m
Zondag 4 September 1898.
5 centiemen per nummer.
35s* Jaar 5293
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
RECHT en
Recklveerdigheid.
De Moordenaar?
Algemeene ontwapening.
w
ZONDAGRUST.
BelgischeVolksbond
I'riesterbeleedigers.
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. i-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Guique auum.
Per drukregel. Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnisse cp
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 3 September 1898.
Na lange talmen heeft eindelijk de zeer
geleerde advocaat De Backer, heer van
Denderhautem en omstreken,zijn gedacht
laten kennen over de kwestie van den
dag, over Cuba.
Natuurlijk in zijnen verblindenden
overmoed heeft hij partij getrokken met
de verdrukkers tegen de verdrukten.Wie,
inderdaad, hier op de onrechtveerdigste
wijze verdrukt wordt door het misbruik
van de macht is wel Spanje.
Dit vervallen zuiderland had op Cuba
eenigc moeilijkheden met een klein getal
woelzieke droomers vin onafhankelijk
heid. Het Americaansch goud maakte ze
stout; zij dachten zich ondersteund door
de zoogezegde democratieke republiek
van het noorden.
Sedert het begin dezer eeuw loerden
de Vereenigde-Staten op het prachtige
eiland sedert lang droomden de Staats
mannen van aanhechting 1 Op alle moge
lijke wijze stookten zij vuur bij de mis
noegden van Cuba.
Menige oproer borst dan ook los; maar
de wijsheid en de vastberadenheid van
Spanje kwamen alle moeilijkheden te
boven.
Eindelijk was het ongeduld der mach
tige Americanen niet meer te stillen; zij
moesten Cuba hebben ten prijze vau
welke opofferingen, zij wilden de Euro-
peesche suikernijverheid dooden.
Wat Spanje nu ook deed om den oor
log te ontwijken was te vergeefs. Amerika
had den oorlog beslist. Eerst vroeg het
de onafhankelijkheid van Cuba maar nu,
daar Spanje verslagen is, willen zij de
aanhechting.
De huichelaars rukten hun masker af.
Onrechtveerdig was de oorlog die Ame
rica verklaarde en onrechtveerdig zijn
dus ook de voordeelen welke de Ameri
canen er uit eischen.
Zien wij nu eens de groote bewijsvoe
ring van onzen fameuzen rechtsgeleerden,
den gezworen verdediger der zwakken,
der armen en weezen 1
Spanje verdrukte Cuba, Spanje zoog
dat eiland uit.
En het bewijs In 1867 bestond op
Cuba de slavernij nog I
Pyramidaal 1 In het prachtige land der
democratie van onzen advocaat is de sla
vernij afgeschaft drij jaren vroeger ten
gevolge vau eeuen burgeroorlog tusschen
noord en zuid l!
En toch zijn de Americaansche demo
craten en de Spanjaards eeuwenoude
verdrukkers I
Knoop aaneen I
Wij willen ons met de proza van M.
den advocaat niet langer bezig houden,
want die diepbestudeerde heer zou door
ernstige pramen al wat hij in zijn artikel
WIE IS
NAAR HET HOOGDUITSCH
van
EDUARD WAGJSER
3D*1* VERVOLG.
Indien gij den overleden hertog, me-
vrouw's vader, gekend hodt, zoudt gij begrij
pen wat ik niet duidelijk kan maken. Hij
was trotsch en regeerde zijne familie met eene
ijzeren strengheid. Mevrouw vreesde hem
zeer en op den morgen na den moord, toeu
Alexe Mixtome gevangen was genomen, lag
zij geheel bewusteloos op het ziekbed. Er
werd om baren vader gezonden, die terstond
kwam en haar meê naar Montfajon nam.
Hier werd mevrouw doodziek. Ik dacht elk
^ogenblik baar laatste uur te zien aanbreken,
doch zij herstelde weer. Toen volgde de
rechtszaak. Zij wilde zich naai- baren echtge
noot begeven, maar baar vader belette bet en
sloot haar in hare kamer op, terwijl hij zwoer
dat zijne dochter niets met eenen moordenaar
sou te maken hebben. Gedurende weken hield
hij haar op bare kamer gevangen en zegde tot
de bezoekers dat zy weigerde iemand te
Cuba zegt niet kunnen bewijzen. Het
wordt langs om duidelijker dat de oproer
makers van Cuba slechts eenige woelzieke
geesten zijn die van onafhankelijkheid
droomen. Zij zijn met America geweest
zoolang zij dachten dat dit land hun de
gedroomde onafhankelijkheid zou bren
gen en niet zoodra hadden zij zich in
hunne hoop bedrogen gezien of zij keer
den zich tegen de fameuze democraten
van onzen advocaat.
