Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement van Aalst.
Zondag 4 December 1808.
o centiemen per nummer.
549te Jaar 5319,
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Wie inschrijft voor 1899
zal Den Denderbode
van heden af tot Nieuw
jaar gratis ontvangen.
Weinig woorden,
veel daden.
De Moordenaar?
Hollandsch Vee.
GELDKLOPPERIJ
Sint Eloi.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
vaor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique auuni.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnisae op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bure«le
van dit blad.
Aalst, 3 December 1898.
Ik lees ia een Brusselsch dagblad het
volgende De raad der werkmansrust-
gelden gaat zijne werkingen hernemen,
welke door den verloftijd onderbroken
zijn geweest.
Hij is «aamgeroepen voor aanstaanden
dijmdag om het onderzoek voort le zet
ten der voorstellen van M. Beco, alge-
meene schrijver in het ministerie van
landbouw.
Die voorstellen «trekken om de vraag
op te lossen bij middel van aanmoedigin
gen door het openbaar Bestuur vrijgevig
toegestaan aan de werklieden die zieh
vrijwillig bij de lijfrentka» onder waar
borg van den Staat inlijven.
De raad heeft in zijne vorige zittingen
het stelsel der verplichte verzekering
verworpen.
Laat ona hopen dat uit de besprekin-
Sen van dien raad iets ernstig en voor-
eelig voor den werkman zal voort
spruiten.
Terwijl de geuzen, M. Bara aan eet
hoofd, net bestaan de maatschappelijke
vraag betwisten, zijn de catboliaken stout
en bond den weg der sociale hervormin
gen opgegaan. Reeds ook hebben zij de
hand gestoken naar het zoo moeilijk pro
bleem der rustgelden.
Zij hebben toelagen gestemd voor de
gene die zich bij de lijfreatkas inschre
ven. Tot hiertoe echter bleven die toe
lagen enkel ten gunste der erkende maat
schappijen van onderlingen bijstand welke
als doel hebben aan hare leden een pen
sioen te verzekeren tegen den avond van
het leven, wanneer men onbekwaam tot
winstgevenden arbeid zijn geworden.
Dit gedacht is edel en menscblievend,
weerdig van de partij welke nu reeds
veertien volle jaren de bestemming van
ons lanaeken in handen heeft
Nochtans vele werklieden zijn tot hier
toe van die voordeelen beroofd. Bestaau
er maatschappijen van onderlingen bij
stand in de steden, op al onze dorpen
zijn zij nog niet doorgedrongen.
Waarom
Wij willen al de oorzaken er niet van
opzoeken, maar er slechts eene van vast
stellen. Eene maatschappij van dien aard
is dikwijls het werk van een man vau
hart en hoofd en er lijn vele dorpeD waar
zy ontbreken, of te wel, waar zij tot hier-
Jtoe nog niet zijn opgestaan. Een werk
man, hoe begaafd hij ook zij, beeft goen
?ezag genoeg om er eene tot stand te
Jrengen 1
De niet gesyndikeerde werklieden
en onder ben zijn er vele met lijfrente
boekjeblijven dus van alle gunsten,
zoo mild door de Staatskas uitgedeeld,
beroofd.
Wij hopen dat de raad, waarvan hoo-
ger kwestie, het middel vinden zal om die
ongelijkheid te doen ophouden.
Wij herinneren ons dat een onzer,
oud-volksvertegenwoordigers, M. Diericx
van Geerardsbergen, eens in de kolom
men van den Bien public, een goed en
weldoordacht stelsel heeft uiteengezet.
De uitvoering ervan was uiterst gemak
kelijk, want bij elke storting vau een
frank zou de postontvaoger of de dienst
doende persoon er van ambstwege een
tweede van wege den Staat bijvoegen, tot
dat het rustgeld een zeker bedrag be
reikte; die toelage zou later verminde
ren, zelfs geheel ophouden. Op zekor
oogenblik zelfs zou de Staat terug nemen
wat bij gegeven heeft.
In den tijd deed Denderbode opmerken
dat op die wijze de rijken van die voor
deelen zouden kunnen genieten,
Welko rijken zou dit doen, vroeg M.
Dierickx, zooveel te meer dat na zekeren
tijd de Staat het geleende terug neemt,
zoodra het pensioen 2,50 fr. per dag
WIE IS
HAAR HET HOOGDUITSCH
van
EDUARD W[AGNER.
