Donderdag 13 April 1899. 3 centiemen per nummer. 3Jslc Jaar 3336
en 't Arrondissement van Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Heer Rara
en de liberale politiek.
EEN
GELUKKIG SCHOT.
INFLUENZA.
Bij de opening
der Kamer.
APENMUNT.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frankmet de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnisse cp
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureel*
van dit blad
Aalst, 12 April 1899.
Wie keut er M. Bara uiet, bij die de
eerste luitenant was van wijlen M. Frere-
Orban, de groote chef der liberale oudo
pruiken.
M. Bara maakte deel uit van versckil-
"iige liberale ministeries en deed zicb
vooral onderscheiden door zijne haatvollc
vijandschap tegen do R. K. Kerk. tegen
hare Priesters en tegen de katholieken.
enz. Talrijke maatregelen van vervolging
en kweJlin» hadden wij, katholieken, door
zijn toedoen, te verduren.
M. Bara was ook, sedert vele jaren,
Volksvertegenwoordiger van Doornijk,
j waar hij den hoogen toon voerde. Het
I uitgebreid stemrecht, dat hij, uit al zijne
krachten, heeft bestreden, kwam tot staud
en bij vloog met klank deu kiisketel iu.
Hij werd door een katholiek vervangen.
Sedert dien waagde hij nog eens 't kansje
maar mislukte en vergenoegde zich dan
met een zetel in 't Senaat hem geschon
ken door de vereenigde liberalen eD socia
listen vaü den Henegauwsche Provin-
cieraad.
M. Bara was tot hiertoe voorzitter ge
bleven van de liberale vereeniging van
I Doornijk. Dezer laatste dagen werd er
i eene algemeene vergadering gehouden en
by gaf alsdan zijn ontslag als voorzitter.
M. Bara ziet dat de liberale partij altijd
meer en meer verkwijnt dit bekende hij
I in zijne redevoering en daarom trekt hij
er van onder.
Maar kan 't missen, als enen bemerkt
S welke achteruitkruipers de doctrinairs
I "jn
Hij, M. Bara, de leider de doctrinairs,
heeft met uiterste hevigheid gestreden en
gestemd tegen al de wetten door 't katho
liek Ministerie voorgesteld ten voor-
decle der werklieden. In zijne laatste
redevoering te Doornijk herhaalde hij
zijne aanvallen. Naar zulke mannen moet
't volk natuurlijk den rug toekeeren.
En volgens M. Bara keert 't volk de
oude pruiken den rug toe, omdat het hun
niet verstaat. Nu, 't volk verstaat maar
al te wel wat de doctrinairs beoogen en
't is daarom dat het ze overal naar de
maan zendt.
En nogthans M. Bara heeft nog eenige
hoop in de zegepraal der liberalen.
De toestand ontstaan door den over-
gang van het oud tot het uieuw kies-
stelsel heldert zich op, zegde M. Bara.
Reeds beginnen de socialisten te be-
- grijpen dat ze niets op 't volk vermogen
door hunne leerstelsels alleen. Van
9» VERVOLG.
Toch gelukkig kwamen zij het gevaar teu
boven. Met welk gevoel zij na zoo'n angst
vollen overtocht den oever betraden, en ten
hemel blikten, kan alleen hij begrijpen, die
zich in een dergelijk geval bevonden heeft.
Nu hebben wij eindelijk de vijanden en
al het gevaarlijkste achter ons riep Julius.
Doch hoe hij zich bedroog kan men het vol
gend oogenblik zien.
De door het bloed en vriendschap innig
verbondenen, ontdekten door een dicht woud
stappende, eenige verstrooid liggende huizen.
Met de streelende hoop hier eindelijk onge
stoord te kunnen rusten, klopten zij aan een
dezer aan.
Na een herhaald kloppen lieten zich einde
lijk Btemmen hooren een sleutel draaide in
de opening der deur verschenen verscheidene
mannen, wier gezicht zeer weinig vriend
schap te kennen gaf.
oonen anderen kant is iedereen (zelfs
de katholieken) het klerikaal gouver-
nement beu en de tweedracht groeit
ouder de katholieken aan.
