Donderdag 50 September 1897. 5 centiemen per-nummer. 539U! Jaar 5197
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Tot wiens voordeel
en profijt
FEEST TE
SOTTEGEM.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwilantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique luum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen Cf
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
üijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 29 September 1897.
Reed* dikwerf is het door ons en ook
door anderen bewezen geworden dat de
groene volksfopp ers slechts werken ten
voordeele en profijt van liberalen en
socialisten.
Mon leze de liberale on socialistische
dag- en weekbladeren en men zal bemer
ken met welk uiterst genoegen zij de
aanvallen overdrukken van 'l Land van
Aelst, 't orgaan van priester Daens,
Klokke Roeland en 't Recht van Soraer-
gem tegen de Bisschoppen, Priesters eu
Kloosterlingen, 't katholiek Ministerie en
voorname de katholieke Burgers, immers
tegen do gansche katholieke partij...
Ja, de bemerkingen die zij te gelegen
heid dezer aanvallen laten volgen, getui
gen van eene uiterste voldoening hunne
vreugde kunnen zij niet verbergen over
den aanstaanden ondergang der katho
lieke partij die bet onvermijdelijk gevolg
moet zijn van de verdeeldheid door de
volksfoppers verwekt.
Voor de liberale organen bijzonderlijk
lydt het geene twyfel meer, de katholieke
partij is mot de zelfde doodelijke ziekte
besmet die 't liberalism ten afgronde
voerde. -t.
Dus de groene volksfoppers werken tot
voordeel en profijt van 't liberalism en
bijgevolg van 't socialism.
Een der leiders van de roode partij,
M. Vandervelde, bewijst het in eene cor
respondentie aan het Journal de Char
leroi, waarop wii de bijzondere aandacht
onzers geachte lezers inroepen
Men zal bemerken, schryft M. Van
dervelde, dat de dagorde van uitsluiting,
voorgesteld door den Belgischen .Volks
bond, slechts de Vlaamsche democraten
bedoelt, de politieke groepen gekend als
Christene Volkspartij.
Men werpt den Vlaamsche demo
craten den steen.
Deze laatsten doen daarvoor al wat
noodig is en het is te begrijpen dat de
katholieken woedend worden bij het
zicht van eene democratie die des te
meer te duchten is, daar zij schijnt min
der leidendo princiepen dan opeenge-
itapelden nijd te hebben. Leest, bij
voorbeeld, de Vlaamsche democratenbla-
den daarin zult gij verklaringen van
eerbied voor den persoonlijken eigen-
HET
wonderlijke avonturen van eenen Zeeman
64' vervolg.
Wij wenschen wel, dat juffrouw Darnley
de betrekking van directrice op zich nam, als
zij daartoe bereid is.
Ik dacht eenige oogenblikken na en zegde
toen
Dan zal zij directrice worden, maar dan
moet gij ook haar gezag steunen. Er zijn
sommigen ouder u, die een lastig humeur
hebben, en ik wil niet, dat een van haar het
juffrouw Darnley laBtig zal maken.
Er viel verder niets meer voor, dat der
vermelding weerdig is. De vrouwen deden
haar plicht met de meeste toewijding, totdat
wij eindelijk het doel van onzen tocht nader
den.
Op maandag 28 Augustus 1851 liepen wij
eindelijk de haven van Sydney binnen.
Het afscheid tusschen de vrouwen en mij
was uiterst treffend. Zij drongen zich om mij
heen, zij kusten mijne handen, zij wenschten
mij Gods besten zegen toe eu kwamen wel
twaalf maal terug om mij de hand te drukken.
Toen Kate afscheid kwam nemen, vroeg ik
haar wat zij nu dacht te doen.
Wat ik denk te doen antwoordde zij.
Ik ga met de overigen naar het Tehuis voor
dom vinden, maar aanvallen tegen de
rijken, beleedigingen tegen de eigenaars,
tegen hen die peperdure pachten doen
betalen, veel heviger dan de artikels van
Peuple of Journal de Charleroi.