Het voorstel van den oud-volksverte
genwoordiger heeft ten anderen nog een
ander voordeel. Er zijne vele lieden die
nu moeilijk zijn om te klasseeren. Zij zijn
geene eigenlijke werklieden, zij zijn ook
geene burgers en velen onder hun kun
nen met moeite de twee einden van het
jaar aaneen knoopen. De oude dag baart
hun ook veel zorg eo kommer.
Welnu die belangwekkende klasse van
lieden zouden op die wijze aan een ap
peltje voor don dorst geraken I
Wij zijn overtuigd dat geen enkele
kant der vraag aan bet doorzicht der
Commissie zal qntsnappen en dat er het
bedoelde voorstel aau ernstige bespre
kingen onderworpen zal worden. In dit
geval zou het wel door hen aangenomen
worden.
Wij wenschen het van herto voor den
werkman zoowel als voor den kleinen bur
ger.
Visschen met de lijn De taks of
't recht om te visscheu met de lijn, zooals
het vastgesteld is door 't wetsontwerp dat
kortelings bij de Volkskamer zal ingediend
worden, is bepaald op 2 fr. s'jaars en zal
verkrijgbaar zijn in alle postkantoren.
Het zal toelating geven te visschen in
alle openbare waterloopen, behalve gedu
rende het tijdstip, door de regeering als
verbodtijdstip aan te duiden.
De taks zal niet moeten betaald wor-
don door personen beueden de 16 jaar en
zal niet geeïscht worden op zondagen eu
wettig# feestdagen wanneer de werkende
klas zich hoofdzakelijk aan dit vermaak
kan wijden.
52,u VERVOLG.
De gaBten waren buiten, alleen mevronw
Bien jour bevond zich in de kamer. Deze viel
het plotseling in, dat zij, aan een der afwe
zige damen ieta te zeggen had en zy verzocht
hare lieve Sofie deze dame op te zoeken en
hare boodschap over te brengen, hetgeen juf
vrouw Lepage zeer bereidwillig deed. Me
vrouw Hienjour haastte zich van deze afwe
zigheid gebruik te maken. Zij was met mev.
Mixtome, den markies en graaf Beancourt
alleen in de kamer.
Is juffrouw Lepage niet een lief meisje
vroeg zij, toen Sofie nauwelijks de deur uit
was. En zy is zoo geheel en al eene Fransche,
ofschoon zij tot heden altijd in Griekenland
heeft gewoond. Gy hebt haar daar leeren
kennen, niet waar, graaf Beaucourt
De graaf aarzelde. Sofie bad hem verzocht
hunne vroegere konmanmlfing geheim te hou
den en hij wilde haar niet verraden. Mevrouw
Mixtome bemerkte zijne verlegenheid en
kwam hem ter hulp.
Jufvrouw Lepage vertelde mij graaf
Beaucourt in Griekenland gekend te hebben,
zegde zij kalm. Hij lag in het huis baars va
ders langen tijd ziek en werd er gastvrij ver
pleegd.
Is het waar riep de markies verwon
derd. Gy hebt mij daar nooit ieta van verteld,
Beanconrt. Ik dacht dat gij in het hois van
eenen wijngaardenier verbleeft.
Dat heb ik niet gezegd, antwoordde de
graaf. Ik heb den naam van mijnen vriende
lijken gastheer niet genoemd.
Het is zonderling, dat jufvrouw Lepage
bijna gelijktydig met uiu Frankrijk kwam,
zegde de markies met belangstelling.
Dat is volstrekt niet zonderling, ver
klaarde de graaf. De roover Leondari had
haar huis verwoest en zy was gedwongen
ergens een onderkomen te zoeken. Zij gevoelde
zich in Griekenland tegen de vervolging van
den bandiet niet meer veilig en wat was na
tuurlijker dan dat zij naar Frankrijk, haren
geboortegrond, week.
Er schuilt iets raadselachtigs in dit
meisje, zegde mevrouw Bienjonr. Is haar
vader geen gewoon mensch, graaf Beaucourt?
Zekor niet. Hij is de edelste man dien
ik ken, riep de graaf. Hij is een echt edelman
op wien Frankrijk trotseh zyn kan en voor
Onze Belgische
grenzen zijn open
voor den invoer
van Hollandsch
ve#, docb onder
zekere bepaalde
voorwaarden.
