volkomen lukken wilt,
dan zal uwe laak niet alleen zwaar, maar ook heel
lang zijn.
O ik zal haar niet uioê worden.
Zij bercikteu Fiankrijk's hoofdstad omtrent half
mei, op het tijdstip, dat haar zulk een prachtig
uiterlijk geelt, dank zij de in bloei slaande kastanjes
harer talrijke lanen en perkeu en de trossen seringen
en gouden regen, die zich alom over'dc tuinmuren
heenwiegelen.
Zelfs Alma werd door dit schouwspel opgewekt uil
bare voortdurende angsten cn waoneer zy, op Iwan's
arm geleund door den prachtigen tuiu der Tuilerietn
of de Champs-Elysécs wandelde, of wel zich met hem
Het verbond tusschen de Brusselsche
radikalcn en de socialisten is dus geslo
ten. Zij moeteu nu nog overeenkomen
voor de verdeeling vau de zetels, cn hier
bij zullen de radikalcn niet vceleisckcnd
mogen zijn, want de socialisten, die zich
als de hazen aanstellen, zijn vast beslo
ten het leeuwenaandeel voor zich zeiven
te behouden.
Die arme radikalcn zullen zich moeten
tevreden stellen met het steertje van de
lijst, achter de leiders van het Maison
du Peujrfe, die allen de eer der kandi
datuur willen genieten,
De doctriuairen van hunnen kant, zijn
voornemen? slag te leveren met eeue vol
ledige lijst, die zal opgemaakt worden
door de Ligue libérale, iu meewerking
met de liberale associaties der voorste
den.
Aan hunne eigene krachten overgelaten,
zouden zij moeilijk tot de balloteering
geraken, maar zij hopen, misschien ten
onrechte, aanhangers te vinden onder de
progressisten indien er zulke zijn
die zich niet willen laten op sleeptouw
nemen door de socialisten.
De doctriuairen hadden gepoogd, met
het oog op deze kieziug, de werklieden in
te lijven onder de blauwe vlag. Deze po-
giug is ellendig mislukt en dat kon niet
anders wanneer de werkman geen
christen meer is, is hij socialist.
Van daar dat onder een stelsel met
uitgebreid stemrecht, de doctrinaire
partij tot onvermtjdelijkeu ondergang
veroordeeld is.
Zonder invloed op do massa, staat zij
alleeu, machteloos, totdat zij geheel eu
al van het politiek tooneel verdwijne.
Dat zal het lot ziju der doctrinairen
reeds velen onder hen zijn tot de genoe
gens vau hot hijzonder leven terugge
keerd anderen hebben een laatste toe
vluchtsoord gevonden iu de stadhuizen
maar daar ook zullen zij weldra uitver-
jaagd worden.
Te Brussel gelijk elders, is de stryd
der toekomst tusschen katholieken en
socialisten, Handelsblad
Als men kortelings nog het staatkundig
Europa doorliep zoo zag meu aau het
hoofd vau vcrschillige lauden maunen die
men soms de groote ouderlingen heette.
En nu
Bismarck, dc ijzereu Kanselier, heeft
ziju wreed pantser mogen afleggen, tcr-
iu hun rijtuig naar het Bois de Boulogne liet breu-
gen, vroeg zij zic'i by oogenblikken af, wal er nog
aan hun geluk zou kunnen ontbreken.
Hare morgenden besteedde zy thans drukker dan
ooit aau het volgen der geneeskundige lossen en in
den avond studeerde zij zoo hardnekkig latijn, dat
haar echlgcuoot dikwijls alleen uit meêljjden met haar
eene wandeling of een ril voorstelde.
Aanstonds was zy dan gereed, aan zyn verlangen
te voldoen; maar dan haalde zij des nachts hare
schade in, want zy duchtte den volgenden winteren
wilde gewapend zijn tegen den vjjand.
Eens op een avond, dat zy wéér hare boeken had
opgenomen, zegde haar echtgenoot lachend
Gij zijl toch een gezellig vrouwkc. Hel is waar,
gij zit daar trouw aan mijne zijde, maar van een gere
geld gesprek komt niets in.
Hebben wy niet een ganscben middag daartoe
vroeg zy, hem de band reikende.
Dat is hetzelfde niet. Jk heb my dan ook door
vrienden laten overhalen, nog een uurtje bjj hen te
gaan praten.
Bij vrienden en zjj was opeens overeind, want
de oude vrees bad zich opuieuw meester van haar
gemaakt.
Prins Karoskine poogde te schertsen.