Wil dit zeggen, gelijk sommigen
denken en gelijk meer anderen zeggen,
dat de democraten van Brugge of Aalat
groene socialisten zijn, mannen die
beter in de rangen der Werkliedenpartij
op hunne plaats zouden zyn
- Wat ons betreft, ik denk het tegen
deel.
u De christene democratie, 'k be
doel de oprechte, deelt onze meening
op vele punten met zooveel krachtda
digheid als wij, protesteert zij tegen de
misbruiken van het kapitalisch stelsel,
maar in feite aanvaardt zij, en moet
aanvaarden, op gevaar af tegen de
onderrichtingen van den Heiligen Vader
in te gaan, de princiepen welke den
kapitalistischen eigendom tot grondslag
dienen.
Zoo dus, de christen democraten
willen getrouw blijven aan de gods
dienstige grondbeginselen die ze belij
den, dan zullen zij misschien voor ons
werken, maar zekerlijk zullen zij niet tot
ons komen.
Het is waar dat men, bij bet lezen
hunner bladen, bestatkt dat velen hun
ner sedert eenigen tijd een groot getal
hervormingen aannemen, die recht
streeks van het socialism voortkomen.
Zou men, namenlijk, niet gelooven
dat zekere artikels van het Rechtover
den klassenstrijd,of van Klokke Roeland
over de ophooping der kapitalen, uit de
pen eens volgelings van Marx komen.
En, om logisch te zijn, moet men daar
uit niet besluiten dat zij die ze schrijven,
zoo ze voortgaan, noodlottig met het
collectivism moeten eindigen
Ja, maar als ze zoover komen, stui
ten ze op de eucykliek Rerum novarum
welke die besluitselen stellig veroordeelt
en den persoonlijken eigendom huldigt
als volstrekt recht en als onomstootbare
instelling.
Men neme de katholieke leer tot
•ertrekpunt, ofwel de eerste leeringen
der christen democraten,dan komt onver
mijdelijk 't oogeublik dat de twee leerin
gen malkander tegenspreken.
Den dag dat zij die tegenspraak vol
komen zullen beseffen, dat eene meer
doorgronde studio der socialistischo stel
sels hun het noodlottig einde zal toonen
van de omkeering waaraan zy mede
werken, wat zullen dan de christen demo
craten doen
De eenen, ongetwijfeld, zullen zich
landverhuizers en blijf daar, totdat iemand
mij als gouvernante huurt.
Maar, vroeg ik, zult gij mij uw adres
doen weten, als gij eens spoedig geplaatst
wordt.
Waarheen moetik tijding zenden
Zend die aan het adres van MM. Norton
en Jacksou..
Den volgenden dag sprak ik met een
der scheepsagenten, M. Jackson, en verhaalde
hem al de bijzonderheden van mijne reis.
Eensklaps kwam een manneke in eene zon
derlinge kleeding naar mij toe. Hij maakte
voor mij eene eerbiedige buiging en knikte
toen M. Jackson toe, alsof hij dezen kende.
Ik heb, geloof ik, de eer, zegde hij, met
kapitein Charles Morgan te spreken
Ik antwoordde, dat dit zoo was.
Mag ik de eer hebben, mijnheer, de hand
van zulk een held te drukken
Ik stond hem dit toe.
Mijn naam, mijnheer, is Levy, zegde hjj.
Ik ben directeur van den koninklijken
schouwburg. Het doel van mijne komst be
staat hierin Ik heb een onderhoud gehad
met den agent voor landverhuizers, en deze
vindt het goed, dat de meisjes in de mans-
kleêren, die zij aan boord gedragen hebben,
op het tooneel van mijnen schouwburg zullen
optreden in een stuk dat ten haren voordeele
zal gegeven worden.
Wat zeggen de meisjes er van vroeg
M. Jackson.
Allen, met uitzondering van vijf, zijn
onderwerpen. Anderen zullen voortgaan
tusschen de uitersten te vlotten dit
zullen de radikalen van het klerikalism
zijn doch, gelijk deze laatsten zoo ze
weigeren vooruit te gaan, zullen zij wel
dra door 't grootste deel hunner troepen
worden verlaten.