Dus M. Bara speculeert op de twee
dracht onder de katholieken, die alleen
de liberalen terug aan 't bewind brengen
kan. Men merko het aan
M. Bara sprak ook over 't kartel. De
liberalen moeten goed toezien met wie zij
een verbond sluiten
Een verbond met socialisten, zegde hij,
moet de liberale partij nog eerder naar
den afgrond voeren.
M. Bara verklaarde ook dat hij even
als vroeger vijandig blijft aan de E. V.
en voorstaaudcr is van het eennamig
stelsel.
Eindelijk spoorde M. Bara de liberalen
aan uit alle hunne krachten te beletten
dat er katholieken in de Gemeenteraden
zouden dringen, want deze Raden zijn de
spille waarop de liberale politiek draait.
Do Gemeentoraden moeten dus, volgens
M. Bara, de spille blijven waarop de libe
rale politiek zich beweegt.
Maar wat is de liberale politiek anders
dan de bevelen der logie ten uitvoer
brengen, de Kerk vervolgen, de Pries
ters kwellen en de katholieken den
duivel aan doen
De redevoering door M. Bara te Door
nijk uitgesproken, bewijst ons dus dat,
moesten de liberalen terug aan 't bewind
des Lands komen, zij nog krachtdadiger
liberaal zouden zijn dan vroeger, gelijk
hij zegde, en wij dus opnieuw een tijd
stip van godsdienstvervolgingen, kwel
lingen van allen aard zouden beleven
gelijk ouder de laatste liberale heer
schappij.
De Slonsziekte of de Influenza, over
ouds genaamd de Griep, is weer volop in
zwang. Vele menschen denken dat wij
hier voor eene nieuwe ziekte staan, des
te meer dat deze ziekte, in haar eigen
niet doodelijk, sedert eenige jaren binst
den wintertijd, sterk heerscht.
De Influeuza (vreemd woord invloed
hebbende ziekte, besmettelijke ziekte) is
anders niet als de Griep, die gekend is
van over lang en in de jaren 1830, 1837
1847 bijzonderlijk heeft gewoed.
Het is eene koortsziekte, kenmerkend
in haar geheel door eene algemeene doch
lichte ontsteking der slijmvliezen, gepaard
van eene volledige doch sterke verlam
ming der zenuwen.
De koorts duurt niet lang, is gemeen
lijk niet fel en gaat zelden 39° te boven.
Onder de slijmvliezen, 't zijn bijzon-
Na weinig gewisselde woorden, smeten zij
de om gastvrijheid biddenden, als het ware
de deur voor den neus toe. Verbaasd bezagen
deze elkander.
Deze lieden moeten ons niet verstaan
hebben, zeide Johan en klopte opnieuw aan.
Omdat de bewoners zich niet meer Heten
zien, sloeg hij op de huisdeur, als gold het
dooden uit hunnen slaap te wekken.
Eindelijk werd de deur opengedaan. Een
afzichtelijk wijf lichtte en de mannen van
stevige stokken voorzien, zwaaiden die tegen
Johan, die binnen wilde treden. Men be
dreigde de ongelukkigen, die van koude beef
den, met den dood zoo zij niet aanstonds het
huis verlieten.
Door eene sterke vuist achteruit gestooten,
viel Johan in de sneeuw, on men sloot de
deur. Woedend over deze mishandeling
sprong de oude soldaat van den grond op,
trok zijnen sabel en wilde op de deur in
stormen, doch Theodoor en Julius hielden
hem tegen, zij overtuigden hem dat zijne han
delwijze hun noodlottig zou kunnen worden,
en hy liet zich eindelijk overhalen.
Op ongeveer honderd stappen kwamen zij
aaneen tweede huis. Weder klopten zij aan
de deur, doch werden insgelijks door de mis
trouwende inwoners, dreigend en honend af
gewezen.
Zoo ging het ook aan de overige hutten;
derlijk de oog-, neus-, mond-, keel- en
longvliezen die te lijden hebben.