De houding der Cubanen bewijst dus
niets.
Wat erger is M. de advocaat, hij rechts
geleerde, hij keurt goed, bij heeft gene
genheid voor onrechtveerdige aanvallers,
hij trekt er partij voor.
Met welk recht ging America zich met
de Cubaansche zaken moeien
En na de onrechtveerdigheid van den
aanval zal hij, de overwinnaar aan Spanje
een paar eilanden ontnemen. Onze
rechtsgezinde advocaat zal nogmaals toe
juichingen; de inpalmers zijn de demo
cratieke Americanen.
Weet gij, heer advocaat, hoe men de
daad uwer helden op het gebied vau den
privaat eigendom heer advocaat wat
gij privatief bezit noemt, wel te verstaan
heeten zou
Men heeft twee boeren, een machtige
en een zwakke. Zij voeren oorlog, de
machtige heeft hem aan den zwakke ver
klaard, hij is overwinnaar en ontneemt
den zwakke een paar velden.
Hoe zou men zulke handelwijze be
stempelen, heer advocaat
Wij hebben in de Cubaansche kwestie
niet tusschen te komen maar toch zouden
wij ons scharen langs den kant der recht-
veerdigheid, niet langs dien der macht.
Keizer Nicolaas HE, van Rusland
stelt aan de Mogendheden voor
de bewapeningen te verminderen.
De Messager officiel kondigt, op bevel
van den Keizer, eene mededeeliug af,
welke graaf Mouravieff den 24 dezer
maand overhandigd heeft aan al de ver
tegenwoordigers der mogendheden te S'
Petersburg gevestigd. Dat stuk stelt eene
algemeene ontwapening voor.
Het behoud van den algemcenen
vrede, zegt Keizer Nicolaas II, en eene
mogelijke vermindering der overdrevene
bewapeningen, welke op al de natiën
drukken, komen in den tegenwoordige»
toestand van gansch de wereld voor als
het ideaal waartoe de pogingen van al de
gouvernementen zouden moeten strekken.
De keizerlijke regeering zegt ver
der de boodschap denkt dat het tegen
woordig oogenblik zeer gunstig zou zijn
voor de opzoeking, bij middel van inter
nationale besprekingen, van de doelma
tigste middelen om aan al de volkeren
de weldaden van eenen werkelijken en
deugdzamen vrede te verzekeren, en voor
ontvaDgen. Mevrouw schreef eenen brief en
verzocht mij hem aan Alexe Mixtome te doen
toekomen maar haar vader hield mij aan
hij had spionnen die hem waarschuwden
mij den brief af en dreigde mij weg te
zenden als ik het opnieuw durfde wagen iets
tegen zijnen wil te ondernemen.
Zij schreef hem dan
Ja, mejuffer, zij die beweren dat zij
haren echtgenoot in het gevaar alleen liet,
doen baar groot onrecht aan. Zij smeekte
haren vader geknield baar toe te staan hem
te bezoeken zij wilde de gevangenisstraf met
hem deelen zij wilde met hem sterven. Maar
haar vader hield haar opgesloten en liet nie
mand bij haar toe dan mij en de bedienden,
die bij uitdrukkelijk daarvoor had aangewe
zen. Zij was eene gehuwde vrouw, maar nog
zeer jong en gemakkelijk te weerhouden zij
beefde voor haren vader, maar de liefde voor
haren echtgenoot gaf haar den moed om te
beproeven langs het raam te ontvluchten.
Mevrouw waagde veel, ter wille van haren
echtgenoot, doch haar vader zette zijnen wil
door. Hij hield de gehuwden gescheiden en
zond uit naam van Mevrouw, wreede bood
schappen aan Alexe Mixtome. Hij hield hem
voor schuldig hij haatte en vloektte hem.
Het gerecht verklaarde Alexe Mixtome schul
dig aan moord en veroordeelde hem ter dood.
Toeu werd mijne arme meesteres bijna
waanzinnig. Zij smeekte haren vader het leven
alles een einde te stellen aan de steeds
aangroeiende ontwikkeling der tegen
woordige bewapeningen.