Wat er ook gebeure, 't is socia
lism 't welk uit de werking der
christen democraten profijt zal
trekken. -
Geachte lezers wat dient u meer ge
zegd
La Flande libéraleeen der godde
looste organen des lands, sprekende over
de werking der groene volksfoppers, be
wijst op hare beurt dat zij tea voordeele
en profijt van 't liberalism werken.
Wij maken uitzondering, schrijft
hetGentsche vrydenkersorgaan, voorde
Partijgangers van priester Daens en van
M. Plancquaert. Hunne afgevaardigden
in de vergadering van Zondag vertegen
woordigden meer dan twintig kringen
die op den buiten verspreid zijn. Eu
hunne propaganda begint nog inaar
Ontembaar, zullen zij den strijd, dien
zij met eeno razernij die niet ,t« koelen
is, hebben begonnen, voortzetten. Zij
zullen sootcel de dtoingelandij der pries
ters als de misbruiken op staathuishoud
kundig gebied bestrijden. Op verstan
dig terrein verrichten zij in
Vlaanderen het werk, waartoe het
liberalism niet bekwaam is ge
weest. Zij maken den benevelden geest
der buitenlieden vrij. Zij boren de bres
langs welke de liberale partij eens zal
doordringen, om daar waar zij heur
vaandel zal planten de menschen te
bevredigen. Zoo gaat de vooruitgaug
onweerstaanbaar I
Die weinige regels zyn welsprekend
men overwege hot wel
Op verstandelijk gebied verrichten de
christen democraten in Vlaanderen het
werk waartoe de liberalen onbekwaam
zijn.
Het Gentsche liberaal orgaan spreekt
hier waarheid, doet La Patrie - van
Brugge bemerken.
De liberalen hebben altijd gewerkt om
de Priesters en Kloosterlingen, de liefde,
de genegenheid en het vertrouwen van
't volk te doen verliezen om dit doel te
bereiken aarzelden zij niet de schande
lijkste middelen in 'twerk te loggen en de
eerlooste lasteringen uit te brengen...
En wat doen de groene democraten
van Aalst en elders
Zien wij hun de Priesters en Klooster
lingen niet wekelijks in hunne gazetten
voorstellen als lieden die den invloed
welken zij uit hoofde van den Godsdienst
bezitten, aan de rijken voor goud ver-
schacheren of om in de rijke salons wijn
te mogen drinken en op die wijze do be-
langeu der werkersstanden verraden die
zij gezworen hebben te verdedigen
(En zeggen dat hij die deze laatste
onderstreepte woorden neerschreef de
grootste tafelschuimer is des lands.)
Dus de beide handelwijzen moeten tot
don zelfden uitslag leiden, namelijk, de
geloofsverzaking, of het apostaatschap
bevorderen en zoo werken de valsche
democraten op verstandelijk gebied ten
voordeele en profijt van 't liberalism en
bijgevolg voor zijne zonen de radikalen en
zijne kleinzonen, de socialisten.
nog in het Tehuis voor landverhuizers. Deze
zijn zeer met het plau ingenomen. De andere
vijf zijn gemakkelijk te vinden. Kapitein, ik
hier gekomen om u te verzoeken mij en
de stad Sydney de eer te willen aandoen in
gezelschap van uw scheepsvolk op het tooneel
te willen verschijnen. Wat zal dat eene aar
dige groep zijn
Voor geen geld van de wereld, zegde ik.
Hoe nu, mijnheer riep hij uit.
Ik zegde nogmaals neen.
Maar, vervolgde hij, gij zult er toch wel
niets tegen hebbeu, plaats in eene loge te
Dat weet ik nog niet.
Maar toen hij deed uitkomen, dat de ge-
heele opbrengst der voorstelling, zonder af
trek van eenigen aard aan de vrouwen ter
hand gesteld zou worden, en dat mijne afwe
zigheid het aantrekkelijke der voorstelling
zou verminderen, stemde ik er in toe, tegen
woordig te zijn.