't Is hier het geval van te zeggen dat
de oogen traoen, de neus druipt, de mond
loopt, de keel is beroest en de longen
piepen; 't zijn meest deze laatste, de
longen, die de aandacht vau den genees
heer vergen.
Inderdaad, is de Influenza in haar eigen
geene doodelijke ziekte, zij kan het zonder
twijfel worden, en slechte gevallen van
allen aard zijn er, eilaas, reeds te betreu
ren, door het bijdoen van eene oprechte
longziekte, 't zij pleuris, pneumoüie, enz.
De verlamming der zenuwen is oek
niet geheel geruststellend 't is waarlyk
daaraan dat men den sleep of de gevolgen
eener slonsziekte mag toeschrijven.
De zenuwen verlamd, alles is verlamd,
en zoo zijn er zieken die van de Influenza
nooit gansch wederkeeren.'t Ziju de ze
nuwen, die, door hunne krachtinspan
ning, 's menschen lichaam in leven, ia
beweging houden. Er dient dus good ge
zorgd te worden en de Iofluenzalijders
nu buune ziekte sterk te voeden.
Komt de alcool hier van pas Neen
Vooreerst, men moet geen alcoolischen
drank innamen om zich van de Influeuza
te behoeden; drinken is zich verflauwen
en gereed maken voor de ziekte.
De Influenza is eene besmettelijke
ziekte, veroorzaakt door eeneu leveling
(microbe) gelijk de pokken, cholera,
typhus. Welnu, de leveliugen in deze
ziekten en ook in de Iuflucnza hebben
veel neiging voor een verflauwd lichaam,
dus ook voor een gealcooliscerd lichaam.
Men moet eindelijk geen alcoolische
dranken innemen, binst of na de ziekte.
Alcool is geon voedselHet en is ook
geene opwekkende noch eellustwekkende
stof.
Wil men de zenuwverlamming der In
fluenza te keere gaan, men wachte eerst
dat de koorts gevallen zij, men begint dan
langzamerhand voedstof in te nemen vol
gens het verdragen der maag en het voor
schrijven van don geneesheer.
Brugge. DT Joz. De Vos.
Aalst. Vlaamsche belangen.
Op Zondag 23 dezer maand, om 5 uren
's avonds, zal de vermaarde voordracht-
goefster Mevrouw CORTEBEEK, op ver
zoek van het Vlaamscii Taalqilde, ter
Feestzaal van ons Stadhuis, eene Voor
dracht geven over
DE VLAAMSCHE BEWEGING.
Wat is zij
Is zij nuttig
Wie hoeft haar te ondersteunen
Ingang vrij en kosteloos.
nergens vond hunne bede gehoor, nergens
werden zij binnengelaten.
Verlaten en hulpeloos stonden deze veel
beproefden diep in de koude sneeuw, en blik
ten met betraande oogen naar de rookende
schoorsteenen der hutten. Daar was warmte
en brood; doch de menschen, de onbarmhar
tige bewoners dier hofstcdon gunden hunne
half versteven en verhongerde broeders geen
vonkje warmte, geenen beet van hun voed
sel. Dit was hard en geschikt om den zacht-
moedigsten tijger wild te maken.
Doch de broeders, die eenmaal besloten
hadden hun noodlot in Gods hand te leggen,
zagen in de vijandelijke behandeling der hut
bewoners eene nieuwe beproeving, en ver
volgden hunnen weg.
Johan, door zooveel gelatenheid en ziels-
vroomheid getroffen, bekampto mannelijk de
in zijn hart opwellende gramschap en met
eenen zelzamen blik zag hij naar gene zijdo
terug, waar de Niemen haar bruisend water
onder het ijsdeksel voortrolde.
Waar was nu die verhoopte redding
Deze vraag drukte zwaar en angstig op
Johan's borst. Maar de hoop spoedig aan
eene deur te kloppen, en goedhartig binnen
gelaten worden, gaf hem toch genoegzaam
troost, om het gevoel vau vertwijfeling, dat
zijn hart bestormde, te onderdrukken.