Die voorwaarden zijn voor de Hollan
ders moeilijk en lastig om te volbrengen
en daarbij er vallen onkosten. Onze noor
derburen ziju daar lastig om en eiscbcu
dat de invoer in België gansch vrij zou
wezen.
Eene beweging is nu, in verscheidene
Hollandsche plaatselijkheden, over dit
vraagstuk outstaan. Aau de Hollandsche
Regeering wordt gevraagd die kwestie van
invoer eens ernstig te behandelen. Zelfs
wordt er voorgesteld maatregels van
weêrwraak t# nemeu. En die maatregels
dienen spoedig genomou en scherp door
gedreven te worden.
De weêrwraak zdu zoolang duren dat
België zijne grenzen niet wagenwijd zal
openzetten voor den invoer van Hol
landsch vee.
Docb alle Hollanders treden die eischen
niet bij.
Het Nederlandsch Landbouw-Week
blad deelt over de zaak een schrijven
meê, dat veler oogen zal doen opengaan,
veler gramschap bedaren en veler zucht
naar wraakneming matigen
Wij ook, zegt dit blad, wij ook zou-
den wenschen dat het Nederlandsche
vee alle dageu, zonder eenig oponthoud
en zonder aan eenig nader onderzoek
te worden onderworpen, in België werd
toegelaten maar weet men ook aan
welke wettelijke bepalingen de Belgi-
sche Regeering te dien opzichte ge-
houden is
Vervolgens herinnert de schrijver wat
er in België, sedert 1896, beproefd en
gedaan werd om de tuberculose onder
het rundvee te bestrijden, en hoeveel
millioenen er uitgegeven zijn om het ver
lies of afmakeu vau dierun, door pok
ziekte aangetast, te vergoeden.
Verder schryft het blad
- Mag rneu nu verwachten, dat een
- laud, hetwelk de gevreesde tuberculose
met zooveel moeite eu kosten bestrijdt,
zoo maar vreemd vee zal ontvangen
zonder eenigen voorzorgsmaatregel
Dat kau of mag immers niet
- Wat hebben wij, Nederlanders, ter
s bestrijding der tuberculose gedaau
Eenvoudig niets. Het is bekend dat die
ziekte, vooral iu sommige gedeelten
van ons land, bij het rundvee vrij sterk
voorkomt. Wat is er door onze Regee-
ring gedaan om dio ziekte ook bij ons
te weren Niets.
Een verplichte vleeschkeur, in het
belang der volksgezondheid zoo drin
gend noodig, hebben wij zelfs niet.
Maatregelen tot bestrijding der tu
berculose worden thans door eene
Staatscommissie voorbereid, maar zij
wien het een ongeluk is naar den vreemde te
zijn getrokken.
Mevrouw Mixtome lachte te vreden.
Uwe beschrijving komt met mijne voor
stelling van Sofie's vader overeen, zegde zij.
Maar waarom verblijft zulk een man in
het buitenland vroeg mevrouw Bienjonr.
Waarom zondert hij zich af
Dat weet ik niet, antwoordde de graaf
koel. Ik vermoed dat een ongeluk, of eene
bittere ontgoocheling de oorzaak zijner afzon
dering is. Eens toen ik eene toespeling maakte
op zijne echtgenoote het was bij eene der
eerste gesprekken die ik met hem had
veranderde plotseling zijn gelaat en nam het
eene nitdrnkking aan, waarnit ik meende te
mogen opmaken dat zij jong gestorven was.
Hij bezit grootestaatsmanslalenten en als hij
ooit naar Frankrijk terugkeerde, zou hij een
groote rol in de politiek Bpelen. Maar hij zal
niet terogkeeren.
Een geheimzinnig kluizenaar, zegde de
markies met eenen honenden trek op zijn
vriendelijk gelaat. Een man zonder karakter,
verbitterd om eene ontgoooheling.
Gij dwaalt, markies, viel graaf Bean
court hem in de rede. Mijnheer Lepage heeft
een zeer vast karakter. Uy is een man die
eerbied inboezemt. Ik begrijp hem niet geheel
en al, maar hij is een der beste menschen, die
ik er ooit gekend heb.
Weet gij ieta meer van hem, graaf Bean-
bestaan voor 't oogenblik bij ons nog
niet. Wat redenen hadden wij dus, om
de Belgische Regeering te beduiden,
- dat zij ons vee gerust iu baar laud kan
doen binnengaan Geen enkele.