In den loop der laatste 20 jaren zijn
de betrachtingen naar de algemeene be
vrediging bijzonderlijk opgekomen in het
geweten der beschaafde volkereu. Het
behoud van den vrede was het doel der
internationale politiek, en het is met dat
doel dat de groote Staten machtige ver
bonden hebben aangegaan, het is om
beter den vrede te waarborgen, dat zij
hunne krijgsmacht in tot nu toe onbe
kende verhoudingen ontwikkeld hebben
en ze nog vermeerderen, zonder voor
eenige opofferingen achteruit te deinzen,
Nochtans hebben al die pogiugen de wel
doende uitslagen der gcwenschto bevre
diging niet kuunen verzekereu.
De ffnancieëlc lasten klimmen gedu
rig, den opeubaren voorspoed in hare
bron treffend.
m De verstandelijke en lichamelijke
machten der volkeren, de arbeid en het
kapitaal wareu grootendeels vervreemd
van hunne natuurlijke aanwending en nut
teloos verbruik.
Houderden millioenen werden besteed
om tuigen van ijselijke vernieling aan te
koopen, die, heden beschouwd als het
laatste woord der wetenschap, morgen
bestemd zijn om alle weerde te verliezen,
ten gevolge van eenige nieuwe ontdekking
op dat gebied.
De nationale landbouw, de huishou
delijke vooruitgang en de voortbrengst
der rijkdommen worden in hnnne ont
wikkeling belemmerd, verlamd of ver-
valscht. De bewapeningen van elke mo
gendheid beantwoorden van langs om min
aan het doel dat de regeeriugen zich
voorgesteld hadden.
De economische crisissen grooten
deels verschuldigd aan het stelsel der
eindelooze bewapeningen en aan 't voort
durend gevaar dat in do opeenhooping
van het oorlogsmaterieel gelegen is, ma
ken van den gewapende» vrede onzer
dagen eenen verpletterenden last, dien de
volkeren meer en meer moeite hebbeu
om te dragen. Het is van dan af klaarblij-
kend, dat die toestand, moest hij voort-
dureu, noodlottig zou leiden tot die ramp
zelve, welke men tracht te verwijderen
en waarvan de afschuwelijkheden bij
voorbaat alle menschelijk gedacht doen
gruwen.
- Een einde stellen aan die gedurige
bewapeningen en het middel zoeken om
de rampen te vcorkomen die gansch de
wereld bedreigen, zulks is de opperste
plicht, die zich thans aan alle Stateu op
dringt.
De afkondiging van dat stuk wordt aan
zien als de grootste gebeurtenis van on
zen tijd. De fransche bladen zwaaien den
russischen Keizer allen lof toe en zeggen
dat zijn edelmoedig gedrag ook ter eere
strekt aan Frankrijk, dat de bondgenoot
is van Rusland.
Van Franschen kant is er dus geen erg
verzet te vreezen. Maar zou die ontwape-
van haren echtgenoot te redden en hem znlk
eenen smartelijken dood te besparen, üe her
tog beloofde zijne bevrijding te bewerkou,
niet omdat zij er om smeekte, maar omdat
zyn trota hot niet kon verdragen, dat zijn
schoonzoon wegens moord werd opgehangen.
Hij richtte een smeekschrift aan het ministe
rie en aan den keizer, doch iedereen geloofde
Alexe Mixtome Bchuldig en door zijnen dood
moest een voorbeeld gesteld worden, dat rang
en hooge waardigheden het recht moesten
eerbiedigen. Zooals men weet ontvluchtte
Mixtome. Ik geloof dat de hertog den gevan
genbewaarder heeft omgekocht.
Sofie was diep ontroerd bij het vernemen
dezer onthullingen.
Hare moeder had dus haren vader niet ver
laten Zij had steeds aan zijne onschuld ge
looid Zij had hem steeds bemind
Ik zou a over deze zaken niet spreken,
mejuffer, vervolgde Johanna, maar gij hebt
valsche geruchten gehoord, en daar gij me
vrouw wilt dienen, moet gij haar kennen,
zooals zij werkelijk is. Wanneer ik den ge-
heelen nacht bleef praten, zou ik n hare over-
groote liefde en hare trouw aan Alexe Mix
tome niet duidelijk kunnen maken. Na dien
verschrikkelijken nacht is zij geene enkele
minuut meer gelukkig geweest. Ik meende
dat zij van plan was Frankrijk te verlaten
om in 't binnenland haren echtgenoot op te
zoeken, maar de hertog bewaakte haar scherp
ning voor Frankrijk eeuwigen vrede be-
teekenen
Volstrekt niet want hot ontwerp van
den Tsar kan de Franschen niet doen
afzien vau cgds de twee departementen
to heroveren die ze in 1871 aan Duitscb-
land hebbeu moeten afstaan. Enkel dus
vermindering vau oorlogslasten.