M. Levy gaf mij toen de hand en ging aan
wal, na tegen mij gezegd te hebben, dat ik
nader van hem zou hooren, als hij een avond
bepaald had.
Dien zelfden dag werd my door M. Jackson
meegedeeld, dat het commando over de Graaf
van Leicester aan mij opgedragen was, en
dat ik daarmee naar Engeland zou terugkee-
ren met eene lading wol, talk, hoorn en an
dere australische producten.
Drie dagen nadat ik aan Kate een bezoek
in het Tehuis voor landverhuizers had willen
Wat ons betreft wij denken dat het
getal aanhangers der groene volksfop-
perij te goring is om bij machte te zijn
het gezag eu den invloed der kath. partij
erustiglijk te krenken. Zoolang de wer
king der groenen met bezadigheid onder
den dekmantel van den Belgischen Volks
bond gebeurde was zij gevaarlijk, doch
heden dat zij openbaarlijk als ruziesto
kers en weerspannigen zijn gekend, zal
hun invloed bij allo erstige lieden ge
knakt zijn.
De kath. partij heeft de gevaarlijke
elementen uit haren schoot verbannen die
hare eensgezindheid bedreigen en dit is
de waarborg van haar behoud, van haren
groei en bloei 1
Socialistische samenleving.
Zekere Rossi, een Italiaansche roode,
heeft in 't hartje van Brazilië eene kolonie
gesticht waar men gansch leefde in navol
ging der collecfivische leerstelsels voor
al de vrije liefde was er uitgeroepen.
Alles ging tamelijk goed onder de 250
mannen, maar de vrouwen wilden van de
vrije liefde niet hooren één man die de
onze is, zegden zij, denkelijk zich de
spreuk herinnerende
't Is gezond voor ziel en lijf
Elk zijn glas en elk zijn wijf.
Nog andere kwalen kwamen de roode
kolonie besmetten en na een jaarken was
't er meê opgeschept.
Rossi heeft de geschiedenis der roode
kolonie geschreven eu eiudigt zijne be
spiegelingen met te bekennen dat de
ondeugd er meer algemeen was geworden
dan op de galeien.
Ziedaar eene kleine schets van 't we
reldje dat wij zouden beleven moesten de
socialisten meester worden.
brengen, ontving ik een brief van haar. Zij
had eene betrekking als gouvernante aange
nomen bij de kinderen van de familie Carrey,
die te Darlinghnrst woonde. Zij wist nog
niet, of het haar daar zou bevallen. Men had
haar vijf-en-twintig pond sterling in het jaar
toegezegd, hetgeen niet meer was dan de be
looning, aan dergelijke betrekkingen in En
geland verbonden. Zy wenschte er mij geluk
meê, dat ik het commando over het schip
verkregen had, verzocht mij, haar den dag te
laten weten, waarop het schip zou uitzeilen,
en gaf mij de hoopte kennen, dat ik haar
voor myn vertrek een bezoek zou komen
brengen.
Omtrent eene week na onze aankomst was
ik op zekeren morgend met de zaken van het
schip bezig, toen M. Norton, een van de
agenten, aau boord kwam en mij meedeelde,
dat Zijne Excellentie sir Charles-Augustus
Fitzroy, gouverneur van New South "Wales,
geerne zou zien, dat ik hem dieu namiddag
een bezoek kwam brengen.
Door M. Norton vergezeld, begaf im my
naar het gouvernementsgebouw. Mijne ont
vangst was zeer vleiend. Sir Charles was
een zeer beschaafd man. Hij stelde mij aan
zijne echtgenoote voor, en ik bracht een uur
bij hen door, sprekende over de zaken, die ik
in dit boek heb verhaald.
Ik bemerkte, dat Zijne Excellentie er zeer
veel belang in stelde, de ligging van Bull's
eiland te weten te komen maar zyne hoffe
lijkheid en zyn gevoel van eer verhinderden
Op Zondag 19 September 11., werd to
Sottegera het zilveren Jubelfeest gevierd
van den heer Eugeen de Kebohove als
provinciaal Raadslid des Kantons.