Sprakeloos reisden zij in den kouden nacht
Zou men, na de heuchelijke zitting van
26 Meert, de laatste die de Kamer gehou
den hoeft, alvorens in vacantie te gaan,
het juist woord parlementaire werken
nog durven gebruiken
Om de waarheid te zeggen, het is eer
do indruk eener huileude diergaarde, die
ons bijgebleven is van die zitting, ia wel
ke de linkerzij maar al te goed haar doel
heeft verwezenlijkt,dit is het wetgevend
werk tegen te houden.
Geen twijfel, dat die kluchtspelers van
zin zijn den 18 April hun bclemmerond
spel voort te zetten, daar zij zich in den
grond zoo weinig aantrekken vaD den per
soon van Charbonnel, als een visch van
eeuen appel.
De rechterzij op hare beurt, zal hun
toonen dat haar geduld ook palen heeft
zij zal er niet in toestemmen eene uit
geputte woordenwisseling te herbeginnen.
Zoodra de zitting zal geopend zijn, zal
men over de drie uitgestelde voorstellen
stemmen, te weten goedkeuring der tot
de orde roeping opgelegd aau M. Dem-
blon sluiting der woordenwisseling
verwerping der dagorde van blaam door
M. Furnémout voorgesteld.
Dit alios kan in min dan eene uur ge
daan worden, en zal inderdaad gedaan
zijn, wanneer het gouvernemeut en de
meerderheid bezield zijn door deu vasten
wil hunnen plicht te doen.
De eer der Kamer staat op het spel
de voortzetting of hot hernieuwen van het
schandaal van 26 Moert, zou ons in de
oogen van den den vreemde onuitwisch-
baar belachelijk maken.
Xij<l verspilling.
Zelfs hij eene verlenging van den zittijd
tot in de maand Juli, ziet mende onmoge
lijkheid niet meer iu dit jaar nog ceuc
kieswet te stemmen.
Het gouvernement zal niettegenstaande
zijn voorstel aanbieden, zooals 't het be
loofd heeft. Het zal van de Kamer afhan
gen bet onderzoek in de afdeel ingen te
beginnen, wanneer het haar belieft, maar
het zal in uiemands gedacht opkomen dat
zij er de openbare bespreking zal van
kunnen aanvangen, vooraleer de stem
ming der schikkingen afgeloopeu zijn, die
de overeenkomst van den arbeid regelen,
en alvorens de zes budj utten gestemd te
hebben die uitgesteld waren.
De budjetten hebben den voorrang en
niet alleen den voorrang, maar ook de
hoogdringendheid.
Wij leven in dit opzicht in eenen oure-
gelmatigeu toestand aan welken zoo spoe-
voortJohan had geen zwam meer, en kon
dus geen vuur maken, iets dat, als men rus
ten wilde, volstrekt noodzakelijk was.
Uitgeput en doodmoede hing Theodoor aan
don arm van zijnen broeder, die zich Bterker
hield dan hij was. Door steeds in de sneeuw
te loopen, leed Julius veelaan zijne voeten
en zijn arm, waaraan Theodoor zich liet han
gen, werd door hevige krampen gepijuigd.
Keeds wilde hij, gelijk in den Kerstnacht het
outmoedigendo, ik kan niet meer zeggen, toen
Johan op niet verren afstand een dorpje, op
eenen heuvel bemerkte. Gelijk de schipper,
op den grooten Oceaan uit de richting ge
dwaald, een reddeud eiland bespeurende,
bevend van vreugde er heen stuurt, zoo ijlden
ook deze afgematte reizigers naar den heuvel
waar het dorpje onder den morgennevel half
verscholen lag.
Zullen wij daar gastvrijheid vinden?
vroeg ieder zich stil af.
Een veertienjarige knaap naderde hen op
don roep van J alios. Zijne gelaatstrekken
verrieden eenen afstammeling van Abraham,
het oog van den knaap blikte openhartig, en
rustte met ware deelneming op de door
koude en honger afgematte vluchtelingen.