De Figaro is van meening dat de voor
gestelde confcreutie spoedig zal kunnen
vergaderen.
Duitschland en Oostenrijk zouden reeds
hunne bijtreding hebben laten kennen.
De bütrediug van Italië is niet te betwij
felen, dewijl dit land het meest van allen
onder de militaire lasten gebukt gaat.
Spanje, men begrijpt het stemt met
beide handen toe.
De Engelsche drukpers looft den Tsar
maar lonkt op zij. Zij wijst op de werking
van Rusland om in China de eerste viool
te spelen en Engelsch Indië binnen te
dringen.
Wat er van 't voorstel komen zal, moet
de toekomst ons leeren.
Moest het voorstel des Tsars aangeno
men worden de Vereenigdc Stateu tan
America zouden zich zien te leurgesteld
nu dat zij er aan denken eene groote mo
gendheid te lande en te water te worden
ondanks de Americaansche staatslieden
zich voor een scheidsgerecht in geval van
oneenigheid tusschen de natiën verklaar
den. Tegonkantiug is er dus te vreezen.
Onnoodig bijna er bij te voegen dat de
bevolkingen der mindere landen aan dit
voorstel van ontwapening toejuichen.
ne Zondagrust. Weet ge
hoe M. Van den Peereboom 't ge
vonden krijgt om drie ministeries te be
stieren zonder ooit op vacautic te moeten
gaan
Met 's zoudags nooit te werken.
Ja, de miuister die van eersten af ge
zorgd heeft dat zijne ondorhoorigen de
zoudagrust hadden, weet zelf eerst en
vooral de weldoende kracht er van te
genieten.
's Zondags zijn al zijne bureelen ge
sloten tot zelfs de brievenbus blijft toe.
Dan voelt hij zich zoo gelukkig als een
kind hij wandelt, 't zij in rijtuig of te
voet, een eiudjo buiten de stad, verlustigt
zich gansch incognito, een buitenkerkje
te bezoeken, want men weet de minister
is even groot liefhebber van oude meu
belen als van 't oud geloof.
's Zondags op officieels feesten zijn,
komt hem uit de keel. Men ziet hem daar
immers bijna nooit Dat is nogeens wer
ken, zegt hij.
De liberale gazetschrijvers zoowel als
do andere, zeggeD dat ze ook geern alzoo
hunnen zondag zouden hebben.
En wie zou het niet willen dan
ZONDAG 4 SEPTEMBER 1898
dienstdoende Apotheker Mr V. Meir-
schaut, Korte Zoutstraat.
in dreigde haar meermalen haar in een krank-
innigengesticht te laten opsluiten. Toen bet
bericht kwam dat Alexe Mixtome in Znid-
Amerika was gestorven, werd zij zeer ziek.
Haar vader verminderde nu wel zijne streng
heid jegens baar, doch hij drong haar aan
weêr in het openbaar to verschijnen en toen
zij, na verloop vau jaren, er toe overging,
deed zij het slechts uit gehoorzaamheid en
omdat zij den tegenstand moede was. Dit
familiedrama en de djod van haar kind, kna
gen aan haar bestaan. Zij lacht en regeert als
eene koningin, ,zij wordt overal geëerd en ge
vleid, maar niemand weet dat onder al die
vroolijkheid, een gebroken hart verborgen is.
Soiie kon bare oogen niet gelooven, indien
Johanna haar gelaat had kunnen zien, zij zou
verschrikt zijn geweest over hare bleekheid.
En toch, zegde Sofie, na eenige minuten,
met zachte stem, en toch, denkt zij nu aan
een tweede huwelijk.
Ja, mejuffer maar vele menscben die
eenmaal innig bemind hebbeu, huwen voor
de tweede maal. Mevrouw is zoo alleen iu do
wereld, zoo geheel verlaten. Haar groot huis
staat ledig. Zij heeft mij alleen, en ik kan
nieta voor haar zijn, omdat ik maar een een
voudig meisje ben. De hertog van Moutfagon,
haar broeder, heelt zelf een gezin en kun zich
niet met baar bezighondeu. De markies van
Charlemont bemint haar hjj kan haar in
het buis brengen, dat zy nog zoo lief beeft
ZEVENDE CONGRES
Zondag 18 en Maandag 19 Sept. 1898,
in het lokaal van het
Collegie St-Servais, St-Gillestraat, 100,
TE LUIK.