De 13 Gemeenten van het Kanton wa
ren uitgenoodigd tot dit feest en allen
beantwoordden in groot getal.
Aan 't hoofd de Fanfarmaatschappy
van Sottegem, daarna do gemeenten per
orde gerangschikt met tusschenpoos der
muzieken van Sl Lievens-Essche, Su Ma-
ria-Audonhove en Velsicque-Rudders-
hove.
De stoet begaf zich de Nieuwstraat af
langs de Kasteelstraat en kwam op de
Hoogstraat den jubilaris uit het huis van
den heer Mussely halen. Waren daar ook
tegenwoordig MM. Woeste, De Sadeleer,
Diericx, Volksvertegenwoordigers, M.
Van Vreckem, Senator, M. Mussely Phi
lippe, provinciaal Raadslid.
De muziekmaatschappijen en de ge
meenten verdeelden zich in eene haag
en lieten de heeren te midden vooruittre
den onder het spelen der Brubanfonne.
De hoeden zwaaiden en het Levo do hee
ren de Kerchovo en Woeste werden
luidruchtig geheven.
Vervolgens trok de stoet langs de Mo
lenstraat, Kazernstraat, Statiestraat, naar
den katholieken Kring.
De heer Van der Veecken, Burgemees
ter van Erwetegem, nam de eerste het
woord namens het Kauton en sprak de
eigende redevoering uit.
Mijnheer de Kebohove,
Dat het mij toegelaten zij, U, namens
het Kanton van Sottegem, te komen ge
luk wenschen op dezen schoenen dag van
uw vijf en-twintigjarigjubelfeest als ver
tegenwoordiger van hetzelfde bij den Pro
vincieraad van Oost-Vlaanderen.
Dank zij U voor al hetgene gij godurend
dit tijdverloop van jaren voor dat Kauton
;edaan hebt, inzonderheid voor den land-
)ouw, bron van welstand en geluk van al
de ingezetenen. Dank voor alle de voet
stappen die Gij gedaan hebt voor de Ge
meentebesturen, wanneer er spraak was
hunne belangen te verdedigen.
Daarom zij het ons toegelaten bii deze
gelegenheid, niet alleenlijk deze betui
gingen te geven,, maar onzen wedorzijd-
scben dank te betoonen door het aanbie
den van dit geschenk, zinnebeeld van het
werk en U dagelijks de berinnering zal
geven vau de dankbaarheid en getrou-
wigheid van ons Kanton.
hem daarnaar te vrageu. Hij bad veel schik
in mijne voorstelling van jBrigstock's plan en
zegde dat de zaak wel eens heel anders kon
loopen, als de tijding omtrent het vinden van
goud de kolonie bereikte, want in dat geval
zouden zij daar niet lang blijven, zegde hij.
Ik vroeg hem, of er maatregelen zouden
orden genomen om het eiland te ontdekken
de kolonisten naar Sydney over te bren
gen. Hij drukte mij hartelijk de hand en
maakte mij vele schoone complimentjes, toen
ik afscheid nam.
m
Door Zijne Excellentie werd besloten, dat
de vertooning zou plaats hebben op maandag
avond, dat is omtrent twaalf dagen na de aan
komst het schip te Sydney.
Zoodra ik den schouwburg met Kate bin
nentrad, ontmoette ik Levy. Hij groette my
alsof ik Zyne Excellentie zelf geweest was,
en geleidde ons onmiddelijk naar eene loge,
waar wij een goed gezicht op het tooneel had
den. llij bleef eenige minuten bij mij en liet
mij het program van dien avond zien.
Zij denken mij naar het tooneel te bren
gen, waar ik eene soort van redevoering zal
moeten houden, zegde ik. De gedachte daar
aan berooft mij van al mijne zinnen.
Zeg weinig en denk alleen aan hetgeen
gij zegt, niet aan hen, die luisteren. Hebt gij
redevoering van buiten geleerd
Wel twintig, maar ik heb ze alle ver
goten.
WORDT VOORTGEZET.