Op do vraag of er eene herberg in het dorp
was, wees de knaap, die het slecht Russisch
dat Julius sprak verstond, het eerste huis van
het dorp aan, doch vermaande de JTranachen
dig mogelijk een einde moet gesteld wor
den het gouvernement doet sinds eenige
maanden voor de verschillende openbare
diensten uitgaven, die het controol der
Kamers niet hebben ondergaan.
Dit is een misbruik, en het is tijd,meer
dan tijd, terug te koeren in de ware,
nauwkeurige uitoefening van het verte
genwoordigend stelsel.
Eerst de budjetten dan, als er tijd
overblijft maar zal er overblijven
dat men dien dan wijde aan politieke
wetten.
Ik denk u te mogen verzekeren dat dit
wel het inzicht van het gouvernement is.
En wanneer er zich nog interpellaties
voordoen, waarom haar altijd den voor
rang geven Waarom niet elke interpel
latie terugsturen naar het budj et, waar
het door zijn onderwerp aan verbonden
is Handelsblad.
(Naar het Fransch door Alfred Gapus).
Een arme bloed (wijl hij eene prachtige
woning beschouwt) Daar is ziju woon,
van dien braven man die zich met ons lot
in de Kamer bezigbondt en die wetten in
ons voordeel gaat maken 1 (Hij zucht).
Ach f het zou wel tijd gaan worden dat er
iets voor de arme drommels gedaan
worde.... ja, meer dan tijd... Als ik denk
dat ik sedert gisteren morgend niet meer
geëten heb I... Gelukkiglijk dat hij uit
moet gaan, die menschliovende volksver-
tegenwooidiger, en dat hij mij wat geven
zal om dezen avond een broksken tus-
schen mijne tanden to leggen Ah daar
is I hij (hij treedt den afgeveerdigde te
gemoet):
Deafgeveerdigde. Gij verlangt
Arme (diep buigend). Mijnheer, ik ben
uiterst voldaan u te zien. Reeds zoolang
verlangde ik u mijne bewondering uit te
drukken.
Afgeveerdigde (ootmoedig). Mijn beste
vriend...
Arme. Ik heb uwe redevoeringen gele
zen... Zoó er slechts mannen waren als
gij, de ellende zou eerlang een einde
nemen...
Afgeveerdigde. Ik doe wat ik kan, goede
man, om de ellende te lenigen... 'k Ben
zelfs besloten, een dezer dagen, oen wets
ontwerp neer te leggen... Ik zeg u slechts
dat
Arme (verlekkerd) Een deugdelijk
wetsontwerp, dat de ellenden zal af
schaffen?
Afgeveerdigde. Juist zoo I
Arme. 't Is hoogst noodzakelijk, myn
heer de Volksvertegenwoordiger I Ik, bij
voorbeeld, zooals ge mij ziet, ik heb se
dert twee dagen schier niets meer in de
nog eenigen tijd in het bosch te blijven, en
zich zorgvnldig achter bont en strniken te
verbergen.
Om welke reden, mijn vriend vroeg
Julius verwonderd.
Omdat er een aantal kozakken in het
dorp zijn antwoordde deze.
Hoe, kozakken over de Niemen riepen
do broeders en Johan te gelijk uit eenen
mond.
Ei, dat wil ik gelooven, zeide de knaap;
er verloopt geen dag, dat zij niet aan de deu
ren kloppen, en Franschen gevangen nemen
en voortslepen, welke zij bij ons vinden.
Voort haast u in het bosch De kozakken
verlaten juist het dorp. Hierbij wees hij naar
den heuvel waar inderdaad een ruiterskorps
zichtbaar werd.
In het met sneeuw bedekt houtgewas ne-
dergedokeu, blikten Julius, Theodoor en
Johan met droevig gelaat naar den heuvel.
Begoocheling was het dus, alles wat men van
de veiligheid dezer zijde van de Niemen ge«
zegd had. Nieuwe gevaren eu hinderlagen
hoopten zich in het verschiet voor hen op;
hier lagen gevaarlijke strikken, hier ook
waron de wegen door roof- en bloedgierige
vijanden onveilig, hier ook waren de bewo.
ners der hofsteden en huizen uit wantrouwen
onbarmhartig.
(Wordt voortgezet).