DAGORDE:
Zaterdag 17Sept. (vooravond der opening)
19 uren. Tooneel- en muzikale avond
stond den Congresleden, in de groote zaal
van bet Collegie St-Servais, aangeboden.
Zondag 18 September (1* dag).
10 uren. Solemneele Mis in de
Hoofdkork. Na de Mis zullen do leden
stoetsgewijze naar het lokaal van het Col
legie St-Servais gaan.
11 lj» uren.Openingszitting, vereerd
door de tegenwoordigheid van Z. H Mgr
Doutreloux, Bisschop vau Luik, die eene
aanspraak zal doen tot de leden van het
Congres.
15 tot 18 uren. Vergadering der af-
deeliugen.
20 uren. Algemeene vergadering.
Maandag 19 September (2e dag).
7 uren. Bijeenkomst in het lokaal
van de Union démocratique chrêtienne
Sint Lambertusplaats, 15. Bezoek aan do
merkwaardigheden der stad. Uitstap naar
Seraing. Bezoek aan de werkhuizen der
Maatschappij Cockerill en aan het ge
sticht der Aalmoezeniers van den Arbeid.
10 tot 13 uren. Vergadering der
afdeelingen.
15 uren. Algemeene sluitingszitting.
Ziehier de leglementsschikkingon voor
het Congres van Luik
1. De Belgische Volksbond, zal zijn
jaarlijksch Congres houden op zondag 18
en maandag 19 september 1898, in het
lokaal van 't Collegie St-Servais te Luik.
2. Kunnen deelnemen aan het Congres:
a. Met beslissende stem, al de maat
schappijen en federatiën die, bij den
Volksbond aangesloten zijnde, hunne bij
drage betaald hebben voor 1898
b. Met raadgevende stem: 1° Al de af
zonderlijke beschermende of werkende
leden des Volksbonds, die hunne bijdrage
voor 1898 betaald hebben; 2° Al de per
sonen, die voorzien zijn van eene bijzon
dere toegangskaart te bekomen in het
secretariaat des Volksbond, Oudburg, 32,
Gent, of bij M. Maquils, St-Lambertus-
plaats, 15, te Luik, aan den prijs van
2 frank.
3 Al de congresleden mogen deelne
men aan dc bespreking van al de vraag
stukken der dagorde van het Congres.
4. De stemmingen in de verschillige af
deelingen geschieden per afgeveerdigden
vau maatschappij en volgens art. 12 van
het reglement des Volksbonds.
5. Do voorzitters der afdeelingen heb
ben het recht, wanneer zulks naar hun
hij kan haar de plaats van vroeger weêr doen
innemen. Ik weet niet zeker, doch ik geloo.
dat zij den markies hoogacht.
-- Indien mevrouw Mixtome haren echt
genoot voor onschuldig hield waarom liet zij
zich dan van hem scheiden vroeg Sofie.
Dat wns het werk van baren vader. Hij
wilde niet dat zijne dochter den onteerden
naam van Alexe Mixtome droeg.
En indien zij aan zijne onschuld geloof-
_j, vervolgde Sofie, waarom deed zij dan
geene poging om dit te bewijzen
Dat deed zij, mejuffer. Zij liet geheime
policiebeambten komen maar dezen ver
klaarden er zeker van te zijn dat Alexe Mix
tome zijnen broeder vermoord had. De ver
denking kon op niemand anders vallen, uie-
maud dan bij had belang bij den dood zijns
broeders. Er is geen twijfel aan Alexe Mix
tome was schuldig en mevrouw zou goed doen
hem te vergeten en den markies van Charle
mont te huwen. Gij beeft, mejuffer. Het is
reeds laat en gij zult vermoeid zijn. Moget gij
uit het gehoorde liefde putten voor mevrouw
die zulk eene groote genegenheid voor u heeft
opgevat. Uw haar is in orde, nu kunt gij gaan
slapen.
Sofie daukte baar voor den bewezen dienst
i Johana verliet de kamer.