- Iu plaats van te luisteren naar het
- vruchteloos geschrijf van zoogezegde
alweters, moeten onze landbouwers bij
do Regeering aandringen op het instel-
len van de vleeschkeur eu op het in-
voeren vau strenge maatregelen tot
bestrijding van de tuberculose; daaren-
boven moeten zij daarin alle mogelijke
medewerking beloven en verleunen.
Als dat gedaau is, en niet eerder,
- mogen wij van de Belgische Regeering
verlapgen, dat zij ons vee zonder qua-
rantaine en zonder tuberculine-proef
late invoeren.
Het ware moeielijk in beter bewoordin
gen de gezondheids-maatregelen door
Minister De Bruyn ingevoerd te verrecht
vaardigen.
Wij denken echter dat het nog jaren
en jaren zal aauloopen, voordat Holland
gezegde maatregeleu toepasse. Wellicht
ook zullen daar, ter oorzake van do
vochtige weilanden, die maatregelen
minder uitwerken dan in België. In Hol
land heeft do pokziekte haren zetel opge
slagen; daar is zij thuis, gelijk de malaria
iu Rome, de gewle koorts in China, de
cholera in Indië.
Daarom ook zijn wij overtuigd, dat de
vrije invoer van vee uit Holland, zooals
vroeger, binnen dit en vele jaren nog
niet zal toegestaan worden. Zoolang het
gevaar dreigt (en wie weet of het ooit zal
verdwijnen?) zal deBeligsche Regeering
den invoer van vreemd vee bemoeilijken;
dat is haar recht tegenover onze Noor
derburen; dat is haar plicht tegenover do
Belgische landbouwers en veefokkers.
\fifiHIII T beeft meer dan
V VVKL/l M eeus geschreven
dat de loouen door zekere ODzer fabrieken
betaald te gering zijn.
Wij beweren het tegenstrijdige niet en
wij zeggen dat het hoogst wenschelijk is
dat de daghuren zouden vermeerderd
worden.
Maar dat doel zal men niet bereiken
met ile werkgevers eene wagenvracht be-
leedigingen naar 't hoofd te slingeren en
de werklieden tot opstand aan te hitsen,
gelijk de socialisten doen met azijn
vangt men immers geene vliegen.
Onzes dunkens zouden vredelievende
vertoogen tot betere uitslagen leidon.
Nu, wat ons hoogst verwondert, 't is
dat onze Aalstersche socialisten, ondanks
hunne bewering dat het loon hier te
Aalst te karig is, vinden dat de werk
lieden toch nog wat moeten over hebben
om in 't roode lokaal aau drank te gaan
•ourt vroeg plotseling mevrouw Bienjour
van zijne familie, zijne vroegere welvaart, de
familie zijner vrouw
Ik waagde het niet hem met znlke vra
gen lastig te vallen, antwoorddo de graaf.
Hy is er de man niet naar-, om ongewenschte
vertrouwelijkheid toe te staan.
- Ik heb 't dadelijk gezegd, hernam me
vrouw Bienjour, dat zij iets geheims met zich
omdraagt. Gij zult het oudervinden, zij is
niet wat zij schijnt.
Ik moet mevrouw Bienjour gelijk geven,
zegde de markies. Het verwondert mij, me
vronw Mixtome, dat gij u door het fraaie
geziehtje van het meisje zoo hebt laten ver
blinden. Gy zoudt goed handelen mot haar
weg te zenden.
Dat doe ik niet, zegde mevrouw Mixtome
beslist. Zij heeft met bare wondervolle oogeu
mijn hart gewonnen en ik kan niet geloovcn
dat zij slecht is. Zy is rein en onschuldig en
om baren 't wil geloof ik ook dat haar vader
gelijk heeft.
Graaf Beaucourt wierp op mevrouw Mix
tome eeuen dankbaren blik. Beiden wisselden
eeu veelbeteekenend knipoogje, en graaf
Beaucourt gevoelde dat de trotsche mevronw
van zijne verhouding tot het meisjo wist en
deze billijkte.
Op dezen oogenblik keerde de gezelschaps
juffer terug en men moest dus over iets an
ders spreken. De markies eu de graaf nazuen
Immers in Vooruit van zondag 27 No
vember leest men
- In alle lokalen der coöperatieven
zouden op ile zondagen dat er geene
feesten gehouden worden moeten prijs-
b kampen ingericht worden ten roordeele
a van den strijdpenning van Vooruit.
b Ziehior op welke wijze
De besturen der coöperatieven zou-
- den voor eon zeker getal franken prij-
zen koopen, die ze met de kaarten,
n teerlingen en op den billard zouden
- laten verspelen.