Zou men niet zeggen, dat gij liever zoudt zien,
dat ik naar vriendinnen ging lachte hij. Op mijn
woord, ik wist tot heden toe niet, dat vrouwen zoo
weinig jaloers konden zyn
Ja, ik zou het verkiezen, antwoordde zy lang
zaam. Ik zou jaloersch zijn, ik ken mij zelve maar
wijl hij al het o
Kulturkampf gelijk speeltuigen zag in
brokken breken. En om in het metaal te
blijven aan zijn rampzalig kanselierschap
eigen zit hij nu vierkant in het oud-ijzer.
Frère, de hoogmoedige Belgische Ou
derling, dacht ook de Kerk te mogen
aangaan Don Nuntius vau den Paus
zond hij henen, de kerkelijke inrichtingen
ging hij te keer de ziel vau het kind liet
hij aan den Godsdienst ontrukken. Wan
neer zijn hoofd nog vol ontwerpeu zat,
werd hij onbarmhartiglijk van het Be
stuur afgokegeld. Zijnen laatsten tijd
mocht hij in verveling en deernis slijten.
En reeds bewaart het graf zijn asch. Dit
is de tweede ouderling.
Gladstone in Engeland was het hoofd
der liberale partij. De Engelschcn heetten
hem The greant old man. Bekennen wy
het 't was en 't is nog een eerbiedwaar
dig man, aller achting waard, want de
Eugelsche liberalen zijn aan de onze niet
te vergelijken. Gladstone muntte altijd
uit door zijn verheven karakter en zijn
wijs beleid. Nochtans in de schoolkwestie
zocht hij aan de katholieken het recht
niet toe te kennen, waarop zij aanspraak
maken mochten. En Gladstone met zijne
partij is af.
Crispi, stond niettegenstaande zyce
hooge jaren, den 20 september laatst, nog
bedreigingen uit te braken tegen Paus en
Kerk. Hij was de almachtige dwingeland,
waarvoor gansch Italië heelde. Ilij was
de steunpilaar der Vrijmetselarij. En
ziet, God kiest eenen Afrikaanschen vorst,
den Negus van Abyssiuië, die alhoewel
lid eener afgescheidene kerk, toch de
christclijkstc en de vredelievendste ge
voelens in het hart draagt. Menelik ver
slaat de Italiaansche benden door Crispi,
zonder oorlogsverklaring, op zijnen voor
vaderlijken grond gezonden. En Crispi,
die dacht den Paus te doen beven, mag
het zelf op een loopen zetten zoodanig
is de woedo van het volk tegen hem ont
stoken. Vcrwensching cn vermaledijding
vervolgen hem op alle zyne wegen.
Een ouderling alleen blijft gelijk eene
rots, pal en sterk, gelijk eene verlichtende
baak aan don hemeltrans Leo XIII I
Niettegenstaande alle koningen hem
eens verloochend hebben, blijft hij door
allo volkeren gegroet eu gekroond, zooda
nig dat do vorsten, ja zelfs de afgeschei
dene, door de grootheid van zijn gezag als
overwonnen, zich gedwongen voelen hem
beurtelings weder hulde te gaan bewij
zen.
Wien God bewaart is wel bewaard 1
Et non prceoalcbunt. zij zullen niet
overwinnen had Crispi uitdagend naar
het Vatikaan tydens het goddelooze feest
geroepen, tegen de Kerk willende koeren
het woord Christus, dat Rome's macht
bezegelde en voor alle eeuwen verze-
wat is jaloezie iu vergelijking van den angst voor uw
leven
Hoe kunt gij nu zoo kinderachtig zyn, lieve f
Mijn leven loopt immers geen gevaar
Zy was hem genaderd eu liet de hand op zynen
schouder rusten.
Iwan zegde zij, hem dwingende haar aan tn
zien. Gij zijt goed en vriendelijk voor my gaweest
sedert ons huwelijk maar er zijn uren, waarop ik
zou kunnen verlangen, dat gij niet ontzien hadt mij
tc slaan en ongelukkig te maken, zoo gij slechts het
verleden hadt willen vergeten.
Dat telkens opnieuw vreezen voor uwe veilig
heid is mij eene pijniging, die alle beschrijving te
boven gaat. Zoo gij mij waarlijk lief hebt, wilt gij mij
dan de gemoedsrust uiet weet geven door my te zwe
ren, dat gij vooi taan van alle staatkundige komplot-
leu zult afzien O I ik bid u, ik, die nooit wéér om
iets anders zal vragen.
Ik ben dus niet try meer, met mijn leven te
doen wat ik wil bromde hy op ruweu toon,
beloof het mij cn gij zult voor altijd en in allea
volkomen vrjj ziju ik zal u uooit zei Is vragen waar
en op welke wijze gij uw lijd doorbrengt, maar hebt
meelijden dat leven, waarover gij spreekt, behoort
het mij niet toe, sedert ik het aan den dood be
twistte
O Ik wist wel, dat gij mjj den een of anderen
dag uwe weldaden zoudt verwijten I riep bjj diiftig.
Wordt voortgezet)