Toen de deur achter haar gesloten was
viel Sofie op de knieën en hief do banden dan
kend omboog.
oordeel noodig is, do besprekingen in te
korten of de sprekers het woord te wei-
gereu of te ontnomen.
6. Van de dagorde der afdeeliugen mag
door toevoeging niet worden afgeweken,
tenzij met bijzondere machtiging van het
bestuur.
7. Aan de vertegenwoordigers der pers
wordt toegang verleend, op vertoon hun
ner identiteitskaart, tot do vergadering
der afdeelingen alsook tot do algemeene
vergaderingen.
8. Het gebruik der laleu is vrij op al de
vergaderingen.
Het Volksrecht, het Antwerpsche groene
orgaan, schreef in ziju verslag over de
maljonnige en kamanke groene betooging
te Brugge
Wie een priester beleedigt, 't is
n gelijk om welke reden, beleedigt
n Jesus-Christus zelve.
Deze waarschuwing is onbetwistbaar
toepasselijk aan 't Land van Aelst en
't Recht want goene week gaat voorbij of
Z. H. dePaus,H.H. de Roomsche Cardi-
nalen, H.H. de Belgische Bisschoppen, do
Z.Z. E.E. H.H. Dekens, Pastoors, On
derpastoors worden door die bedoelde
bla.len veracht, gehoond, versmaad en
beleedigd.... Neen, nooit werd de "R. K.
Geestelijkheid door de vuilste liberale
drukpers met meer verachting door den
modder gesleurd dau de groene organen
het heden doen. En dan durven de groene
sch rij velaars zich nog als catholieken
voorgeven en met Het Volksrecht -
zoggen
Gedenkt dat persoonlijkheden nooit
- eene partij hebben vooruitgeholpen
- laat om de liefde van God, altijd de
- geestelijkheid buiten zake. -
Dit laat altijd de geestelijkheid buiten
zake - geeft ons de maat van de ver
regaande schijnheiligheid waarmeè de
groene schrijvelaars te werk gaan.
En persoonlijkheden L... De groene
organen knoeien ervan.... Al wie catho-
liek, oübewaarder is, wordt wekelijks
uitgescholden voor domkop, dwingland,
bloedzuiger, lafaard, slaaf, zoollekker
verkochte penneknecht, flajeskesraan'
soepsoldaat, vent om in d'erwteu te zet
ten, enz., enz.
Neeu, nooit waren er schrijvelaars die
meer eu hatelijker persoonlijkheden heb
ben gemaakt dan de groene persschavui
ten 1
Kostbare stukken. Een der oli
fantstanden, door de Coomassie meege
bracht, weegt 68 kilo. Tusschen de groot-
sten, die hier ooit aankwamen, waren
ei twee van 78 kilos. Deze stonden in
de tentoonstelling van 1894 eu werden
daar verkocht. De gewone tanden wegen
28 tot 50 kilos. Er beviudt zich iu het
magazijn van ueu Cougostaat uog eenen
stock van 100,000 kilos ivoor.
Zij heeft hem steeds lief gehad mom
pelde zij. Zij heeft beproefd zijne onschuld te
bewijzen, maar het gelukte niet? Zij wilde
hem in de gevangenis bezoeken, doch dit
werd haar belet Zij bleef hem zijn vertrou
wen scheuken. Zij twijfelde nooit aan zijne
onschuld, wat hebben mijn vader en ik
haar onrecht aangedaan Mijn vader moet
de waarheid weten Hij mag baar niet langer
vurdenkeu. Zij beminnen elkander en zijn
door eeno kloof dieper dan de dood geschei
den. Zij zal weêr trouwen. O, kon ik toch den
naam mijns vaders zuiveren, hom weêr in
zijne rechten herstellen, en wel zoo spoedig
dat hunne vereeniging wéér mogelijk ware I
O, kon ik dat I
Zij stond op, trad naar hare schrijftafel
opende den brief en voegde er nog voel bij.'
Zij schreef haren vader allee wat zij van
Johanna gehoord had en sloot den brief op
nieuw. Zij ging ter rust, doch kon niet sla
pen. Den volgenden morgend verzond zij den
brief en vermoedde niet dat hy zulke groote
zorgen eu gevaren voor haar eu haren gelief,
den vader zou teweegbrengen.
De mededeelingen van Johanna gaven Sofie
de hoop, dat zij haar doel zou bereiken. Zjj
overlegde lang wat haar te doen stond, zon
der echter eenig besluit te kunnen nemen.
(WORDT VOORTGEZET).