De speler zou een inleggeld betalen,
wat voor den strijdpenning van Vooruit
zou dienen.
b Ik neem Aalst als voorbeeld, omdat
ik overtuigd ben dat Aalst toch het
voorbeeld zal geven, zooals het het
voorbeeld gaf tot het houden van een
feest voor den strijdpenning.
Aangenomen dat het bestuur te
b Aalst 15 fr. stemt tot het koopen van
voorwerpen die als prijzen zullen ver-
speeld worden. Een derde met de kaar-
teu, een derde met de teerlingen en
een derde op den billard.
Zoo doende was elk in de gelegenheid
mede te spelon en niemand zou zich
- ook onttrekken wanneer men weet dat
het ten voordeele is van den strijdpen-
ning.
Dit zou dan ten minste toch wel oen
rond sommekeu opbrengen.
Zijn die 15 fr. die het bestuur nu
- gratis zou geven, totaal verloren, zon-
der er beneficie van te hebben
Geenszins,waut niets is aanlokkender
dan een lokaal waar men zich amu-
seert, en door het inrichten van derge-
lij ko prijskampen zal er meer volk
naar 't lokaal stroomen dus er
zal eene pint meer getapt wor-
- den n en daar de lokaalhouder zeker
gedeelte aau de coöperatie van de
gedane winst moet afstaan, zoo za!
het bestuur op 't einde van het spel
b ingewonneu hebben en de strijdpenning
van Vooruit zal met een rond somme-
ken ziju vermeerderd.
Ziedaar onze werklieden winnen, vol
gens de socialisten, te weinig, maar ze
winueu toch nog genoeg om ze naar 't
roode lokaal te lokken, opdat er meer
pinten zouden getapt worden en
aldus de winsten vau den lokaalhouder
en 't profijt voor den strijdponoing te ver
meerderen. Wat geldklopperii Alles
voor 't oordje Andreas schuifelt sekcr
nog geen schoou weder geuoeg
Wat uitbuiting Waarom aan den
werkman ziju centen uit den zak geklopt
voor den strijdpenning als er aan 't hoofd
der roode partij manneD staau miljoenen
rijk die er gemakkelijk kunnen voor
zorgen Wat meer is, 't zijn zij die in
Kamer en Senaat zetelen en al de eer eu
't profijt inoogsten
Maar DeeG, ze laten de zorgen en den
last aan dezen die dwaas genoeg ziju zich
te laten uitbuiten I... Hoe lang zal het
nog duren
afscheid en mevrouw Bienjonr begaf zieh naar
hare kamer, met de zekerheid in den markies
van Charlemont eenen bondgenoot tegen So
fie gevonden te hebben.
De markies van Charlemont vertrouwt
haar ook niet, dacht «y, hij zal niet dulden
dat jufvrouw Lepage de gezelschapsjuffer van
zijne echtgenoote blijft. Zoo spoedig mogelijk
moet ik hem over de zaak spreken. Met zijne
hulp zal ik mevrouw Mixtome tegen dese
avonturierster in hut harnas jagen en hare
plannen verijdelen.
Boven het hoofd van Sofia trokken zich
donkere wolken samen. Wat kon zij doen
tegen zulke machtige vijanden, die haar listeu
en lagen spanden Zij had niets dan haar
geloof aan den gelukkigen uitslag barer zen
ding.
Drie weken waren verloopen sedert Sofie
naar Montfagon kwam en gezelschapsjuffer
van mevrouw Mixtome werd, en in dien tijd
was haro liefde voor hare mooder toegenomen.
Beiden waren door een even heiligen als on
verbreekbaren band omsnoerd.
De donkers oogen van Eugenie blonken
van innige teederheid als zy op het gelaat
van het meisje maten. Het hart der trotsche
vrouw beefde als ay den klauk barer stem
hoorde.
Hare wonderbare oogen, die haar aan een
ander herinnerden, wekte zonderlinge denk
beelden in mevrouw op en tooverde opnieuw
De Gilde van St-Niklaas van Tollentyn,
Maatschappij van Veevorzekeriug en Veo-
verbeteriug, gevestigd in het lokaal - Den
Posthoorn, heeft donderdag, ter gele
genheid van het St-Eloifeest, hare gewone
patroonmis gevierd in St-Jozofkerk, ten
10 uren. Al onze brave landbouwers van
Schaerbeek waren tegenwoordig.
's Avonds werd ten lokale der Maat
schappij eene hulde van dankbaarheid
gebracht aan deu achtbaren Voorzitter
der Maatschappij,M.Domion De Sadeleer,
die sedert jaren, bij dag als bij nacht, ten
dienste is van zijne medeburgers en zjjne
wyze ondervinding bijbrengt in de menig
vuldige ongevallen die in net landbouw
bedrijf kunnen voorkomen.
De verdienstelijke man werd dit jaar
vereerd met het nieuw eerokruis van
2® klas voor Onderlingen bijstand in Land
bouw, de Gilde van St-Niklaai wilde hare
hulde voegen bij deze van het Hooger
Bestuur.... In naam der Maatscbappy
werden hem verschillige geschenken be
steld waaronder een Regulateur en Weèr-
meter. Onze Gemeenteraadsheer, M. Eug.
Claes, een der ieverige bestuurleden der
Gilde, bracht in goede bewoording eene
erkentenis-hulde aan den Heer Voorzitter
en herdacht al de diensten door M. De
Sadeleer aan de landbouwers van Schaer
beek bewezen.
E. H. Vanderschueren sprak daarna
over hetgeen M. De Sadeleer voor de
jeugdige en bloeiende Gilde gedaan heeft,
die, God dank, op Schaerbeek veel goed
sticht en veel voldoening geeft
Op voorstel van M. Jan Van Nuffel, de
vlytigeVoorsitter van St-Ambrosius Gilde,
worden de grondslagen gelegd van eene
Spaar- en Lijfreatkas, onder de Leden
van den Veebond en hunne huisgezinnen.
Daar er nu op de gezondheid van den
Voorzitter De Sadeleer nog eens moest
gedronken worden, is de inrichting der
Pensioenkas verschoven tot eene aan
staande zitting.
In den loop dezer zitting heeft Priester
Vanderschueren breedvoerig gesproken
van eene nieuwe ontdekking in Duitech-
land gedaan namelijk eene inenting
tegen muil- en pootplaag die de beste
uitslagen geeft. Die geduchte plaag die
hoewel niet doodelijk toch groote schade
verwekt, is hier bijna verdwenen. Ver
schillige stallen uit het omliggende zyn
besmet gewoest. Het is hier nogmaals
bewezen dat Hollandsch gesmokkeld vee
onze omstreken heeft besmet.
SOHA.KBBEIUXAAB.
Stedelijke Werkbeurs ran Aalst.
Worden gevraagd
3 schrijnwerkers leerjongens van 14
tot 15 jaren voor allo werk.
Vragen werk
Een jongeling van zeer goed gedrag,
kennende de Vlaamscho en Fransche
talen, vraag» plaats als bediende in werk
huis of fabriek 1 koetsier 1 voerman
dagloonera en fabriekwerkers.
in haar hart harmonisch* akkoorden vaa
geluk, die door verloop van tyd waren inge
sluimerd.
Met klimmende jaloertheid en beeorgdheid
sloeg mevrouw Bienjonr den invloed gad*,
dien Sofie op hare meesteres verkregen had.
Daar zij het meisje voor eene huiohelaartUr
hield, die een geheim plan najoeg, h«d ajj
slechts een doel Sofie te verdryven, en zfj
liet geene enkele gelegenheid voorby gaan om
hare strikken te spannen.
De eerste gast«n van Montfagon waren ver
trokken en andere gekomen ook deae deelde
mevronw Bienjonr mede, dat Sofie een avon
turierster en haar vader uit Frankryk ge
vlucht was.
Dit had tengevolge, dat de gasteu Sofie
links lieten liggen, en men beklaagde me
vrouw Mixtome dat zy zich door zulk een
meisje liet begoochelen.
Al de goedheid en zorgen van mevronw
Mixtome om Sofie's leven op Montfagon to
veraangenamen, baatten niet. Deze had al
haren moed noodig om de kleine aanvallen
te verdragen waaraan ay, by de afweeighaid
van mevronw, bloot atond. Doch noowel om
haren vader ale om de haar dierbaar gewor
den moeder, verdroeg zy allee met eene waar
digheid welke hare vyandin dikwyla be
schaamde.
(WORDT VOORTGEZET).
